Dagblaðið Vísir - DV - 07.07.1984, Qupperneq 21

DV. LAUGARDAGUR 7. JULI1984.
Hún hefur jafnan haft
styrka fætur. Stendur hún
nú tæpt eða þarfnast hún
viðreisnar?

Ragnhildur Helgadóttir menntamálaráðherra
sagði: „Mér finnst sjálfsagt að endurskoöa og at-
huga hvaða atriðum er ábótavant en aðallega
finnst mér að ekki megi gefast upp. Það getur
náttúrlega komiö ýmislegt upp og þetta er áhættu-
samt fyrirtæki en það er mikils virði að halda
áfram starfseminni. Það má vel vera að það séu
einhver atriði sem þurfa endurskoðunar við og
hægt er að draga lærdóm af. En ég vil ekki benda
á nein einstök úrræði, þetta er mál sem þarf að at-
huga mjög vandlega.”
Auglýsingar í lágmarki
Það var fleira en aðsókn að atriðum listahátíðar
sem brást því auglýsingum var haldið í lágmarki
og annarri kynningu var mjög ábótavant. Þetta
hafa forráðamenn hátíðarinnar viðurkennt í fjöl-
miðlum; að allt of litlu fé hafi verið varið til aug-
lýsinga og þegar menn áttuöu sig á því var orðið of
seint að bæta úr málum.
Vitað var fyrirfram að tap yrði á bresku Fíl-
harmóníunni, um 1—1 1/2 milljón umfram
mögulegan húsfylli.
Mikið tap varð einnig á rokktónleikunum
Norrokk í Laugardalshöll þrátt fyrir styrk úr Nor-
ræna menningarmálasjóðnum upp á 75.000 dansk-
ar krónur. Bein útsending var frá tónleikunum á
rás 2 og hafa margir kennt því um lélega aðsókn.
Um þetta atriði eru skiptar skoöanir. I upphafi
var ætlunin að tónleikamir yrðu á laugardegi en
því varð ekki við komið. Það eitt vegur þungt þvi
að flestra mati er það næstum gefið að laugar-
dagskvöld eru öruggari með að draga að fólk en
sunnudagskvöld. Tónleikarnir voru yfirieitt illa
auglýstir nema á rás 2.
Asmundur Jónsson, sem átti hugmyndina að
hinum samnorrænu rokktónleikum og vann að
skipulagningu þeirra, sagði í samtali við DV að
hann teldi tónleika af þessu tagi skilja meira eftir
sig, allavega fyrir íslenska tónlistarmenn, heldur
en ef einhver stórhljómsveit hefði komið. Slík
hljómsveit hefði þess vegna getað skilað meira,
tapi því miöaverð hefði óhjákvæmilega orðið að
vera mjög hátt. Ásmundur sagði að ef menn ætl-
uðu sér að ná í eitthvert stórt númer á næstu hátíð
yrði helst að byrja strax í dag aö leita fyrir sér því
fræg nöfn þyrfti aöpanta meðmiklumfyrirvara.
Reynt við ýmsar hljómsveitir
Bjami Olafsson framkvæmdastjóri sagði í sam-
tali við DV að það væri algengur misskilningur að
frægarpopphljómsveitirgætuhalað inn mikla pen-
inga. Upphæðir þær sem stórstjörnumar setja
upp eru það háar að tsland er ekki inni í myndinni.
Reynt hefði verið við hljómsveitir af öllum stærð-
argráðum, ungar og gamiar. Haft var samband-
við umboðsmenn Duran Duran, Queen,
Eurythmics, Dire Straits, Stevie Wonder, Eric
Clapton og ýmissa fleiri en ýmist voru hljómsveit-
irnar ekki á lausu eða hafnuðu diboðum listahátíð-
ar. Bjami sagði að margir hefðu reynt aö rétta
hjálparhönd, bæði hljómplötuútgefendur og aðrir,
en allt komið fyrir ekki, dæmið hefði ekki gengið
upp. Hann tók sem dæmi að ef einhver fræg hljóm-
sveit hefði fengist hingað á 100.000 dollara þá hefði
kostað allt að þvi annað eins að flytja hana hingað
og setja upp tónleikana. Menn gætu síðan reiknaö
út hvað þurft hefði að borga í aðgangseyri, jafnvel
þótt fleiri en 4000 hefði verið hleypt inn í Laugar-
dalshöll.
Bjarni kvaðst vilja að það kæmi skýrt fram í
sambandi við tónleika bresku Fílharmóníunnar
að bæði hefðu Ashkenazy-feögarnir gefið sína
vinnu og sjálf hljómsveitin hefði af velvilja lækk-
að launakröfur sínar um hartnær þriðjung. „Þátt-
ur Flugleiða hefur ennfremur verið fyrirborð
borinn því eins og er er hann stærri en ríkis og
borgar. Framlag Flugleiða til listahátíöar var
325.000 krónur. Það var síðan flogið með hljóm-
sveitina nánast á bensínverðinu einu saman og 110
manns gistu hér í tvær nætur fyrir 60% verð.
Listahátiö naut þvi gíf urlegrar velviidar frá Flug-
leiðum. En það var frá upphafi ljóst að hljóm-
sveitin yrði hátíðinni mjög þung í skauti og að
hallinn á tónleikum hennar yrði 1 1/2 miiijón
nema því aðeins að fólk reiddi fram svimandi upp-
hæðir í aðgangseyri. Það er hins vegar mjög já-
kvætt, listrænt séð, að hafa fengið hljómsveitina á
þessa hátíð,” sagði Bjami.
Um þátt útvarps og sjónvarps í þessari listahá-
tíð sagði Bjarni að aö sínu mati hefði útvarpiö frá
rokktónleikunum gert það að verkum að eitt til tvö
þúsund manns sátu heima og tóku tónleikana upp.
Einnig var dregiö nokkuð úr sjónvarpsupptökum
að þessu sinni.
Hver verður svo framtíð listahátíðar? Er nauð-
synlegt aö endurskoða grundvöll hennar? Bjarni
Olafssonsvarar:
„Eg held að það sé nauðsynlegt að endurskoöa
hátíöina með tilliti til breyttra aðstæðna í þjóð-
félaginu. Allur veturinn er nú uppfullur af listvið-
burðum semi sóttir eru af gífurlega stórum hópi
fólks. Viö eigum orðið fjölda islenskra listamanna
á heimsmælikvarða og það er mín skoðun að við
eigum ekki að þurfa að sækja um 80-90% af lista-
mönnum til útlanda.
Fjölmiðlar hafa breyst mikið nú á síðustu árum.
Þar munar mest um videoið, nú geta unglingar t.d.
séð uppáhaldshljómsveitir sínar á myndböndum
til viðbótar við þá þætti sem boðið er upp á í út-
varpi og vikuskammt í sjónvarpi. Af tvennu velur
fólk að horfa á video, ef það á ekki peninga, og
ástandið í dag er einfaldlega þannig að fólk hefur
enga peninga milli handanna. Videokosturinn er
að mínu áliti verri.
Kostnaöarhliðin við hátíðina fer líklega ekki úr
böndunum, ég er að vona að hún verði lægri en í
upphaflegri kostnaðaráætlun. Hátíðin var ekki
kynnt á viðunandi hátt og aðsóknarmunstrið gaf
sig, af því leiddi að tekjurnar urðuminni.”
-pá