Dagblaðið Vísir - DV - 31.08.1985, Blaðsíða 16

16
DV. LAUGARDAGUR 31. ÁGUST1985.
Rokkspildan
Rokkspildan
Rokkspildan
Það reyndist ekki með öllu átaka-
laust að stefna hljómsveitinni Með
nöktum saman. Og þó eru þetta bara
þrír menn. Magnús Guðmundsson
var að vísu alltaf tilkippilegur, en
þeir Halldór Lárusson og Ágúst
Karlsson stóðu í ströngum æfingum
með Stúdentaleikhúsinu.
Að lokum var ákveðið að Magnús
yrði talsmaður hljómsveitarinnar.
Hann var auðvitað áður í Þey og hin-
ir tveir störfuöu með Spilafíflum og
hinni konunglegu flugeldarokksveit.
Rétt er líka að taka fram að Lárus
Grímsson flautuleikari og tónskáld
hefur að undanfömu leikið Með
nöktum.
Stund og staður: Stúdíó Mjöt
klukkan ellefu á miðvikudags-
morgni.
örugglega heimsmet
Byrjunin fyrst.
„Drengimir Halldór, Ágúst og
Birgir Mogensen voru búnir að æfa
upp efni og buöu mér sæti í hljóm-
sveitinni sem söngvari. Nú, ég opn-
aði kjaftinn og við létum vaöa. Ot-
koman: Nokkrir tónleikar og hljóm-
platan Skemmtun.”
— Upptökurnar á Skemmtun
drógust á langinn, var það ekki?
„Jú, þær stóðu lengi yfir. Ég var
sjálfur upptekinn við stúdióiö og
þetta stóð yfir meira og minna í sjö
mánuði. En tímarnir urðu ekki
fleiri en sjötíu.”
— Bitnaöi þessi langi upptökutími
eitthvað á heildarútkomunni?
„Já, hann gerði þaö. Á plötunni er
bæði nýtt og gamalt efni. Þetta er
svona einn allsherjar kokkteill og
NAFNIÐ
ENGIN
Magnús í Nöktum ræðir um
skemmtun, spilagleði og
láborgaralega
íslendinga
anna, en í rauninni var oft eitur að
vera í þessu. Bölvaður kafbátahem-
aður.”
— Hvernig stendur íslensk popp-
músík í dag, að þínu mati?
„Ég held aö hún sé aö komast á
mjög heimsborgaralegt stig. Ég
vona þaö að minnsta kosti. Mér
finnst að fólk ætti aö vera öldungis
ófeimið við að reyna að koma sér á
framfæri erlendis. Hér verða menn
oft fyrir miklu aðkasti fyrir slíkt þó
þeir séu að gera landi sínu gott í leið-
inni.”
Vantar fé og
hugarfarsbreytingu
„Það sem vantar að mínu mati er
fjárhagslegt afl. Margir tónlistar-
menn standa mjög illa fjárhagslega.
Við eigum að gera eins og Ástralir.
Þeir verja hluta af fjárlögum sínum í
aö styrkja innlenda kvikmyndagerð.
Það ætti að vera mögulegt að gera
slíkt hér, bæði fyrir poppið og kvik-
myndimar.
En það þarf vitaskuld líka hugar-
farsbreytingu. Það á að taka því sem
sjálfsögöum hlut að menn spili á
hljóðfæri eða séu í rokkhljómsveit.
Dæmi eru til um að spilarar á heims-
mælikvarða lendi hér í einhverjum
sveitaballagrúppum vegna þess ein-
faldlega að þeim bauðst ekkert ann-
að. Það er virkilega sorglegt að
horfa uppáslíkt.”
Purrkur í BBC
— Ef við snúum okkur aftur að
plötunni ykkar, Skemmtun. Hvernig
gengur að kynna hana erlendis?
„Viö höfum sent hana út, en enn
hefur engin niöurstaða komið. Viö
erum líka að reyna að koma video-
inu inn á MTV í Bandaríkjunum.
kannski ekki alveg eins heilsteyptur
og maður hafði hugsað sér í byrjun.
Sumt af þessu er frekar tilrauna-
kennt. Viö tókum til dæmis upp lagið
Holes rétt áður en platan fór i skurö
erlendis, á tíu minútum. Það er
örugglega heimsmet.”
Einstaklingar, músalingar,
tippalingar
— Eruðþiðánægðirmeðplötuna?
„Já, við erum ánægðir með hana,
það er að segja hluta hennar,
kannski sjötiu prósent.
Platan tilheyrir að mörgu leyti
músíkstefnu sem ekki er mikið í
gangi núna. En á tónleikum erum við
með efni sem ekki hefur verið tekið
upp enn og er kannski mun dæmi-
geröara fyrir okkur.
Það er ekki hægt að segja að þetta
band spili einhverja ákveðna tónlist.
Þetta er heldur engin venjuleg
hljómsveit. I rauninni er þetta alls
ekki hljómsveit! Við erum hópur ein-
staklinga, músalinga, tippalinga eða
hvaö þetta nú heitir. Við spilum og
æfum þegar við höfum tíma og ger-
um það einungis þegar spilagleöin
blossar upp í okkur.
Platan lýsir vel okkar vinnu-
brögðum. Við komum saman og yfir-
leitt ræður andrúmsloftiö og annað
tilfallandi hvernig við vinnum. Til
dæmis gerðum við eitt mjög agress-
ivt lagt þar sem Halldór trymbill
hafði fengið rafstraum og hár hans
orðið brunarústir einar. Við brugð-
umst skjótt viö og sömdum vont lag.
1 annan tíma brosti Ágúst með neðri
tanngarðinum og minnti óhugn-
anlega á eitthvert frík frá sveiflutím-
anum. Þá sömdum við gott lag.
Fjölbreytnin á plötunni er mikil og
það er varla hægt að hugsa sér meiri
andstæður en Emotional swing og
Breth.”
IMafnið blásaklaust
— En hvernig er nafnið á hljóm-
sveitinni tilkomið?
„Það er gripið. Við leituðum að
nafni sem var einfalt og nakið. 1
rauninni er þetta blásaklaust nafn,
kannski pínulítið dónalegt. ”
— Engin afhjúpun?
„Nei, nei, nafnið er bara nafn. Við
ætluðum fyrst að heita Sem innfædd-
ir en það kom ekki til.”
— Hvernig undirtektir hefur
hljómsveitin fengið?
„Við höfum fengið mjög jákvæöa
dóma, ef til vill aðallega fyrir videoið
sem við gerðum. Það er svolítið saga
á bak við það. Þannig var að nokkrir
krakkar úr MH fengu styrk til aö
gera nokkurskonar videomynd. Eitt-
hvað til aö hafa í höndunum þegar
þau færu í framhaldsnám. Þau völdu
okkur sem myndefni og siðan var
þetta tekið upp á tæpu hálfu ári, um
vetur og sumar í ýmiskonar lóköl-
um.”
Tónlistin undir áhrifum
„Það er eitt í sambandi við gagn-
rýnina,” heldur Magnús áfram.
„Mér finnst umræðan hér á landi um
enska texta fáránleg. Ef menn vilja
virkilega vera þjóölegir í því sem
þeir eru að gera þá held ég aö þeir
ættu að leggja meiri áherslu á að
vera þjóðlegir í tónlistinni.
Spurningin er bara sú, er það
hægt? Það er ekki til neitt sem heitir
íslensk tónlist. Hún finnst hugs-
anlega í kirkjukómum i Trékyllisvík
eða hjá Sveinbimi Beinteinssyni. En
staðreyndin er sú að öll tónlist hér er
undir miklum áhrifum erlendis frá.
Pönkið var til dæmis aðeins fram-
lenging á því sem var að gerast í
Bretlandi. Bara þjóðfélagslegar for-
sendurvantaði.
Þeir sem semja texta á ensku eru
kannski lausir við þennan smáborg-
aralega hugsunarhátt, að allt eigi að
vera á islensku vegna þess að það sé
svo yndislegt. Það er smáborgara-
legt að hugsa þannig vegna þess að
ef menn gefa sér þann möguleika að
einhver erlendis vilji hlusta á þá
verða þeir að vera opnir fyrir því.
Markaðurinn hér er ekki það stór.
Hvað okkur varðar þó höfum við
það til hliðsjónar að geta sent efni út.
Við höfum fáein nöfn erlendis og
sendum nokkrum góðum mönnum
eintak af nýju plötunni. ’ ’
„Bölvaður
kafbátahernaður"
Nóg um enska texta og viö snúum
okkur að blómatíma nýbylgjunnar.
„Þetta er svolítið sorglegt. Fyrir
tveim til þrem árum var komið tóma-
hljóð í skrokka. Böndin féllu eitt af
öðru og eftir stóð ekkert nema Bubb-
inn. öll viðbrögð voru orðin mjög nei-
kvæð. Fólk var hætt að nenna
þessu.”
— En af hverju kom þessi þreyta.
Dag einn voru allir allt í einu búnir
að fá nóg?
„Ég veit þaö eiginlega ekki. Þetta
var hugarfarslegs eðlis. Menn hefðu
kannski getað haldið áfram að spila
og fengið fólk til aö koma og hlusta.
En viljinn verður að vera fyrir hendi.
Svo var þetta líka fjárhagslegur
bömmer fyrir flestar þessara hljóm-
sveita. Margir eru enn í skuld út af
þessu.
Það ótti líka aö vera ríkjandi lög-
mál um samstöðu meðal hljómsveit-
En þetta eru alltsaman hliðarverk-
efni. Við getum ekki lagt fullan kraft
í þetta vegna þess að við erum allir
vinnandi. Ágúst og Halldór eru í
Stúdentaleikhúsinu og ég er hér í
Mjöt.
Við sendum, fyrst til að byrja með,
efni til útvarpsmannsins John Peal.
Þessi Peal er alveg stórmerkilegur
náungi. Hann hefur heillast mjög af
því sem íslensk rokkbönd hafa verið
að gera. Ég man eftir aö hafa verið
að fikta í útvarpstækinu heima
þegar ég heyrði skyndilega í Purrk-
inum í BBC. Absúrd.”
Engar kvaðir
— Hvað er framundan Með
nöktum?
„Kannski ætlum við í hljómleika-
ferð. Við ætluðum út á land, og ætlum
reyndar enn, en við uröum að fresta
ferðinni vegna þess að Halldór og
Ágúst voru uppteknir við leikritið.”
— Enframtíðin. Núeruhljómleik-
ar á döfinni og. . .
„Nú segjum við bara kannski,”
grípur Magnús frammí. „Eg er í
góðu sambandi við Persíu og kannski
maður feti í fótspor Holger Zukay,
sem hefur unnið með raddir í út-
varpi. Ég á stórt gamalt útvarpstæki
heima og það getur vel verið að mað-
ur snúi sér einn daginn að einhverju
svoleiðis.
En eins og er þá held ég að við
drengimir vinnum saman áfram.
Það fylgja því engar kvaðir að vera í
þessu bandi. Og það er það þægileg-
asta af því öllu.”
-ÞJV.