Alþýðublaðið - 27.06.1921, Blaðsíða 4

4
ÁLff»ÝÐ'OBLAÐIÐ
ÍSLANDS
oL’rj
fer [héðaa í hringferð vestur og norður um land laugar-
daginn 2. júlí kl. io árdegis. — Vörur afhendist þannig:
Á morgun (þrifljudag) tll
Vestmannaeyja, Djúpavogs, Breiðdalsvíkur, Stöðvarfjarðar,
Fáskrúðsfjarðar, Reyðarfjarðar, Gskifjarðar, Norðfjarðar,
Seyðisfjarðar, Borgarfjarðar, Vopnafjarðar, Bakkafj., Þórs-
hafnar, Raufarhafnar, Kópaskers, Húsavikur og Akureyrar.
Á mlOvikudagf tll
Siglufjarðar, Hofsóss, Sauðárkróks, Kálfskamarsvíkur, Skaga-
strandar, Blönduóss, Hvammstanga, Borðeyrar, Bitrufjarðar,
Hólmavikur, Reykjarfj., Norðurfj , Ingólfsfj. og ísafjarðar.
Allar vörnr verða ad vera greínilega merktar.
Herpinöt,
130 faðma, í góðu standi, er
til sölu fyrir mjög lágt verð.
Semja ber við
Emanuel J. Bjarnas.
Bergststr. 33 B.
Komið og kynnið ykkur
hin hagfeldu viðskifti í Matvöru-
verzl. „Voa“. Nýkomið hangikjöt,
ekta saltkjöt, smjör, reyktur rauð-
magi, kæfa, egg og miklar birgð-
ir af kornvörum, kaffi, sykri, ex
porti, kartöfluoi og margt fleira.
Virðingarfylst
Gunnar S. Sigurðsson.
Alþbl. er blað allrar alþýðu.
Alþbl. kostar I kr. á mánulL
Ritstjórl og ábyrgðarmaðnr:
ólafur Friðriksson.
Frentsmiðjan Gutenberg.
fach London'. ÆfintýrL
strax — hann hafði alls ekki gelt að þeim, sem fóru í
land; og þögnin varð enn þá agalegri og myrkrið
margfalt svartara. Eg átti mjög bágt með, að kalla ekki
til Curtis, sem beið við land í bátnum, bara til þess
að ganga úr skugga um, að eg væri þó ekki einasti
hvíti maðurinn.
Auðvitað var þögnin ekki eilíf. Eg vissi, að til skarar
hlaut að skríða, en þegar hávaðinn byrjaði varð eg þó
hræddur. Aldrei á æfi minni hefi eg heyrt önnur eins
óhljóð og óp. Svertingjarir hljóta að hafa flúið í ofboði
inn í skógana, án þess að líta í kringum sig, þegar
hún og Tahitimennirnir hennar réðust á þá og skutu
af byssunum upp 1 loftið, til þess að koma þeim því
fyr á stað. Og nú — alt 1 einu varð aftur dauðaþögn
að eins heyrðist grátur ungbarns, sem móðirin hafði
tínt á flóttanum.
Rétt á eftir heyrði eg þau brjótast í gegnum sefið,
og hlátur Jóhönnu kvað við; þá vissi eg að alt hafði
hepnast vel. Við komumst á skipsfjöl án þess að skjóta
einu skoti. Og svei mér þá hafði hún gert söguna að
veruleika, því sjálfur Kina-Kina gamli var skjálfandi og
gnístrandi tönnum eins og api dreginn yfir borðstokkinn
Nú gekk alt eins og í sögu. Fyrirskipanir Kina-Kina
voru lög, og við hræddum hann nærri til bana. Við
héldum honum á skipsfjöl og létum hann gefa út til-
kynningar allan tfmann sem við vorum við Poonga-
Poonga.
Þetta var á margan hátt ágæt veiði. Hún lét Kina-
Kina gefa skipun um, að allir vélahlutir, sem menn
hans höfðu stolið úr Martha, skyldi skilað aftur. Og
bráðlega kom leiðarvísirinn, draghjól og standar, segl
og kaðlar, meðalaskápar og merkjaflögg — í stuttu
máli altsaman — aftur, auðvitað að undanteknum vör-
unum og matvælunum, sem þeir höíðu eytt. Jæja, hún
gaf þeim fáeina tóbaksmola til að halda þeim f góðu
Síkapi.
„Já, sem eg lifi," greip Sparowhawk fram í, „hún
gaf þeim fimtán álnir af lérefti fyrir stórseglið, tvo
tóbaksbita fyrir klukkuna og skeiðarhníf, sem kostaði
ellefu og hálft penny, fyrir hundrað faðma af fimm
þumlunga gildum manillakaðli. Hún lét sverðið svífa
yfir höfði Kina-Kina gamla, og hún — nú, þarna kem-
ur húnl"
Sheldon hnykti við af undrun þegar hann sá hana
koma. Meðan þeir sögðu söguna af viðburðinum við
við Poonga-Poonga, hafði hann alt af séð hana í hug-
anum, eins og hún var vön að vera, einfalt klædda
— í kjól úr gluggatjaldaefni og karlmannstreyju, með
stráilskó á fótum, barðastóran hatt á höfði, og til að
fullkomna myndina með skammbyssuna við hlið sér
Fötin frá Sidney höfðu algerlega breytt henní. Slétt
pils og treyja úr einhverju góðu efni, setti óvenjulega
kvenlegan blæ á hana. sem hann aldrei hafði séð áður.
Brúnir skór komu f ljós, þegar hún gekk yfir garðinn
og hann sá bregða fyrir ökla í brúnum gegnsæum sokk-
um. Alt þetta hafði breytt henni dásamléga og gert
hana kvenlega, svo honum féll enn ver að sætta sig
við æfintýri hennar.
Þegar þau gengu til snæðings, sá hann, að Munster
og Sparrowhawk voru eins hissa og hann. Lagsmensku-
bragurinn var horfinn úr framkomu þeirra, og þögn og
virðing komin 1 staðinn.
Eg hefi opnað alveg nýjan markað," sagði hún meðan
hún helti kaffinu í bollana. „Kina-Kina gamli gleymir
mér aldrei, og eg get sótt til hans verkamenn hvenær
sem eg vil. Eg heimsótti Morgan í Guvutu, hann vill
gjarna gera samning um þúsund menn, sem honum
verði afhentir fyrir Ijörutíu shilling á nef. Hefi eg sagt
frá því, að eg hefi keypt verkráðningaleyfi handa
Martha. Já, eg gerði það; og Martha getur siglt í einu
með áttatíu rnenn."
Sheldon gat ekki varist þess að brosa biturt, Yndis-
lega konan, sem hann hafði séð trítla yfir garðinn í
nýtísku fötum var horlin, en í stað þesss hlustaði hamí