Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.1989, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 18. JANÚAR 1989.
Spurningin
Finnst þér að
karlmenn eigi
safna skeggi?
Helga Ingólfsdóttir húsmóðir: Nei
það fer þeim yfirleitt ekki vel.
íris Sigurjónsdóttir bankamaður:
Nei það fer fæstum þeirra vel.
Jóhanna Sveinsdóttir verslunarmað-
ur: Ef það fer þeim vel þá er þaö allt
í lagi.
Ragnhildur Geirsdóttir nemi: Nei alls
ekki. Það fer mjög fáum vel.
Anna Bj. Sveinsdóttir kennari
(ásamt Brynju): Nei alls ekki. Það fer
flestum þeirra alls ekki vel.
Sólborg Baldvinsdóttir nemi: Já því
ekki þaö. Mér finnst karlmenn yfir-
leitt myndarlegri með skegg.
Lesendur
Aðgangseyrir hjá A-flokka formönnum:
Kennsla í skattsvikum?
Flokksformenn á rauðu Ijósi kringum landið. - „Slá um sig með tilvitnunum
i Biblíuna þegar annað þrýtur", segir hér m.a.
Guðjón Jónsson hringdi:
Ég get ekki betur séð en fundahöld
þeirra formanna A-flokkanna séu
einn allsherjar skrípaleikur frá upp-
hafl til enda. Fundarmenn taka fund-
unum líka þannig og virðist vera
mikið um hróp og köll frá fundar-
mönnum til þeirra félaga, sem svara
fyrir sig ýmist hlæjandi eða flissandi
og láta sem trúðar í pontu
Þeir formennirnir keppast viö að
vera sem fyndnastir og slá um sig
með tilvitnunum í Biblíuna þegar
annað þrýtur. Þeir segja t.d. sögur
af týnda syninum og segjast vera til-
þúnir að slátra kálfi hvor fyrir annan
þegar hinn komi „heim“ í flokkinn
til hins. Um allt minnir framkoma
þeirra félaga á þá Karvel Pálmason
og Helga Seljan þegar þeir slógu sam-
an og sungu tvísöng og göntuðust
hvor á kostnað hins. Það var
skemmtun hin besta. Munurinn var
sá að þeir gáfu sitt framlag, a.m.k.
er þeir sungu fyrir aldraða.
Ég reikna ekki með að þessi funda-
herferð formanna Alþýðuflokks og
Alþýðubandalags sé meint sem grín
úr gömlum myndum eða afslöppun
fyrir þá félaga frá ráðherrastörfum í
ráöuneytum sínum. En ef svo er þá
er ekki nema von að lítil verði eftir-
tekjan, og mun svo sannast að ég
hygg. Dettur ekki í hug, að nokkrum
manni komi til hugar að ljá máls á
sameiningarhugmyndum félaganna.
Það sem kemur þó hvað einkenni-
legast fyrir augu manna í fréttum af
þessum fundum formannanna er að
þeir skuli hafa brugðið á það ráð að
taka við fijálsum framlögum fundar-
manna í stað þess að bjóða mönnum
hreinlega upp á aðgang, án nokkurra
skilyrða. Það stoðar lítt fyrir fjár-
málaráðherra að slá þessu upp í grín
þegar fréttist að menntamálaráð-
herra hafi ákveðið að leggja ekki
skemmtanaskatt á þá peninga sem
safnast til að kosta fundaferð félag-
anna - með því að segja: „Ég ætla
að mótmæla við menntamálaráð-
herra ef þetta er reist á þeim rökum
að við séum ekki nógu skemmtileg-
ir“!
Svona nokkuð hrífur kannski í
fundarsal þar sem menn koma tii að
gera at og skemmta sér við að gant-
ast við formennina en almenningur
er ekki sáttur við svona sjónarspil.
Auðvitað eru þetta ekki menn til að
standa undir neinum kostnaði við
fundahöld en þá eiga þeir bara að
selja aðgang og greiða ríkinu það sem
ríkisins er eins og aðrir verða að
sætta sig við. Eða er hér á ferðinni
kennsla í skattsvikum? - Það sæmir
ekki mönnum í ráðherrastöðum að
haga sér eins og götudrengir og skop-
ast að þeim reglum og ákvæðum sem
þeir sjálfir eru að krefja landsmenn
um þessa dagana með enn meiri
hörku en þekkst hefur, í formi skatt-
heimtu.
Tíóarandinn vinnur gegn reykingum, að mati bréfritara.
Tískan til góös:
Reykingar á
undanhaldi
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Einstöku sinnum leiðir tískan og
straumar hennar til þess að fólk hug-
ar að vitiegum hlutum þó að oftast
sé um vitleysu og bruðl á peningum
að ræða þegar hún er annars vegar.
En nú er svo komið að það þykir
ekki lengur neitt sérlega „töfF‘ - svo
ég sletti nú svolítið - að sjúga reyk
ofan í lungun.
Mörg böm og unglingar eru rett-
unni mjög mótfallin í dag og telja
hana, og það réttilega, hina mestu
óhollustu. Mun fleiri unglingar eru
þannig sinnaðir núna en oftast áður.
Þökk sé tíðarandanum. Einnig fjölg-
ar þeim sífellt er álíta htla skemmtun
fólgna í því að trilla á undan sér ildis-
vagni og bera súrefnisgrímu fyrir
vitunum. - Oftast nær vegna fikts í
bemsku.
Annars er núverandi skipbrot
vindlingafjölskyldunnar ekki það
fyrsta í sögunni, því í kringum 1850
komust reykingar aftur í tísku eftir
8 ára hlé. Raunar er mér ekki kunn-
ugt um hvort áðurnefnd skakkaföll
af völdum tóbaksins miðast við af-
markað svæði, ellegar gjörvalla
heimsbyggðina. Þó þykist ég vita, að
þau hafi verið talsvert önnur en nú
á tímum. Tóbakið var t.d. töluvert
sterkara fyrr á öldum en í dag tíðk-
ast, og má vera að þetta sé ein skýr-
ingin á bindindinu rétt fyrir 1850.
Flestar toppstjömur og stjórar hafa
staðið frammi fyrir því einhvern tím-
ann á ferh sínum að gangan niður
fjallið er óumflýjanleg. Tóbaksfram-
leiðendur eru þar engin undantekn-
ing sem betur fer. Þeirra ganga er
hafin og hefði mátt byrja fyrr. En
hvort sígarettan rambar alla leið á
botnirin og hefur svo klifur sitt að
nýju eða fær eilífðargistingu hjá
móður jörð er ómögulegt um að
segja. - Framtíðin mun hins vegar
fræða okkur um þá hlið málsins.
Lög Bubba og Megasar
G.L.S. skrifar:
Ég er einn af aðdáendum Bubba
og Megasar og tel þá vera, eins og
mörgum eflaust finnst, með bestu
popptónlistarmönnum sem við höf-
um átt. En eitt finnst mér skrýtið og
það er að hending er ef maður heyr-
ir leikin gömlu lögin þeirra í útvarps-
stöðvunum. - Ætli séu ekki nokkrir
mánuðir síðan þau heyrðust síöast?
Eins finnst mér lög með Stuðmönn-
um lítið leikin, sérstaklega gömlu
lögin þeirra. Þá eru það þungarokks-
lögin. Þau heyrir maður varla nema
á fimmtudögum á rás 2. Því vil ég
fara þess á leit að ljósvakastöðvamar
taki þetta til vinsamlegrar athugun-
ar.
Hæfileikarík leikkona
Áhugasamur skrifar:
Hafa blaðamenn eða fjölmiðlar al-
mennt áhuga á fótsporum ungs fólks,
eða eru gasprarar stjórnmálaflokk-
anna það eina sem vekur áhuga
þeirra og umtal? - Ég spyr vegna
þess að um jólin kom fram á sjónar-
sviðið ung kona sem vakti áhuga og
umtal almennings en litla sem enga
umfjöllun fjölmiðla.
Hún lék Garúnu í Djáknanum og
fékk góða dóma, en enginn vdrtist
vdta að þesi stúlka hefur ALDREI á
ævdnni leikið í leikriti eða verið í
leikskóla. Aftur á móti hefur hún
dansað í óteljandi uppákomum á lífs-
leiðinni, síðast í aðalhlutverki í „Allt
vdtlaust“-sýningunni, sem var sýnd í
Broadway vdð metaðsókn í eitt og
hálft ár.
En þessi stúlka virðist hafa tök á
fleiru en leikhst og dansi, því sagt
er að hún hafi tekið inntökupróf í
einn virtasta handíða- og listaskóla
Bandaríkjanna, „Parsons" í New
York, og fengið inngöngu beint inn á
2. ár í „fashion design“. Hún var hér
heima í jólaleyfi um síðustu jól.
Er þessi persóna nógu forvdtnileg
til að taka vdötal vdð og sýna almenn-
Hér sjást Garún og djákninn dansa.
Úr Djáknanum sem sýndur var i
sjónvarpi fyrir stuttu.
ingi að íslensk æska er okkar von
og framtíð? Kannski hefur þessi unga
kona fengið fleiri vöggugjafir en hst-
hneigð. - Hvernig væri að horfa aftur
á Djáknann og athuga hvort þetta er
þess virði til að svala forvdtni al-
mennings.
Gatan Nýbýlavegur í
viö akreinina.
glöggt þétt
Hættur í hálku í Kópavogi:
Nýbýlavegur slæmur
Hans Clausen hringdi:
Ég bý í Kópavogi og hef tekið eftir
því nú þegar snjó hefur fest á götum
ásamt mikilli hálku að sums staðar
er varhugavert að aka nema með
ýtrustu gætni og getur þó farið í
verra vegna aðstæðna.
Nýbýlavegur er gott dæmi um
hvemig ekki ætti að vera umhorfs.
Þegar ekið er í austur hefur verið
plantað niöur ljósastaumm á hægri
hönd. Þarna er enginn göngustígur
og er þetta vægast sagt óhugnanlegt
svæði í hálku. - Erlendis mega tré
og staurar ekki vera nær götu en
fimm metra.
Vinstra megin aftur á móti era svo
staurar sem eru mun lengra frá göt-
unni og eru þeir því ekki eins hættu-
legir. Þaö væri fróðlegt að heyra
hverjir era ábyrgir, hvort það er
Rafveitan eða kaupstaðurinn.
Við Engihjalla er svo sama sagan,
þar eru staurar við götuna þegar
ekið er niöur hægra megin, og í hálku
eru engin griö gefin, ef eitthvað ber
út af. Staurarnir eru slysagildra,
hver fyrir sig. - Þarna þarf að bæta
úr eða gera varúðarráðstafanir sem
fyrst.