Dagblaðið Vísir - DV - 25.04.1989, Blaðsíða 12

12
Spumingin
ÞRIÐJUDAGUR 25. APRÍL 1989.
Spumingin
Hafa verkföllin einhver
áhrifáþig?
Sigriður Haraldsdóttir hjúkrunar-
fræðingur: Já, ég er búin að vera í
verkfalli í á þriðju viku. Þetta hefur
áhrif peningalega og ég hef líka
áhyggjur af vinnunni.
Hreiðar Þór Valtýsson nemi: Nei,
engin, því ég er.í þannig námi sem
er atvinnuflugmannsnám.
Ditas, starfsmaður hjá Samvinnu-
ferðum/Landsýn: Þaö hefur ekki
bein áhrif á mig en ég hiígsa oft tílo
krakkaima sem verkfalhð kemur
niður á.
Pétur ísleifsson, verkstjóri á Vopna-
firði: Nei, og ég er í stétt, sem mér
vitandi, hefur aldrei farið í verkfaii.
Friðrik Jónas Friðriksson, nemandi
í gagnfræðaskóla: Já, ég missi stærð-
fræði og ensku úr í skólanum og veit
ekki hvort við tökum próf í þeim.
Ég er ekkert sérlega ánægður með
verkfallið og hefði viljað klára þessi
fóg,
Elísabet Jensdóttir æskulýðsfulltrúi:
Það hefur bein áhrif á dóttur mína
sem er í fjölbrautarskóla. Hún fær
bara kennslu í tveimur fógum. En
ég stend samt heilshugar með kenn-
urum í þeirra baráttu.
Lesendur
Námskeið ljósmæðra:
Eitthvað splunkunýtt?
Móðir skrifar:
Laugardaginn 15. apríl sl. birtist í
DV viðtal við tvær ungar ljósmæður
um námskeiö sem þær hyggjast
halda fyrir verðandi mæður og er
það allt góðra gjalda vert. En vel má
skilja á nefndri grein að þarna sé um
að ræða eitthvað alveg splunkunýtt.
Svo er þó ekki og er leitt til þess að
vita að fólk skuh gleyma svona fljótt
eða hreint ekki vita hvaö hefur verið
aö gerast í málunum á hðnum árum
og áratugum.
Sjálf fór ég á tvö slík námskeiö fyr-
ir 35 og 30 árum og maðurinn minn
var með mér á þeim námskeiðum.
Svo skemmtilega vhdi til síðar að
tvær dætur mínar og tengdadóttir
fóru ahar á sams konar námskeið og
th sömu manneskju og ég á sínum
tíma en það er frk. Hulda Jensdóttir,
Fæðingarheimili Reykjavíkur við Eiríksgötu.
forstöðukona Fæðingarheimihs Jónas Bjamason læknir fræddi
Reykjavíkur. okkur einnig á þessum námskeiðum,
sem voru geyshega vel sótt og vel
uppbyggð. Enn á ég möppu sem ég
fékk á mínu fyrsta námskeiði. Tvö
af mínum börnum fæddi ég heima
en dætur mínar og tengdadætur hafa
allar fætt sín böm í Fæðingarheimili
Reykjavikur og völdu þann stað ein-
mitt vegna þess hve hann er einstak-
lega vistlegur og heimhislegur auk
þeirrar frábæm þjónustu sem þar er
veitt.
Þess vegna kemur mér mjög á
óvart þegar talað er um í fyrmefndri
grein að gera Fæðingarheimhið að
„htlu, vistlegu og heimhislegu fæð-
ingarheimhi“. Er það ekki einmitt
það sem staðurinn er þekktastur fyr-
ir? Og hefði ekki verið skynsamlegra
að hta á staðinn áður en þessi frá-
leita setning var birt?
Götur, graseyjar og tré i hættu vegna tjöru- og saltaupplausnar sem ausið
er yfir allt og alla.
Tjaran og bílamir:
Sönnunin á borðinu
Bílstjóri skrifar
Enn ein sönnunin um salt og tjöra
hggur á borðinu. Síðan hlákan kom
og ekki hefir verið ausið saltí á göt-
umar daglega þarf ekki að tjöraþvo
bílana. Hvers vegna?
Svarið er ofur einfalt. Saltið leysir
upp tjöruna og síðan ausa bharnir
óþverranum yfir aht og aha, eyði-
leggja ahar götur, graseyjar og tré
þar sem saltslabbið nær ekki að fara
í niðurfóll. - Athuga ber að menn aka
enn á nagladekkjum en samt er tjar-
an á bhunum aðeins svipur hjá sjón
miðað við það sem var í vetur.
Að leysa upp malbikið með saltí er
dýrt spaug. Þessi þrjóska hefur kost-
aö samfélagið óhemju fé og hvað
skyldi Reykjavíkurborg þurfa marg-
ar milljónir th þess að endumýja þær
götur sem saltíö er búið að eyði-
leggja? Eru menn ekki enn búnir að
ná áttum í svona nauðaeinföldu
máh?
Viðjúgur heilagra kúa
Aiuia Sigurðardóttir skrifar: Fleiri dæmi: Sturlunga, bls. 78:
Ég hef fyrr og síöar fylgst með „...tóku sér stöðu í framanverðri
umfjöliun fræðimanna varðandi brúninni. Ok þá voru þeir Sturla
málgalla í fjölmiölum. Hafa þeir þá komnir upp at hirini efstu brún-
oft vitnaö í fomrit, svo sem tíl af- inni“. - Bls. 79: „Ásbjöm var gyrö-
sökunar sömu mállýta - hkt og fom ur saxi ok kom höggiö ofan á hjalt-
rit væru hehagar kýr. Þótt slikir iöenoddurinnsaxinsnam viðjörð-
gripir séu aö vísu dropasæhr inni“. - Æriö klúðurslegt oröfæri
kunna þeir stundum að reynast og ferleg ofnotkun viðskeytts
kostarýrir. greinis, líkt og væru hér á ferð hin-
Þessu tíl staöfestingar skulu nú ir verstu greinisjaklarar vorra
tekip tvö dæmi úr mestu snihdar- daga.
verkum íslenskra fombókmennta, Og svo veifa háskólalæröir menn
að flestra dómi. Mörg önnur slík fomum ritum sem algildum for-
dærai mættí nefna en þess gerist dæmum um gott og vandað tungu-
varla þörf þar sem fyrrgreindir tak. Með slíkum rökum mætti af-
aðdáendur fomrita virðast telja saka, jafnvel réttlæta, æði marga
þau óskeikul um mál og stil (líkt málfarslega endheysu, jafnvel
og páfmn í Róm að mati kaþólskra) ónýta alla gagnrýni að mestu.
og th vamar fúskurum íslenskrar Mér þykir þessi afstaða lærðra
tungu. manna heldur hláleg. Með henni
Heimskringla Snorra Sturluson- skýla þeir í reynd amlóðum ís-
ar, bls. 455: „En er Zoc drottning lenskrar tungu bak viö raistök frá
varð þess vör, varð hún reið mjög“. glæstri fortíð horfinna meistara.
-Njála, bls. 276: „Svá kom at hann Engu líkara en vtfji þeir afgreiöa
kom sér í svá mikla vináttu við gagnrýnendur slíkra bögubósa
þá..,.“. Þessi dæmi tel ég lélegan meö orðum sem gætu hfjómað eitt-
stíl, sömu orð standa ahtof nærri hvaö á þessa leið: „Farið ykkur
hvort öðm. Síðara dæmiö er þó enn hægt Látíö hvilast viö júgur heil-
verra hinu fyrra. agra kúa.“
Lífeyrissjóölrnir:
Hvílíkur óskapnaður
Sigrún Bergþórsdóttir skrifar:
Loks virðist fólk vera farið að átta
sig á hvílíkur óskapnaður lífeyris-
sjóðirnir eru eins og þeir em nú
starfræktir. Þá er ég að tala um sjóði
launafólks, annarra en opinberra
starfsmanna.
Hinn 24. apríl 1988 birtíst í DV grein
eftir Tryggva Helgason um þetta efni
en ekki virtist sú grein vekja of mikla
athygh á þeim tíma. - Þaö væri ef th
vih ráð að fá leyfi th að birta hana
aftur og athuga viðbrögðin nú.
Ég hringdi í lífeyrissjóöinn minn
og spurði hver væri réttur eigin-
manns'míns ef ef égféhi frá„„Hann
fær smávegis í 2 ár því hann telst
fyrirvinna og þaö er talin röskun á
högum hans en þú verður aö vera
búin að borga í sjóðinn í 5 ár,“ var
orðrétt svar starfsmannsins.
Nú er ég búin að hringja í hinn
sjóðinn minn. Þar fær eiginmaður-
inn greiðslur í eitt ár og skiptir ekki
máh þótt ég hafi greitt ámm saman
í sjóðinn. Síðan staðgreiðslu var
komiö á fær fólk ekki að draga þess-
ar greiðslur frá áður en það greiöir
skatt en verður að borga skatta ef
þaö fær greiðslur úr þessum sjóðum.
Er þetta ekki tvísköttun?
Það er búið aö telja fólki trú um
að þessir peningar séu eign þess og
th öryggis í elhnni. Fólk trúði þessu
enda hafa foringjar verkalýðsmála
verið meðmæltir þessu fyrirkomu-
lagi. Verða lífeyrissjóðsgreiðendur
aö stofna samtök til að vernda hags-
muni sína? Það er að segja að hver
og einn hafi sinn sérreikning.
Það kerfi gengur varðandi orlof og
skylduspamað ungmenna. Hvers
vegna skyldi það ekki ganga með líf-
eyrissjóðsgreiðslur sem em ejkert
annað en skylduspamaður? Pening-
amir nýtast í þjóðfélaginu og þegar
fram hða stundir sparast jafnvel
greiðslur í tekjutryggingu th eliilíf-
eyrisþega.
Vinsamlega svari því nú einhver
vitur maður hvað mæh á móti því
að hver og einn hafi sinn sérsjóð.
Hvaö kostar svo rekstur allra þess-
ara sjóða? Okkur sem borgum kemur
það sannarlega við.
Svæðisútvarpið:
Takmörkuð hrif ninq
Suðurflarðabúi skrifar:
Svokallað Svæðisútvarp vekur
takmarkaöa hrifiiingu hér eystra.
Fólkið, sem þama er aö störfum,
virðist flest vera vanhæft og flytj-
endur fæstir mjög áheyrhegir.
Reynt er samt öl hins ýtrasta að
bera sig mannalega og segja sem
svo: Þið skthuð hlusta ,á okkur, el-
skumar...
Þrátt fyrir andmæh (tílmæh)
margra, sem hafa látið í sér heyra,
virðast forráðamenn RÚV ákveðn-
ir í því að tímasetningin, 18:03 e.h.
sé hehög kýr, og skuh þvi vera
óbreytt.
Flestir myndu samt kjósa fremur
að fylgjast með umræðum í þættín-
um „Þjóðarsálin". Sennhega endar
þetta á sama veg og oft áður - búa
U1 bákn um lítíö sem ekki neitt,
reynaað hetja út lengri útsending-
artíma tíl að hreha hlustendur.
Sjálfsagterað stytta útsendingar-
tímann um helming, sama og upp-
haflega, eina klukkustund. Það er
mannúðarstefna gagnvart hlust-
endum og kjörin spamaðarvið-
leitni af hálfu RÚV.
Afnotagjald og
endursýningar
Vala skrifar:
Sjónvarpsstjóri Stöðvar 2 sagði í
útvarpinu um daginn að þessi mikla
hækkun afnotagjalda hjá þeim ætti
fuhan rétt á sér og væri endurgoldin
í hinu mikla úrvah efnis sem Stöð 2
býður upp á.
Ég veit ekki betur en að hver ein-
asta mynd, sem þeir fá í hendur, sé
endursýnd a.m.k. þrisvar, fjórum
sinnum og oftar ef hún er sérstaklega
leiðinleg.
Svo eru það umræðuþættírnir sem
skjóta upp kollinum þar sem maður
síst vill sjá þá. Föstudaginn 7. aprh
sl. sleppti Stöð 2 t.d. þættinum
„Klassapíur" (auglýstur: „á hverjum
föstudegi") og fékk nokkra þingmenn
í „Eldlínuna". Það er þáttur sem ég
held að fáir hafi áhuga á þegar þeir
koma þreyttír heim úr vinnu á fóstu-
degi. - Nóg sér maður af þingmönn-
um aðra daga vikunnar.
Ef Stöð 2 vill halda velli þurfa þeir
á stöðinni í fyrsta lagi að halda sig
við auglýsta dagskrá. í öðru lagi
þurfa þeir að hætta þessum eilífu
endursýningum. Annars mun áskrif-
endum fara hríðfækkandi. Það væri
ekki skemmtilegt að sjá nafn Stöövar
2 bætast á lista gjaldþrota fyrirtækja.