Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1989, Qupperneq 24

32
FÖSTUDAGUR 20. OKTÓBER 1989.
Nýjarplötur
Eurythmics - We Too Are One
Dave Stewart og Annie Lennox
skipa dúettinn Eurythmics, sem
samkvæmt tölfræöilegum stað-
reyndum er vinsælasti blandaði
dúett poppsögunnar. Er þá miöað
við hversu morgum lögum dúett-
inn hefúr komið inn á vinsælda-
lista.
Þaö er nokkuð um liöið síðan
Eurythmics áttu lag á vinsældaiist-
um enda komin tvö ár síðan síðasta
breiðskífa kom út. Sú plata hét
Revenge og olli nokkrum vonbrigð-
um en ég þori að fullyrða að allt
annað er uppi á teningnum á þess-
an nýju plötu Eurythmics.
Ýmisiegt hefur á daga þeirra
Stewarts og Lennox drifið síðan
Revenge kom út, Stewart gifli sig
og eignaðist bam og Lennox og
maður hennar urðu fyrir þeirri
skelfilegu lífsreynsu að eignast
andvana bam um síðustu áramót.
Annie Lennox var því ekki míög
upplögð þegar Dave Stewart hóaði
í hana snemma árs til að hefia
vinnu við þessa plötu. En Stewart
hvatti hana til að vinna sig frá sor g-
inni og ég held að Annie Lennox
hafi ekki gert betri hiuti á ferli sín-
um til þessa en gefur að heyra á
þessari plötu. Og Dave Stewart gef-
ur henni ekkert eftir nema síður
sé þannig að útkoman er að mínu
áliti besta plata Eurythmics til
þessa.
Það sem lyftír henni upp fyrir
jfyrri plötur dúettsins em fyrst og
fremst jafhari lagasmíöar og ein-
faldari, hér er nánast hvert lagið
öðra betra. Lögin eru lika kraft-
meiri á þessari plötu en þeim fyrri
og örlítið hrárri fyrir vikið.
Útsetningar eru allar fyrsta
flokks enda vart við öðru að búast
þegar Dave Stewart er annars veg-
ar og til að bæta enn betur um
hefur hann fengiö gamia brýnið
Jimmi Iovine sér til aðstoðar.
We Too Are One er stórgóð plata
og ég vil sérstaklega vekja athygli
á gulifailégu lokalagi plötunnar
When The Rain Comes Down þar
sem Annie Lennox stappar stálinu
í sjálfa sig eftir barasmissinn í frá-
bærúm texta.
-SþS-
Villa Jóns
Magnússonar
og Opus Dei
Jón Magnússon hæstaréttarlög-
maður ritaði grein í DV mánudag-
inn 16. október 1989 og hefst hún á
þessum orðum:
„í stjómartíð Francos einræðis-
herra á Spáni og Falangistaflokks
hans varð til klíka innan Falangi-
staflokksins sem kölluð var Opus
Deii (sic) og hafði það aö markmiði
að styðja klíkubræður til æðstu
metorða í spænskum stjórnmál-
um.“
Af 100þjóðernum
Hér er svo hallað réttu máli að
ekki verður komist hjá að leiðrétta.
í fyrsta lagi var Francesco Franco
ekki félagi í Falangistaflokknum
þótt vissulega nyti hann aödáunar
og hylli þess flokks alla sína stjóm-
artíð. Á síðari sijómarárum ríkis-
leiðtogans, þegar hafist var handa
um að beina Spáni inn á braut þing-
ræðis eftir dauða hans, treysti
hann æ minna á falangista og kom
þeim með hægð úr helstu valda-
stöðum. Olli það mikilli gremju
meðal forustumanna falangista.
Þetta er þó aukaatriði.
Miklu alvarlegri er sú villa Jóns
að halda að samtökin Opus Dei
hafi veriö „klíka“ innan Falang-
istahreyfingarinnar.
Samtökin Opus Dei era kaþólsk
samtök bæði presta og leikmanna
og starfa í fjölmörgum ríkjum. í
árslok 1986 vora nær 1300 prestar
vígðir til starfa fyrir samtökin og
rúmlega 73 þúsund leikmenn af 87
þjóðemum, bæði konur og karlar.
Félagar era úr öllum stéttum og
greinum þjóðfélagsins og era flestir
giftir.
Félagar í Opus Dei era nú af nær
100 þjóðernum ög starfa þau m.a. í
Sviþjóð. Opus Dei hefur viðurkenn-
ingu kaþólsku kirkjunnar sem eins
konar „landamæralaust biskups-
dæmi“.
Ekki stjórnmálasamtök
Þessi samtok eru stofnuð af
spænska prestinum Josemaria
Escriva de Balaguer y Albas, en
hann fæddist 9. janúar 1902 og lést
26. júní 1975. Hann hóf árið 1928 það
starf, sem síðar var nefnt Opus Dei
(Verk drottins eða Verk í þágu
drottíns, Þjónusta við guð). Hann
varð að flýja Spán meðan borgara-
styijöldin geisaði en sneri aftír til
Spánar eftir lok hennar, og eftir
KjaHarmn
Haraldur Blöndal
hrl.
síöari heimsstyrjöldina breiddist
starfsemi Opus Dei út um heims-
byggðina.
í fáum orðum sagt byggist Opus
Dei á þeirri kenningu að menn geti
þjónað guði í venjulegum störfum
sínum, með því að rækja störf sín
vel og heiðarlega og láta gott af sér
leiða í samskiptum sínum við aðra
menn. Menn ræki skyldur sínar við
guð ekki síður með því að skila vel
unnu dagsverki heldur en með því
að draga sig í hlé fyrir skarkala
heimsins.
Meðlimir Opus Dei styðja ekki
hverjir aðra til þess að komast
áfram í veröldinni umfram það sem
alltaf leiðir af því að vera saman í
félagi, hvort heldur það er söfnuð-
ur, stjómmálafélag, íþróttafélag
eða málsverðasamtök. Samtökin
era alls ekki stjórnmálasamtök og
monsignor Escriva varaöi mjög við
því að samtökin tengdust stjóm-
málum þótt vitanlega væri alls ekki
verið að banna einstaklingum, sem
era í samtökunum, að starfa í
stjómmálasamtökum - slíkir menn
bera að sjálfsögðu svip af því aö
vera mótaðir og agaðir af Opus Dei.
Merki sama misskilnings
Þá er rétt að fram komi að Opus
Dei rekur skóla víða um lönd,
stundum í samvinnu við aðra. Má
þar nefna verslunar-, landbúnaðar-
og tækniskóla í löndum eins og
Kenýa, Bandaríkjunum, Guate-
mala, Perú, Japan og Ástralíu. Há-
skóli er rekinn í Navarra á Spáni.
Þá era víða um lönd æskulýðsmið-
stöðvar og stúdentaheimili.
Það er að vísu rétt að menn úr
Opus Dei störfuðu fyrir Franco.
Fyrir meira en 20 áram sátu í ríkis-
stjórn Francos þrír menn sem voru
í Opus Dei. Þessir menn létu gott
af sér leiöa. Þótt þeir væra í Opus
Dei. Þá er fjarstætt að halda því
fram að samtökin hafi verið að við-
urkenna stjómarfarið á Spáni - á
sama tíma vora aðrir í samtökun-
um í andstöðu við Frahco og máttu
jafnvel þola fangelsanir vegna
skoðana sinna.
Að tmdirlagi Píusar XII. varð
Opus Dei að verkfæri til þess að
forða Spáni frá upplausn þegar
Franco féll frá og tryggja það að
Spánn yrði lýðræðisríki án þess að
borgarastyrjöld brytist úr að nýju.
Opus Dei varð með þessum haetti
til blessunar fyrir Spán.
Fyrir flesta meðlimi Opus Dei
þýðir þátttaka í stjómmálum það
sama og fyrir okkur hin sem í
stjómmálum tökum þátt, að nota
réttindi sín og skyldur til þess að
koma fram pólitískum sjónarmið-
um eftir þeim siðum sem ríkja í
hveiju þjóðfélagi.
Ég ætla ekki að öðru leyti að gera
grein Jóns Magnússonar að um-
talsefni. Þó finnst mér hún hafa á
sér merki sama misskilnings um
innanflokksmál í Sjálfstæðis-
flokknum og Jón hefur á starfi
Opus Dei.
Haraldur Blöndal
„í fáum ocðum sagt byggist Opus Dei
á þeirri kenningu að menn geti þjónað
guði í venjulegum störfum sínum...“
Afmæli
Ragna Sigríður
Gunnarsdóttir
Ragna Sigríður Gunnarsdóttir hús-
móðir, Fífuhvammi 11, Kópavogi,
ersextugídag.
Ragna er fædd á Amórsstöðum
og alin upp í Jökuldal í Norður-
Múlasýslu.
Eiginmaður hennar er Sveinbjöm
H. Jóhannsson frá Norðfirði. Þau
hjónin eiga ekki börn saman, en
sonur Rögnu fyrir hjónaband er
Gunnar Berg, veggfóðrarameistari
í Hveragerði, og á hann tvær dætur.
Börn Sveinbjöms fyrir hjónaband
eru Melkorka, húsmóðir í Hafnar-
firði, og á hún fjögur böm; og Jón
Gestur, búsettur í Borgamesi og á
hann fjögur böm einnig.
Af 12 hálfsystkinum Rögnu, sam-
mæðra, era sjö á lífi en fimm eru
látin. Á lífi eru: Guðný, búsett í
Reykjavík; Elín Margrét, húsmóðir
á Skjöldólfsstöðum í Jökuldal; Jón,
búsettur í Reykjavik; Loftur, bæjar-
starfsmaður í Kópavogi; Guðrún
Sigurbjörg, búsett í Reykjavík;
Svanfríður, húsmóðir í Réykjavík;
og Amór, húsamálari í Reyjavík.
Látin eru Jón og Jón S„ en þeir dóu
sem ungböm; Sólveig; Sigríður; og
Bergur er bjó á Reyðarfirði. Faðir
þeirra systkina var Þorkell Jónsson.
Foreldrar Rögnu vora Gunnar
Jóhannes Jónsson, bóndi frá
Fjallsseli, og Benedikta Bergþóra
Bergsdóttir, húsmóðir frá Hjarðar-
haga. Þau bjuggu lengst af á Amórs-
stöðumí Jökuldal.
Faðir Gunnars var Jón, b. í
Fjallsseli, Þorkelsson, b. í Fjallsseli,
Jóhannessonar, frá Möðrudal og b.
í Fjallsseli, Jónssonar.
Móðir Þorkels var Guðrún Þor-
kelsdóttir. Móðir Jóns Þorkelssonar
var Guðný Einarsdóttir, b. á Selja-
teigi, Eiríkssonar og Sólveigar Guð-
mundsdóttur.
Ragna Sigríður Gunnarsdóttir.
Móðir Gunnars var Sigríður
Björnsdóttir, b. í Seljateigshjáleigu,
Jónssonar, frá Hjalla á Látraströnd,
Jónssonar.
Móðir Bjöms var Hallbera Her-
mannsdóttir frá Höfða. Móðir Sig-
ríðar var Sigurbjörg Eiríksdóttir, b.
í Seljateigshjáleigu, Bjamasonar og
Sigríðar Guðmundsdóttur.
Benedikta Bergþóra var dóttir
Bergs Ámasonar og Sólveigar Þórð-
ardóttur frá Hjarðarhaga, b. á Sæv-
arenda í Loðmundarfirði, Jónsson-
ar, á Eldleysu, Eyjólfssonar.
Móðir Þórðar var Gróa Jónsdóttir.
Móðir Sólveigar var María Gutt-
ormsdóttir, b. á Árnastöðum í Loð-
mundarfirði, Skúlasonar, og Sig-
þrúðar Ólafsdóttur frá Húsavík.
Þau hjónin, Ragna og Sveinbjörn,
taka á móti gestum sunnudaginn 22.
október í Sjálfstæðishúsinu í Kópa-
vogi, Hamraborg 1, þriðju hæð, milli
kl. 15 og 17.
Ágústa Baldursdóttir og Kristinn Gíslason
Tinbrúðkaup
Tinbrúðkaup eiga í dag þau
Ágústa Baldursdóttir og Kristinn
Gíslason, Lyngheiði 26, Hveragerði.
Jafnframt er Ágústa fertug í dag.
Ágústa og Kristinn gengu í hjóna-
band 20. okóber 1979. Kristinn, sem
starfar við heilsuhælið í Hvera-
gerði, er fæddur 16.8.1935. Hann er
sonur Ástu Sigurlaugar Bjargar
| KristinsdótturogGíslaSigurðsson-
I ar áSiglufirði.
Ágústa er dóttir Baldurs heitlns
Þorsteinssonar, kaupmanns í versl-
uninni Vík í Reykjavík, og Fjólu
Jónsdóttur.
Ágústa og Kristinn eru að heiman
ídag.
Biluðum bílum
á að koma út fyrir
vegarbrún!
| UMFERÐAR