Dagblaðið Vísir - DV - 18.09.1990, Side 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 18. SEPTEMBER 1990.
Lesendur dv
Einkenmleg afstaða sveitarfélaga:
Einmitt fleiri álver
ingar álvers, en missa af því, aö
athuga sinn gang og reyna að semja
við erlenda aðila sem sýna stóriðju
eða annars konar stórframkvæmd-
um hér á landi áhuga. Það er ekk-
ert sem segir að ekki megi vera
fleira í umræðunni en eitt álver
sem þegar er húið að ákveða stað.
Bandarískir hermenn eru einna best útbúnir, segir í bréfinu. - Bandarískur hermaður úr 82. herdeildinni í öllum
herklæðum við æfingar í Saudi-Arabíu.
Enn um eyðimerkurhemað
Túlkun og raunveruleiki
M.H. hringdi:
Mér finnst það fáránlegt að allir
skuh vera að rífast um eitt tiltekið
álver sem á að rísa á Keilisnesi.
Mér finnst einnig einkennileg af-
staða sveitarfélaganna, sem eru að
keppast um að fá álver, að þau skuh
ekki heldur beita sér fyrir því aö
fá álver líka (þ.e. annað álver til
viöbótar), þótt svo að semja þyrfti
við fleiri stóriðjufyrirtæki erlendis.
Og enda þótt ekki væri um álver
að ræða kæmi eflaust önnur teg-
und stóriðju til greina. Þá myndu
viðkomandi byggðarlög slá fleiri
flugur í einu höggi þar sem mun
auðveldara væri þá í upphafi að
taka mið af þeim atriðum og að-
stæðum sem henta á hveijum staö.
- Mér finnst hafa gætt allt of mikill-
ar þröngsýni í þessum umræðum
öhum og framsýni hefur sannar-
lega ekki setið í fyrirrúmi.
Nú ættu sveitarfélög, og þó öllu
fremur forsvarsmenn í þeim lands-
fjórðungum sem hingað til hafa
verið í sviðsljósinu vegna staðsetn-
Spumingín
Er nógu mikið
af jákvæðum fréttum
ífjölmiðlum?
Ingvi Guðmundsson bifreiðastjóri:
Nei, það finnst mér ekki.
Hilmar Arinbjörnsson sjómaður: Nei,
mér finnst það ekki. Það er alltof
mikið af því neikvæða.
Björgvin Björgvinsson: Er einhvern
tímann nógu mikiö af þeim? Ég held
ekki.
Daði Björnsson: Ég er ekki dómbær
á það. Ég Ut svo sjaldan í blöðin.
Sigurður Ásgeirsson skrifar:
Eg hef fylgst nokkuð með lesenda-
bréfum í DV um úthúnað hinna vest-
rænu hermanna sem sendir hafa
verið til Saudi-Arabíu. Þar hafa kom-
ið fram þau sjónarmið að þessir her-
menn séu vanbúnir að mæta eyði-
merkurhitanum sem þarna ríkir og
ýmsu öðru sem geti orðið þeim fjötur
um fót - m.a. vatnsskorti. Svo hefur
þetta verið hrakið og færð að því rök
að þarna þurfi vatnsneysla ekki
endUega að vera meiri en gerist og
gengur í hinum heitu löndum.
Mig langar tU að koma að nokkrum
orðum um þessi skrif. í fyrsta lagi
er það reginmisskilningur, ef menn
Hringið í síma
27022
milli
kl. 14 og 16
eða skrifið
ATH.: Nafn. og sími
verður að fylgja
bréfum.
áskilur sér rétt
tilaðstyttabréf
og símtöl sem
birtastáles-
endasíðum
blaðsins.
halda að t.d. hermenn frá Bandaríkj-
unum séu vanbúnir tíl bardaga á
þessu svæði. Þeir hafa einmitt hlotiö
þjálfun við mjög svipaðar aðstæður
og eru í Saudi-Arabíu. Þjálfun fót-
gönguhða hefur lengi farið fram í
Arizona, þar er hitinn síst minni en
í Saudi-Arabíu. - Hermenn frá öðrum
þjóðum hafa þó ekki fengið þá þjálf-
un, utan kannski þeir frönsku sem
margir hafa hlotið þjálfun í útlend-
ingaherdeUdum og einmitt við að-
stæður eins og þær sem ríkja við
Persaflóann.
Ég er hins vegar dálítið undrandi
á því að fréttaskýrendur hér á landi,
einkum í Ríkisútvarpinu, skuli endi-
Kona skrifar:
Mig langar tU að koma á framfæri
nokkrum línum sem þakklæti til út-
varpsstöðvarinnar Bylgjunnar og
fyrir það að sú stöð lét sig varða
málefni flogaveiks manns. það var
Eiríkur Jónsson, útvarpsmaður á
Bylgjunni, sem fékk einn shkan í
viðtal til sín hinn 31. ágúst sl. Um-
ræddur maður hafði skrifað grein í
DV þremur dögum áður og hefur hún
eflaust orðið kveikjan að viðtalinu.
Það er virðingarvert að Bylgjan
skuh opna umræðu um svona mál.
Mig langar þó til að segja eiUtið nán-
ar frá þessum manni og samskiptum
við flogaveUit fólk. - Það vUl svo til
aö ég þekki umræddan mann sem
tekinn var tali. Hann er mjög hjarta-
hlýr og einlægur og hefur vissulega
frá mörgu að segja. Hann er mál-
haltur vegna fótlunar sinnar og talar
þar af leiðandi hægar en ég gef mér
nægan tíma til þess að hlusta á hann
og spjaUa við hann.
Eftir því sem ég hlusta oftar á hann
og ræði við hann hef ég alltaf orðiö
meira og meira undrandi. Ég komst
að því að ævi hans hefur verið allt
lega vUja gera því skóna að hermenn
frá Bandaríkjunum búi við kröpp
kjör þama í Saudi-Arabíu og því
megi varla búast við miklu af þeim
ef til átaka kemur. Þetta er túlkun
sem er alveg gagnstæð raunveraleik-
anum því bandarískir hermenn eru
einna best úthúnir af öllum her-
mönnum í heiminum, þ.m.t. tækni-
lega og kemur það fram bæði í
klæðnaöi og matarbirgðum, auk
vopnabúnaðar. - Það er því alveg
óþarfi að vorkenna hinu 200 þúsund
manna herhði sem þama dvelur,
a.m.k. hvað varðar aðbúnað. Hann
er hvergi betri en hjá Bandaríkja-
mönnum.
öðruvísi en ég hefi þekkt. Það hefur
því verið afskaplega þroskandi fyrir
mig að þekkja hann.
Ég hef sjálf haft það ágætt í lífinu
en mér leiðist einfaldlega að vita af
fólki einhvers staöar einu án þess að
nokkur skipti sér af hvemig það hef-
ur það. Veikt fólk á betra skiUð en
að vera svo Ula sett að enginn taki
mark á því að enginn hlusti og eng-
inn hugi aö aðstæðum þess - en dæmi
og dæmi hart.
Einmana fólk er afskaplega van-
máttugt og mér finnst satt að segja
ágætt að þjóðin fái að heyra hvemig
ástatt er um ýmsa þegna hennar.
Mér, fyrir mitt leyti, myndi finnast
það erfltt að vera veik og þurfa engu
að síöur að gera aUa hluti sjálf án
aðstoðar. - En eins og þetta kemur
mér fyrir eyra er hér verið að hrópa
á hjálp og vona ég sannarlega að
úrlausn flnnist.
í lokin langar mig einnig að geta'
þess að mér þótti einkar fróðlegt við-
talið viö leikUstarkonuna Eddu
Björgvinsdóttur sl. sunndag sem
einnig var útvarpað á Bylgjunni.
Lóðin
við
Hraunbæ
102
Guðmundur S. Gíslason skrifar:
Miösvæðis í Árbæjarhverfi er lóðin
Hraunbær 102. - Lóð þessi hefur frá
því aö Árbæjarhverfið byggðist verið
hverfinu tíl háborinnar skammar. Á
norðurhluta lóðarinnar stendur
íbúðarblokkin Hraunbær 102 b-e. Á
fyrstu hæð þessarar blokkar era
þjónustumiðstöðvar. HeUsugæslu-
stöð á vegum borgarinnar, pósthús,
apótek, rakarastofa og videoleiga. -
Á hæðunum þremur, ofan þjónustu-
miðstöðvarinnar era 34 íbúöir.
Fyrir norðan blokkina er bílaplan,
sem á að vera íbúum og þeim sem
þurfa að leita læknishjálpar og ann-
arrar þjónustu til afnota, en ekki fyr-
ir þá sem starfa á bensínsölunni eða
þá sem fara í BláfjöU á veturna með
rútum og skilja bíla sína eftir á plan-
inu öllum til ama. Margir leggja þar
bílum sínum og geyma þá svo dögum
og vikum skiptir því þeir telja að
þetta bílastæði sé almenningsbíla-
stæði á vegum borgarinnar.
Vegna þeirrar þjónustu sem þarna
er veitt er gífurlega mikil umferð
bUa og varð því að skipta um jarðveg
í planinu sl. sumar en áframhaldandi
framkvæmdir hafa dregist vegna
þess að ekki hefur verið hægt að fara
eftir því skipulagi sem gatnamála-
stjóri hefur ætlast til að við færum
eftir samkvæmt uppdrætti sem við
höfum.
Það er vegna þess að borgaryfir-
völd létu á sínum tíma setja niður
bensínstöð á vegum Skeljungs á
nyrsta kant lóðarinnar og lokuðu þar
með allri aðkomu þeirra sem í blokk-
inni búa, og þeirra sem þurfa að
komast að þjónustumiðstöðvunum. -
Við, íbúar þessarar blokkar, höfum
um árabU staðið í miklu þrefi við
borgaryfirvöld og hafa bréfaskipti
verið mjög tíð en fátt um svör af
þeirra hálfu og enn minna um úrbæt-
ur og framkvæmdir.
Síðasta bréf var ritað til borgar-
stjórnar 23.7. 1990 og var m.a. farið
fram á í því bréfi að skýr svör fengj-
ust við fyrri bréfum. Af hálfu íbúðar-
eigenda og annarra eigenda í hús-
eigninni Hraunbær 102 b-e var því
harðlega mótmælt að Skeljungur hf.
ræki nætursölu á bensíni á lóðinni.
Þá var það skýlaus krafa að innakst-
ur tU bensínstöðvarinnar yrði af-
markaður frá annarri umferð inn á
bifreiðastæðin. Það er ekki hægt að
ganga frá malbikun á bUastæðinu
fyrr en mál þessi hafa verið leyst.
Þetta er ritað, þann 13. 9. vegna
fréttar í DV um ófremdarástand á
bUastæði við Hraunbæ 102. Þar segir
varagatnamálastjóri þetta plan ekki
í eigu borgarinnar, sem ekki er rétt,
því borgin á HeUsugæslustöðina í
umræddri blokk og á þar af leiðandi
sinn hluta í bílastæðinu. - Þá er bréf
það sem um getur að framan týnt eða
hefur lent einhvers staðar neðarlega
í skúffu kerfisins og er nú leitað með
logandi ljósi. - Við bíðum enn.
Málefni
flogaveikra