Dagblaðið Vísir - DV - 01.04.1992, Síða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 1. APRÍL 1992.
Fréttir
Davíð Oddsson forsætisráðherra um umsókn að Evrópubandalaginu:
Innanríkismál þar til
hún hef ur verið ákveðin
- umsókn ekki á dagskrá ríkisstjómarinnar, sagði forsætisráðherra á Alþingi
„Umsókn um aðild að Evrópu-
bandalaginu hefur ekki og er ekki á
dagskrá ríkisstjórnarinnar," sagði
Davíð Oddsson forsætisráðherra í
umræðum um skýrslu utanríkisráð-
herra á Alþingi í gær.
Hann sagði að afstaða til EB væri
ekki á dagskrá ríkisstjórnarinnar og
það skipti engu máli þótt EFTA-
löndin eða Norðurlöndin væru að
sækja um aðild.
Innanríkismál
Umræðumar um skýrslu utanrík-
isráðherra á Alþingi í gær snerust
nær eingöngu um hvort íslendingar
ættu að sækja um aðild að Evrópu-
bandalaginu eða ekki.
Davíð Oddsson sagði ennfremur að
meðan aðild íslands að EB væri á
umræðustigi hér á landi væru hún
innanríkis- en- ekki utanríkismál.
Umræðan snerti aUa þætti innanrík-
ismála. Ef aftur á móti ríkisstjórnin
tæki ákvörðun um að sækja um aðild
að bandalaginu væri hún orðin utan-
ríkismál.
Stjórnar-
andstæðingar fögnuðu
Þessum yfirlýsingum forsætisráð-
herra fógnuðu stjómarandstæðingar
mjög. Ólafur Ragnar, sem sagöi fyrr
í umræðunni að allir biðu eftir ræðu
Davíðs vegna þess sem Jón Baldvin
hefði sagt, þakkaði forsætisráðherra
alveg sérstaklega fyrir að taka af
skarið um aö umsókn að EB væri
ekki á dagskrá.
Steingrímur Hermannsson fagnaði
ummælum Davíðs líka. Hann sagði
að Jón Baldvin væri með skýrslunni
og ræðu sinni í umræðunum að „dá-
leiða sig inn í Evrópubandalagiö"
þrátt fyrir varnaðarorð sem forsæt-
isráðherra heíði lesið. Þess vegna
sagðist Steingrímur fagna því að for-
Jón Baldvin Hanníbalsson utanríkisráðherra flytur skýrslu sína á Alþingi í
gær. Hann varð aö þola mikla gagnrýni og harða frá stjórnarandstæðingum
fyrir EB kaflann I skýrslunni. Forsætisráðherra sagði að umsókn um aðild
að EB væri innanríkis- en ekki utanríkismál. DV-mynd GVA
sætisráðherra hefði tekið af skarið.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir fagn-
aði því að forsætisráðherra skyldi
telja málið innanríkismál. Með því
væri hann að gagnrýna það að utan-
ríkisráðherra skyldi taka máliö upp
í sinni skýrslu. Málið ætti þar ekki
heima.
Það má fullyrða að langt er síðan
beðið hefur verið með meiri eftir-
væntinu eftir ræðu frá forsætisráð-
herra á Alþingi en í gær. Umræður
um skýrslu utanríkisráðherra hófust
um klukkan 14.30 en Davíð flutti ekki
sína ræðu fyrr en seint í gærkveldi.
Ef EES-samningurinn bregst
Jón Baldvin Hannibalsson flutti
skýrslu sína í upphafi og kom víða
við. En það sem allir biðu eftir var
hvað hann segði um aðild okkar að
Evrópubandalaginu. í ræðu sinni var
hann með mjög mikla fyrirvara á
aðild íslands að Evrópubandalaginu
og að hún væri ekki á dagskrá sem
stendur. En hann sagðist búast við
hverju sem væri varðandi EES-
samninginn. Hann sagði að ef EES-
samningurinn yrði ekki samþykktur
yrðum við að setjast niður og skoða
málin upp á nýtt. Því sagði hann rétt
að hefja umræður og skoðun á aðild
íslands að Evrópubandalaginu strax.
Við yrðum að vita hvaða kostir okk-
ur byðust ef við sæktum um aðild.
Það væri ekki til neins að tala bara
um tvíhliða samninga. Hann sagði
að jafnvel þótt EES samningurinn
yrði samþykktur þá kæmi að því að
hann yrði endurskoðaður og þá yrð-
um við að vita hvar við stæðum. Jón
Baldvin sagði aö með óbreyttri sjáv-
arútvegsstefnu EB kæmi aðild okkar
að bandalaginu ekki til greina. En
hann sagði að við yrðum að láta
reyna á það hvað okkur stendur til
boða.
Harðar deilur
Það voru þessi ummæh utanríkis-
ráðherra sem leiddu til heiftarlegrar
gagnrýni stjórnarandstæðinga á
hann. Hjörleifur Guttormsson sagði
utanríkisráðherra hafa dregið leik-
tjaldið frá og væri að leiða okkur inn
í EB.
Steingrímur Hermannsson sagði
að menn mátuðu ekki föt ef þeir
þyrftu ekki á þeim að halda. Það
væri líka öruggt að EB flíkin passaði
okkur ekki og við vildum hana ekki.
Hann spurði hvaða áhrif menn héldu
að viö gætum haft í EB bákninu með
2 þúsund nefndir og hundruð millj-
óna þjóðir á bak við sig. Við ættum
að snúa okkur á Bandarikja- og A-
Asíumarkaði í stað þess að einblína
á EB sem væri nýlenduveldi sem
hentaði okkur ekki.
Ólafur Ragnar sagði í sinni ræðu
að menn yrðu aö bíða eftir ræðu for-
sætisráðherra. Hann hefði hvað eftir
annað sagt það opinberlega aö um-
sókn um aðild að EB væri ekki á
dagskrá ríkisstjórnarinnar. Hann
væri því í vanda. Annað hvort yrði
hann að styðja Jón Baldvin eða
standa við fyrri orð sín. Hann sagði
utanríkisráðherra segja í skýrslu
sinni að það væri metnaöarlítil sýn
að ætla sér ekki inn í Evrópubanda-
lagið. Hann gagnrýndi utanríkisráð-
herra harðlega fyrir þetta og annað
í ræðu hans og tal um umsókn að EB.
Ingibjörg Sólrún sagði að enda þótt
hún væri andvíg því að við sæktum
um aðild að EB nú gæti hún ekki
afskrifað að sá tími gæti komið að
ekki væri um annað að ræða.
Umræðurnar stóöu fram á nótt og
var ekki búist við að þeim lyki í nótt.
-S.dór
í dag mælir Dagfari
Til gamans gjört
' A.l ý* ' \'- ^ ,r<""Vr > v/’ .v
í,!
. • ,*íy
Dagfari hefur áður skýrt frá þeirri
merku athöfn sem fram fer tvisvar
í viku við Útvarpshúsið í Efstaleiti
þegar íslenski ríkisfáninn er dreg-
inn að hún. Þessi fánahylling er
gerð að kröfu nýja útvarpsstjórans
sem vill láta flagga fyrir fundum
útvarpsráðs. Dagfari hefur talið
þetta lofsverða viðurkenningu á
mikilvægi útvarpsráðs, enda mun
það vera eini felagsskapurinn í
landinu sem fær flaggað sér til
heiðurs. Ekki einu sinni ríkis-
stjómin nýtur slíkrar virðingar.
Dagfari hefur lagt til að rauður
dregill veröur lagður í húsið þegar
útvarpsráðsmeðlimir ganga til
fundar, starfsmenn stilli sér upp
og gefi honnör og íslenski þjóð-
söngurinn verði leikinn við þessa
sömu athöfn. „
Ekki hefur útvarpsstjóri orðiö við
þessum tillögum Dagfara en hann
hefur aftur á móti skrifað grein í
Morgunblaðið þar sem hann út-
skýrir að íslenski ríkisfáninn
blakti ekki við hún í Efstaleitinu
fyrir útvarpsráð sérstaklega, held-
ur sé þetta meir til gamans gjört
að draga fánann að hún og bendir
á að Ríkisútvarpið flaggi ávallt á
lögmætum tyllidögum og hvers
vegna þá ekki að gera það þegar
útvarpsráð kemur saman? Út-
varpsráðsfundir eru tylhdagar í
Ríkisútvarpinu.
Eitthvað hefur útvarpsstjóri orð-
iö var við að blaðamenn og skop-
teiknarar og „guð má vita hvaða
bóndabeygjubúkar aðrir“ hafa
snuprað hans hátign fyrir þá lotn-
ingu sem hann vill sýna útvarps-
ráði með því að flagga fyrir þvi.
Þetta er til gamans gert, segir út-
varpssfjóri en hefur þó ekki húmör
fyrir þeirri bóndabeygju. Enda
kemur fleira til en gamansemi út-
varpssfjóra.
í grein sinni í Morgunblaðinu ját-
ar útvarpsstjóri nefnilega ást sína
og lukku með að geta flaggaö í heila
stöng. Útvarpsstjóri segir að það sé
ekki einasta vegna útvarpsráös
heldur vegna lýðveldisins og þess
sjálfstæðisdraums sem hann hefur
alla tíð alið í brjósti sér sem hann
flaggar.
Utvarpsstjóri segist lengi hafa
unnið fyrir lýðveldið og byijað sem
sendill á sínum tíma og honum
þótti afar vænt um það starf. Hann
hafi byijað að snúast fyrir lýðveld-
ið þegar hann var tólf ára sem
símsendill og verið einn af púls-
klárum lýðveldisins. Honum hefur
alltaf þótt vænt um yfirmenn sína
og verið lukkulegur lýðveldisþræll.
Aðrir þjóna lýðveldinu með hunds-
haus en ekki hann. Ekki útvarps-
stjóri. Ekki hans hátign.
Sem sagt: útvarpsstjóri dregur
tjúgufánann aö húni vegna þess aö
honum þykir svo vænt um að fá
að vera lýðveldisþræll. Þessi vænt-
umþykja útvarpssfjóra verður ein-
hvern veginn að fá útrás og hvað
er þá betra en flagga fyrir útvarps-
ráði, enda hljóta allir að skilja og
sjá það í hendi sér að það er ekki
verið að flagga fynr utvarpsraði
heldur fyrir sjálfstæðisdraumi út-
varpsstjóra. Eða eins og hann segir
sjálfur:
„Hinir eru og munu jafnan veröa
nógu margir austan og vestan ís-
lands ála sem troða vilja ofan af
okkur skóinn og sproksetja allan
okkar sjálfstæðisdraum. Við þurf-
um ekki að skipast í sveit með
þeim.“
Þetta segir útvarpsstjóri og mæh
hann manna heilastur. Það var
kominn tími til að menn eins og
útvarpsstjóri fengju umbun fyrir
ást sína á lýðveldinu og sjálfstæð-
inu og fengju um leið tækifæri til
að flagga fyrir þjóðernisástinni.
Dagfari þekídr marga íslendinga
sem aldrei flagga fyrir ættjaröarást
sinni og eru haldnir „átakanlegri
minnimáttarkennd" og „vilja ekki
láta ota lýðveldinu að sér, hvorki
með táknrænum hætti né á annan
veg“.
Þegar flaggað er í Efstaleiti getur
útvarpssfjóri Utið upp tíl fánans og
sagt hróðugur við sjálfan sig og
útvarpsráð: þama sjáið hvað ég
elska landið og lýðveldið mikið.
Og þjóöin öU getur fylgst með því
þegar útvarpsstjórinn er í ástar-
sambandi við íslenska lýðveldið og
þarf ekki annað en aka um Efsta-
leitið og fylgjast með því hvenær
flaggað er.
íslendingar hafa auðvitaö marg-
víslegan hátt á því hvernig þeir
láta virðingu sína gagnvart þjóð-
inni í té. Sumir telja sig ekki þurfa
að auglýsa ættjarðarástina, aðrir
láta hana koma fram í orði eða
verki. En útvarpsstjóri hefur sína
aðferð. Hann lætur flagga fyrir
henni.
Dagfari