Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.1992, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 12. NÓVEMBER 1992.
Fréttir
Bjöm Grétar Sveinsson, formaður Verkamannasambandsins:
Tillögurnar verður að
ræða úti í f élögunum
- aðalatriðið að verkalýðshreyfingin fái að taka þátt í tiUögumótuninni, segir Jón Karlsson varaformaður
LJóst er að ágreiningur er inn-
an verkalýðshreyfingarinnar,
ekki bara um tillögur þær sem
aðilar vinnumarkaðarins eru að
ræða heldur einnig hvemig að
afgreiðslu málsins verður staðið.
„Ég tel það algert frumskilyrði
að ef þeir aðilar, sem þarna eru
að vinna, ná einhverri niðurstöðu
verður að ræða hana í hverju
verkalýðsfélagi fyrir sig áður en
einhver stimpiU verkalýðshreyf-
ingarinnar verður settur á hana.
Að öðrum kosti eru tillögumar á
ábyrgð þeirra manna sem unnu
þær. Þá vil ég taka fram að ef
kaupmáttur fólks með tekjur á
bilinu 80 til 90 þúsund á mánuði
verður skertur mun ég aldrei
samþykkja það,“ sagði Bjöm
Grétar Sveinsson, formaður
Verkamannasambandsins, í sam-
tah viö DV.
„Ég tel aö einhver formsatriði
í þessu máli séu aukaatriði. Til-
lögugerðin á að miða aö því aö
koma í veg fyrir að hér verði stór-
fellt atvinnuleysi. Það tel ég vera
aðalatriöi mádsins,“ sagði Jón
Karlsson, varaformaður Verka-
mannasambandsins.
Hann segir ennfremur að menn
séu sammála um að sú leiö, sem
aðilar vinnumarkaöarins séu aö
ræða, sé heppilegri og betri en
bæði gengisfellingarleiðin og
gjaldþrotaleiöin sem svo hefur
verið nefnd. Og þar sem menn séu
sammála um að niðurfærsluleið-
in sé best gefi það augaleið að ef
allt springxu- nú í höndum þeirra
sem eru að vinna að tillögunum
geti ríkisstjómin ekki komið inn
í málið og fariö þá leið ef engin
sátt er um hana. Þá verði farin
einhver önnur og miklu verri
leið.
„Ég tel máhð snúa aö verka-
lýðshreytingunni á þann hátt að
öllum er ljóst að kjaraskerðing
er framundan og þess vegna beri
henni að reyna að hafa áhrif á
og stýra því hvernig og hvar
kjaraskerðingin kemur niður. Ég
set sem skUyrði fyrir stuðningi
við tiUögurnar að þær miði að því
að ná til hinna stórfeUdu skatt-
svika í landinu en verja láglauna-
fólkið og ég tel það vera hægt.
Þriðja skUyrðið frá minni hálfu
er að ekki verði hróflað við áunn-
um réttindum verkafólks," sagði
JónKarlsson. -S.dór
Davíð Oddsson forsætisráðherra hefur boðað efnahagstillögur rikisstjórnarinnar um
miðjan mánuð liggi tillögur aðila vinnumarkaðarins ekki fyrir. Deilur eru innan verka-
lýðshreyfingarinnar um tillögurnar og afgreiðslu þeirra. Með forsætisráðherra á
myndinni eru ráðherrarnir Jón Baldvin Hannibalsson og Jón Sigurðsson.
DV-mynd Brynjar Gauti
Steingrímur Hermannsson, formaöur Framsóknarflokksins, um tiUögur í efnahagsmálum:
Vaxtalækkun skilyrði þess að ef nahagsaðgerðir takist
- fagna tillögum um hátekjuskatt og ijármagnstekjuskatt, segir Ólafur Ragnar
„Eg hef takmarkaða trú á því að
þær tfllögur um aðgerðir, sem aðilar
vinnumarkaðarins eru að ræða,
komi að gagni nema vextir verði
lækkaðir verulega. Ég tel að það sé
mikflvægasta aðgerðin í komandi
efnahagsaðgerðum. Við teljum að
ríkissjóður eigi að ríða á vaðiö með
vaxtalækkun með því að lækka vexti
á ríkisskuldabréfum eins og hann
reið á vaðið þegar ríkisstjómin tók
við á sínum tíma með aö hækka þá,“
segir Steingrímur Hermannsson,
formaður Framsóknarflokksins.
Hann sagði að Framsóknarflokk-
urinn myndi styðja hátekjuskatt og
skatt á fjármagnstekjur og afnám
aðstöðugjaldsins. Aftur á móti teldi
hann að allar álögm- á launafólk yrðu
aö skoðast í fullu samráði viö laun-
þegahreyfinguna.
Olafur Ragtiar Grímsson, formað-
ur Alþýðubandalagsins, sagði það
ekki liggja fyrir enn hvaða tillögur
kæmu frá aðilum vinnumarkaöar-
ins. Hann sagði Alþýðubandalagið
styðja hátekjuskatt, skatt á fjár-
magnstekjur og afnám aðstöðu-
gjalds. Þetta hefði allt komið fram í
tillögum flokksins sem lagðar voru
fram fyrir mánuði. Þá hefði ríkis-
stjórnin kallaö þær gamlar lummur.
„Ef aðflar vinnumarkaðarins koma
með þessar sömu tillögur og geta tal-
ið ríkisstjóminni trú um að þetta séu
nýjar lummur þá styðjum við þær
að sjálfsögðu," sagði Olafur Ragnar.
Þá segir Ólafm- að hann fagni því
að verkalýðshreyflngin skuli alfarið
hafa hafnað því að áunnin réttindi
verkafólks verði skert. Þess vegna
geti Alþýðubandalagið stutt ýmislegt
í þeim tillögum sem aðflar vinnu-
markaðarins séu að ræða.
Kristín Ástgeirsdóttir, þingkona
Kvennalistans, sagðist ekki hafa séð
neinar tillögur á blaði ennþá. Hún
sagði kvennalistakonur ekki styðja
hvaö sem er í þessu sambandi.
„Það miktivægasta er að veija kjör
hinna lægst launuðu og við munum
aldrei samþykkja aðgerðir sem bitna
á þeim. I sambandi viö hátekjuskatt,
sem við styðjum, þykir mér hlægilegt
að ætla að miða við 160 þúsund krón-
ur á mánuði hjá einstaklingi, eins og
nú er rætt um. Það er allt of lág við-
miðunartala. Þaö þarf hins vegar að
hækka skatta þeirra sem hæst hafa
launin og ná til þeirra sem aðstöðu
hafa til skattsvika,“ sagði Kristín
Ástgeirsdóttir.
-S.dór
í dag mælir Dagfari____________
Átthagafjötrar
Það hefur árað flla hjá íslenskum
bændum í seinni tíö. Flest hefur
verið þeim mótsnúið. Þjóðin hefur
minnkað viö sig kindakjötsát,
drekkur minna af mjólk og vælir
stöðugt um háan kostnaö vegna
landbúnaðarstyrkja. Þjóðin tímir
ekki að greiða niður landbúnaðar-
framleiðsluna en tímir heldur ekki
að borða hana óniðurgreidda. Þjóð-
in tímir ekki að borga sjálfri sér
fyrir að fæða sjálfa sig.
Bændur hafa að vísu ekki dáið
ráðalausir. Þeir hafa sterk samtök
og þeir eiga trausta stuðningsmenn
í kerfinu og þeir eiga kerfið og þar
með hafa bændur geta neytt lamba-
kjötið og mysuna ofan í þjóðina án
þess að hún hafi komið nokkrum
vömum við. Þar að auki hefur Al-
þingi og ríkisvald sameinast vam-
arbaráttu bænda með því að banna
stranglega allan innflutning á er-
lendum landbúnaðarvörum sem
hefur gert bændum líflö léttara.
Með því að banna frjálsa verð-
lagningu, með því að banna bænd-
um að framleiöa nema samkvæmt
kvótum og með því að banna ís-
lendingum að éta annað en ís-
lenskt, hefur kerfinu og velvtidar-
mönnum bændastéttarinnar tekist
aö viðhalda bændamenningunni og
búskaparháttum eins og þeir gerast
verstir. Bændur hafa nefnilega ver-
ið svo rækflega vemdaðir með
bönnum í bak og fyrir að þeir hafa
ekki þurft annað en væla á búnað-
arþingum og stéttarsambands-
fundum og þá hafa bönnin lagt sína
verndarhendi yfir staðnaðan bú-
skap og staðnaða styrki.
Allt er þetta gert í nafni byggða-
stefnunnar og þjóörækninnar enda
væri íslenskur landbúnaður löngu
risinn upp úr öskustónni og hefði
aðlagað sig nútímanum ef ekki
hefði ríkt um það þjóðarsátt á ís-
landi að yemda aldagamla búskap-
arhætti. íslenskir bændur em full-
trúar liðinna kynslóða og í staöinn
fyrir að koma þeim fyrir á Árbæja-
safninu eða minjasöfnum hafa ís-
lenskir stjómmálamenn og ker-
fiskarlar, og svo auðvitað bænda-
samtökin sjálf, ákveðið að varð-
veita bænduma í sveitunum þar
sem þeir em niðurkomnir. Þannig
hefm- veriö hægt að vemda kotin
og kotbúskapinn og binda bænd-
uma í átthagafjötra um árabil, án
þess að þeir hafi getað rönd við
reist.
Nýlega reis snöfurmannlegur
bóndi norðan úr Þingeyjarsýslu
upp á afturlappimar og lýsti frati
á kerfið. Kári í Garði lagði leið sina
í Kolaportið og seldi afurðir sínar
á frjálsum markaði. Þetta þóttu svo
mikti nýmæli að fólk þyrptist niður
í Kolaport tfl að berja augum þenn-
an bónda sem enn var með lífs-
marki.
Það er hins vegar ósanngöm al-
hæfing að allir bændur séu undir
sömu sök seldir. Raunar hafa
margir íslenskir bændur gert heið-
arlegar tflraunir til aö auka íjöl-
breytni í framleiðslu sinni og at-
vinnuháttum en jafnharðan verið
barðir niður aftur. Bændur hafa
sömuleiðis reynt að gera sér mat
úr hlunnindum á jörðum og sumir
hafa jafnvel reynt að bregöa búi og
skapa sér atvinnu annars staðar.
Þessi sjálfsbjargarviðleitni hefur
mælst illa fyrir. Nú er sá voði fram-
undan að Islendingar gangi í evr-
ópskt efnahagssvæði og því fylgja
margvíslegar hindranir og undan-
þágur frá því niðurnjörvaða land-
búnaðarkerfi sem menn hafa staðið
vörð um. Sú hætta er jafnvel yfir-
vofandi aö útiendingar geti komist
hingað tfl lands og falaö jarðirnar!
Þetta er auðvitað óskaplegt áfall
fyrir þjóðræknina og kotbúin ef svo
illa skyldi vilja til að eigendur ís-
lenskra bújarða væm fæddir í út-
löndum eða hefðu búið þar um
lengri eöa skemmri tíma. Það er
blettur á blómlegri byggö og svik
viö ættjörðina ef þar búa ekki
hreinræktaðir íslendingar.
Þess vegna hafa vemdarenglar
kerfisins lagt fram frumvarp á
þingi þar sem blátt bann er lagt við
sölu jarðar nema viðkomandi hafi
sjálfur búið í sveitinni í að minnsta
kosti fimm ár. Þetta þýðir á mæltu
máli að bændum er bannaö að selja
jarðir sínar og ættjarðarástin leyfir
ekki slíkt brask með bújarðir! Þar
með munu bönnin enn einu sinni
leiða átthagafjötra yfir hijáöa
bændastétt sem á sér ekki annan
eða merktiegri draum en þann að
fá að lifa í þessu landi eins og ann-
að venjulegt fólk. En sá draumur
skal ekki fá að rætast meðan kerfið
ræður yfir bönnunum. Og bænd-
unum.
Dagfari