Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.1992, Blaðsíða 12

12
Spumingin
FIMMTUDAGUR 12. NÓVEMBER 1992.
Hvernig er hægt að nota
skammdegið?
Ingveldur Guðmundsdóttir skrif-
stofumaður: Til útreiðatúra, heilsu-
ræktar og göngutúra.
Olga Gjöveraa sjúkraliði: Til dæmis
til að taka þátt í meira félagslffi eða
stunda líkamsrækt.
Katrín Sverrisdóttir ráðgjafi:
Skemmta sér, vera úti í náttúrunni,
fara á skíði eða kíkja í sumarbústað-
inn.
Amar Þór Jónsson nemi: Til að læra.
Sigurður Yngvi Kristinsson nemi:
Horfa á Michael Jackson-tónleika og
læra sporin.
Margrét Sigurðardóttir nemi: Hlusta
á blústónlist eða sofa.
Lesendur_________________________
Erlendar lántökur:
Ekki ríkið held-
ur bankakerf ið
Sigurður Jóhannsson skrifar:
Nú eru uppi háværar kröfur verka-
lýðsleiðtoga og jafnvel þingmanna
um að ríkinu beri að taka erlend lán
til að örva atvinnulffið á þessum við-
sjárverðu tímum. En eru slíkar kröf-
ur réttmætar? Myndu framkvæmdir
sem svo er stofnað til skapa varan-
lega atvinnu, eða er þar tjaldað til
einnar nætur? Myndu menn þá ekki
þurfa að leita sér annarrar vinnu
þegar slíkum ríkisframkvæmdum er
lokið og sagan endurtaka sig, nýjar
kröfur um meiri erlend lán, og svo
koll af kolli? Það er einmitt þetta sem
hefur verið að gerast hjá okkur und-
anfama áratugi og er það næg sönn-
un þess að ríkið á ekki að stunda
erlendar lántökum nema í mjög af-
mörkuðum tilfellum, eins og t.d. við
virkjanaframkvæmdir.
Fyrir nokkru las ég viðtal við Birgi
Þór Runólfsson hagfræðing sem fjall-
ar einmitt um þessi mál. Mér finnst
sem hann hafi við sterk rök að styðj-
ast þegar hann segir m.a. að mjög
óæskilegt sé að ríkið fjármagni fram-
kvæmdir með erlendum lánum. -
Taki íslendingar erlend lán séu fleiri
leiðir til en að láta ríkið taka það
beint inn í ríkissjóð og eyða því það-
an. - Seðlabankinn gæti t.d. tekið
erlend lán og endurlánað til banka-
kerfisins sem síðan lánaði til ein-
staklinga. Þannig séu möguleikar á
að fjármagnið fari í æskilegri og arð-
bærari framkvæmdir.
Hagfræðingurinn segir að á meðan
efnahagsástandið í löndunum í
kringum okkur sé einnig í niður-
Bréfritari telur virkjanir vera meðal þeirra fáu framkvæmda sem ríkinu sé
stætt á að framkvæma með erlendum lánum.
sveiflu getum við varla vænst þess
að ástandið hér á landi sé betra. Ég
held að það sé mikið til í þessu.
Öll vitum við að útgjöld á vegum
ríkisins bjóða heim verulegum ríkis-
halla. Ef ríkið fer að koma atvinnulíf-
inu til hjálpar nú hefði það óhjá-
kvæmilega í for með sér aukna skatt-
heimtu að nokkrum tíma hðnum.
Það æskilegasta er því að ríkið sé
ekki að taka lán á erlendum mörkuð-
um og auðvitað helst ekki á hinum
innlenda heldur. Það sem verður því
helst til bjargar nú er að einstakhng-
ar fjármagni sjálfir framkvæmdir
þær sem farið verður í, hvort sem á
þær verði htið sem atvinnubóta-
vinnu eða varanlegár framkvæmdir
með langtímamarkmið að leiðarljósi.
Valdataumar í hendi óstjórnar
Páll skrifar:
Ríkisstjóm krata og íhalds sem nú
situr hlýtur að teljast ein mesta
óstjóm sem haldið hefur um valda-
taumana á íslandi enda hefur fjár-
munum sjaldan verið jafn misskipt
milh einstaklinga eða kjör láglauna-
fólks verið jafn bágborin og nú. Þá
bætist við vaxandi atvinnuleysi sem
ríkisstjómin virðist vilja viðhalda,
ekki hefur hún a.m.k. sýnt tilburði
til að ráða bót á vanda þess fólks sem
glímir nú við atvinnuleysisvofuna.
Það er sárt th þess aö vita, að ríkis-
sljóm lærisveina frjálshyggjulektor-
anna skuh framfylgja óraunhæfum
erlendum kreddum, sem hafa það
eitt að markmiði aö auka bihð milli
ríkra og fátækra, og viðhalda mis-
rétti á sem flestum sviöum þjóðfé-
lagsins. Hvarvetna þar sem þessar
kreddur hafa verið framkvæmdar
hafa þær beðið skipbrot. En hérlend-
ir frjálshyggjupostular virðast ætla
að verða seinastir skoðanabræðra
sinna til að sjá vihu síns vegar og
þess geldur nú íslensk alþýða.
Mér virðist þessi ríkisstjóm hafa
hreinlega gefist upp á stjóm landsins
og vilji nú eftirláta hana erlendum
auðhringum að leik. Stjómin, með
utanríkisráðherra í fararbroddi, hef-
ur ítrekað hunsað öh rök þeirra þjóð-
hohu íslendinga sem séð hafa í gegn-
um blekkingarvefinn. Hún ætlar að
knýja í gegn samninginn um evr-
ópska efnahagssvæðið án þess að
hlusta á rödd þjóðarinnar. Má vera
að einhverjir óttist að annars verði
þeir af feitum embættum innan skrif-
stofuveldisins í Brussel. - Það var
stórslys í sögu þjóðarinnar er þessir
menn komust til valda á jafn var-
hugaverðum tímum og nú em, því
verður að koma þessari óstjóm frá
með einum eða öðnun hætti áður en
meiri skaði hlýst af. Missi íslending-
ar sjálfstæðið mim ekki hða á löngu
uns þjóðin, sem í svo margar aldir
hefur varðveitt einstaka menningu
sína og tungu, heyri sögunni til.
Ábyrgðarskírteini og uppruni sláturaf urða
Ragnar skrifar:
A ferð í Frakklandi nýlega notaöi
ég tækifærið m.a. til að skoða mat-
væh sem vom á boðstólum í verslun-
um og bera saman verð á svipuðum
tegundum og við íslendingar neytum
mest, t.d. fiski og kjöti. Ekki var verð-
munurinn ahtaf okkur í óhag en á
öðrum sviðum eigum við greinhega
langt í land. Þar á ég einkum við
upplýsingar sem almenningur í
Frakklandi telur sjálfsagt að eiga
aðgang að áður en hann kaupir.
A kjötvörum sem geymdar vom í
frysti eða kæhborðum vom miðar
sem ábyrgðarskírteini og festir við
Hringið í síma
632700
milli kl. 14 og 16
-eðaskrifið
AXH.:Nafn ogsímanr. veröur
að fylgja bréftim
Ábyrgðarskírteini sem franskir neyt-
endur fá með kjötinu.
hvert einstakt stykki. - Þannig var
t.d. fest slíkt skírteini við lambalæri
sem þama vom til sölu (af frönsku
sauðfé að sjálfsögðu). - Á þessu skír-
teini kemur fram: númer ábyrgðar-
skírteinis, nafn framleiðanda
(sauðíjárræktanda) og heimihsfang,
auðkenni eða númer viðkomandi
sláturdýrs, aldur dýrsins, sláturdag-
ur, nafn og heimilisfang sláturhúss,
nafn seljanda (verslunar) og staðfest-
ing á því hvenær kjötið var sett í sölu.
Skírteini þetta er löggjlt af þar-
lendu opinbera gæðaefdrhti, líkt og
gerist með frönsk góðvín sem sett era
á markað. Mér varö hugsað th þess
hvort íslenskum neytendum væri
ekki nauðsyn á svipuðum upplýsing-
um um sláturafúrðir. Þetta væri
framleiðendum hvatning th að gera
sínar vörur sem best úr garði. Ein-
staka sinnum sést hér nafn framleið-
anda t.d. á jólahangikjöti, en það er
ekki næghegt. ÖUu kjöti sem hér er
selt, ekki síst frosnu ætti að fylgja
upplýsingar um aldur, sláturdag og
framleiðanda. - Ég læt áðurnefnt
skírteini fylgja sem franskur viö-
skiptavinur leyfði mér góðfúslega að
fá að viðskiptum sínum loknum.
Sigurjón skrifar:
Islendingar eru aðhar að Mann-
réttindasamningi Evrópu og hafa
þvi gengist undir lögsögu Mann-
réttindadómstólsins. í Mannrétt-
indayfirlýsingu Sameinuöu þjóð-
anna segir orðrétt: „Engan mann
má neyða th að vera í félagi.“ -
Ennfremur hafa íslendingar
skuldbundið sig th að hlíta Félags-
málasáttmála Evrópu. Hann
vemdar rétt manna til að standa
utan félaga, hvemig sem á stendur.
Hvermg stendui' þá á því að hér
á landi em alhr þessir samningar
þverbrotnir með því að skylda
fólk th að greiða _félagsgald th
sig ekki á jx:ssum mannrcttinda-
brotum hér?
flfScnsB1
Karl Gunnarsson hringdi:
Komið hefur fram í blöðum að
læknar hérlendis hafa komist að
því að t.d. heilablæðingar séu
ættgengar. En þá kemur upp í
hugann hvort þannig sé ekki um
marga eða flesta sjúkdóma svo
sem krabbamein, hjartagalla,
æðabhanir og aðra setn leggja
marga að vehi nú á tímum - og
hafa kannski alltaf gert?
Hvað er maðurinn annað en
forfeðurnir? Oft er sagt: „Illt er í
ætt gengast, - Það hlýtúr þá einn-
ig að eiga við það góða, þannig
að hinir Irraustu og hehbrigðu
hljóta þá líka að erfa þá kosti frá
forfeörunum. - Eða á arfgengi
bara viö unt suma sjúkdómana?
Álmálogvaxtamál
Árni skrifar:
í þjóðmálaþætti á útvarpsstöð-
inni Bylgjunni um sl. helgi voru
þeir Sigurjón Pétursson og Ög-
mundur Jónasson kallaöir th
umræðu. Spurningu var varpað
fi-am um þaö hvort forseti ASÍ
væri að leika einleik í kjaramál-
unum nú rétt áður en hami yfir-
gefur sviðið, til þess að geta átt
þátt í nýrri þjóðarsátt. - Svör
þeirra tvímenninganna voru á
einn veg; þeirhéldu nú ekki, utan
hvað hann vildi líklega leysa ál-
málið áður en hann hætti sem
forseti. Annaö ekki. Svo barst í
tal hávaxtastefnan. En hun er
einmitt mál sem forseti ASÍ gæti
beitt sér gegn sem bankaráðs-
maður eins stærsta banka lands-
ins. - En þar stendur hnífurinn í
kúnni... Álmál era líklega væn-
legri th uppsláttar en vaxtamál.
Hellisheiði
Gunnar Halldórsson skrifar:
Mörgum sem aka Hehisheiðina
daglega finnst orðið tímabært að
heQast handa um að raflýsa með-
fram veginum, ekki síst th aö
minnka slysahættu og auka urn-
ferðaröryggið á þessum fjölfarna
vegarkafla. Mig minnir aö það
; hafi verið annaðhvort Eggert
Haukdal eöa Salóme Þorkelsdótt-
ir alþingismenn semfluttutihögu
um að þessari framkvæmd yrði
flýtt Þetta er í raun orðið mjög
aðkallandi verkefni.
Ólöglegir
innflyfiendur
Páll sv. skrifar:
í fréttmn frá Noregi kemur
fram að í Óslóborg einni haldi
u.þ.b. 5000 útlendingar til ólög-
lega. Á þessu ári hafa um 1100
útlendingar verið sendir úr landi
frá Noregi að sögn lögreglunnar
þar. - Hvemig höldum við íslend-
ingar að okkur takist að bægja frá
útlendingum sem hingað koma
og dvelja hér ólöglega efitir að
frelsi fil fólksflutninga milli
landa verður komið á þegar þeim
í Noregi reynist svona erfitt að
reka þá af höndum sér? Þarf þá
ekki að flölga hér verulega í út-
lendingaeftirliti?