Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.1993, Blaðsíða 15
MÁNUDAGUR 22. MARS 1993
15
Námsaðgreining í
áfangakerf i
f tillögum nefndar um mótun
menntastefnu er gert ráð fyrir
námsaðgreiningu í kjamagreinum
í kjölfar samræmdra prófa í lok 7.
bekkjar grunnskóla.
Þörfin fyrir námsaðgreiningu á
unglingastiginu er brýn. Þar eð
kennslan fer að mestu leyti fram í
bekkjum, sem skipað er í án tillits
til forkunnáttu eða hæfni nemend-
anna, er hvatning til námsins of
lítil og nemendur margir sem ekki
hafa viðfangsefni við sitt hæfi.
Greina má nemendur að í nám-
inu með ýmsu móti. Varað hefur
verið við þeirri aðferð að raða þeim
í bekki eftir námsgetu, þá er hætt
við því að margir yrðu dæmdir úr
leik og fengju ekíá nám yið sitt
hæfi, hvorki þá né seinna. Áhuga-
leysi og agavandamál færu vax-
KjaHaiinn
Ingvar Ásmundsson,
skólameistari Iðnskólans
í Reykjavík
„A unglingastiginu eru agavandamál
meiri en á öðrum stigum skólakerfis-
ins. Hvergi er því eins mikill ávinning-
ur af því að koma á áfangakerfi eins
og þar.“
andi. Bestu og sanngjörnustu leið-
ina til aðgreiningar tel ég vera
áfangakerfi í efstu bekkjum grunn-
skólans.
Hér á landi er komin tuttugu ára
reynsla af áfangakerfi. Mikill
meirihluti framhaldsskóla í land-
inu er rekinn í því kerfi. Helstu
markmið áfangakerfisins eru
þessi:
1. Námshraði sé við hæfi hvers
nemanda.
2. Námsefni hvers nemanda sé í
sem bestu samræmi við kunnáttu
hans í hverri námsgrein.
3. Komist verði hjá ónauðsynlegri
endurtekningu á fyrra námi.
Helstu kostir kerfisins Uggja í
þessum markmiðum þess. Mikils-
verðasti ávinningurinn með kerf-
inu er þó sá að með því er tryggður
mjög góður vinnufriður í skólum.
í framhaldsskólum hafa agavanda-
mál verið umtalsverð og því skiptir
þessi ávinningur miklu máfi fyrir
nemendur í þeim.
Áfangakerfi á
unglingastiginu
Á unglingastiginu eru agavanda-
mál meiri en á öðrum stigum skóla-
kerfisins. Hvergi er því eins mikiU
g.|
aÉÉ! *i
Varað hefur verið við þeirri aðferð að raða nemendum í bekki eftir
námsgetu.
ávinningur af því að koma á
áfangakerfi eins og þar. Nokkrir
framhaldsskólcU’ með áfangakerfi
hafa haft unglingadefidir innan
sinna vébanda. Þar hefur reynslan
af áfangakerfinu verið mjög góð og
agavandamál hverfandi.
Verði komið á áfangakerfi í
grunnskólum er eðUlegt að þeir
nemendur sem lokið hafa öUum
áföngum í kjamagreinum grunn-
skólans áður en þeir komast á
framhaldsskólaaldur eigi þess kost
að ljúka einhveijum framhalds-
skólaáfóngum í grunnskólanum.
Einnig væri eðUIegt að þeir nem-
endur sem náö hafa tilskUdum
aldri en ekki hafa lokið öUum
áfóngum í kjamagreinum grunn-
skóla eigi kost á þvi að Ijúka þeim
í framhaldsskóla, þannig væri eðU-
legt að gmnnskóU og framhalds-
skóki fléttuðust saman í eina sam-
feUda heUd.
í Bandaríkjum Norður-Ameríku
hefja nemendur framhaldsskóla-
nám tveim árum yngri en hér á
landi. Þar í landi em svo tU allir
framhaldsskólar reknir í áfanga-
kerfi. Því er óhætt að fuUyrða að
mikU og góð reynsla er af því að
reka tvo efstu bekkina í grunnskóla
í áfangakerfi bæði hér á landi og
fyrir nemendur á sama aldri í
Bandaríkjunum þó að þeir séu þá
komnir í framhaldsskóla.
Grunnskólanám í
framhaldsskólum
Verði komið á áfangakerfi á ungl-
ingastiginu yrðu tUlögur nefndar
um mótun menntastefnu um árs
fomám og árs gagnfræðanám tU
þess að ná markmiðum grann-
skólanáms með öUu óþarfar, a.m.k.
í áfangaskólum.
Áríðandi er að kröfur um betri
árangur í námi, sem vissulega vaka
fyrir nefndarmönnum, séu gerðar
með lágmarks tilkostnaði. SkU-
virkasta leiðin tíl þess er áfanga-
kerfi á báðum skólastigum.
Ingvar Ásmundsson
Verður Pólland helsta EE&fíkið?
Nokkuð hefur verið um það und-
anfarin ár að Pólveijar séu ráðnir
tU starfa hér á landi. Eins og kunn-
ugt er hafa stjómvöld haft það í
hendi sinni að synja um sUka ráðn-
ingu. Það er gert ef fá má íslend-
inga tU starfa.
Pólska stjómin hefur hug á aðUd
að Evrópska samfélaginu (ES).
Gert er ráð fyrir að PóUandi bjóðist
frekar að gerast aðiU að Evrópska
efnahagssvæðinu (EES) ef af stofh-
un þess verður. Ef ísland yrði
ásamt PóUandi aðiU að EES ættu
Pólveijar aðgang að störfum hér á
landi án þess að stjómvöld gætu
hamið það. Pólverji, sem hér hefði
starfað í þijá mánuði, gæti þá sest
hér að meö réttindi til starfa og
skylduUð hans nyti sömu félags-
legra réttinda og íslendingar. - Pól-
veijar em helmingi fleiri en íbúar
Norðurlanda.
Sumir þeir sem í upphafi stóðu
að því að ísland tæki þátt í EES-
samningimum, en viku síðar úr
ráðherrastæi, halda því nú fram
að íslendingar verði að huga að því
sem tekur við af EES. Þá er vita-
skuld gert ráð fyrir því að EES
komist á legg og því svo haldið fram
að stutt sé í að EES Uðist í sundur
vegna þess að flest EES-ríkin hafi
sótt um aðUd að ES. Ég hef fyrir
framan mig hvemig andstöðu-
hreyfingin við aðUd Noregs að ES
leit á máUð í janúar í fyrra. Hér á
eftir birtist íslenskuð athugasemd
þeirra um það, með yfirskriftinni:
KjaUarinn
Björn S. Stefánsson
dr. scient
Verður EES varan-
leg skipan?
Segja má EES-samningnum upp
með árs fyrirvara. En séu menn
fyrst með, verður varla auðvelt að
komast út. Hitt gæti hins vegar
gerst að EES-skipanin yrði tíma-
bundin. Eins og kunnugt er hafa
Austurríki og Svíþjóð sótt um aðUd
að ES og Finnland, Sviss og Ldcht-
enstein kunna að fylgja þeim. HeU-
mikið stjómkerfi þarf til að starf-
rækja EES. Og varla hefur ES
áhuga á því að aðeins 2-3 EFTA-
ríki verða þar.
En það er ekki víst að EES verði
aðeins bráðabirgðaskipan. í fyrsta
lagj er vafasamt að öU þau ríki, sem
nefnd vora, verði með í ES. Og í
öðm lagi er vel tíl að EES verði
fost biðstofa (eða æfingabúðir) fyrir
ríki, sem vUja komast í ES, við það
að frá Austur-Evrópu bætist nýir
EES-aðUar jafnframt því sem fyrri
ríki taki skrefið inn í ES. Gert er
ráð fyrir þessu í 128. grein EES-
samningsins þar sem heimUt er að
veita nýjum rikjum aðUd.
AðildaðEES
Þetta skrifuðu Norðmenn fyrir
ári. Samkvæmt því gæti svo farið
að um eitthvert skeið yrðu EES-
ríkin ísland, PóUand, Slóvakía,
Ungveijaland, Króatía, Lettland,
Litháen og Eistland.
Norskur kunnáttumaöur, Nor-
mann að nafni, hélt fyrirlestur um
þetta mál í Háskólanum á dögun-
um. Honum fannst ekki sennUegt
að Austur-Evrópuríkjum gæfist
kostur á aðUd að ES. Ekki mundi
heldur þykja áUtlegt að veita þeim
aðUd að EES með atvinnuréttind-
um, sem henni fylgja, vegna at-
vinnuleysis eystra - ekki þætti þar
á bætandi í EES - heldur yrði leitað
annarra úrræða.
Nýfengin reynsla af mati ís-
lenskra ráðamanna, þ.á m. ýmissa
sem nákomnir em verkalýðshreyf-
ingunni á þessu með tilliti tíl at-
vinnuleysis hér á landi og í EES-
ríkjum er ekki sú að menn láti
áhyggjur af atvinnuleysi hér á
landi og í ES-ríkjum vera til fyrir-
stöðu við að veita tugmilljónum
atvinnulausra atvinnuréttindi hér
á landi, eins og felst í EES-samn-
ingnum. Þar er sem sagt ekki um
að tefla atvinnuréttindi handa 38
miftjónum Pólveija, heldur 380
miUjónum annarra Evrópubúa.
Alþýðusamband íslands mælti að
vísu ekki með EES-samningnum
en það mælti ekki á móti honum;
það tók aðeins þá afstöðu í málinu
að krefjast þjóðaratkvæðagreiðslu
um það. Að fenginni þessari
reynslu hér á landi er ég ekki sann-
færður um að áhyggjur af atvinnu-
leysi yrðu til fyrirstöðu hjá ES í
Bmssel vegna aðUdar PóUands að
EES.
Bjöm S. Stefánsson
„Ef Island yrði ásamt Póllandi aðili að
EES ættu Pólverjar aðgang að störfum
hér á landi án þess að stjórnvöld gætu
hamið það.“
í málum
sem þessum
kemurekkitil
fyrr en allar
leiðir hafa
verið reyndar
til þrautar.
Þaðerbúiðað
tefia þetta Ami Johnsen
mál fram og þingismaður.
til baka og að-
alsamgönguæðin milli lands og
Eyja hefur veriö lokuð í hátt á
annan mánuð. Það gengur ein-
faldlega ekki. Vegna neyöarstöðu
þeirrar sem komin er upp og ótvi-
ræðs réttar Vestmannaeyinga,
sem eru svo háðir þjónustu Her-
jólfs, og þar sem engin lausn er
fyrirsjáanleg í deUunni á næstu
vikum eða mánuðum, er réttlæt-
anlegt og eöhlegt aö gripið sé tU
aðgeröa með lagasetningu.
Fyrirtæki og almenningur í
Eyjum hafaliöiö fyrir þessa deilu.
Vöruverð hefur hækkaö, aUur
bflakostur er frosinn inni þannig
að þeir sem liafa atvinnu af vöru-
flutningura og fara með Heijólfi
milli lands og Eyja geta ekki sinnt
sinni vinnu. Fiskmarkaðurinn
hefur farið gjörsamlega úr skorð-
um og mjólkurleysis hefur gætt
svo dögum skiptir. AUt ber þetta
að sama brunni. ÖUu félagsUfi og
þjóunustu í Vestmannaeyjum
hefur verið raskað.
Það er ekki eftir neinu að bíða
með að setja lög á þessa undar-
legu deilu þar sem tveir menn
hafa stöðvað þetta mikla sam-
gÖngutækL Það ber vott um gall-
aða vinnulöggjöf að slikt skuU
yfirleitt vera hægt.“
„Mér finnst
að menn eigi
að leysa sín
mál meö
samningum i
stað þess að
skjóta sér á
bak við Al- ..
þingi og biðia Jónas R«ffna,»*on»
um lög. Við fom,a^
höfum samn-
ingsrétt ,ands'
Málin hafa verið flækt svo að
þeir sem hnýttu hnútinn viljandi,
stjórn Heijólfs, geta ekki leyst
hann. Það er því ekki rétt að
sömu aðilar skuli nú biðja um lög
stjóm Vestmannaeyja fari fram á
lagasetningu en það er óeðlilegt
skuli vera í nefhdinni sem gengur
fyrir samgönguráðherra til að
biðja ura lög.
Það var stjómar Heijólfs að
deiluna en þeir vádu þaö
ekki. '
staðan i málinu sé ekkert annaö
en samsuða frá keisurunum hjá
Vinnuveitendasambandinu,
þeim hinum sömu og kalla okkur
smákónga. Sfjóm Heijólfs hfjóp
vandamálasem voru einmitt bú-
Ég er sannfæröur um að VSÍ
ætlaði að nota lleijólfsdeiluna
ml. VSIer aðgefa
fordæmi og þetta er þaö sem
ef menn verða ekki
okkar áttu