Alþýðublaðið - 23.03.1967, Side 16

Mér leiðist að eiga frí
MA.ÐUR vék sér að mér á götu og
fear sig aumlega.
— Hvað á é'g að gera með frí?
fiagði hann. Til hvers í ósköpun-
um voru frí búin til.? Ég hef gilda
ástæðu til að vera á móti fríum.
t>á er maður hættur að vera nokk-
<uð, 'hefur ekkert að gera og er
Cireint eins og viðrini,
Samt kann að vera eitthvert
Upphugsuð af samvizkulausum
.gagn í fríum. Þau eru sennilega
werkalýðsböðli til þess að menn
séu fúsari til að vinna upp á
livaða kjör sem er, því að sjálf
eru þau svo leiðinleg að menn
eru þeirri stundu fegnastir að
íara að þræla aftur.
Þegar ég fer í frí, þá er allt
fiolanlegt fyrsta daginn því þá
iget ég sofið nokkurn veginn sam-
fellt á milli máltíða. En úr iþví
fer að kárna gamanið. Það er eng
ín leið að sofa meira en svosem
átta tíma á sólarhring eftir það,
«iema þá í því tilfelli að maður
lialli sér útaf með einhverja góða
«)óki þá er eins víst að maður fái
fría ferð yfir í draumalandið. Út-
fcoman verður sú að ég reyki
cueira en ég hef gott af eða fer
gafnvel að drekka sem kostar mig
-fcölvaða timburmenn og blikkdósa
Ciamrara innan í hausnum á mér
tíaginn eftir.
Það er auðvitað til í dæminu
flækjast eitthvað í hús. En
venjulega er fólkið sem maður
ætlaði að heimsækja líka að fara
í hús, ef til.vill itil manns sjálfs,
og þegar maður er setztur niður
kemur auðvitað iá daginn að það
er ekkert betra að láta sér leið-
ast í öðrum húsum en heima hjá
sér, jafnvel verra því að þar er
maður gestur og skyldugur til að
reyna að vera skemmtilegur. Og
svo raunalegt er þetta fyrir mig
að alltaf þegar mér leiðist mest
þykir öðru fólki ég vera skemmti-
iegastur. Ef til vill dettur ein-
'hverjum í hug að fara að spila til
að skemmta mér, og af því að ég
er kurteis maður þá tek ég vel í
þá tillögu, en bið um leið til guðs
að einhver nærstaddur taki af
skarið og lýsi yfir því að spil séu
bölvuð leiðindi,’ eins og þau líka
eru. En svo heppinn er ég aldrei.
Svo spilar maður allt hvað af tek-
ur hálfsóló eða þrjú grönd eða
hvað það nú heitir allt saman, og
eftir hverju spili kemur löng sér-
frafðileg diskúsjón um hvernig
spilið mundi hafa farið e£ ég
hefði látið út laufatvist en ekki
þrist í kóng sem alls ekki átti að
spila út, því að það átti að spila
út drottningu fyrst (sko, damen
först). Og á endanum hlýtur öll-
um að vera orðið vitanlegt, svona
út frá þeim löngu samræðum, að
aðalatriðið er hvorki að vinna né
itapa og ekki einu sinni að spila,
heldur að ihafa eittihvað til að tala
um (því að mannlegt samfélag
r
r
r
r
r
i-
i'
>
r
)
r
r
Nýja bensínið
Nýja bensínið brúkast nú víðast hvar
og bílarnir kunna sér ekki læti,
en forgamlar tíkur, sem siluðust siðastar,
syngjandi þjóta um götur og stræti.
Og aurinn og drullan alla slettist um,
enda ekki skortur á svaði og bleytum.
Og gríðarlegt traktora fyrrirí fréttist um
framan af nesjum og austan úr sveitum.
byggist á notkun talfæranna). Og
til þess að liafa eitthvað til að
tala um þurfa menn að hafa lag
Og svo kemur auðvitað til
á að íhugsa og það hefur mér allt-
af þótt þrautin þyngri.
greina að fara eitthvað ,,í frí“ eins
og það heitir, fai-a á skíði um
páskana, eða upp í sveit í sumar-
leyfinu. En þann fjanda skal ég
aldrei framar gera, hef slæma
reynslu af því. Úr slíkum ferð-
um kemur maður svo óskaplega
þreyttur að maður er marga daga
inn aftur í vinnuna, fyrir utan
að ná sér eftir að hann er kom-
það að allt ferðalagið er maður
að hlakka til að komast heim aft-
ur og geta farið að hvíla sig við
heiðarleg og hversdagsleg störf.
Það er vont að hlakka til, verst.
af öllu sem ég þekki, að vera að
hugsa um hvað gaman verður á
morgun eða hinn daginn þegar
þetta leiðinlega sem yfir stendur
er um igarð gengið.
Nei, mér líður hvergi eins vel
og í vinnunni.
Og eftir að hafa hlustað á þessa
ræðu mannsins skildi ég betur
hvers vegna menn eru alltaf að
heimta meiri aukavinnu.
— Þetta er maðurinn minn. Hann kemur ekki lieim strax, Hann er
ar spiia bridge við þig..
Ég er líka með apakött, en
það hefur gengið erfiðlega
að fá innflutningsleyfi fyrir
þessu. Ég hef ennþá ekki feng-
ið innflutningsleyfi á konu
handa þessum apa, svo fjölg-
un þeirra hefur ekki getað
átt sér stað.
VÍSIR
Hún er undarieg áráttan hjá
þessuin ferðaskrifstofum að
vilja endilega drífa mann í
ferðalög þegar maður á þá
ósk heitasta að fá að sitja í
næði heima hjá sér . . .

Það er alltaf verið að segja
að við táningarnir berum
ekki virðingu fyrir foreldrum
okkar. Það getur vel verið
rétt, en er það okkur að
kenna?
m
Það er þó bót í máli núna,
þegar blöðin og allt þióðfé-'
lagið fer í frí, að síminn þarf
ekki að þagna ...