Alþýðublaðið - 28.07.1921, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐÍJBLAÐIÐ
vér erum hér ekki laagk á eftir
nágrönnum vorum, enda skorkir
oss fátt eins tilfinnanlega og slíka
vél sem þessa. Bíknið hefir 70—
80 hesta afla mótorvél og eyðir
bensýni og steinolíu, um 20 Iftr-
um á klukkustund i fultu erfiði.
Það vinnur þannig, sð með þunga
slnum og breiðu hjólum þrýstir
það niður þúfnakollunum, um leið
og þsð fer yfir þá, en aftan til
á því er sivalningur alsettur bjúg-
hnifum (írá 100—150), snýst hann
bæðí hart og títt og heggur með
hnífunum sundur jörðina í smá
tætlur og blandar jafnframt mold-
inni. Allskonar tæki má svo
hengja aftan í véliua er hún í
annað sinn fer yfir jarðveginn.
Sé áburði, t. d. dreifk um svæði,
sem hún einu sinni hefir farið yfir,
blandar hún fconum við aðra um-
ferð saman við jarðveginn, og má
þá um leið láta hana draga herfl
og sáningarvél. Gekur hún þannig
unnið því nær öll þau verk er
þurfa til þess, að gera alt þýfl
að rennisléttum völlum.
Vélin er tekin til starfa í Foss-
vogi, og byrjaði á þeim 10 hekt-
örum, sem Búnaðarféiagið fékk
hjá bænum til að reyna hana á.
Lauk hún á skömmum tíma i gær
við 10. hluta þess lands, og sagði
Sigurður forseti, að húa mundi
Ijúka verkinu öllu á viku, ef vel
gengi. Þýzkur maður, sem ferðast
heflr með samskoaar vélum um
Norðurlönd og kent mönnum að
stjórna þeim, stýrir henni hér, en
tveir tslendingar éru að læra af
honum að nota hana.
Eins og nærri má geka fæst
slfkt vélarbákn sem þetta ekki
fyrir lftið verð, enda kostar það
60 þúsund krónur. Þecta fé mun
ófengið enn, en væntanlega hieyp-
ur landsstjórnin undir bagga með
Búnaðarféiaginu og Ieggur fram
féð. Það væri óskemtilegt, ef jafn
þörf framför og þessi yrði að
verða að engu fyrir þá sök eina,
að landsstjórnin sæi ekki hver
geysihagnaður er að því, að byrj
að sé á þvf að nota hér á landi
hin fullkomnustu jarðyrkjutæki
sem föng eru á.
Þegar þess er gætt hve stórvirk
vélin er, og jafnframt ódýr í notk
un, er ekki vafí á þvf, að það
raargborgar sig að nota hana.
Hún sparar ekki eingöngu vinnu-
afl, heldur vinnur hún verkið miklu
betur en bæði mannahendur og
aðrar vélar. Þegar litið er yfir
svæðið sem hún hefir rótað um
í Fossvogi, er það til að sjá sem
hálfgróið land. Um leið og hníf
arnir tæta sundur grassvörðinn
(15 — 30 cm. djúpt), þeyta þeir
honum frá sér og fellur hann til
jarðar ofan á moldina. Þetta hefir
þann kost í för með sér, að flagið
grær miklu fyr. Búnaðaríél. hefir
t d. lofað að skila bænum til-
raunasvæðinu grónu eítir tvö ár.
Allir sem séð hafa þetta mikla
og stórvirka jarðyrkjutæki ijúka
upp einum munni um það, að hér
sé komið það verkfæri sem gera
muni byltingu á sviði búskapar-
ins. Og ekki lítill hagur væri að
þvf, ef vélin væri nú notuð það
sem hægt er í eitt skifti fyrir öll
hér í nánd við Reykjavik.
Ræktnn Fossvogs.
í Fossvogi er iand mikið og
vel fallið til þess að ryðja með
„þúfnabananum". Forseti Búnaðar-
félagsins hefir mikla ágirnd á að
fá að bylta landinu þar við öliu
í einu, og kveður þar mundi mynd-
ast nægilega stórt tún til að fóðra
þær kýr allar, sem Reykjavík þarf
á að halda. Nú er atvinnuleysi
mikið hér i bænum, og eitthvað
þarf að gera til að ekki verði
neyð manna á meðal og menn
hrúgist á hreppinn.
Hér er verk sem slær tvær
flugur í einu höggi, leysir úr
mesta vandamálí og nauðsynja-
máli bæjarins, mjótkurmálinu, og
veitir fjölda manns atvinnu. Þvi
þó vélin yrði notuð til að bylta
um jarðveginum, er eftir að gera
marga skurði í landið til að þurka
það. En einmitt vegna þess að
vélia er hér, er nauðsynlegt að
nota tækifærið og framkvæma
þetta nauðsynjaverk í einni svip-
an. Hugsið ykkur Fossvog orðinn
að einu túni á tveimur til þremur
árum 1 Miklu fljótlegra er að bylta
um því landi í Fossvogi sem enn
er ógraflð f sundur, og því bezt
að Ijúka því verki áður en skurð-
ir verða grafnir.
Menn munu spyrja hvar fé íá
ist til þessa verks. Ef hægt er
að fá fé til þess að framfleyta
helming bæjarbúa á hreppsfé,
hvort mundi þá ekki fáanlegt fé
til gróðafyrirtækis ? Því vitanlega
yrði stórhagnr að þvf fyrir bæinn,
að þetta verk kæmist nú í fram-
kvæmd. Hér verða allir hæjar-
fulltrúarnir með borgarstjóra 6
broddi fylkingar, að leggjast á.
eitt með þp.ð. að framkvseniEí.
verkið strax. Ef viljinn er góður
er enginn vandi að kotna þvf i
framkvæmd. Landstjórnin er mfc
að böglast við að taka rfkislán.
Skyldi ekki hægt að fá þar ein
100 þúsund kr. til þessa verk>r
Það liggur þó nær að styrkja
slíkt þjóðþrifafyrirtæki og þetti
væri, en að taka lán tii þess, að'
greiða skuldir eiostakra mannat.
erlendis.
Vér sjáum hvað setur.
JJvernig jer œel
krðjnr Spánverja?
Vér skulum ætla, að oss sé eng
in hætta búin. Enn eigum vér
menn, sem viðkvæmir eru fyrir
sjálfstæði þjóðar vorrar. Munum
vér ekki, að Bjarni og Benedtkt
hömuðust á Dönum, er þeir vildur
smeygja sfnum pólitfska iitlafingri
inn í sérmálakúpu voraf Og þeir
fengu enga sköfu, Og haldtð þið
að þeir þoli Spánverjum meirar'
Eða haldið þið að þeim hafl ekki
verið alvara? — Sannlega, sann-
lega segi eg yður, þessir menn
ættu að vaka enn. Og „skömm
væri það fyrir hnöttinn", eins og
Benedikt kvað um meðferð Dana
á Grænlendingum, ef fávísir Spán-
verjar hlutuðust til um sjálfstæðí
og þjóðþrif hygginna íslendinga,
Margt bendir á, að íslendingar
standi sem einn maður. Morgun-
blaðið hefir talað voru máli fyrir
munn Féturs Zophónfassonar me£
samþykki beggja ritstjóranna. Og/
ritstjórana verður að ætla báða
tvo mjög svo þjóðrækna mennt,
meðan annað liggur ekki fyrir..
Og þar að auki er annar gamal!
og nýr good-templar, góður mað-
ur og nýtur á marga lund. Tvær
eru þær taugar, sem reira hann
við ídandsstefnuna, og eru báðar
sterkar.
Tfminn ér oft heiðarlegur, Vts
ir efc ekki altaf óvandaður, Lög-
rétta gætir nafns sfns og Tempiar
er ekki óþjóðræknari en önnur
blöð, honum má treysta til góðs„