Alþýðublaðið - 28.07.1921, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
E.s. Suðurland
, fer til Vestfjarða á máaudag /.
ágúst sfðdegis. Vörur afheadist á
fóstudag.
Sölubúð
á góðum * stað í bænum óskast
til leigu nú þegar eða i. sept.
Tilbóð með tilteknu leigugjaldí
merkt „Sölubúð* leggist á afgr.
blaðsins.
2—3 herbergi og- eldliús
óskast tii leigu nú þegar eða írá
i. ágúst. — Ábyggiieg greiðsla.
Uppl. á afgreiðslu Alþýðublaðsins.
Tilkynning'.
Að gefuu tilefni vildi eg gjarnan
láta rnfna mörgu og góðu við
skiftamenn vita það, að verzlunin
,Von“ hefir alls eaga steinolíu
selt nú í 14 daga.
Virðingarfylst
Gnnnar S. Sigurðason.
Tll sölu er ágætur karlmanns
bjólhestur á Hverfisgötu 90 (uppi)
ÍBrunatryggingar
á innbúi og vörum
$ hvergl ódýrari en hjá
5 A. V. Tulinius ?
V vátryggingaskrifstofu H*
$ Eimskipafélagshúsinu,
2. hæð. Á

Aiþbl. er blað allrar alþýðu.
bíaðsias er i Aiþýðuhúsinn við
fngólfsstræti og Hvcrfisgöta
fSílXLÍ
Augiýsingum sé skilað þangað
«ða í Gutenberg í siðasta iagi kí
10 árdegis, þann öag, sem þær
tiga »ð koma í biaðið.
Áskríftargjaid ein r. á
tnánuði.
Augiýsingaverð kr. 1,50 cm.
eindálkuð.
Útsölnmenn beðnir að gera skil
til aigreiðslunnar, að minsta kostt
ársfjórðungslega
Alþbl. kostar I kr. á mánuil.
Ritst)órl og ábyrgðarmaðnr:
ólafur Friðriksson.
Prentsmiðian Gutenberg.
y&ek Landan: Æfintýrl.
honum bara þótt gaman að því. En hún var sem
menn sízt skyldu reyna að kyssa með valdi. Það var
að minsta kosti lítilfjörlegt, og að láta Jóhönnu verða
fyrir því var hrein og bein vanhelgun. Sá maður hefði
þurft að kunna sig betur. Auk þess var gert á hluta
Sheldons sjálfs, að honum fanst; tilraun hafði verið
gerð til þess að hafa af honum það, sem honum fanst
hálfpartinn vera eign sín, og atbrýðissemi hans yfir-
bugaði hann, við þessa hugsun.
Rétt 1 því að hann komst ( þetta skap, skeltist hurð-
in hranalega á eftir Tudor, sem rauk inn í stofuna og
staðnæmdist frammi fyrir honum. Sheldon kom ,það á
óvart, en honum gat ekki skjátlast, að keppinautur
hans var bálvondur.
„Jú, eg veit vel, að þessi labbakútslæti þín eru þér
eðlileg," svaraði Sheldon, „en eg skil ekki hvers vegna
þú vilt nota þau gagnvart mér. Þú getur varla haft í
hyggju að vilja berjast við mig."
„Jú, einmitt."
„En, hví í ósköpunum?"
Tudor leit fyrirlitlega á hann:
„Þú hefir ekki sál í skrokknum á við lús. Það getur
þá sérhver mangað til við Konu þína —“
„Eg á enga konu,“ greip Sheldon fram í.
„Já, en svo ætti það þó að vera. Eins og nú er ástatt
er það hneixli. Þú gætir að minsta kosti gengið að eiga
hana, eins og eg er fús til þess."
Reiðin yfirbugaði Sheldon nú í fyrsta sinn, síðan
þrætan hófst.
„Þú —“ byrjaði hann, en svo náði hann aftur alger-
lega valdi yfir sér og hélt áfram rólegur: „Þú ættir að
styrkja þig á einu gíasi, og hugsa svo ögn betur um
málið. Eg gef þér það ráð. Auðvitað munt þú, þegar
þú hefir hugsað þig um, ekki kæra þig um að dvelja
hér lengur eftir að þú hefir talað þannig til mín„svo
eg skal kalla á bátshöfnina á meðan. Þú getur verið
kominn til Tulagi klukkan átta í kvöld."
„Hvað næst?" spurði Tudor ertandi.
Og um leið komst skriður á Sheldon:
„Eg vona, að þú hegðir þér aldrei framar á þennan
hátt, það er alt og sumt, sem eg vildi sagt hafa — já,
og að mér væri aðeins ánægja að því, að lána þér
hvalabát minn. n. mjög skömmum tíma skalt þú verða
settur í land í Tulagi."
„Eins og málinu væri þar með lokið,“ svaraði
Tudor.
„Eg skil þig ekki?“
„Þá er það vegna þess þú ekki vilt skilja mig.“
„Eg átta mig alls ekki á, hvað þú átt við,“ sagði
Sheldon rólegur og blátt áfram 1 máli. „En eg sé, að
þú ert á góðri leið með að gera yfirsjón þína að al-
varlegu efni."
Tudor glotti og sagði:
„Það er því líkara, að það sé þú, sem blæst i glæð-
urnar, fyrst þú býður mér að nota bátinn þinn til að
komast af stað. Það þýðir það, að þú telur Beranda
ekki nógu [stóra handa okkur báðum. Það er þá bezt
að eg fræði þig um, að ekki einu sinni allar Salomons-
eyjarnar eru nógu stórar handa okkur báðuiíf. Við
verðum að jafna þetta með okkur, og það er bezt við
gerum það strax og hér á staðnum."
Hann snéri sér til dyranna, eins og hann ætlaði að
láta framkvæma þetta, en hinn greip í öxl hans og
snéri honum að sér.
„Heyrðu nú, Sheldon. Eg er búinn að segja þér, að
Salomonseyjaruar rúma ekki okkur báða.“
„Á þetta að vera tilboð um að kaupa Beranda?"
„Nei. Alls ekki. Það er tilboð um að berjast."
„En því i fjandanum viltu berjast við mig?“
Sheldon féll þetta þauf ver og ver, en hélt þó áfram:
„Eg á i raun og veru ekki í neinum erjum við þig.
Og hvers vegna viltu berjast við mig ? Eg hefi aldrei
slett mér fram i þín einkamál. Þú varst gestur minn.
Ungfrú Lackland er félagi minn. Ef þú hefir unað við
það, að leita ástar hennar, en verið óheppinn, þá sé eg
ekki, að það sé ástæða til þess að þú berjist við mig.