Alþýðublaðið - 25.11.1967, Side 9

Heimsins mesta
gleði og gaman.
Bráðskemmtileg Cirkusmynd í
litum.
Betty Hutton
'Charlton Heston,
Sýnd kl. 5 og 9.
BÍLAKAUP
15812 — 23900
Hötum kaupendur aS flest-
um tegundum opr árgerðum
af nýlegum blfrelðum.
Vlnsamlcgast látið skrá bli-
reiðina sem fyrst.
BÍLAKAUP
Skúlugötu 55 yið Rauðari
Simar 15812 - 2S90».
Rafvirkjar
Fotoselluofnah
Rakvélatenglar,
Mótorrofar.
Höfuðrofar, Rofar, Tenglar,
Varahús, Varatappar.
Sjálfvirk rör, Vír, Kapall,
margar gerðir.
Lampar í baðherbergl,
ganga, geymslur,
Handlampar
Vegg-, loft og lampafalir
inntaksrör, jámrör,
1“ 1V4“ 1 y2“ og 2".
Einangrunarband, margir
litir og önnur smávara.
— Allt á einum stað.
Rafmagnsvörubúðin sf.
Suðurlandsbraut 12.
Sími 81670.
— Næg bílastæði. —
— Að gamni mínu! stundi Luz.
Ég fullvissa þig um... ég gæti i
svarið....
— Gleymdirðu honum í frakk i
anum þínum?
— Já! Já! En hvar...?
Effie Troy teygði úr þunnum ;
hálsinum í áttina til þeirra og :
vældi: — Frakkinn þinn er hjá j
hinum frökkunum í skápnum :
uppi á lofti, Victor. Ég setti hann :
þar sjálf, þegar þú komst.
— Flýttu þér, urraði brúðgum i
inn. — Skollans asninn... fyrir :
gefðu, elskan.. . Afsakið, biskup.
Skiptir engu máli ungi maður
ur, andvarpaði biskupinn. ,
— Ég kem eftir augnablik,
sagði Luz stamandi. — Fyrirgef-
ið mér þessi mistök.
Ellery strauk yfir nef sér og
Velie lögregluþjónn elti Victor
Luz inn um dyrnar.
Þegar Luz kom inn aftur, gekk
Ellery hljóðlega til lögregluþjóns
ins. Luz gekk yfir grasflötina og
hélt hringnum hátt á lofti,
skömmustulegur á svipinn og
allir brostu. Hann rétti Henry
Yates hringinn liátíðlegur á svip
inn. Biskupinn hélt áfram at-
höfninni með píslavættisvip.
— Ef þér vilduð hafa eftir
mér ....
— Hvað gerði Luz, lögreglu-
þjónn? hvíslaði EUery.
— Hann fór upp í skápinn,
stakk höndinni niður í frakka-
vasann, náði í hringinn....
— Ekkert annað?
— Néi, ekkert annað. Svo fór
hann niður með hann.
Þeir horfðu á.
— Því er lokið!
— Og ég missti af gufúbaði
fyrir þetta, sagði Velie lögreglu-
þjónn hneykslaður.
Ellery hljóp inn grasflötina.
Brúðurinn og brúðguminn voru
umkringd af hlæjandi fólki, sem
kyssti þau og var kysst, tók í
hendur þeirra. Allir töluðu hver
upp í annan. Hin glænýja frú
Henry Middleton Yates ljómaði
af hamingju systir hennar Effie
var ljótari en nokkru sinni fyrr,
brúðguminn meira sigri hrós-
andi og faðir brúðarinnar meira
undrandi og feginn. Luz óskaði
brúðinni og brúðgumanum til
hamingju og gekk svo til hinna
gestanna. Hann brosti og sagði
eitthvað við Effie, sem var krít-
hvít og starði stanzlaust á eigin-
mann systur sinnar. Hr. Troy
talaði ákaft við biskupinn. Þjón
arnir tóku að koma með ósegjan
legt magn af veitingum eða ganga
u mmeð bakka hlaðna drykk.
Tveir ljósmyndarar tóku mynd-
ir í sífellu. Sólin skein, rósaang-
an ilmaði, og ferjan á ánni flaut
aði sína hamingjuósk.
Ellery yppti öxlum. Nú var
Helerr Troy orðin frú Yates og
síðustu tveir klukkutímar og erf-
iði virtist barnalega heimsku-
legt. Hann ætlaði að tala við hr.
Troy. .. .
— Hvað er að, ástin mín?
Þetta var rödd brúðgumans.
Ellery teygði úr hálsinum. Hóp
urinn umhverfis brúðhjónin stóð
grafkyrr allt í einu. Hr. Troy og
biskupinn litu spyrjandi upp úr
samræðunum.
Ellery tróð sér gegnum mann-
fjöldann.
— Henry. . . brúðurinn hallaði
^UIHnilUIUHIIUIIMHIIIUIIUIIUUUIUIIIHIHHllUHIIIIIUUMIIIIIIIIIUUHHIIIIII..UIIUilll.... ,,
Vonsvikni
BIÐILLINN 4
-------------------- eftir
.....LLH Ellery Oueen
sér að manni sínum. Kinnar henn
ar voru hvítar undir farðanum.
Hún hélt höndinni fyrir augun
eins og til að verjast óþolandi
ofbirtu.
— Hvað er að ástin mín Helen!
— Grípið hana! hrópaði Ell-
ery.
En brúðurin lá á grasinu eins
og hvít hrúga, sem ljómar í kapp
við sólina.
6. kafli.
Queen lögregluforingi var ó-
venju geðstirður þennan dag.
Hann hafði rifizt óvenju heiftar
lega við Prouty í læknisfræðilegu
deild lögreglunnar. Hann hreytti
út úr sér fáeinum illgirnislegum
orðum við Velie lögregluþjón og
fyrirlitningarorðum til sonar
síns. Þar sem Richard K. Troy
hafði þegar fryst Ellery áður en
hann lagðist í rúmið með tauga-
áfall, lá við að Ellery kæli. Hann
liékk þarna eins og hengiplanta.
Effie Troy lá í rúminu sínu og
hjúkrunarkona hugsaði um hana.
Henry Yates sat inni í stofunni
og drakk koniak úr vatnsglasi og
leit ekki einu sinni upp, þegar
hann var ávarpaður. Victor Luz
sat í bókalierbergi hr. Troy og
keðjureykti þar undir árvökulu
augnaráði Veile lögregluþjóns.
Það var alls ekki neitt, sem hægt
var að tala við. Ellery gekk um
og langaði til að hitta Nikki Port-
er.
Það voru allir sammála því að
þetta hefði verið styttsta júní
brúðkaup í sögu samkvæmislífs
ins.
Loksins benti lögregluforing-
inn Ellery að koma eftir langa
mæðu.
— Já, pabbi. Ellery þaut til
föður síns eins og ör væri skot-
ið. — Af hverju ertu svona kuld
alegur?
Queen lögregluforingi var blátt
áfram óvinsamlegur að sjá.
— Ég veit ekki enn hvað kom
fyrir, sagði Ellery og virtist gráti
næst. — Hún datt bara niður,
pabbi. Hún dó á fáeinum sek-
úntum.
— Sjö mínútum eftir að
hún fékk eitrið, sagði lögreglu-
foringinn kuldalega.
— Hvernig? Hún hvorki drakk
né borðaði bita.
— Beint inn í blóðstrauminn.
Moð þessum. Og lögregluforing-
inn opnaði lófann. — Og þú lézt
hann komast upp með það!
— Giftingarhringurinn lienn-
ar!
Það glitraði á hringinn í lófa
föður hans. Hann var einfaldur,
afar breiður og úr þungu gulli.
— Þér er óhætt að snerta
hann. Nálin er farin.
Ellery hristi höfuðið, svo greip
hann hringinn og virti hann vand
lega fyrir sér. Hann leit undrandi
upp.
— Rétt, sagði lögregluforing-
inn og kinkaði kolli. — Eitur-
hringur. Falin nál undir yfirborði
gulls, sem springur sjálfkrafa
fram þegar þrýst er á hringinn
á vissan hátt. Eins og eiturtönn
slöngu. Og þessi tönn var full af
eitri, sonur. Eftir athöfina fóru
allir að óska henni til hamingju,
kyssa hana, taka í hönd hennar. .
Stórkostlegt bragð. Handtakið er
einmitt nægilegur þrýstingur til
að nálin opnist og brúðurin er
dauð innan sjö mínútna. Ef hún
hefur fundið stunguna, var hún
of æst og spennt til að hugsa
um hana. Ég hef heyrt minnzt
á koss dauðans en aldrei fyrr á
handatak dauðans.
— Það er ekki nýtt, tautaði
Ellery. — Það er ekkert nýtt
undir sólinni. Eiturhringir fyrir
fundust á tímum Demosþenesar.
Og Hannibal framdi sjálfsmorð
með eiturhring. En þeir voru
ekki svona. Þetta er anello della
morte andstætt við feneyska
dauðahringinn. Á miðöldum var
dauðahringurinn þannig að odd
urinn snéri út og rispaði persón
una, sem eigandi hringsins tók í
höndina á. Þessi stingur eigand-
ann.
— Miðaldir. Evrópa. Lögreglu-
foringinn var afar alvarlegur.
Hann var viðkvæmur maður og
hann hafði tekið það sárt að sjá
fagra unga stúlku liggja liðið lík
í brúðarkjólnum sínum undir
júnísól. — Þetta er fornmunur.
Ég lét rannsaka hann. Þetta er
einn af þessum sniðugu munum,
sem aðalsmenn Gamla Heims-
ins geyma í handaröðum. Luz
gæti hafa átt liann svo öldum
skiptir.
— Svona gripi er líka hægt
að kaupa í veðlánabúðum í New
York, sagði Ellery. — Er þetta
nákvæm eftirmynd - að nálinni
undanskilinni - að hringnum,
sem Yates keypti?
— Ég hef ekki fcngið Yates
til að tala af viti enn, en mér
skilst að hann sé ekki alveg eins.
Hann gæti ekki verið það. Hring
ur Yatesar er horfinn. Morðing-
inn treysti því, að æsingurinn og
spennan umhverfis athöfnina
koma í veg fyrir að Yates tæki
eftir því að eiturhringurinn var
frábrugðin hringnum, sem hann
hafði keypt, þegar honum var
réttur hann. Yates keypti hring-
inn fyrir tveim vikum og sýndi
öllum nema Helen liann svo morð
inginn hafði nægan tíma til að
finna eiturhring, sem líktist hon
um.. .. ef hann hefur þá ekki
haft eiturhringinn við höndina
allan tímann.
HARÐVIÐAR
UTIHURÐIR
TRÉSMIÐJA I
Þ. SKOLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
SVEINN H.
VALDIMARSSON
hæstaréttarlögmaður.
Sölvhólsgata 4 (Sambandshús,
3. hæð).
Símar: 23338 — 12343.
25. nóvember 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 9