Alþýðublaðið - 30.01.1968, Blaðsíða 4

Ritstjórar: Kristján Bersi Ólafsson (áb.) og Benedikt Gröndal, Simar: 14900 —
14903. — Auglýsingasími; 14906. — Aðsetur: AlþýCuhúsið Við Hverfisgötu,
Reykjavík, — Prentsmiðja Alþýðublaðsins, Sími 14905, — Áskriftargjald kr.
120,00, — í lausasölu kr. 7,00 eintakið, — Útgefandi: Nýja útgáfufélagið hf,
Löggjöf
FLOKKSST J ÓRN Alþýðu-
ílokksins kom saman til funda
um síðustu helgi. Var þar ítar-
lega rætt um ástand og horfur
í atvinnumálum, og kom fram sú
eindregna skoðun, að tryggja
verði öflugan rekstur allra at-
vinnuvega þjóðarinnar og láta
einskis ófreistað til að koma í
veg fyrir atvinnuleysi.
Á fundinum kom fram hörð
gagnrýni á frystihúsaeigendur
fyrir framkomu þeirra undan-
farið, að loka frystihúsunum og
beita til þess svo harkalegri að-
ferð sem sölubanni á umbúðum.
í aðalályktun fundarins segir
svo, að það sé nú meginverkefni
stjórnvalda að trýggja rekstur
allra atvinnugreina þjóðarinnar
og sjá svo um, að allir eigi kost
Á stöðugri atvinnu.
Fundurinn taldi, að erfiðleikar
1—WIIIW lllllll i I IHIIIIIIHi WWII—
e/ t>arf
átflutningsatvinnuveganna vegna
verðfalls og aflatregðu mættu
með engu móti valda samdrætfi
í atvinnurekstri og atvinnuleysi.
Jafnframt því sem ríkisvaldið að
stoði útf lutningsframleiðsluna,
meðan hún á í sérstökum erfið-
leikum, 'og launþegar bera sinn
hlut af því áfalli, sem þjóðarbú-
ið hefur orðið fyrir, taldi fundur
inn, að gera yrði stórfellt og sam
ræmt átak til endurskipulagning
ar og kostnaðarlækkunar í öllum
atvinnurekstri landsmanna, og
ennfremur í ríkisbúskapnum. I
þessu sambandi benti fundurinn
sérstaklega á nauðsyn þess að
endurskipuleggja hraðfrystiiðpað
inn og breyta stefnu í landbún-
aðarmálum til þess að sem fyrst
verði hægt að losna við verðbæt
ur á útfluttri vöru.
í ályktun fundarins var lýst vf
ir að beita yrði löggjafarvaldi til
að knýja fiskvinnslu af stað, ef
samningar duga ekki. Þar segir
ennfremur, að flýta þurfi ákvörð
un um tollalækkun, svo að við-
skiptalífið komist aftur í eðlilegt
horf og iðnfyrirtæki búi ekki
lengur við hráefnaskort vegna ó-
vissu í tollamálum. Loks segir,
að koma verði í veg fyrir, að far
ið verði til annarra landa moö
ver'kefni, sem unnt sé að leysa
af hendi í landinu sjálfu.
Af þessu má ráða, að Alþýðu--
flokkurinn setur atvinnumálin of
ar öllu öðru og telur þau nú
meira aðkallandi en önnur vanda
mál- Sem bétur fer er ástæða til
að gera sér vonir um, að atvinnu
leysið minnki stórlega strax og
vertíð kemst í gang, en þó er rétt
að gera sér grein fyrir, að það á
sér einnig aðrar orsakir en stöðv
un frystihúsanna. Flokkurinn
vill, að atvinnulífinu sé stjórnað
með harðri hendi, og að ekki
verði hikað við að beita valdi
laga til að koma frystihúsunum
í gang, ef þess gerist þörf, rétt
eins og lögum hefur stundum ver
ið beitt til að leysa vinnudeilur,
þótt vissulega sé í báðum tilfell-
um æskilegast að komast hjá
neyðarráðstöfunum.
SEXTUGUR í DAG:
ÞÚRLEIFUR BJARNASON,
námsstjóri
NÚ þykir mér, týra, Þórleifur
Bjarnason er allt í einu orðinn
sextugur. Maður sá gæti bó ver
ið minnsta kosti áratug yngrí af
ræðu hans að dæma, hvort held
ur hann rnælir í gamni eða al-
vöru, og sízt er framgangan elli
legri.
Ekki mun ég rekja ætt og upp
runa I'órieifs á Hornstr. enda
hefur hann gert því efni gJögg
skiJ.og sjálfs er höndin hollust.
Ilngur hneigðist hann til Jiókar
og var seiiur til mennta, lauk
kennaraprófi vorið 1929 og starf
aðj aldarfjórðung á ísafirði sem
uppfræðari og síðar námsstjóri
vestra, unz liann flutti bólstað
sinn á Akrancs 1955. Embætti
sitt rækir liann svo. að mikill
sómi er að, og get ég mætavel
borið um vinsælclir Irans í um-
dæminu eftir að haiá slegizt í för
með honum á kennarafundi í
Borgarnesi og Stykkishóimi og
á Isafirði. I-Iann kann prýðilega
að skipuleggja störf sín og ann-
arra, er ágætlega máli farinn,
lipur í samskiptum, hugkvæmur
og úrræðagóður. Teljast efrek
Þórleifs í kennarastétt ærið
framlag. en hann lætur ekki við
þau sitja. Skal nú vikið að rit-
störfum hans nokkrum orðum.
ÞórJeifur Bjarnason er Jöngu
þjóðkunnur rithöfundur og hef-
ur í letur fært þrjár skáldsög-
ur og eitt smásagnasafn auk
Hornstrendingabókar, riJsins
um fólkið, lífsbaráttuna og þjóð
hættina í átthögum hans, og
cndurminninganna Hjá afa og
ömmu. íþrótt hans dæmist ótví
ræðust í smásögunum, og sumar '
þeirra munu reynast harla Jang
lífar. enda í senn listrænar og
sérstæðar. Þórleifur hefur mál
og stíl frábærlega á valdi sínu
samkvæmt þeirrj aðferð, er
hann temur sér, en hún er næsta
stérmannleg, enda honum líkt
að ætla sér nokkurn hlut. Gegn
ir furðu, að bækur lians skuli
til orðnar í stopulum tómstund
um.
Ógleymanlegt er að kynnast
manninum Þórleifi Bjarnasyni.
Hann er fróður og menntaður,
snjall og skemmtilegur. Er gott
að minnast þess að hafa villzt
með honum af alfaraleið upp á
norðlenzkt fjall og setið fastur
í fönn og hríð á vestfirzkri heiði,
en bczt nýtur hann sín í stofu
inni. Þá leikur hann oft á als
oddi og hermir iðulega eftir
körlum og kerlingum, en er þó
jafnframt raunsýnn og skap
stilJtur alvörumaður, sem grund
ar margan vanda og hyggur að
skoðununi. málefnunj og viðhorf
um af réttlætiskennd og áb.vrgð
artilfinningu. Er jafnan viðtmrð
ur að gista heimili hans á Akra
nesi, enda fer ég aldrei fram-
hjá þeim garði án þess að
staldra við. Kona nans cr Sig-
ríður Hjartar, og eiga þau hjón
Þórlejfur Rjarnason.
in fjögur börn, eina dóttur og
þrjá syni.
Þórleifur Bjarnason dvelst á
sextugsafmælinu í Noregi hjá
dóttur sinni, tengdasyni og
barnabörnum. Ég bið honum far
sældar í íögru og hollu starfi,
óska honum góðrar heimkomu
og ætlast til þess, að við cigum
margar stundir saman.
Helgi Sæmundsson.
ÞÓRLEIFUR NÁMSTJÓRI
fæddist 30. janúar fyrir rétt-
um sextíu árum í Hælavík á
Framliald á 5. síðu.
Sóðaskapur á almannafæri er
landlægur á íslandi. Ekki þarf
langt að fara til að sannfærast
um þetta, umgengisvenjurnar
segja livarvetna til sín. Fólk
fleygir allskonar rusli út um
bílglugga eða þar sem það er
á gangi, vindlingastubbum, sæl-
gætisumbúðum, flöskum og yfir
leitt öllu, sem nöfnum tjáir að
nefna og það þarf að losa sig
við. Meðfram þjóðvegunum
liggja áfengisflöskurnar tugum
og hundruöum sant.an eins og
hráviði.
Nærtækt dæmi um umgengis.
menninguna er þjóðhátíðarsvæð
ið í Laugardalnum eins og það
leit út eftir 17. júní sl„ allt
einn samfellur flekkur af rusli.
BorgaryfirvöJdin bitu svo höfuð
ið af skömminni með því að
fresta hreinsun svæðisins fram
á mánudag. Annað frægt dæml
er sóðaskapurinn í Þórsmörk um
verzlunarmannahelgina. Þar hef
Ur skógræktarstjóri talið sig
neyddan til að leggja nefskatt á
alla Þórsmerkurfara jafnt rétt-
láta sem rangláta til að standa
straum af kostnaðinum viffi
hreinsun Itúsadalsins að sam.
komunni lokinni. Og svipaða
sögu mun að segja af öðrun\
samkomustöðum.
I löndum þar sem umgengnis.
menning er komin til nokkurg
þroska, er þessu öðruvísi farið,
Þar líðst t.d. engum átölulaust
að fleygija rusli á götuna eða |
lystigarðinum í borginni, Sá,
sem það gerir, má búast við, að
verða tekinn til bæna af lög.
reglunni og greiða álitlega fjár
upphæð í sekt fyrir tiltækið.
Hér á landi lætur lögreglan sig
engu skipta, þó að ruslinu rignl
allt í kringum hana á götunni
og fast við nefið á henni, hún
deplar ekki auga. Það er sjálf-
sagt ætlazt til þess af henni,
að liún sýni stillingu. Þetta virð
ist ekki lieldur koma hcilbrigð
iseftirlitinu við.
Fyrir Alþingi liggrur nú frum
varp til laga um hollustuhætti
og heilbrigðiseftirlit og nær
vonandi fram að ganga. En ekki
skiptir minna máli, hvernig'
framkvæmd mála verður hátt-
að á hverjum stað. í kjölfar
þessara laga þarf að fylgja öfl
ug herferð gegn óþrifnaði og
sóðaskap á almannafæri og bar
átta fyrir aukinni umgengis.
menningu í landinu. En jafn-
framt hinu opinbera aölialdi Á>g
eftirliti gætu ýmiskonar félaga
samtök unnið málinu ómetan-
legt gagn hvert á sínurn vett-
vangi.
Við mótmælum því harðlega,
að látið sé viðgangast, að sóða
skapur á almannafæri sé meiri
á íslandi en í öðrum menning
arlöndum. íslendingar ættu
þvert á móti að leggja metnað
sinn í að standa öðrum þjóðurn
framar í þessum efnum.
4 30. janúar 1968
ALÞÝÐÚBLAÐIÐ