Alþýðublaðið - 03.02.1968, Blaðsíða 11

Ingólfs-Café
GÖMLU DANSARNIR
í KVÖD KL. 9.
Söngvari: Grétar Guðmundsson.
Aðgöngumiðasala frá kl. 5. — Sími 12826.
ÆTTÁRTALA
Út er komið Niðjatal Sveins Jónssonar bónda á Hesti í
Önundarfirði, tekin saman af Eyjólfi Jónssyni.
Bók þessi er 164 síður með nafnaskrá.
Kostar innbundin kr. 344,00, með söluskatti. Fæst í bóka-
verzlunum eða beint frá aðalútsölunni sem er:
Bókaverzlun Jóns Eyjólfssonar
Flateyri, Önundarfirði.
KlukBca
Framhald af 5. síðu.
víkingj fram á sviðinu, og er þó
trúlegt hann eigi enn eftir að
ná meira valdi yfir hlutverkinu.
Annar Jón varð hins vegar ný-
stárlegri í sýningunni, ný per-
sónusköpun sem á engan hátt
freistar til samanburðar við af-
bragðs-leik Haralds Björnssonar
í sama hlutverki fyrrum. Jón
Marteinsson Gunnars Eyjólfs-
sonar; og má vera að þetta
hlutverk veiti þannig vísbending
um hvernig flufningur íslands-
klukkunnar hefði þurft að tak-
ast í heild sjnni þegar hún er
nú tekin upp að nýju. Mannlýs-
ing Gunnars var að sönnu ein-
hæf, en Jón Marteinsson er ein-
lyndur, óbreytilegur maður og
á ekki nema einn svip eða tvo;
hún lagði ekki upp úr óþörfu
skopi en var gerð af undraverðri
næmt fyrir persónunni eins og
hún kemur fvrir í bókinni; hér
var hinn eilífi Hafnarstúdent,
kominn alskapaður. Varla verð-
ur sagt að önnur hlufverk en
þefta kæmust til fulls undan
skugga hinnar fyrri sýningar. En
Sigríður Þorvaldsdóttir kom
mjog þekkilega fyrir í hlutverki
Snæfríðar, umtalsverður sigur
hinni álitlegu leikkonu. Hlut-
verkið er að sönnu margbrotið
og vandmeðfarið, og má vel vera
að í minningunni beri meðferð
Herdísar Þorvaldsdóttur á því
fyrrum óeðlilega hátt. Mér viitist
Sigríði takast æskulýsing Snæ-
fríðar einna sízt, hinnar blóð-
heitu hálf-huldu sem gerir alla
hluti jafn-ótrygga kriiigum sig;
en vald hennar óx yfir hlut-
verkinu jafnt og þétt þegar á
leið leikinn. Bezt var hún þar
sem Snæfríði rennur í skap,
funar f glóð tilfinninganna;
miður virtist mér Sigríði láta
kaídlunduð fjarhygli, uppliafin
ró Snæfríðar seni enginn veit
livað undir býr. Og biðlum
Snæfríðar voru í sýningunni
gerð mjög svo verðug skil. Er-
lingur Gíslason var júngkærinn
í Bræðratungu, hið hlálcgasta
afgervi af manni, bæði í makt
sinni og veldi á ungum aldri
og miðaldra afhrak; Gísli Al-
freðsson var hinn ísmeygilegasti
dómkirkjuprestur, teygður og
tærður af guðfræðisjúkri frygð
sinni, mjög hagleg mannlýsing
og afdráttarlaus sigur leikaran-
um. Það sama verður með engu
móti sagt um Bessa Bjarnason
þótt síður en svo sé á móti
því að sjá hann í milli í „alvar-
leg'u hlutverki”, ef á að taka
von Úffelen „alvarlega” ser.i er
nú aldeilis ekki víst. Ekki veit
ég livaða óheillaandar liafa blás-
ið leikstjóra því í brjóst að skipa
Bessa á þennan stað þar sem
hann á með engu móti heima.
Enginn vegur er að geta allra
sem koma við þessa sögu, en nær
40' manns munu taka þátt í
leiknum. Hér verða að nægja
fáein nöfn sem einkum hugfest-
ust undir sýningunni. Valur
Gíslason lcikur sitt gamla hlut-
verk, Eydalín lögmann, með
sama myndugleið og fyrr; Anna
Guðmundsdóttir móður Jóns,
kerlingu í sínum stíl; Valdimar
Helgason er Jón varðmaður úr
Kjósinni eins og áður, hlutverk
sem Valdimar leysir af hendi
með sannri snilli í sínum smáu
sniðum; hlutverk hans og Lár-
usar Ingólfssonar, sem er Tón
Þeófílusson galdramaður, sýna
ljóslega að mínu viti hve mikið
er hægt að gera úr ýmsum litl-
um hlutverkum íslandsklukk-
unnar með mátulegri karikatúr-
list. Henni megna að vísu ekki
hinir yngri leikarar leikhúss-
ins í mörgum smærri hlutverk-
unum, en yfirleitt leystu þeir
sína skyldu allsæmilega af hendi,
og fórust hin fjölmennari atriði
leiksins allvel. Hefur leikstjóri
sýnilega lagt upp úr einfaldleik,
eðlilegu yfirbragði leiksins á
sviðinu, og þeirri stefnu hefur
honum tekizt að framfylgja til
sæmilegrar hlítar, þó hann leggi
með köflum í mesta lagi upp úr
að hraða leiknum. í sama anda
er leikmynd Gunnars Bjarnason-
ar mótuð, en búningar Lárusar
Ingólfssonar eru notaðir óbreytt-
ir að kalla frá fyrri tíð, óbreytt
gervi leikenda vérða óneitanlega
til að stuðla að óheppilegum
samanburði. LeiktjÖld svo ein-
föld sem verða má prýðilega vönd
uð þó bau séu tæpast gerð af ó-
brigðulu stílnæmi; en á bakf j. er
brugðið upp skuggamyndum í
stað landslagslýsingar. Þetta er
prýðileg hugmynd en hefur að
vísu mistekizt að nota hana,
tjaldið of lítið, myndefnið ó-
vandað og illa valið; og hefði
þurffi miklu meiri stílfærslu þess
auk betri mynda til að vinna
úr. En hugmyndin kemur sjálf-
sagt að gagni næst þegar íslands j
klukkan verður tekin til sýn- I
ingar, en líklegt má telja, að
með þessari sýningu sé verkinu
að mótast varanleg "ýningar-
stefna.
En hvað segir þessi sýnine
íslandsklukkunnar okkur um ;
stöðu Þjóðleikhússins, feril þess
í átján ár. Höfum við gengið til
góðs götuna fram eftir veg? Eða
stöndum við í stað nokkurn veg-
inn í sama farinu og fyrrum?
Ætli það verði þrátt fyrir allt
ekki líklegasta niðurstaðan af
þessari sýningu — sem vislega
er smekkleg, ánægjuleg að horfa
á hana. en lýsir engum nýjum
átökum við efnið frekar en endra
nær, þaðan af síður neinum nýj-
um áfanga í list leikhúss-
ins. — Ó. J.
LEIFIRÉTTING:
Meinleear nrentvillur liafa or«
ið i grein minni um Hitlerssöe”
Þorsteins Thorarensen í blað-
inu í gær. Einna bagalegast er
skakkt ártal ævisögu Hitlers eft
ir Bulloek: fyrsta bindi, hennar
nær til 1933, ekki 1923. Auka-
legt „ekki“ hefur skotizt inn í
setningu um Versalafriðinn: Ver
salasamningarnir voru að sönnu
ranglátir . . .Og með Lúðvík
16da í upptalningu frægra ein-
valda var átt við Lúðvík I4da.
Aðrar villur munu vera auðlesn
ar í málið. ÓJ.
Anfír® *®ratts
Fremþald af 4. síffu;
ur í Niirnberg í Þýzkalandi
móðir hans ungversk, en faðir
inn bandarískur negri. Bern-
stein lét þess getið, að hann
hefði mikla trú á blóðblöndun
hinna ýmsu kynflokka heims —
sagnfræðingurinn Toynbee hef
ur reyndar fyrir skömmu hald
ið fram hinu sama og lýst því
yfir, að hjónabönd milli kyn-
flokka sé eina ráðið gegn alls
herjar kynþáttastríðj í framtíð
inni. — Watts býr nú með móð
ur sinni í New York. Þótt Watts
iisfi fyrst komið fram á tón-
1°ikum, þegar hann var á ní-
””da árinu neitar hann því, að
hafa verið eiginlegt undrabarn.
TIndrabarn eftir þeim skiin
ingi, sem áður var lagt í það
orð, er eins konar sýningargriii
ur, sem leiddur er á milli sýu
mgarstaða. Móðir hans hefði
aldrei látið slíkt viðgangast,“
segir Watts.
Það er greinilegt, að þessi
ungi maður skilur, að það er
mikil áhætta að vera úrskurð
aður undrabarn í tónlist og
margir gagnrýnendur einblína
um of á einstaklinginn, en I
leggja ekki hlutlægan dóm á
'°ik hans. Það er vissulega
*-feiitt bil á milli þess að vera
"drabarn og fullþroska tón-
’Þtarmaður og það bil þarf
''”er og einn að brúa sjálfur.
Það verður fróðlegt að heyra,
Tivernig André Watts tekst brú
arbyggingin á sinni þroska-
braut.
G. P. tók saman.
K.F.U.M.
Á morgun:
Kl. 10.30 f.h. Sunnudagaskólinn
við Amtmannsstíg. Drengja-
deildirnar Langagerði 1 og
í Félagsheímilinu við Hlað-
bæ í Árbæjarhverfi. Barna-
samkoma í Digranesskóla við
Álfhólsveg í Kópavogi.
10,45 Drengjadeild Kirkjuteig
33.
1.30 e.h. V.D. og Y.D. við Amt-
mannsstíg. Drengjadeild við
Holtaveg.
8.30 Almenn samkoma í húsi fél
agsins við Amtmannsstíg. Sig
samkoma.
Allir velkomnir.
K.F.U.K.
dag (laugardag)
Kl. 1.30 e.h. Telpnadeild í Langa
gerði (9-13 ára)
3.30 Telpur 7-9 ára Langagerðis
deild.
4 30 Yngri deild við Holtveg.
Á. morgun:
Kl. 3 Yngri deildin við Amt
uannsstíg.
*i mánudag:
Kl. 4.15 7-8 ára telpur í Laug
arnesdeild.
5 30 Telpur 9-12 ára í Laugar
nesdeild.
5 30 Telpnadeildin í Kópavogi,
fundur í Sjálfstæðishúsinu.
8 Unglingadeildin í Kópavogi,
fundur á sama stað.
° 15 Unglingadeildin við Holta-
veg.
° 30 Unglingadeildimar Langa-
gerði 1 og í Laugarnesi
'Kirkjuteigi 33).
Fulitrúaráð
Framhald af I. síðu.
Fundurinn leggur á þaff áherzlu
aff ráffherrar Alþýffuflokksins
fylgíst vel meff atvinnuástand-
inu á næstunni og beiti sér fyr.
ir nauffsynlegum viffbótarráðstöf
unum í atvinnumálum í samvinnu
viff verkalýðssamtökin, hverfi a ^
vlnnuleysiff ekki, þegar vertíð er
hafin að fullu og vinnsla sjávar.
afurð'a hafin í frystihúsum og öðr
um fiskvinnslustöffvum.”
Togari
Framhald af 1. síffu.
ar verið uppi háværar raddir
um að leggja útgerðina níður,
en enn hafa þó ekki verið born
ar fram neinar formlegar til-
lögur um það efni. Hins veg
ar hefur atvinnuástandið versn
að mjög í Hafnarfirði að und
anförnu, og yrði sjálfsagt enn
alvarlegra, ef þetta fyrirtæki
legði upp laupana fyrir fullt
og allt.
Bruni
Framhald af 3. síffu.
lögn í fjósinu. Hafði það þær af-
leiðingar að belja, sem næst inn-
takinu var, drapst og önnúr sem
næst henni stóð, lá í raflost.i er
að var komið. Var ekki vitað um
afdrif skepnunnar í gær.
íbúðarhúsið að Dísukoti var
sem áður segir, gamalt timbur-
hús. Húsið var fullvátryggt, en
innbú hins vegar lágt tryggt.
H-fréttir
Samkvæmt nýútkomnum umferð-
arslysaskýrslum í Svíþjóð kemur
í ljós, aff dauðaslysum í umferð.
inni hefur fækkað mjög verulega
á fyrstu fjórum mánuðum eftir
umferffarbreytinguna, effa alls um
113, og sömuleiðís hefur umferff
arslysum fækkaff.
Hægri umferð var tekin upp t
Svíþjóð 3. september 1967, og áj
fyrstu fjórum mánuðunum eftiil
umferðarbreytinguna urðu allsv
280 dauðaslys í umferffinni á móti
393 á sama tíma árið 1966. Eru
því dauðaslysin 113 færri, eftir
breytinguna.
Á fyrstu fjórum mánuðunum
eftir umferðarbreytinguna slösuð-
ust alls 5265 mar.ns í umferöinni,
en á sama tíma árið 1966 slösuð-
ust 5623. Eru því umferðarslys-
in 358 færri en á sama tíma árið
áður.
FRAMLEÐUM
ÁklæSi
Hurðaspjöld
Mottur á gólf
t allar tegundir bíla.
OTUR
MJÖLNISH0LTI 4.
Sfmi 10659.
(Ekið inn frá Laugavegi).
Konan mín og móðir okkar
MAGDALENA JÓNSDÓTTIR
lézt að Landakotsspítala þann 1. febrúar.
Benedikt Friffriksson
Inglbjörg Bcnediktsdóttir. Tryggvi Benedlktsson,
Torfi Benediktsson.
urður Pálsson, kennari talar.
Kvennakór syngur. Fómar-
3. febrúar 1968 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ