Alþýðublaðið - 12.06.1968, Blaðsíða 16

m^smo)
NÚ hafa um 36 þúsund gestlr skoðað sýninguna ÍSLENDINGAIt
OG HAFIÐ á Laugardalssvæðinu í Reykjavík. Vegna hinnar ágætu
aðsóknar hefur verið ákveðið að framlengja sýninguna til 23.
þ.m. Myndin hér að ofan er frá sýningunn'i og sýnir iíkan af
Vattarnesinu SU 220 með líkan af síldarnót utanborðs. Stærðar-
hlutföll á milli skips og nótar eru rétt.
VINSÆLASTA PÍPUTÓBAK
í AMERÍKU.
Prince
Albert
REVKTÓBAK.
Þeir segja það hafi verið mesti
slysadagur H-umferðarinnar í
fyrradag. Lögreglan hafði víst
nóg að gera; hún bæði olli slys
um og aðstoðaði slasaða.
AFHENDING SILFURLAMPANS
d vo aa r eai II iii n co xr

ÆVINTÝRI FYRIR
FULLORÐIN BÖRN
Ég hef ágæta íbúð í höllinni fyrir austan sól og sunnan
mána. ÚtsýniC er dýrðlegt um allt ríki mitt og ég get fylgzt
með öllu og öllum.
Ég væri með öðrum orðum fullkomlega hamingjusamur
kóngur, ef ekki væri andstyggðin hann Máni.
Hann drekkur sig augafullan einu sinni í mánuði og upp-
nefnir dóttur mína.
— Skessa, Prinsessa, segir hann.
Við mig segir hann:
— Kóngur, Spíróngur! (Orð sem enginn nolar annar en
hann og engiun veit hvað þýðir).
Svo lengi má brýna deigt járn að það bíti og ég skellti
héraðsbanni á Mánann. Tollararnir mínir stöðvuðu alla hest-
vagna, járnbrautarlestir, bifreiðir og flugvélar á Vetrarbraut-
inni. Og þeir grömsuðu og kjömsuðu og voru ákaflega afkasta
miklir.
Endirinn skal í upphafi skoða. Máni missti af sínu mánað-
arlega fylliríi og Jörðin missti af stórstraumnum og dýpkunar
skipið Grettir varð innlyksa á Hornafirði, Gullfoss komst
ekki að brygg.iu í Leith og það varð uppreisn um borð. Kell-
ingar lömdu skipstjórann í óvit með tómum innkaupatöskum.
Loftvarnasveitir Carlsens minkabana sáu ekki til að miða á
nótíinni og Loftleiðir lentu útaf rútunni af því að þeir kunnu
ekki á kompás.
Þar að auki urðu ótöiulegar truflanir á öllum stríðsrekstri
í heiminum. Nato varð að hætta við allar æfingar, meðan
Rússar lýstu fyrir sér með rauðglóandi hugsjónafræðileg-
um doðröntum.
Valdajafnvægi stórveldanna var í yfirvofandi íhættu og
vestræn menning virtist í fljótu bragði vera að ganga undir.
Kínverjar gátu þó haldið áfram að kyrja upp úr kverinu
hans Maos, enda er hausinn á honum eins og milljón kerta
pera, sem lýsir um allt Kínaveldi.
Ráðgjafar mínir voru ákaflega áhyggjufullir og sögðu að
ég mætti ekki skipta mér af innanríkismálum á Jörðinni. Ég
lét það sem vind um eyru þjóta.
Mig gilti einu hvað fram fór á Jörðinni, svo lengi sem ég
gat haldið Mána-kjána þurrum.
En Rússar sáu að ekki mátti við svo búið standa og það
heyrðist Hvissssss og tollararnir mínir litu upp í andakt.
Þeir sáu rauða rakettu og á rassinum á henni stóð BODCKA
I (Vödka I sama sem Elsku litla vatnið mitt (samkv. áreiðan-
legum heimildum.)
Síðan hefur sótt í sama farið með Mánann og ég hef lát-
ið skjóta til mín Skota, til að sætta mig við tilveruna og vest-
ræna menningu. GADDUR.
Ferlegir imbar eru þe’ssi gáfna
Ijós í Menntó að þykjast endi-
lega vilja fá eitthvað að púla
i sumar. . .
í FVRRAKVÖLD var Silfurlampinn, verðlaun Félags íslenzkra leikdómenda fyrir beztan leik á
leikárinu, afhentur í 14. skípti, og hlaut hann að þ ;ssu sinni frú Helga Baclimann, leikkona. Varð
hún stigahæst við atkvæðagreiðslu félagsmanna og hlaut 675 s(íg af 700 mögulegum fyrir leik sinn
í hlutverki Heddu Gabler í samnefndu Ieikriti Henriks Ibsen. Athöfnin fór fram í Þjóðlcikhúskjallar-
anum og skýrði Örnólfur Árnason, Morgunblaðinu, frá úrslitum. Sigurður A. Magnússon afhenti frú
Helgu Bachmann verðlaunagripinn, eins og sést á meðfylgjandi mynd.