Alþýðublaðið - 04.08.1968, Blaðsíða 4

OLYMPIU-JASS
Á Ólympíuleikunum í
Mexícó í haust verður ekki
aðeins keppt í öllum mögu-
legum greinum íþrótta, held
ur verða þar jafnframt
f jölbreytt og margvísleg
skemmtiatriði auk list- og
leiksýninga. Meðal annars
verður efnt til mikillar jass-
hátíðar með þátttöku ýmissa
frægustu listamanna heims
á því svilði. Þarna verður með
öðrum orðum á ferðinni al-
hliða menningar- og listahá-
tíð.
35 heimskunnir einleikarar
í jassi munu leiða saman
besta sína á jass-hátíðllnni og
er ekki að efa, að það muni
verða til þess að jass-áhuga-
fólk hvaðanæva að úr heim-
inum streymi þangað í stór-
um stíl, jafnframt því sem
gullvægt tækifæri gefst til
að kynna þessa rSkemmtilegu
hlið tóníistarirmar.
Meðal hljómsveita á jass-
hátíðinni má m.a. nefna
Kvartett Dave Brubeck,
„CannonbaH“ Adderley-kvint
ettinn, Hljómsveit Woody
Herman, Kvintett Herbie
Mann ásamt söngkonunni
Clea Bradford (sem nefnd
hefur verið arftatai Ellu Eitz
gerald), George Wein og
„Newport All Stars“, sem
lúta leiðsögn hans. Allt eru
þetta nöfn, sem óþarft er að
kynna jass-áhugamönnum,
svo ofarlega standa þau á
blaði jass-sögunnar. En
vegna þeirra, sem lítt eða
akki eru kunnugir þeim,
þykir rétt að fara um þau
nokkrum orðum.
Dave Brubeck er einhver
kunnasti og vlnsælasti jass-
píanisti sögunnar, hefur
mjög sérstæðan stíl og er
ljóðrænn og lipur sólóisti.
Hann er og tónskáld gott. —
í slagtogi með Brubeck verð
ur Gerry Mulligan, fremsti
baryton-saxófónleikari í nú-
tíma-jasdi og verður það á-
reiðanlega ekki til að draga
úr áhrifunum. — Julian
„Cannonbair* 1 Adderley er
sömuleiðis í sér-gæða
flokki og fer fyrir ágætum
kv'intett, sem aiuik hans er
skipaður bróður hans, tromp-
etleikaranum Nat Adderley,
Eoy McCurdy, Victor Gaskin
og Joe Zawinul. Sjálfur leik-
ur ,,Cannonball“ á saxófón,
og sáum við hann og heyrð-
um ekki alls fyrir löngu blása
lúður sinn í brezkum jass-
þætti í íslenzka sjónvarpinu.
Herbie Mann.
Dave Brubeck.
— Þá er komlið að Woody
Herman, gömlu og góðu
nafni í jass-heiminum. Hann
er þar einn af „gömlu mönn
unum“, en síungur samt, —
klarinettisti frá gullöld jass-
ins og fer fyrir stórri hljóm
sveit, eírts og mest var í
tízku þegar hann var upp á
sitt bezta. — Herbie Mann er
einn frumherja flautuleiks í
Woody Herman.
Clea Bradford.
Gerry Mulligan.
jassi og jafnframt einn
þeirra fyrstu, er kynntu
Bossa-Nova tónlistina í Banda
ríkjunum og öfluðu henni
vlinsælda þar. — Þá er Ge-
orge Wein og hljómsveit ekki
af verra taginu; af hans
mönnúm má t.a.m. nefna þá
Eudy Braff, trompetleikara,
og Buddy Tate, sem leikur
á saxófón, en þeir eru báð-
ir framarlega í röðinni hvor
é sínu sviði.
Hér er m.ö.o. einstætt tæki
færi til að sjá og heyra heims
fræga listamenn — auk þess
sem njóta má margvíslegrar
annarrar skemmtunar og
fróðleiks. Virðist engin hætta
á því, að þdim er sækja
„CannonbaH“ Adderley.
Ólympíuleikana í Mexícó að
þessu sinni, komi til með að
leiðast nokkuð. — G. A.
Jáss-rá
GAMLAR SYNDIR
Maður sendir eftirfarandi
spurningu: Hver er eðlileg af-
staða barns gegn gömlum á-
virðingum foreldra?
Sjálfsagt fer þetta mjög
mikið eftir því, hvort barninu
hefur verið kunnugt um þess-
ar ávirðlngar frá því, að það
var barn, eða frétti ekki um
þær fyrr en það var uppkom-
ið. Enginn vafi er á því, að
ávirðingar fullorðins fólks
geta oft komið hart niður á
bönnum þfrra, t.d. ef þær
eru þess eðlis, að þær veki um
tal og séu á vitund annarra
lítilla barna, sem þau leika
sér við. í óvitaskap sínum og
skammsýni geta börn oft ver
ið harla tillitslaus. Löngu síð-
ar, þegar börriln eru orðin
fullorðin, og ávirðingarnar
gamlar minningar, toemur oft
fyrir, að hið uppkomna barn
hugsar :um þessa liðnu atbuvði
af dýpri skilrjlngi, sér tildrög
þeirra betur og finnur, hversu
örðugt gat verið að greiða úr
isiðferðislegum vanda. Ég
minnist samtals fyrir mörg-
um árum vbð mann nokkurn
hér í bænum. Vissir þættir í
líferni föður hans höfðu á sín
um tíma valdið heimili haus
miklum örðugleikum. En hann >
sagði v(Ið mig: Þ>egiar ég var
lítill, lá við, að mér yrði illa
við föður minn á tímabili. Nú,
>eftir mörg ár, Cnnst mér, að
ég skilji betur margt í fari
hans, og raunverulega var það
móðir mín, sem hjálpaði mér
að skilja þetta“. Hér var bæði ’
um að ræða umburðarlyndi
Anna órabelgur

Æ, láttu nú ekki svona, Ieyfðu mér að klára .
4 4. ágúst 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
fjarlægðarinnar, og þroska vit
>urs manns, sem reyndi að
setja sig inn í tildrög atburð-
anna.
Flest börn ern þannig gerð,
að þau vilja helzt geta hugs-
að sér foreldra sína vaimmlaus.
Hins vegar komast þau ekki
hjá því, að heyra einhvern-
tíma aðkast >að foreldrum sín-
um ,utan frá, og þess eru
dæmi, að áráíJir á menn, sem
störfuðu að einhverjum opin-
berum málefnum, höfðu mik-
il láhrif á börn þeirra. Venju-
lega snúast börn þá til varn-
ar foreldrum sínum. En þess
eru einnig dæmi, að hálf-
þroskaðir unglingar koinast
allt í einu að því, að foreldr-
unum, öðru hvoru eða báðum,
hefur einhverntíma fyrir
löngu síðan orðið á að mis-
stíga isig. Hafi barnið mikið
dálæti á foreldrum sínum, get
ur þetta áfall orðlið harla
þunigt. Það fer þá nokkuð eft
ir iskapgerð og tilfinningalífi,
hvort verður yfirsterkara,
reiði eða hryggð. Við skulum
hugsa okkar fólk, sem lifir
venjulegiu lífil, slétt og fellt,
og þá ikemur allt í einu upp
úr dúrnum, að taika þarf af-
dr..
Jakob
Jónsson
3toíí
tóö pre?t
leiðingunum af gömlum synd-
um. Þá amyndi ég segja, að eft
ir þeirri þekkingu, sem ég
hefi á mannlífinu, myndu flest
börn, sem komin eru til vits
og ára, verða furðú-fljót að
' átta sig, sérstaklega >ef foreldr
1 -arnir sjálfir (svo friamarlega
sem þeir eru enn á lífi) eða
einhverjir aðrir, skýra fyrjr
þeim atburðdna með fullri
.hreinskilni. Og oft hef)i ég
f orðið þess var, að börn og af-
fcamendur fólks, sem almenn
ingur taldi gallagripi, hafa
hugsað um foreldra sína með
Frh á 13. síðu.