Alþýðublaðið - 26.10.1968, Qupperneq 11

-...26. október. 1968...ALÞÝÐUBLAÐ1Ð 11
Við komum inn í íbúð eldri hjóíia og þar
urðum við dökkhærð og Karlinn varð sköll-
óttur aftur. Ég fékk yfirskegg. María var jafn-
falleg dökkhærg og rauðhærð. Við hættum að
vera „Cavanaugh-fjölskyldan.” Maria fór í ein-
kennisbúning hjúkrunarkvenna og ég var gerð-
ur að bílstjóra meðan Karlinn varð að eldri ör-
yrkja sem hafði okkur í þjónustu sinni og sem
bæði var vafinn inn í teppi og reifst stanzlaust.
Það beið okkar bíll. Það var ekkert erfitt
að komast' heim aftur. Við hefðum þess vegna
getað verið rauðhærðu Canaugharnir áfram. Ég
hélt áfram að reyna að horfa á Des Moines,
en hafi lögreglan fundið líkið af Barnes, létu
þeir fréttamennina ekkert um það vita.
Við fórum beint á skrifstofu Karlsins og
þar opnuðum við dósina. Karlinn sendi eftir dr.
Graves, sem var yfirmaður líffræðideildarinnar
og óskaði eftir því að hann kæmi með réttu
tækin til að meðhöndla hlutinn.
Við þurftum engin tækí önnur en gasgrím-
ur. Þefur úldnandi líkamsleyfa fyllti herbergið
og neyddi okkur til að kveikja á viftunum og það
á mesta hraða. Graves fitjaði upp á nefið. —
Hvað var þetta? spurði hann.
Karlinn bölvaði lágt. — Þú ált að komast
að því, sagði hann. — Þið eigið að vinna að
rannsókninni í sýklalausum klefa og í rann-
sóknarbúningi. Þið megið e k k i treysta á, að
þetta sé dautt!
— Sé þetta lifandi, er ég drottníng!
— Kannski ertu drottning, en hættu ekki
á neitt. Þetta er sníkjudýr, sem getur setzt á
fórnarlamb sitt og ráðið öllum gerðum þess. Það
er án efa ójarðneskt að uppruna.
Yfirmaður rannsóknardeildarinnar fussaði.
Ójarðneskt sníkjudýr á jarðneskum manni? —
hlægilegt! Það gæti aldrei aðhæfst líkama hans.
Karlinn urraði. — Mér koma kenningar þín-
ar ekkert við. Þegar við tókum það, lifði það á
manni. Ef þetta er jarðneskt sníkjudýr, skaltu bara
segja mér, hvar það á 'heima í sögu jarðarinnar og
hvar við getum fundið álika verur. Og svo skaltu
hætta að álykta eitthvað. Ég vil fá staðreyndir.
Líffræðingurinn stirðnaði upp. — Ég skal láta
þig fá þær.
— Þá' skaltu bai’a flýta þér. Og þú skalt ekki
halda áfram að ímynda þér, að þetta sé dautt.
Það gæti eins verið að þefurinn sé vopn þess
eins og skunkurinn gefur frá sér daun, þegar ein-
hver ræðst á hann. Sé þetta lifandi er það mjög
hættulegt. Ef það sezt að á einhverjum af þín-
um mönnum, verð ég að drepa hann.
Yfirmaður rannsóknardeildarinnar fór, en það
var eins og hann væri ekki jafn áægður og hreyk
inn og fyrr.
Karlinn settist niður í stólinn sinn, andvarpaði
og lét aftur augun. Eftir fimm mínútur eða svo,
opnaði hann augun og sagði: — Hvað haldið þið,
að margar sinnepskrukkur á stærð við þessa,
sem við sá’um áðan, geti hafa komið k í geim-
skipi á stærð við blekkinguna, sem við sáum áð
an?
— Var þetta geimskip? spurði ég. — Sannan-
irnar virðast litlar fyrir að svo sé.
— Litlar, en óvéfengjanlegar. Það var skip.
Það er enn til geimskip.
— Við hefðum átt að rannsaka lendingarstað-
inn.
— Þá hefðum við ekki séð meira um dagana.
Mennirnir sex, sem við sendum þangað, voru
engir heimskingjar. Svaraðu spurningu minni.
— Hvað geimskipið er stórt segir ekkert um
það, hvað það ber mikið og ég veit ekkert um,
hvaða vélar það notar hvaða leið það fór eða
hvað farþegamir þarfnast. Kannski eru þeir
nokkur hundruð, kannski fáein þúsund.
— Humm. . . já'. Svo eru kannski fáein þús-
und lifandi dauðra manna í Iowa núna. Kannski
við ættum að kalla þá geldinga eins og María.
Hann hugsaði sig um smástund. — En hvernig
kemst ég inn í kvennabúrið? Ekki getum við skot-
ið hvern og einn einasta mann í Iowa, sem geng
ur eilítið álútur. Það kæmi slúðursögunum af
stað. Hann brosti veiklulega.
— Má ég leggja aðra spurningu fyrir þig?
spurði ég.
— Ef eitt geimskip lenti í Iowa í gær, hvað
lenda þá mörg í Norður-Dakóta á morgun? Eða
í Brasilíu:
— Ég veit' það. Hann virtist á'hyggjufyllri. —
Ég skal segja þér, hvað við fáum langan frest á
þessu.
— Hvað langan?
— Nægilega langan til að kyrkja þig. Farið og
skemmtið ykkur, krakkar mínir. Þið fáið naumast
fleiri tækifæri. En farið ekki frá aðalbækistöðv
unum,
Ég fór yfir í snyrtingu og fékk aftur mína
réttu húð og eðlilegt útlit. Ég fór í bað og fékk
mér nudd og svo fór ég niður í samkomusalinn
til að fá mér glas. Hitta aðra og leyfa þeim að
hitta mig.
' Ég leit umhverfis mig og vissi ekki, að hverju
ég var að leita. Var hún dökkhærð, rauðhærð eða
Ijóshærð? Ég var sarinfærður um, að ég myndi
þekkja vöxtinn.
Hún var rauðhærð. Maria sat inni í einum og
saup á glasi og virtist nákvæmlega eins og hún
var, þegar ég hafði séð hana fyrst.
— Halló, Systa, sagði ég og settist við hliðina
á henni.
Hún brosti og svaraði: — Blessaður, Brósi.
Færðu þig nær, og svo færði hún sig til svo að
ég gæti setzt.
Ég hringdi á viskí og vatn og sagði svo: —
Líturðu svona út í alvörunni?
Hún hristi höfuðið. — Nei, ég er röndótt og
tvíhöfða. Hvernig lítur þú út?
— Mamma mín kæfði mig með kodda og ég
fékk því aldrei að vita það-
Aftur virti hún mig fyrir sér og svo sagði hún:
— Ég skil hana svo vel, en ég er meira harð-
TILKYNNING
í frá lögreglu og slökkviliði
Að gefnu tilefni tilkynnist öl'lum, sem hlut
eiga ag máli, að éheimilt er að 'hefja hleðski
áramótabálkasta, eða safna saman efni í þá,
fyrr en 1. desember n.k., og þá með leyfi lög-
reglu og slökkviliðs.
Ti'lskil'0 er áð fullorðinn miaður, sé umsjónar
maður með hverri brennu. Um brennuleyfi
þarf að sækja til Stefáns Jóhannssonar aðal
varðstjóra, lögreglustöðinni, viðtálstími kl.
13.00 tii 14.30.
Bálbestir sem settir verða upp í óleyfi, verða
tafarlaust f járlægðir.
Reykjavík 24. október 1968.
Lögreglustjóri — Slökkviliðsstjóri.
Bifreiðaeigendur afhugið
Ljósastilllihgar og allar a'lmennjar bifreiða-
viðgerðir.
BIFREIÐAVERKSTÆÐI N. K. SVANE
Skeifan 2 — Sími 34362.
ATHUGIÐ
Geri gamlar hurðir sem nýjar, skef upp. olíuber og lakka.
Olíuber einnig nýjar hurðir og viðarklæðningar utanhúss.
Fjarlægi málningu af útihurðum og harðviðarlita þær-
GUÐMUNDUR DAVÍÐSSON.
SÍMI 36857-
HÚSGÖGN
Sófasett, stakir stólar og svefnbekkir. — Klæði gömul hús-
gögn- — Úrval af góðum áklæðum-
Kögur og leggingar.
BÓLSTRUN ÁSGRÍMS.
Bergstaðarstræti 2. — Sími 16807.
Athugið opið frá kl. I — 8 e.h.
|Auglýsingasíminn er 149061