Alþýðublaðið - 12.11.1968, Blaðsíða 16

E0£5«D
SÍÐAfÍ
Krónan er orðin eins og drós-
irnar nú til dags, þær falla
hvenær sem tækifæri gefst til
l>ess, . J.lJ
GENGI ER VALT...

Kallinn kippir sér ekki upp
við gengislækkunina. Hann er
vanur því að ég falli í skólan
um á hverju vori.
ÖRUGG TRYGGING
VERÐS OG GÆÐA
IÐUNN
Til eru kaupmenn, sem eru
svo langt á eftir þróunjnm, að
þeir reikna verðið enn út í
huganum.
Og fólkið spurði og spurði
Ég sé að símareikningurinn liefur komið meðan ég var í burtu!
Fyrir hádegi mættu 7, en þá
fór fram skemmtileg æfing
hlaupið úti og endað í sund-
laugunum. Á laugardag mættu
12 leikmapna.
VÍSIR.
j
::
('
(»
(»
('
Og þá er gengið fallið eina
ferðina enn. Ennþá einu sinni
sannast áþreifanlega orð skálds-
ins á Miklatúni, „Gengi er valt”
o.s.frv. Hvernig stendur eigin.
lega á því að okkur tekst ekki
að veita genginu okkar brautar-
gengi?
Gengið okkar hefur undanfar.
HVERFAFUNDIRNIR
ið verið ákaflega fallvalt og hef-
ur eiginlega einna helzt mátt
líkja þvi -\dð puntstrá í vindi.
Það er auðvitað stórt vanda-
mál, þegar ekki tekst að styðja
svo við bakið á þessum vesaling,
að honum takist að halda velli
svo mynd sé á. Þetta er sem sagt
hálfgert vandræðabarn þjóðar-
innar, sem ætti fremur heima á
vandræðaheimili. Gengið hefur
ekki enn náð þeim þroska að
geta staðið á eigin fótum og því
höldum við að eina ráðið sé hrein
lega að látað það hverfa, svo
það haldj ekki áfram að verða
sér til skammar.
Náttúrlega skammast allir og
rífast og kenna hver öðrum um
innrætið í bölvuðu genginu. —
Þetta er náttúrlega eðlilegt og
bara eins "og gengur; við þekkj.
um öll söguna um foreldrana
sem kenndu félögum krakka
síns um fíflaganginn í honum,
en neituðu að viðurkenna að þau
sjálf hefðu einfaldlega ekki yfir
þeim hæfileikum að ráða, sem
nauðsynlegir eru til að hægt sé:
að ala upp barn á sómasamlegan
hátt. Auðvitað var ekki hægt að
kenna aumingja . foreldrunum
um alla óáran krakkans, þrátt
fyrir allt, því skapgerðarein-
kenni hans voru meðsköpuð að
hluta og ekki öll uppeldinu að
kenna.
Þarna held ég að mergurinn
málsins liggi. Allavega teljum
við heppiiegt að draga þá álykt
un, til að koma í veg fyrir rifr-
ildi. Við skulum bara kenna með
fæddum skapgerðareinkennum
gengisins um veikleika þess og
óstöðugleika á svellinu.
Eina ráðið er að beita hörku
við skambans gengið og reyna að
innræta því mannsæmandi hugs-
unarhátt en reynist það ekki
mögulegt, verður að reka það
með pompi og pragt og auglýsa
stöðuna lausa til umsóknar. —
Gæti hún litið út eitthvað í lík-
ingu við þetta: Staða gengi ís-
lenzku krónunnar laus til um-
'sóknar. Þau gengi, sem eru á
lausu um þessar mundir og hefðu
áhuga, eru beðin að senda um-
sóknír íyrir .... þ. m. Upplýs-
ingar um fyrri brautargengi
æskilegar.
Af gamalli reynslu held és að
það sé ágætt að drengir læri
að búa til mat. EF ske kynni
að þeir kvæntust.
Hverfafundirnir eru
á allra vörum
í afmælisveizlum, í saumaklúbbum,
á þingum,
hvar borgarstjórinn kom
og sat fyrir svörum
og sýndi sig gömlum og ungum
Reykvíkingum.
á bekkjum og pöllum
og spann sína ræðu að sjálfsögðu
allavega,
en borgarstjórinn svaraði samstundis
öllum
og svaraði bæði vel
og skilmerkilega.
Það sannaðist reyndar, að flest er hér
furðu blómlegt ý
og fullnægir vel þessum
hundrað þúsund sálum,
að afloknum fundum finnst ýmsum samt
dálítið tómlegt
og óhugnanlegur skortur
á vandamálum.
9