Dagur - 12.02.1918, Blaðsíða 4

4
DAGUR.
verður hjer eftir fyrst um sinn
If" opin frá
kl. 9 f. h. til kl. 6 e. h. tiema. laugardaga frá
kl. 9 f. h. til kl. 8 e. h.
yfirskrift, sem blaðið hefði þá getað
orðað svona:
Landstjórnin og brauðgerðarhús
Akureyrar. Stjórnin stofnar til al-
mennrar hungursneyðar á Akureyri,
með pví að láta ekki eina brauðgerð-
arhús bœjarins fá kol.
Sijórnin tekur brauðið frá munn-
inum á sárhungruðum aumingjun-
um nú, þegar bjargarskortur og
harðindi heltaka alt.
Ostjórnarfjandi.
„Misvitur er Njáll“.
Eihar á Stokkahlöðum hefir nú
um skeið gert sitt ítrasta til að ófrægja
þingmenn Eyfirðinga, þó einkum
Stefán í Fagraskógi, fyrir þingfarar-
reikninginn frá í fyrravetur. Er sú
árás bersýnilega sprottin af persónu-
legum kala en ekki af særðri rjett-
Iætistilfinningu.
Eða hví þegir Einar á Stokkahl.
fyr og síðar um hina dýru för Jóhann-
esar sýslumanns til þings forðum
daga? Tók Jóhannes eitthvað sjö-
falt meira fyrir þá ferð heldur en
skaplegt mátti telja. Varð sú fram-
koma hans til þess, að síðan er þing-
fararkaup fastákveðið. Er hér með
skorað á Einar, að taka mál Jóhann-
esar til' yfirvegunar, ef honum er
alvara með að víta það, sem áfell-
isverðast hefir verið framið í þess-
um efnum á síðustu árum. En
vilji Einar breiða yfir sannanleg af-
glöp Jóhannesar, jafnhliða því að
hann fyllir málgögn afturhaldsins
með árásum á Stefán í Fagraskógi
fyrir það sem heilbrigð réttarmeð-
vitund aimennings telur ósaknæmt
—r þá sést hver tilgangurinn er,
Gróu sögurnar um þingmenn Ey-
firðinga eiga að opna þingfarar
brautina fyrir Jón Stefánsson & Co.
JÓn Porláksson og Björn Kristjáns-
son fá þá liðsauka, sem þeir mega
treysta á.
Kjósandi.
Grikkur.
Sú saga gengur nú staflaust um
alt, að allmargir útgerðarmenn og
kaupmenn víðsvegar um land hafi
í vetur lagt fast að Kl. Jónssyni að
sækja um lögfræðingsembættið við
Landsbankann, Upptök hreyfingar-
innar talin vera á Akureyri. En Ki.
Jónsson sótti ekki um embættið.
Sést á Akureyrarblöðunum að það
heíir vakið talsverða undrun.
Ef til vill hefir Kl. J. grunað, að
leika ætti með hann. Getur líka verið,
að hann hafi ekki gengið þess alls
dulinn, að yfirleitt ætti hann ekki
of miklum vinsældum að fagna í
landinu, orðið þessvarað misbrest-
ur þætti á lipurð gagnvart þeim, er
lægra stóðu í valda- og metorða-
stiganum. Kaupmannaflokkurinn á
Akureyri jafnvel ekki hvatt hann til
framboðs fyrir kjördæmið við síð-
ustu kosningar, svo að ekki sje frek-
ar að orði kveðið. Svo skeytir fyrv.
landritari engu áskorunum þéssum
og sækir ekki um embættið. Hefir
unnað »styrktarmönnum« sínum
að verða af þeirri ánægju, sem
þeir höfðu ætlað sjer, þeirri ánægju,
að húðskamma landsstjórnina, ef hún
veitti öðrum embættið. Og nú kvað
svo komið, að þessir vinir. fyrv.
landritara eru honum sárgramir, sjá
að þeim hefir mistekist, þar sem
hann heíir gert þeim'þennan ótæt-
is grikk, að sækja ekki." Sitja þeir
nú og horfa í gaupnir sjer og þyk-
ir lítið frækileg þeirra ferð.
N.
Vatnssalan.
Fyrir nokkrum árum var því hald-
ið fram af nokkrum mönnum hjer
í bænum, að best væri að bærinn
leyfði einum einstökum manni að
selja skipum, er hingað koma, vatn
úr vatnsleiðslu bæjarins. Talað var
um að hæfilegt væri að bærinn
fengi 2500 kr. árlega frá vatns-
kaupmanni þessum. En þegar til
kom varð stefnubreyting í bæjar-
stjórninni í þessu máli. Bærinn
verslar nú sjálfur með vatn sitt og
hefir tvö síðustu árin, að sögn,
haft alt að helmingi meiri tekjur af
vatnssölunni heldur en orðið hefði
með hinu fyrirkomulaginu. Og um
leið og skipagöngur aukast aftur
að fengnum friði, hljóta tekjur af
vatnssölunni að verða bænum drjúg
tekjulind.
Bœjarbúi.
Prentsmiðja Björns Jónssonar.