Dagur - 21.02.1929, Síða 4

32
DAGUR
8. tbl.
• •••••••••
fyrrum bóndi í Kelduhverfi, faðir Árna
Óla blaðamanns í Keykjavík.
Nýdáin er að Dvergstöðum í Hrafna-
giJshreppi Sigríður Árnadóttir, kona Ei-
ríks Helgasonar bónda þar.
í fyrrinóit andðist hér á sjúkrahúsinu
Arnbjörg Sveinsdóttir, kona Ouðmundar
Jónssonar, bónda á Mýrarióni og systir
Jóns bæjarstjóra.
Ólafur Ólafsson kristniboði hefir ver-
ið hjer í bænum að undanfömu og flutt
erindi um Kína og Kínverja og sýnt
skuggamyndir þaðan. Hafa samkomur
þessar mælst vel fyrir og þótt ánægju-
legar.
Tímaritið Gangleri kemur ekki út fyr
en í maí. Koma að þessu sinni bæði
hefti árgangsins út í einu lagi.
50 ára minningarhátíð. Á næsta ári,
1930, er Gagnfræðaskólinn á Akureyri
50 ára (stofnaður á Möðruvöllum í
Hörgárdal 1880). í ráði er að haldin
verði minningarhátíð hér á Akureyri
og á Möðruvöllum vorið 1930 í tilefni af
þ'essu hálfrar aldar afmæli skólans. Til
undirbúnings þessa máls hefir verið
kcsin 7 manna nefnd í Reykjavík. Skipa
þá nefnd ritstjórarnir Árni Jónsson,
Páll Steingrímsson, Haraldur Guð-
mundsson, Valtýr Stefánsson og Jónas
Þorbergsson og auk þeirra Ásgeir Sig-
urðsson ræðismaður og Pétur Zophoní-
asson. Ætlast er til að önnur undirbún-
ingsnefnd verði sett á laggirnar hér
fyrir norðan (sjá tilkynningu um fund
í Gagnfræðaskólanum á sunnudaginn
kemur, sem birt er í þessu blaði).
Fjá/rsöfnun í Piano-sjóð Kristneshæhs
er nú lokið, hafa menn brugðist svo vel
ið og árangurinn orðið svo góður, að
vandað piano er þegar fehgið og greitt
að öllu leyti. — Óefað verður þetta
sjúklingum hælisins til mikillar gleði og
fróunar í framtíðinni, og er gott til þess
að vita, að allur almenningur skyldi
skipast svo skjótt við, sem raun er á
orðin, svo að hægt var að útvega hljóð-
færið nú þegar.
Sjúklingar hælisins og þeir, sem stað-
ið hafa að fjársöfnuninni, hafa beðið
Dag að votta öllum gefendum alúðar
þakkir.
Misprentast hefir tölusetning blaðsins
þ. 7. þ. m.: 7. tbl. á að vera 6, tbl. ’
-------0-------
Ritfregn.
Sigurjón Friðjónsson:
Ljóðmæli. Rvík.
Pr.stn. Gutenberg.
1828.
Sigurjón Friðjónsson er ekkert
óþekt skáld, sém þörf er á að
mæla með við íslenzka lesendur. —
í heilan mannsaldur hafa kvæði
hans borist víða í tímaritum og
blöðum og jafnan verið vel tekið.
Hann hefir þannig fyrir löngu fest
nafn sitt í minnum manna, sem
vinsælt og viðkunnanlegt ljóðskáld.
Pað fer mjög vel á því, að það
mesta og—að líkindum—-það bezta
af því, sem Sigurjón hefir ort í
bundnu máli, kemur nú fyrir al-
menningssjónir i einu safni— stóru
og eigulegu — (229 bls. þétt prent-
að). Bókmentum vorum er það
ágóði og ljóðvinum og bókamönn-
um eigi síður. Pví jafnvel þótt Sigur-
jón geti ekki talist meðal þeirra,
• • ♦ • » • • • <
sem mest hafa borið »úr orðhofi
mærðartimbur máli laufgaðt, þá
hefir hann það sér til ágætis, sem
enginn getur frá honum tekið, að
hann hefir öll einkenni þess, sem
fæddur er Ijóðskáld —skáldæð hans
er ef til vill ekki stór, eða af þeim,
er í slögum sínum ber eldsloga
ódauðlegra orða — strengimir á
hörpu hans ekki margir eða marg-
raddaðir—en hann hefir hrifni hug-
ans, dýpt og einlægni hjartans
mörgum fremur, sem meira hafa
látið á sér bera að Ijóðsmíðum.
Ef eg mætti gefa lesendum bók-
arinnar heilræði, þá væri það þetta:
Lesið bókina ekki fljótlega yfir, en
smám saman — tvö til þrjú kvæði
í einu og lesið þau oft, þá munuð
þið njóta þeirra bezt. — Petta ráð
gæti nú raunar átt við margar aðr
ar — ef til vill flestar — Ijóðabækur,
þvi það munu fá Ijóðskáld svo, að
Ijóð þeirra endurtaki sig ekki að
einhverju meira eða minna leyti,
ef þau eru lesin alt of mörg í einu.
— Nautnin við að lesa ljóð felst
alla jafna í því að lesa lítið í einu,
en lesa þau oft, á þann hátt finna
menn einnig trúnaðarvini meðal
Ijóðanna, og lesturinn lyftir húg-
anum í hrifni í stað þess að þreyta
hann.
Ekki skal faríð út i það hér, að
minnast á einstök kvæði eða gagn-
rýna þau, til þess þyrfti meira rúm,
en hér er hægt að láta í té.
Pess skal getið, að við lestur
þessara Ijóða hvarflar hugurinn oft
ósjálfrátt til Ouðmundar bróður
höf., og hefði raunar verið gaman
að fara út í ofurlítinn mannjöfnuð
milli þeirra bræðranna. — Pess er
þó ekki kostur hér, enda mundi
mörgum finnast það óþarft — þeir
eru bæði líkir og ólíkir — og oft
finst manni, að annar hafi einmitt
það, sem hinn vantar. — Og eitt
er víst: Pað verður hljótt um ein-
hverja, sem vér nú teljum andans
menn þjóðarinnar, um það að þeir
bræður frá Sandi eru báðir gleymdir.
F. Á. B.
------o------
Pingmálafundurinn.
Sökum rúmleysis var þingmálafund-
arins 8. þ. m. ekki getið í síðasta blaði.
Skal hér nú stuttlega drepið á það
helzta, sem þar gerðist:
Þingmaður kjördæmisins talaði fyrst-
ur og mintist á nokkur helztu stjórnar-
frumvörp, var því næst gengið til dag-
skrár og eftirfarandi tillögur samþykt-
ar. — Umræður voru fremur litlar af
öðrum en flutningsmönnum:
1. Breyting á slysatryggingarlögunum
á þann hátt, að menn geti orðið styrks
aðnjótandi, ef þeir vegna slysa verða
frá verkum í 5 daga.
2. Um atvinnuleysistryggingar.
(Flutningsm. Halld. Friðjónsson).
3. Um 8 stunda vinnudag í verk-
smiðjum og
4. um rekstursráð, sem gefi verka-
mönnum íhlutunarrétt um stjórn og
rekstur atvinnufyrirtækja, sem þeir
vinna við. (Flutnm. Jón Steingrímss.).
5. Um ríkiseinkasölu á olíu, tóbaki,
komi, kolum, salti og lyfjum.
6. Breyting á núgildandi lögum um
einkasölu á sfld: Einkasaian taki að sér
TILKYNJNJING.
Hinn 29. Janúar s.l. framkvæmdi notarius publicus d Akureyri
utdrdtt d skuldabréfum samkvæmt skilmdlum um 6°l» lán bæjar-
sjóðs Akureyrar til raforku fyrir bœinn.
Þessi bréf voru dregin út:
Litra A m. 17, 32, 68, 95, 103.
Litra B m. 43, 81, 98, 145.
Litra C m. 65, 80.
Skuldabréf þessi verða greidd gegn afhendingu þeirra l.Júli
næstkomandi d skrifstofu bæjarins.
Bæjarstjúrinn á Akureyri 14. Febrúar 1929.
Jón Sveinsson.
alla verkun síldarinnar; stofnun sjóða
til tryggingar verkamönnum, sjómönn-
um og útgerðarmönnum þegar síldarafli
bregzt; ríkið ábyrgist reksturslán fyr-
ir einkasöluna.
7. Um rannsókn á rekstri togaranna
og sölu fiskiaflans til undirbúnings rík-
isrekstri á togurunum og ríkiseinkasölu
á fiskinum.
8. Um að ríkið taki að sér rekstur
Eimskipafélagsins. (Flutningsm. Einar
Olgeirsson).
9. Um að Alþingi setji lög, er heimila
bæjar-, sýslu- eða sveitarfélagi að taka
einkasölu á kolum, kornvöru og öðrum
nauðsyniegum manneldisvörum, ef ríkis-
einkasala verður ekki tekin upp á þess-
um vörum. Þessi einkasöluheimiíd sé
einkum miðum við þá landshluta, sem
eiga á hættu að verða útilokaðir frá að-
flutningum tíma úr árinu vegna hafíss.
(Flutningsm. Steinþór Guðmundsson).
10. Um skattamál, að létta tollum af
neyzluvörum almennings; að afla tekna
í ríkissjóð sem mest með beinum skött-
um; að taka einkasölu á þeim vöruteg-
undum, sem líklegar eru til að gefa
tekjur í ríkissjóð. (Flutningsm. Erling-
ur Friðjónsson).
11. Um stofnun alþýðuskóla með
vinnuskólasniði fyrir Akureyrarbæ og
um afnám skólagjalda fyrir nemendur í
bæjum, sem stunda nám við ríkisskóla.
(Flutningsm. Elísabet Eiríksdóttir).
12. Um að kaupgjald við vegavinnu
sé miðað við verðlag á vörum og al-
ment kaupgjald við aðra vinnu. (Flutn-
ingsm. Þorst. Þorsteinsson).
13. Um löggilding síldarmála. (Flutn-
ingsm. Ingvar Guðjónsson).
14. Um síldarbræðslustöðvar, skorað á
ríkisstjórnina að hraða sem mest bygg-
ingu síldarbræðslustöðva samkv. lögum
nr. 49, 7. maí 1928. (Flutningsm. Hall-
dór Friðjónsson).
15. Um forkaupsrétt bæja á lóðum,
löndum o. fl. (Flutningsm. Erlingur
Friðjónsson).
16. Um Brunatryggingarsjóðinn: að
rannsakað sé, hvort það sé nauðsynlegt,
að Brunabótafél. Islands endurtryggi
tryggingar sínar erlendis; að skylda
húseigendur í Rvík til þess að vátryggja
hús sín í Brunabótafél. Isl.; að setja lög
um það, að fé það, sem Brunabf. hefir
umfram nauðsynlegt veltufé skuli lánað
til bygginga í þeim kaupstöðum, sem
tryggja hjá félaginu, með vægum kjör-
um.' (Flutningsm. Pálmi Hannesson).
17. Um safnaðarmál; skorað á Al-
þingi að veita á fjárlögunum fyrir árið
1930 ríflegan styrk til byggingar nýrr-
ar kirkju í Akureyrarkaustað, sem sé
P i 1 s n e r
2ezt. — Ódýrast.
Innlent.
nægilega stór og svo veglegt hús að vel
sæmi, enda taki þá söfnuðurinn kirkj-
una í sína umsjón og við fjárhaldi
hennar. (Flutningsm. síra Friðrik Rafn-
ar).
#
------O------
Börnin á Akureyri.
Ung stúlka hefir beðið »Dag«
fyrir eitirfarandi réttmæta umkvörtun:
Eg hefi stundum orðið þess vör,
að það getur verið töluvert vara-
samt, að fara með barnavagna um
bæinn þótt um bjartan dag sé. Eg
var t. d. úti með barn hér um dag-
inn og var þá beinlínis ráðist á mig
af nokkrum drengjum á aldrinum
6 — 10 ára, og það af þeirri einu
ástæðu, að eg bað þá að víkja sér
til hliðar á gángstéttinni svo að eg
kæmist áfram. En þeir brugðust
flla við, umkringdu vagninn og
börðu bæði mig og barnið og létu
sér þau orð um munn fara, sem
eg, hvorki get né vil hafa eftir.
Petta er lítið, en ekki að því
skapi fagurt sýnishorn af siðferði
sumra barnanna hér í bænum og
væri ekki vanþörf á, að foreldrar
hefðu ögn betri gætur á breytni
barna sinna, eða jafnvel að lögregl-
an miðlaði þessum götudrengjum
dálitlu af sínum dýrmæta tíma. En
hún þykist nú sennilega vera vaxin
yfir þesskonar s m á m u n i.
J. K.
--------o-------