Dagur - 02.01.1930, Blaðsíða 3

3
DAGUR íi
1. tbl.
• • #♦
C 1 ensku, þýzku
wCC I 0g frönsku,
kenni eg eins og að undanförnu.
Estrid Falberg Brekkan,
Aðalstrœti 15.
urimi var heima í sveitimii fyrir
vestan fjöllin. í draumum sínum
dvaldi hann þar og' einnig' síðustu
nóttina, sem hann lifði.
Þeim hjónum varð fjögurra
barna auðið, sem upp komust. Var
Jón elztur, bóndi á Vatni og Víði-
völlum, d. 6. marz 1927, Sveinn
Bjarman, bókari, og Guðrún, kona
Ingimundar Áx-nasonar verzlunar-
manns, bæði hér í bænum, og
Stefán, sem dvelur vestan hafs.
Tvö eru fósturbörn þeirra hjóna:
Pálína Jónsdóttir, hér í bænum,
bónda á Nautabúi, Péturssonar,,
og Árni Sveinsson (bróðui’sonur
Árna sál.), bóndi á Kálfsstöðum í
Hjaltadal. —
B. T.
-----o------
Á vídavangi.
Smá-skrítiö.
Pann 18. nóv. s. I. flutti »Vísir«
smágrein eftir dr. Helga Péturss
um bæjarfógetamálið svo nefnda.
Kemst doktorinn þar að þeirri nið-
urstöðu að sökum ættgöfgi sinnar
eigi Jóh. Jóh. fyrv. bæjarfógeti frem-
ur viðurkenningu er refsingu skilið.
Rekur hann ættir jóh. Jóh. og finn-
ur þar embættismenn í marga liðu,
þykir dr. H. P. ekki undarlegt þótt
slíkur maður telji »sýslumannsem-
bættið mikinn rétt á sér eiga*.
Er þetta harla miðaldaleg kenn-
ing, því í henni felst í raun og veru
hvorki meira né minna en það, að
sé maðurinn af nógu »góðri ætt«,
réttlæti það þótt hann bregðist trún-
aðarskyldum i embætti þvi sem
hann er settur til að þjóna i þjóð-
félaginu, eða með öðrum orðum að
almenningur sé tfl embættismans-
ins vegna en embættismaðurinn
ekki til þess að þjóna almenningi.
— | raun og veru væri þó ekki of
snemt, að embættismönnum þjóðar-
innar — hverjir sem þeir eru —
færi að skiljast, að réttur embætta
þeirra er sá einn að þeir þjóni þjóð-
félaginu — heildinni — i öllum
greinum. . . Að öðru leyti minnir
hugsunarhátturinn í grein dr. H. P.
á gamla sögu um hjón nokkur sem
uppi voru um miðbik síðustu aldar.
Var bóndinn kotbóndi en hafði orð-
ið fyrir því happi að fá konu af
göfugustu ætt héraðsins, — reyndar
var talið að andlegt og líkamlegt
atgerfi hennar samsvaraði tæplega
ættgöfginni, — Einhverju sinni bar
svo við að tveir stórfrændur hennar
komu að heimsækja þau hjónin, og
kom kerling þá inn mcð brenni-
vfnsflösku og staup. Pegar gestirn-
ir voru búnir að fá hver sitt staup,
saup hún gúlsopa sinn áflöskunni,
rendi sumu niður, en spýtti afgangn-
um í staupið og rétti bónda sin-
um. Karl rendi út úr staupinu, en
um leið varð1 honum að orði: »Petta
hefði egekki getað drukkið, kona, ef
þú hefðir ekki veriðaf svo háum stig-
wm«.
»Hvað seyja bændur?«
Ávalt síðan íhaldsflokkui'inix
myndaðist hefir því verið við
brugðið, hversu seinheppin blöð
hans oftast hafa verið í röksemda-
leiðslum sínum, þegar deilt hefir
verið um stefnu- og þjóðfélags-
mál. Venjulega hafa þau eins og
vei'ið að leggja sig í framkróka
með að sýna og sanna skiining
sinn á skipulagsbundnum þjóðfé-
lagsmálum með því að gefa í
skyn, að þeir, sem þau vildu hafa
áhrif á, hefðu engan slíkan skiin-
ing. »Hvað segja bændux ?« er
oi'ðið alveg fast viðkvæði surnra
þeix-ra, í hvert simx, sem jninst ex'
á eitthvað er stefnir að féiagsieg-
urn þroska og sameiningu kraft-
anna í þjóðfélaginu. Hvað segja
bændur? — Nú er það auðvitað
satt, þótt sorglegt sé, að þeir
bændur eru til'í þjóðfélaginu, sem
eru komixir skamt á veg í skiln-
ingi á samtökum og sameiixingu
kraftanna í félagsskap, en á hinn
bóginn er þó gott til þess að vita,
að það einmitt eru bændur, sem
mest og bezt hafa sýnt að þeir
skilja og kunna að nxeta félags-
bundið skipulag, og sem éinnig
eru svo langt á veg komnir í þjóð-
félagslegum þroska að þeir viður-
kenna að heildin á að ganga fyrir
einstaklingshagsmunum — eða
réttara sagt, þeir vita að hags-
nxunum hvers éiixstaklings er bezt
borgið, þar senx hagsnxunir fjöld-
ans eru bezt trygðir, og að þroski
þjóðfélagsiixs byggist á því —
þeir bæxxdur vita að sameining
ki’aftanna, samvinna og sanxhjálp
eru lífsskilyrði þjóðfélagsins.
Blöðin, sem stöðugt spyrja:
»Hvað segja bændur?« virðast
vera styttra á veg komin í félags-
legum þroska og skilningi en
hver meðal bóndi, annars gætu
þau naumast vei’ið í vafa um,
hvaða svar þau mundu fá. —-
í raun og veru eru samvinnu-
bæixdur búnir að svara spunxing-
unni fyrir löngu — og þeir svara
hemxi dagsdaglega nxeð öllum
þeim framförum, stórum og smá-
um, senx þeir vinna að og fram-
kvæma með.hjálp hinna samein-
uðu krafta. — Félagsþroski, þar
sem hver réttir öðrum hönd til
hjálpar og enginn treður skóinn
ofan af öðrum, eflir þjóðfélagið
og byggir það upp — samkepni
vor iixnbyrðis er í því fólgin að
eignast sem mest af slíkum
þroska. — Þetta segja samvinnu-
bændur með verkum sínum.
Þjóðernisskærur á Indlandi.
f síðustu viku barst fregn u/n
að breska vicekonunginum á Ir.d-
landi, Irwin lávarði, hafi verið
sýnt banatilræði. Hafði hann setið
á ráðstefnu, sem indverskir þjóð-
ernissinnar héldu og var að fara
þaðan, þegar sprengikúla sprakk
undir járnbi’autarlest hans. —
Hann slapp þó óskaddaður.
Ráðstefnunni lauk svo að ekk-
ert varð úr samkomulagi, en þjóð-
ernissinnar samþyktu, að engir
þeiri-a skyldu gegna embætti eða
öðru opinberu starfi í Indlandi alt
þangað til landið hefði fengið
Framsóknarflokksins.
A-listans — er í »5kjaldborg«, opin kl. 6—9 e.
h. á degi hverjum. — Sími 124.
Framsöknarfélag Akureyrar
— heldur fund í »Skjaldborg« n. k. laugardag kl. 8'k e. h.—
Áríðandi að félagsmenn mæti. Stjórnin.
Sakir reikningsskila
verða allir, sem hafa kröfu á hendur heilsuhælins í Kristnesi, að
framvísa jieim til undirritaði fyrir 10. janúar n. k.
Eiríkur G. Brynjólfsson.
sjálfstjórn; einnig neituðu þeir að
greiða skatta og að hlýðnast lög-
um, sem út yi’ðu gefiix. Þykir
brezku yfii’völdunum horfa til
vandi’æða.
Tveir Norðmenn horfnir.
Noi’skur flugmaðui’, Lier að
nafni, og læknir af norsku hval-
veiðaskipi, Cosmos, sem stundar
hvalveiðar í Suðui’-íshafinu, yfir-
gáfu skipið fyrir í’úmi’i viku síð-
an og flugu af stað í leiðangur, til
þess að leita hvala. Síðast ér fi’étt-
ist höfðu þeir ekki komið aftur og
leituðu þeirx-a þá 6 skip og 2 flug-
vélar án þess að hafa fundið þá.
Bæjai ’.s tjómiarkosningarnar
á Siglufii’ði eiga að fara fram
þ. 4. jan. Þar hafa þrír listar kom-
ið fram. — Fjórir efstu menn á
lista Framsóknar eru þeir Þor-
móður Eyjólfsson, Andrés Haf-
liðason, Sigurður Egilsson og
Ái-ni Jóhannsson. — Á ísafirði
fara kosningarnar fram þ. 11. þ.
m. Einnig þar hafa komið fram
þrír listar og er það í fyrsta sinn
sem Fi’amsóknai’flokkurinn býður
fi’am lista þar við bæjarstjórnar-'
kjör. Ekki hefir enn ITéat um
menn á þeinx lista.
— í öllum þeim bæjum og kaup-
túnum, senx frézt hefir um, kem-
ur Framsóknarflokkurinn með
lista til bæjai’stjórnarkosning-
anna að þessu sinni. Sýnir það
eitt meðal annai’s að máttur og á-
hrif fjokksins fara vaxandi all-
staðar í landinu, hver sern kosn-
ingaúrslitin kunna að vei’ða á
hverjum stað fyrir sig.
K o sninfja- »feb er«.
islendingur síðast hanixar það
mjög að Framsóknai’menn hafi
ekki gerst »boi’garalegir« cg verið
með á hinum svonefnda »borgara-
flokks-lista«. — í sömu svifunum
kemst blaðið samt að þeiri'i nið-
ui’stöðu, að listi Fi’amsóknar-
manna sé »of háður ICjaupfélagi
Eyfirðinga« og vei’ða ummæli
blaðsins ekki skilin á annan veg,
en að hættuspil geti verið fyrir
Innlent.
bæjai’búa að styðja hann af þeinx
ástæðum. — Það hefði verið ein-
hver munur ef sömu mennimir
hefðu verið á hinum borgai-alega
lista!
----ó ...
Simskeyt i.
(Frá Fréttastofu íslandx).
Rvík 31. des.
Sjómannafélag Rvíkur tilkynn-
ii', að það hafi sagt upp samning-
unx við Eimskip frá 31. marz sök-
um þess, að ekki hafi fengist
ti-ygging fyrir að kaupið haldist
óbreytt frá þeim tíma.
Guðmuixdur Vilhjálmsson, um-
boðsmaður Sambandsins í Bret-
landi er ráðinn forstjói’i Eim-
skipafélagsins frá áramótum.
Kaupdeila stendur yxir á Pat-
reksfirði.
Páll Eggert ólason er ráðinn
aðalbankastj óri búnaðarbankans
en bankastjórar þeir Pétur Magn-
ússon og Bjami Ásgeirsson.
Póstmeistari í Reykjavík vex’ð-
ur Sigui’ður Baldvinsson.