Dagur - 17.12.1931, Blaðsíða 2

Dagur - 17.12.1931, Blaðsíða 2
226 DAGUB 58. tbl. 200 DANSPLÖTUR, þar á meðal mikið af þeim nýjustu, ásamt nokkru af tiarmonikuplötlim, sel eg, meðan birgðir endast, á kr. 2.50 stk., kostuðu áður kr. 4.50. Notið þetta einstaka kostaboð og fáið ykkur, fyrir lftið verð, góða dansplötu fyrir jólin. JÓN GUÐMANN. RmRWfmm Hitunartæki. »KREFFT« ELDAVÉLARNAR hvít emaileruðu hafa reynst öllum eldavélum ódýrari en eru þó viðurkenndar fyrir gæði. 2® »SCANDIA«-MIÐSTÖÐVARELDAVÉLARNAR ný endur- bættar, hafa reynst bezt af þeim eldavélum, sem reyndar hafa verið hér. ■* Kaupfélag Eyfirðinga. IP# Ðyggingavörudeildin. SiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiilS Myndastofan Oránufélagsgötu 21 er opin alla daga frá kl. 10—6. Guðr. Funch-Rasmussen. að hingað til hefði rafstraumur til áðurnefndrar notkunar verið seld- ur eins og annar straumur til hit- unar, án vitundar nefndarinnar og af yfirsjón rafveitustjóra. Nú vildi nefndin leiðrétta þetta, sagði hann, og láta notendur greiða fyrir þennan straum sem til ann- arar iðju. Formaður nefndarinn- ar, Jón Sveinsson bæjarstjóri, hélt margar ræður um málið, og þær fyrstu langar. í endir þriðju ræðu sinnar lýsti bæjarstjórinn því yfir, að rétt mundi vera að rafveitunefnd athugaði þetta at- riði nánar, því satt að segja væri hann mjög fáfróður í þessum efn- um og gæti ekki gert sér glögga grein fyrir málinu. í fjórðu ræðu sinni, sem hann hélt, eftir að Brynleifur Tobiasson var búinn að taka fáfræði bæjarstjórans og allrar rafveitunefndar til athug- unar, lýsti hann yfir því, að hann fyndi sig ætíð skorta þekkingu á öllum málum, en þó hefði það oft- ast sýnt sig, að bæjarfulltrúana skorti enn meira á nægilega þekk- ingu á málunum. r Við þessa sneið espuðust með- nefndarmenn bæjarstjórans í raf- veitunefndinni og lýstu því yfir, að þeir teldu sig hafa næga þekk- ingu á rafmagnsmálum bæjarins. Jón Guðlaugsson vildi þó álíta, að áskorun iðnaðarmannafélagsins og skilningur þess á þessu atriði hefði við rök að styðjast. Gísli Magnússon og ólafur Jónsson tóku í sama strenginn, og benti sá síðarnefndi sérstaklega glöggt á, að eðlilegt og algengt væri, að flokka rafmagn í þrjá aðalflokka, eftir því, hve rafstraumurinn gæti keppt við eldsneyti eða afl- gjafa annarar tegundar. Rafmagn keppti vel við ljósmeti, því væri ljósastraumur alstaðar seldur hæstu verði. Það keppti lakar við aflgjafa til hrejrfinga, því væri iðjustraumur seldur lægra verði. En allra lakast keppti rafmagnið við eldsneyti til hitunar, því væri hitunarstraumur allstaðar seldur lægstu verði. Við þessa skýringu málsins espaðist framsögumaður á ný, og vildi álíta, að bæjarstjórn kæmu samþykktir rafveitunefnd- ar ekkert við. Brynleifur Tobiasson bar fram tillögu um að frestá þessum lið, vegna framkominnar áskorunar iðnaðarmanna og yfirlýstrar fá- fræði bæjarstjórans, en sú tillaga var felld með litlum atkvæðamun, og samþykkt að vísa málinu til annarar umræðu, ásamt öðrum liðum dagbókar rafveitunefndar, að einum undanskildum, sem var út af sölu hitunarrafmagns til eins iðnaðarfyrirtækis hér í bæn- um. Flestir bæjarfulltrúarnir tóku til máls um þetta atriði, og voru allir, nema rafveitunefndin sjálf, andvígir þessari hækkun á raf- straum til iðju. Töldu þeir frekar ástæðu til að létta undir með iðn- aðarmönnum en íþyngja þeim. Rafveitunefndin upplýsti, að raf- veitan hefði borið sig vel að und- anförnu og að búið væri að af- borga upphaflegan stofnkostnað fyrirtækisins um 40%, og að það svaraði til þess að hann yrði full- greiddur á 25 árui% frá því raf- veitan tók til starfa. Bæjarstjóri talaði mikið um olíumótorinn, sem keyptur var, til þess að hafa til vara á vetrum, ef vatnslítið yrði. Vildi hann álíta, að mótorinn hefði orðið að kaupa, vegna aukinnar notkunar á straum, sem seldur væri til iðju og hitunar át.,25 og 12 au kw.-st. Og væri slíkt vitanlega fjarstæða, að framleiða rafmagn með olíu- mótor og selja svo lágu verði. Af því að þetta atriði snýr sérstak- lega að iðnaðarmönnum, skal það tekið til nánari athugunar. Bæjarstjóri upplýsti, að raf- magnsstjóri hefði reiknað út, að rafmagn, framleitt með þessum mótor, kostaði 21 eyri kw.-stund- in. Væri þá aðeins reiknuð olía til mótorsins, viðhald og afborgun, en enginn kostnaður við leiðslur út um bæinn, eða eftirlit við mó- torinn. — Nú mundi mega álíta, að þau atriði þyrfti rafstöðin ekki að reikna sér til verðs, þar sem mótorinn er aðeins til vara, og kostnaður við leiðslur og pössun stöðvarinnar eykst ekkert þótt hann sé settur í gang. í fyrravet- ur mun hann hafa verið settui' tvisvar í gang. Setjum nú svo, að eitthvert iðn- fyrirtæki vilji setja sig niður hér á Akureyri, og fái 10 kw. til iðju og önnur 10 kw. til hitunar, hvort- tveggja 10 st.ádag. Rafstöðin hef- ir yfirdrifið afl allt sumarið og mestan hluta vetrarins. Iðnfyrir- tækið fær iðjustrauminn fyrir 25 au. kw.-st. og í 200 starfsdaga verða það 20000 kw.-st. eða kr. 5000.00. Hitunarstraumurinn kostar 12 au. og verða það einnig 20000 kw.-st. og með 12 aura verði 2400 kr. eða til samans 7400 kr. um árið. Setjum nú svo, að vegna vatnsleysis og aukins álags yrði að láta olíumótorinn ganga í 30 daga, 10 stundir á dag, og þetta iðnfyrirtæki fengi sinn hluta af því eða 6000 kw.-st. Ger- um einnig ráð fyrir, að það kost- aði 21 éyri kw.-st., eins og bæjar- stjóri hefir eftir rafmagnsstjóra. Yrði þá þetta samtals 1260 króna beinn aukakostnaður fyrir raf- veituna, fram yfir það að hafa ekki tengt þetta iðnfyrirtæki við sig. Eftir hefir hún samt 6140 kr., sem skiftist á 34000 kw.-st., og verða það 18 au. á kw.-stund- ina. Ekki er rétt að telja þessa upphæð hreinan arð rafveitunnar, af því að hafa tengt þetta fyrir- tæki við kerfi sitt, því einhver kostnaður er við heimtaug, aflesn- ing mæla og innheimtu gjalds. En jafnvel bæjarstjórinn ætti að geta séð, að þetta væri nokkuð meiri hagnaður fyrir rafstöðina, en þótt að hitunarstraumur til iðju væri hækkaður um helming. Ef iðnfyrirtækið er mjög lítið, verður útkoman auðvitað ekki eins glæsileg, en þó alls ekki óhag- stæð rafveitunni. Setjum sem svo, að lítið iðnfyrirtæki þurfi 2 kw. til iðju 5 klst. alla 300 virka daga ársins til jafnaðar, og annað 2 kw. til hitunar, jafnlangan tíma. Iðjustraumurinn kostar þá 750 kr. og hitunarstraumurinn 360 kr. eða til samans 1110 kr. um árið. Gerum ráð fyrir, að olíumótorinn þurfi einnig nú að ganga í 30 daga, 5 st. á dag, vegna ýmiskon- ar smáiðju og hitunar, og að þetta fyrirtæki taki sinn hluta, eða 600 kw.-st. Með 21 au. verði verða það 126 kr. hreinn aukakostnaður. Eftir eru samt 984 kr., sem raf- stöðin fær fyrir að hafa tengt þetta iðnfyrirtæki við kerfi sitt. Er vonandi að rafveitunefnd sjái, að þessi sala er mjög hagkvæm fyrir rafstöðina og það þótt auka- kostnaðurinn, vegna olíumótors- ins, yrði enn meiri, og þótt sá hluti iðjurafmagnsins, sem notað- ur er yfir sumarmánuðina, væri seldur sem hitunarstraumurinn, Rafmagnsnefnd talaði mikið um nýja rafstöð, sem þyrfti að byggja fyrir bæinn. Og þótt ótrúlegt sé, þá gat bæjarstjórinn þess, að nauðsynlegt væri að bæjarbúar yrðu búnir að læra að nota sem mest rafmagn, þegar sú stöð tæki til starfa, því hún yrði sjálfsagt svo stór (2 milj. króna nefndi hann sem stofnkostnað), að hægt yrði að selja ótakmarkað raf- magn, og að það yrði því ódýrara, sem meira yrði keypt. Hvort raf- veitunefndin hefir ætlað að hafa þessa nýju ráðstöfun sína um sölu rafmagns til hitunar sem sína kennshi við þennan annars svo skynsamlega færdóm, er ekki gott að segja. En iðnaðai’mönnum finnst gagnstæð aðferð mundi duga betur. Það var mjög ómaklegt af raf- veitunefnd að álasa rafveitustjóra fyrir sölu rafmagnsins. Það vita allir að hr. Otterstedt stendur mjög vel í stöðu sinni, og að hann muni hafa sett upp hitunar- straumsrafmælana eftir algildum reglum um sölu rafmagns. f Reykjavík er allt hitunarrafmagn selt sama verði og orka til véla eða iðju sérstöku verði. Er sú teg- und rafstraumsins flokkuð mjög vel niður, og kw.-st. aðeins seld á 16 au. utan ljósatíma. En ljósa- tími er talinn síðustu 5 til 9 kl.st. sólarhringsins yfir 8 vetrarmán- uðina. Er auðvelt fyrir iðnaðar- menn að láta vera að nota vélar sínar þann tíma. Ef eitt fyrirtæki notar mikið af iðjuorku, er auk þessa gefinn afsláttur á verðinu utan ljósatíma, þannig að sá, sem notar 20000 kw. yfir árið, greiðir 12 au. fyrir kw.st. yfir 4 sumar- mánuðina og 16 au. yfir 8 vetrar- mánuðina. Sá, sem notar 40000 kw.-st., greiðir 12 au. allt árið. Næstu 40 þús. kw.-st. þar fyrir ofan kosta alltaf 10,8 au., 80 þús. 9,6 au. 160 þús. 8,4 au., 360 þús. 7,2 au., og öll orka þar fyrir ofan kostar aðeins 6,0 au. hver kw.-st. allt árið. Vonandi sér bæjarstjórn Akur- eyrar, af þessu yfirliti, að full- komin þörf er á að taka til nýrrar athugunar sölu á iðjustraum hér í bænum, og að það ber að lækka hann mikið og haga sölunni þann- ig, að næturorkan sé notuð sem mest, en létt á ljósatímaorkunni. Þetta er algengt sölufyrirkomulag og alveg sjálfsagt þar, sem svo stendur á sem hér í bæ. Iðnaðarmenn munu framvegis gefa raforkumálinu, og öðrum málum í bæjarstjórn, er snerta hagsmuni þeirra, meiri gaum en verið hefir. /ðmðamoðwr.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.