Dagur - 28.04.1932, Blaðsíða 2

06
DXGTJR
17. tbl.
Hversvegna þykir
„Flóra" smjörlíki bezt ?
Vegna þess, að það er búið til úr beztu efnum, sem
fáanleg eru og vegna þess, að það er búið til i ný-
tízku vélum i vönduðustu smjörlíkisgerð landsins.
„Flóra“ smjörlíki
gengur næst ÍSLENZKU SMJÖRI.
Kaupfélag Eyfirðinga
Mjólkursamiagið.
BMUiHHHiHHmma
um þingmanna íhaldsflokksins! í
hefndarskyni fyrir það að Fram-
sóknarmenn vilja ekki hoppa inn
á byltingarstefnu andstæðinganna
í kjördæmamálinu, hóta þeir að
níðast á alveg óskyldum málum
og svíkjast frá hinum frumstæð-
ustu skyldum hvers þingmanns,
þeim skyldum að sjá ríkissjóði
fyrir þeim tekjum, sem nauðsyn-
legar eru til þess að geta haldið
ríkisbúskapnum áfram. Og enn á-
takanlegri verða þessir starfs-
hættir íhaldsmanna, þegar litið er
til þess, að fyrir ári síðan töldu
þessir sömu menn það stórglæp,
að Alþingi væri látið hætta störf-
um í bráð, af því ekki hefði verið
búið að afgreiða fjárlög!
m.
Eftir kosningaósigur íhalds-
manna 1927 voru Framsóknar-
menn og fulltrúar ver^amanna í
meiri hluta á Alþingi. Fyrir sam-
vinnu þessara tveggja flokka
hafa komist á allmiklar umbætur
til sjávar og sveita. Þessar um-
bætur voru íhaldsmönnum jafnan
mikill þyrnir í augum, og reyndu
þeir eftir mætti að leggja stein í
götu þeirra, eins og sannað var í
»Þáttum úr sögu Alþingis«, sem
birtust hér í blaðinu á síðastliðnu
sumri.
íhaldsmenn þreyttust aldrei á
að brýna það fyrir bændum,
hversu óheillavænleg þeim væri
samvinna foringja þeirra við
jafnaðarmenn. Þeir margstað-
hæfðu, að jafnaðarmenn ætluðu
að taka jarðirnar af bændum, og
það með »blóðugri byltingu«, ef
ekki gengi á annan hátt. íhalds-
blöðin ögruðu bændum til að
heimta það að foringjum sínum,
að þeir slitu allri samvinnu við
þessa blóöþyrstu menn, sem hættu
ekki fyr en þeir rændu jörðunum
frá bændum, ef samvinnan væri
látin afskiftalaus. Einhvernveg-
inn slóðaðist þetta hú samt af,
bændur fengu að sitja óáreittir á
jörðum sínum áfram og ekki varð
vart við neinar blóðsúthellingar!
fhaldsmenn fóru að missa trúna á
sína eigin rógmælgi milli bænda
og verkamanna, og þá sneru þeir
við blaðinu og fóru að kjá framan
í verkamannaforingjana og ganga
& fund þeirra í biðilsbuxum. Og
bónorðið var upp borið á þessa
leið: Við tökum höndum saman.
Við, íhaldsmenn, ætlum að fara
að elska verkalýðinn, og við skul-
um styðja ykkur, jafnaðarmenn, í
því að koma fram ykkar aðalá-
hugamálum, en þið hjálpið okkur
aftur til þess að ganga svo frá
bændavaldinu, að það verði okkur
ekki hættulegt framar. Og því
verður nú hreint ekki neitað, að
jómfrúareðli Héðins og félaga
hans meyrnaði nokkuð við þessi
kjassmæli ólafs Thors og annara
slíkra velþekktra alþýðuvina!
Hitt er aftur meiri vafa undir-
orpið, hversu mikla trú óbreyttir
verkamenn hafa á kærleiksríku
þeli alþýðubiðlanna í liði íhalds-
flokksins. Sú trú er talin vera
nokkuð takmörkuð og það af góð-
um og gildum ástæðum.
Eins og áður er fram tekið,
vöruðu ihaldsmenn bændur ákaft
við því að hafa nokkur mök við
jafnaðarmannaíoringjana, af því
þeir ætluðu að ræna þá réttmæt-
um eignum þeirra, jörðunum. Slík
blóðug ránsíör væri eitt af þeirra
heitustu áhugamálum. Nú væri
fróðlegt að fá upplýsingar um það
hjá íhaldsmönnum, hvort jafnað-
armenn séu enn sama sinnis og
þeir áður voru í þessu máli, að því
er íhaldsmönnum sagðist frá. Og
ef svo er, er það þá ætlun íhalds-
manna að hjálpa jafnaðarmönn-
um til þess að k^ma þessu áhuga-
máli þeirra til framkvæmda?
Ætla þeir að taka þátt í blóðugri
ránsferð á hendur bændum? Þá
mætti með sanni segja, að stór á-
form hefðu búið að baki æsingun-
um í Reykjavík í fyrra, þegar þeir
ólafur Thors og Héðinn Valdi-
hiarsson tóku höndum saman, ef
í því handsali hefir átt að felast
aö fyrst ætti aö ræna bændwr
pólitískum réttindum þeirra og
þar á eftir aö ræna þá jöröum
þeirra.
Svo að talað sé á máli Morgun-
blaðsins: Þetta ættu bændur að
athuga.
Bækur Þjóðvinalélagsíns eru komnar.
Þær eru þessar: 4. og nsst síðasta bindi
hlns mikla ritverks um Jón Sigurðsson eftir
Pál Eggert Ólason; Andvari (með mynd
af Sigurði Stefánssyni presti f Ögurþing*
utn) oq Almanak fyrlr árið 1933,
„Jeg hefi reynt um da-
gana óteljandi tegundir
af frönskum handsápum,
en aldrei á æfi minni hefi
jeg fyrir hitt neitt sem
jafnast á við Lux hand-
sápuna ; vilji maður hal-
da liörundinu unglegu og
yndislega mjúku “

Allar fagrar konur nota hvítu
Lux handsápúna vegna þess, hún
heldur hörundi þeirra jafnvel enn
þá mýkra heldur en kostnaðar-
samar fegringar á snyrtistofum.
LUX HANDSÁPAN
'\o/5o aura ™
M-LTS 209-50 1C LEVER BROTHERS LIMITED, PORT SUNLIGHT, ENGLANÖ
Á viðavartgi.
Sjálfstæðismenn ætla að bjarga S. I. S.
Einu íhaldsblaðinu farast svb orð
2. þ. m.:
»Verða gætnari menn og víðsýnni
en Tfmaflokkurinn hefir völ á, að
beita sér fyrir þvf, að bætt verði úr
fjárhagsðrðugleikum S. í. S.
- En aðeins hinum beztu sjðlfstæðis-
mðnnum er til pess treystandk (Leturbr.
Dags).
Blaðið segir ennfremur um þetta
efni: >. . . og má eigi tæpar standa
ef vel á að fara«.
1 sömu andránni og það er upp-
lýst i sundurliðaðri skýrslu, að ýms-
ir >bestu sjálfstæðismenn* Ihalds-
flokksins hafi fengið eftirgefnar um
20 miljónir af fé þvf, er íslands-
banka hafði verið trúað fyrir, láta
fhaldsmenn blöð sín hrópa: Sam-
band íslenzkra samvinnufélaga er
að fara á hausinn! Beztu menn
>Sjálfstædisflokksins< verða að
bjarga þvíl
Pað er svo sem sjálfgefið, að
Sigurður Kristinsson og samstarfs-
menn hans við S. í. S. verða hið
skjótasta að hverfa frá stjórn þess
og við að taka menn eins og Stefán
Th. Jónsson, Oísli J. Johnsen og
Sæmundur Halldórsson, þvf efa-
laust munu þeir vera taldir meðal
>beztu sjálfstæðismannac. Eftirgjafir
þeirra samtals námu 3444712,23
krónum. Þetta eru karlar sem, kunna
að fara með annara fé. Er eigi Ift-
ill munur á stjórn fyrirtækja þess-
ir« »be?tu sjálfstæðismannat þeg«r
hún er borin saman við stjórnina
f Sambandinu. Sambandið hefir
ekki þurft að biðja lánstofnanir
landsins að gefa sér upp
skuldir; á kreppuárinu mikla,
1931, skuldaði það minna en næsta
ár á undan og á þvf sama ári
minnkaði það skuldir við bankana
um 350 þús. kr. Auk þess hefir
Sambandið komið upp sjóðeignum,
sem munu vera nokkuð á aðra milj.
Og nú bjóða íhaldsmenn fram
sjálfboðaliða úr gjaldþrotarústum
slnum til þess að bjarga Samband-
inu úr hðndum þeirra manna, sem
stjórnað hafa máium þess að und-
anförnu á þann hátt, sem að ofan
getur.
Samvinnumenn meta hina fram-
boðnu hjálp frá >beztu sjálfstæðis-
mönnumc að verðleikum.
Fimmardómsírumvarpið og »ósvííin rikis-
sljórn«.
Sama íhaldsblað, sem býður fram
hjálp >beztu sjálfstæðismannac, til
þess að koma Sambandinu úr fjár-
hagsörðugleikunum, segir um fimrat-
ardómsfrumvarpið:
>Llkur eru til, að fimmtardóms-
frumvarpið verði afgreitt sem Iðg
frá þessu þingi. Verður þá æðsti
dómstóll landsins lagður niður,
en lögfestur dómur, sem ósvifin
rikisstjórn getur hagnýtt sér f póli-
tiskum tilgangic.
Þetta um »ósvffna ríkisstjórn< í
sambandi við æðsta dómstól lands-
ins er barla eftirtektarvert. Ihalds-
blöðin eru sem sé búin að kunn-
ger« þjóðinni það, að stjórnartiro-