Dagur - 08.04.1936, Blaðsíða 1

D AGUR
íemur út á hverjum fimtu-
degi. Kostar kr. 6.00 árg.
Gjaldkeri: Arni JóhaunB-
son í Kaupfél. Eyfirðinga.
Gjalddagi fyrir 1. júlí.
XIX. ár
•J
Afgreiðslan
•r hjá JÖNI Þ. ÞÖR.
Norðurgötu3. Talsimi 112-
Uppsögn, bundin við &ra-
mót, sé komin til af-
greiðslumanns fyrir 1. dea.
Akureyri 8. apríl 1936.
T
15. tbl.
fyrv. alþm.
í Fjósatungu andaðist í Reykja-
vík í nótt. Hans verður nánar
minnst í næsta blaði.
Að utan.
I Þýzkalandi fóru fram kosning-
ar 29. f. m. Var látið heita svo að
þær kosningar ættu að skera úr um
það, hvort þýzka þjóðin samþykkti
réttmæti þess, að Hitler rauf Lo-
carno-samninginn með því að senda
her inn í Rínarhéruðin. Eins og fyr-
irfram var vitað voru nálega allir
Hitlersmegin í kosningunum. »Kosn-
ingasigurinn« var þvi stærri en
nokkru sinni áður. í atkvæðagreiðsl-
unni tóku þátt upp undir 45 millj.,
en aðeins /2 milljón greiddi at-
kvæði öðru vísi en Hitler vildi, og
aðeins /2 milljón kosningabærra
manna greiddi ekki atkvæði. Þessi
eindæma kosningasókn sýnir,
hversu Þjóðverjar óttast að verða
berir að því að taka ekki virkan
þátt í að hylla »foringjann«.
Ensk blöð telja kosningar þessar
skrípaleik.
Her ítala sækir stöðugt fram í
Abessiníu, og reka nú ítalir aðal-
lega hernað sinn úr lofti og dreifa
sprengikúlum og eldkveikjum yfir
borgir og liðsveitir Abessiníu. Enn-
fremur dreifa þeir eiturgasi yfir
Iandið á ýmsurn stöðum. ítalir segj-
ast vera að »útbreiða menninguna«
í Afríku á þenna hátt.
Tilraunum Þjóðabandalagsins, til
að koma á friði, miðar hægt áfram,
og snýst nú allt um stríðshættuna
í sjálfri Norðurálfunni.
r i Niria-iiio.
Karlakór Akureyrar og kvenna-
kór Einingar héldu samsöngva í
Nýja Bíó s. 1. fimmtudag og sunnu-
dag við ágæta aðsókn og mjög góð-
ar undirtektir viðstaddra.
Söngstjóri var Áskell Snorrason,
og átti hann þrjú lög á söng-
skránni: »Eg er viljalaust fis«,
»Suinarnótt« og »HaIlgrímur Pét-
ursson«, sem féllu tilheyrendum vel
í geð. Yfirleitt voru mörg ágæt lög
á söngskránni.
Samsöngurinn hófst með því, að
karlakórinn söng sex lög. Kórinn
hefir oft látið til sín heyra oplnber-
lega. Um hann er ýmislegt gott að
segja, þegar tillit er tekið til þess,
að söngkraftar eru þar af fremur
skornum skainmti. Beztur er 2.
bassi, hljómþýður en ekki kröftug-
ur. Tenórar eru fremur hljómlitlir
og vantar kfaft, þegar taka þarf á
vandasömum verkefnum. Annars er
söngurinn víðast vel samstilltur og
furðulega fágaður. Beztur er píanó-
söngur kórsins. Tekstameðferð er
óvenjugóð.
Einsöng í einu lagi: »Fjær er
liann ennþá«, söng ungur piltur,
Sverrir Magnússon að nafni. Hefir
hann skæra tenórrödd, en fremur
litla ennþá, en fór all-laglega með
af algerðum viðvaning að vera.
Kvennakórinn hefir víst aldrei áð-
ur látið til sín heyra, opinberlega,
svo ég muni eftir. Söng hann 6 lög.
Söngur hans er ekki tilþrifamikill né
hljómmikill, en laglegur. Þar sungu
einsöngva þrjár konur. Verður að
segja eins og er, að einsöngvuin
þeirra var mjög ábótavant sem von
er. Samt virðist ein konan, Guðrún
Jónsdóttir, hafa fremur blæfagra
rödd, þó lítil sé.
Það er vafasamur gróði kóra
vorra, að hafa mikið af einsöngv-
um, þó mikil tilbreyting sé að, ef
vel er sungið. En á þessu vill oft
verða misbrestur, sem von er tii.
Verulega góðir einsöngvarar eru
sjaldgæfir meðal kóranna, sem nær
eingöngu hafa á að skipa ólærðum
söngvurum. Til þess að vera ein-
söngvari þarf mikla æfingu í radd-
beitingu og söngmenntun, auk góðs
efniviðar.
Síðasti liður á söngskránni var
blandaður kór, er sanranstóð af
því sama fólki, sem í hinum kórun-
unt er. Er söngstjórinn víst fyrir
allskömmu síðan byrjaður að æfa
flokk þennan, og því tæpast hægt
að gera miklar kröfur til lians nú
þegar, en þó má ráða í það, eftir
þessari fyrstu tilraun, að gera má
sér góðar vonir um frammistöðu
þessa blandaða kórs, er fram líða
stundir.
Það sem ég vil sérstaklega benda
á með línum þessum er, að hr. Ás-
kell Snorrason hefir með sínu mikla
og margbreytta starfi í þágu söng-
listarinnar hér í bæ, bæði sein tón-
skáld og söngstjóri, unnið til þess,
að honum væri miklu meiri athygli
veitt en verið hefir að undanförnu.
Það er óhætt að segja, að hann
hefir og er að leysa af höndum
mjög merkilegt inenningarstarf, sem
á fyllstu viðurkenningu skilið allra
þeirra, er tónlist unna.
Bfejarbúi.
Týndar laugar.
Sem betur fer, er sá skilningur
óðum að vaxa hjá þjóðinni að hag-
nýta sér jarðhita landsins. Þeir
menn, sem vakið hafa og glætt þann
skilning og hafa unnið að þvi, að
þau máske óhemju verðmæti, sem
þar eru fyrir hendi, leridi ekki í ó-
verðugra höndum, eiga því miklar
þakkir skilið. Allir ættu því að hafa
opin augu fyrir því, þar sem jarð-
hiti er, eða kann að vera, og reyna
að hafa hans not, eftir því sem á-
stæður og föng stancla til.
Hér í Eyjafirði er nokkur jarð-
hiti, það sýna laugarnar, sem eru
hér og þar, en þær hafa áður fyrr
verið fleiri; má þar til nefna laug,
sem sagnir herma að hafi verið i
svonefndum Varmhaga í Djúpadal.
Nú er hún horfin, og enginn veit
hvar helzt hún hefir verið eða af
hvaða ástæðum hún hefir þornað
eða týnzt, en örnefni í kringum hag-
ann segja sína sögu og bera vitni
um, að eitt sinn hafi þar streymt
heitt vatn upp úr iðrum jarðar. Þá
má nefna laug, sem var skammt fyr-
ir sunnan túnið hér í Hleiðargarði.
Var hún bæði stór og heit og til
mikilla hlunninda fyrir fólk í frarn-
hluta fjarðarins. Sótti það mjög að
henni til þvotta og þæfinga. Til
marks um notkun hennar má nefna,
að munnmæli eru um, að dálítið hús
eða skáli hafi verið byggður yfir
hana, fólki til þæginda. Hafi hella
ein mikil verið inni í skálanum, sem
prjónles og vaðmál voru þæfð á;
segja sagnirnar, að nrikil skál væri
komin ofan í hana af núningnum.
En nú er þessi laug týnd. Eftir
því, sem næst verður komizt, mun
seint á 18. öld jarðfall hafa hlaupið
yfir hana. Þó sjást enn merki til
hennar. Á einum stað seytlar volgt
vatn upp í gegnum jarðfaliið. Þar
með er þó ekki sagt, að laugin sé
þar undir, því vel getur vatnið
runnið lengri eða skemmri veg frá
henni, þó það komi þarna upp á yf-
irborðið. Veturinn 1934 var vatnið
mælt, og reyndist 13/2 gr. heitt. —
Aftur í vetur var það einnig mælt,
og með sama árangri. Virðist þetta
hitamagn vera álitlegt í lítilli
sprænu, sem ef til vill er búin að
síga í gegnum þykk jarðlög, máske
nokkurn spöl. Um leið og seytlan
var mæld, var grafið dálítið niður,
og virtist þar vera dálítill jarðhiti.
Hér væri verkefni fyrir ung-
menna- og kvenfélög framhluta
fjarðarins, að leita laugarinnar,
grafa hana upp og hagnýta sér þau
NÝJA-BÍÓ
Á annan i páskum kl. 9:
Pabbi okkar er
piparsveinn.
Afarfjörug og skemmtileg
sænsk kvikmynd, tekin af
snillingnum GUSTAV MOLANDER.
Aðalhlutverkin leika:
Olaf Winnerstrand
Og
Birgit Tengroth.
Myndin hefir hvarvetna hlot-
ið afarmikla aðsókn og þykir
eigi síðri en »Við sem vinn-
um eldhússtörfin«.
gæði, er hún hefir að bjóða. Fram-
hluta sveitarinnar hefir að þessu til-
finnanlega skort sundlaug, þar sem
æskulýðurinn gæti komið saman til
að læra og iðka hina fornu og fögru
list, sundið. Fyndist laugin og
reyndist vatnið í henni eins heitt, og
sagt er að hafi áður fyrr verið, er
fyrsta sporið stigið, til að bæta úr
þessari þörf.
Væri ekki ólíklega til getið, að
heimavistarskóli, sem að sjálfsögðu
verður reistur hér í innhluta fjarðar-
ins, er stundir líða, gæti haft gagn
af sundlaug á þessum stað.
Hleiðargarði 2. apríl 1936.
Hannes Jónsson.
Eldhúsumcæður
fóru fram á Alþingi tvo síðustu daga
og var þeim lokið laust eftir kl. 12 í
nótt. Voru þær alhvassar með köfl-
um. Frá hendi stóra og litla íhalds-
ins töluðu þeir Ólafur Thors, Jón
Pálmason, Sigurður Kristjánsson,
Þorsteinn Briem og Hannes Jónsson.
Af stjórnarflokkanna hálfu voru til
andsvara ráðherrarnir allir, Jónas
Jónsson, Finnur Jónsson, Sigurður
Einarsson og Héðinn Valdimarsson.
Stjórnarandstæðingar fóru hverja
hrakförina annari verri, og var Ól.
Th. að lokum svo reiður, yfir óför-
um sínum, að rödd hans skalf.
□ Rún 50304148 - Frl.\
MESSUR UM PÁSKANA:
Á Skírdag: Akureyri kl. 2 (altaria-
ganga). Á Föstudaginn langa: Lög-
mannshlíð kl. 12 á hádegi og Akureyrl
kl. 5 e. h. — Á Páskadag kl. 11 f. h.
Á annan í Páskum á Akureyri kl. 2
eftir hádegi.