Dagur - 01.02.1940, Blaðsíða 3

5. tbl.
D A G U R
21
Vornáinsskeið.
Húsmæðraskólinn á Hallormsstað heldur eins
og að undanförnu námsskeið frá 8. maí til 18.
juní næstkomandi í þessum námsgreinum:
Kjólsaum Vefnaði
Matreiðslu Garðyrkju
Námsskeiðskostnaður var s. I. vor kr. 90.oo nema á garðyrkju-
námsskeiðinu, þar vinna nemendur fyrir fæði sínu, en greiða
15.oo kr. skólagjald.
Hallormsslað 19. janúar 1940.
Sigrún P. Blöndal.
Nokkur atriði
úr samningi Bílstjórafélags Akureyrar
viðkomandi kaupi bifreiðastjóra og þar að lútandi breyt-
ingar samkvæmt gengislögunum.
Lágmarkskaup bifreiðastjóra. Mánaðarlaun ársmanna
kr. 250.oo -j- kr. 22,5o = kr. 272.5o Mánaðarlaun mán-
aðarráðinna manna kr. 210.oo + kr. 18.9o = kr. 228 9o
Eftirvinna ofangreindra kr. 1.65 pr. klst. -f kr. 0.15 =
1.8o. Kaup dagsráðinna manna kr. 1.5o pr klst. -j- kr.
0.14 = kr. 1.64. Eftirvinna kr. 2.1o pr. klst. + 0.19 =
kr. 2.29.
Akureyri 20. jan. 1940
Stjórn Bílstjórafélags Akureyrar.
I/ A I | P I jatnan og tek til sðlu
^ r 1 notaðar ísl. bxkur -
nýlegar og gamlar. —
O S. HAFDAL. Hafnarstraeti 37, Ak:
KAUPl
notuð isL frímerki hæsta verði.
Guðm. Guðlaugsson Kea
flgætur kolaofn
íúmslæði
Og gott
til sölu með
tœkifœrisverdi í Laxagötu 2.
Pað tilkynnist vinum og vandamönnum, að jarðarför
Krislfáns Benediktssonar, er andaðist að heimili
mínu 25. þ. m., fer fram að Möðruvöllum, mánudaginn 5.
febrúar n. k. kl. 12 á hád.
Möðruvöllum 30. jan. 1940.
Jóhann Valdemarsson.
Stefán Árnason í Götu, sem andaðist 25. þ. m.,
verður jarðsunginn að Stærra-Árskógi þriðjudaginn 6. febrúar
kl. 12 á h.
Petta tilkynnist vinum hins látna.
Aðstandendur.
Pökkum kærlega auðsýnda samúð og virðingu við andlát og
útför rnóður okkar, Ólafar Árnadóttur.
Kristin M. Ste/dnsdóttir Stefdn Jóh. Stefdnsson.
Staðgreiðsla.
Frá og með 1. febrúar þ. á. verður öll
vinna og efni frá verkstæðum vorum,
undantekningalaust að staðgreiðast að
viðgerð lokinni.
Tryggvi og Vilhfálmar Jónsson
* Bilaverkstðð
Bifreiðaverkstæði B.S.A. Strandgötu 53
og flugvélin snertir íslenzku
ströndina við sunnanverðan Faxa-
flóa hverfur sýnin, en önnur helj-
arstór upphleypt mynd birtist við
hægri enda tjaldsins. Hún sýnir
Reykjavík eins og hún er nú,
séða úr lofti, og landslagið run-
hverfis. Yfir borginni svífur flug-
vél, ímynd vélar Lindberghs sem
lenti á Reykjavíkurhöfn 15.
ágúst 1933. Myndin er fögur og
yfir hvelfist heiðblár íslenzkur
sumarhiminn. Þessi mynd hverfur
eftir stutta stund og beinist at-
hyglin nú að hringnum í hægra
horni tjáldsins, efst, sem áður var
lýst. Ljósrákir sýna þar hverja
flugleiðina á fætur annari frá
Ameríku til Evrópu, sem allar
skerast á íslandi ef hin norðlæg-
ari flugleið er valin. Að þessu
loknu siglir skip Eiríks enn út
Breiðafjörð og öll sýnin endurtek-
ur sig. Með þessari ágætu hug-
mynd eru gamli og nýi tíminn á
skemmtilegan hátt hnýttir saman
og samband íslands við Ameríku
að fornu og nýju greinilega sýnt.
Þá er hnattstaða íslands ekki
lengur neitt leyndarmál gestunum
og fráleitt að þeir haldi lengur að
það sé í Hvíta hafinu eða Suður-
Ameríku! Kortið vakti óblandna
ánægju allra sem sáu og öfund a.
m. k. norska blaðsins í New York,
sem átaldi norsku sýningarstjórn-
ina fyrir að hafa ekki látið sér
detta neitt jafn sniðugt í hug!
Nú snúa menn baki við tjald-
inu og þá blasir fiskveiðadeildin
við fyrst. íslenzka sýningarstjórn-
in valdi þá skynsamlegu leið að
sýna ekki íslenzkar framleiðslu-
vörur beinlínis, því þær eru flest-
ar hrávörur og ekki fallegar álit-
um, heldur sýna framleiðsluað-
stæður og tvinna saman upplýs-
ingar um vörurnar og fegurð
landsins, svo að allir mættu njóta
þess að sjá. Þetta var gert með
mótuðum myndum (dioramas) og
hafði Jón Þorleifsson listmálari
umsjón með litavali og frágangi
myndanna, en þær voru allar
gerðar vestra. í hverjum boga
voru nokkrar slíkar myndir fellt-
ar inn í vegginn og sérstaklega
lýstar. Kom nú berlega í ljós
ágæti þess að hafa veggi og loft í
dökkum lit, því að hinir einstöku
sýningarmunir nutu þá einvörð-
ungu sérstaks ljósaútbúnaðar og
komu svo greinilega fram að fram
hjá þeim varð ekki gengið. í
fiskveiðadeildinni var fyrst slík
mynd af Vestmannaeyjum og sást
vélbátahópurinn stefna út úr
höfninni til hafs, en Heimaklett-
ur reis tígulegur og fagur fremst
til vinstri á myndinni. í sambandi
við myndina voru svo upplýsingar
um vélbátaútgerð íslendinga.
Næsta mynd sýndi Kirkjusand við
Reykjavík og þurrkun þorksins og
þar fróðleikur um þurrfisksút-
flutning íslendinga. Þriðja mynd-
in var af gufuskipaveiðum á ís-
lenzkur miðum og var þverskurð-
armynd af hafinu, en í fjarska
sáust sólroðin íslenzk fjöll. Fjórða
myndin var af Síldarverksmiðj-
unni á Hjalteyri og fimmta mynd-
in af Siglufirði um síldveiðitím-
ann. Var þannig lýst meginþáttum
íslenzkra fiskveiða.
Er þessu sleppti tók við land-
búnaðardeildin og var fyrst mynd
af Hvanneyri og umhverfi, þá af
nýtízku íslenzku mjólkurbúi, þá
af íslenzkum fjalladal og streymdi
snjóhvít fjárbreiðan niður dalinn.
Fremst voru þrjár kindur í fullri
stærð, en íslenzkur fálki sat á
bergsyllu og horfði fránum aug-
um yfir sveitina. Myndinni fylgdu
upplýsingar um ull og kjöt. Næsta
mynd var af gróðurhúsi, hituðu
með hveravatni. Sást mökkur
hversins í gegnum gler hússins en
inni svignuðu greinar undan rauð -
aldinum o. s. frv. Síðasta myndin
var af hestum í íslenzku öræfa
landslagi.
Síðasti boginn var helgaður
samsteypu-ljósmyndum af íslenzk-
um byggingum og landslagi.
Af þessu má verða ljóst að aðal-
skálanum var skipt í tvo megin-
þætti. Annarsvegar voru landa-
fundir íslendinga til forna og
samband þeirra við Ameríku að
fornu og nýju. Hinsvegar voru at-
vinnuhættir og framleiðsluvörur
þjóðarinnar. Þessar tvær myndir
voru traustlega mótaðar í huga
gestanna er héldu upp á svalirn-
ar til þess að sjá hina tvo þættina
á sýningunni, en það voru stjórn-
arfar og menning landsins og gull-
aldar-bókmenntir þjóðarinnar.
Listaverkasýning var engin sem
heild heldur voru listaverkin not-
uð sem þáttur í skreytingu skál-
ans og varð svo að vera sökum
rúmleysis, en þetta fór vel og
rauf hvergi samræmið og stílfeg-
urðina sem íslenzka sýningin var
rómuð fyrir. Á framhlið svalanna
hafði Jón Þorleifsson málað fagra
mynd af íslenzkri landsýn er náði
svalaendanna á milli.'
Þegar upp á svalirnar var kom-
ið, sást að fyrirkomulag var þar
með svipuðum stíl og á aðalgólfi.
Var veggnum skipt í bogadregnar
deildir, en fyrir framan var breið-
ur gangur eftir endilöngum svöl-
unum og var þaðan hin bezta út-
sýn til tjaldsins stóra andspænis,
sem fyrr er lýst.
Fyrst tók við baðstofan. Það var
eftirlíking íslenzkrar baðstofu og
voru þar sýndar handritaprentan-
ir Munksgaards af íslenzkum forn-
ritum, með skýringum. Næsta
deild var helguð stjórnarfari
(Framhald á 4. síðu)