Dagur - 27.04.1944, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 27. apríl 1944
DAGUR
7
IÐUNNAR-SKÓFATNAÐUR
er viðurkenndur af öllum
FI
landsmönnum fyrír gæði.
Geymsl uhólf
í frystihúsi voru á Oddeyrartanga, verða leigð félags-
möimum á næstkomandi hausti. — Pöntunum veitt
móttaka á frystihúsinu. — Sími 108.
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA
NOTIÐ SJAFNAR-VÖRUR
PróiessoTsirúin er að heiman
að kvöldi til, virmukonan á írí,
og próíessorinn tekur að sér að
koma drengjunum í rúmið á
réttum tíma. Þegar irúin kem-
ur heim um kvöldið, spyr hún
mann sinn:
,Jiverni& éekk það, Valdi-
mar?“
,JÞetta var ljóta standið, góða
mín,“ svarar próiessorinn, „eé
varð að neyta allra kraita til að
koma einum strákrrum í bólið.
Harm vildi ekki með neinu móti
hátta."
Frúin ílýtir sér allt hvað aí
tekur irm í sveinherberéið oé
sér, að þar er sortur nágranna-
hjónarma steirtsoinaður í rúm-
irru.
★
í vehlu á Hjaltabakka i
Húnavatnssýslu var Siéurður
Breiðíjörð gestur oé orðinn svo
drukkinn, að tveir menn ióru út
með harm um kvöldið eða nótt-
ina, til þess að hjálpa honum að
kasta aí sér vatrú. Sjór var íall-
irm hátt. Lítur Sigurður þá íram
á sjóinn og segir:
Falleét er, þá íellur sjór
að fjalla klónum.
Eirm er éuð í öllu stór
oé eins i sjórrum.
(Blartda)
★
Amerískur svertinéi og þýzkur
liðþjálfi mættust í návígi á víé-
vellinum, báðum að óvörum.
Svertingjanum varð það iyrir,
að harrn greip til rakhrúis síns,
ágætis verkiæris og bitjárns
hins bezta, og brá honum á háls
ÞjóðvBrjanum.
„Hæ“, kallaði Þjóðverjirm
storkandi. — „Þarna brást þér
bogalistin, Surtur.“
„Svo þú heldur það, Iagsi“,
svaraði svertingirm alldrýginda-
lega. — „Bíddu bara, þangað til
þú þarít næst að líta um öxl og
vittu hvernig fer“.
★
Ungum nýliða hafði tekizt að
gabba herlækninn til þess að
geia sér heimierðarleyfi, með
því að telja honum trú um, að
hann væri svo sjónlítill og nær-
sýnn, að hann sæi ekki skýrt
nema fáejna þumlunga irá sér.
Þá um kvöldið var nýliðinn
setztur í makindum á aítasta
bekk í hinu geysistóra kvik-
myndahúsi þar í borginni, er
harm varð þess var að herlækn-
irirrn sat við hliðina á honum og
' virti hann allkuldalega iyrir sér.
Nýliðirm sá, að nú voru góð ráð
dýr og braut ákaflega um það
heilarm í skyndi, hvernig hann
ætti að sleppa úr þessari klípu.
Allt í einu lýtur harm að sessu-
naut sínum og spyr mjög kurt-
eislega:
Aisakið, herra minn, að ég
truíla yður. En þér gætuð víst
ekki sagt mér, hvort þetta er
rétti strætisvagnirm út í spítala-
hveriið?“
★
Augrúæknir hersins var að
rarmsaka annan nýliða, sem
gekk með gríðarstór hornspang-
argleraugu. „Sjáið þér nokkuð,
eí þér takið ai yður gleraugun,
ungi maður?“ spurði læknirinn.
„Nei, því megið þér trúa,
herra lækrdr,“ svaraði nýliðinn.
„Gleraugnalaus hvorki sé ég né
heyri spönn úr rassi.“
Dánardægur
Síðastl. föstudagsmorgun and-
aðist hér á sjúkrahúsinu Árni
Jóhannesson frá Flatey á
Skjálfandaflóa. Hann var sonur
aeirra hjóna JóhannesarBjarna-
sonar kennara og hreppstjóra í
Flatey og Maríu Gunnarsdóttur.
Árni var mikill efnismaður,
prýðilega greindur, afburða dug-
legur og fullur af starfsáhuga og
starfsgleði og að öllu hinn bezti
drengur. En hann fékk ekki
engi að njóta starfsgleðinnar.
Á þrítugsaldrinum bilaði heilsa
úans, svo að hann varð óvinnu-
:rær. Slitalaust lá hann á sjúkra-
beði hér í sjúkrahúsinu frá því í
október 1940, þar til hann and-
aðist, oftast sárþjáður, en hann
bar sinn þunga kross með karl-
mannlegu þreki, var löngum
glaður og reifur og fylgdist af
áhuga með öllum viðburðum
jafnt utanlands sem innan. —
Slíks drengs er gott að minnast.
Fjársöfnun
til landflótta Dana
Um þessar mundir dvelur
mikill fjöldi danskra flótta-
manna í Svíþjóð og víðar, þar á
meðal konur, böm og gamal-
menni. Flest þetta flóttafólk á
bágt og er því mjög hjálpar-
þurfa. Til hjálpar þessu nauð-
stadda fólki fer fram fjársöfnun
hér á landi. Aðalgjaldkeri söfn-
unarinnar er Kristján Guð-
laugsson ritstjóri í Reykjavík.
Hér á Akureyri tekur Sveinn
Bjarman aðalbókari í K. E. A.
við framlögum þeirra, er þess
óska. Einnig afgreiðsla „Dags“.
Em Norðlendingar hér með
hvattir til að taka þátt í þessgri
hj álparstarfsemi til handa hin-
um bágstöddu bræðrum okkar,
helzt almennast. Enginn, sem af
litlu hefir að taka, þarf að fyrir-
verða sig fyrir lága upphæð, því
að safnast þegar saman kemur.
Bregði^ fljótt við og verið sam-
taka í þessu mannúðarstarfi,
svo að hjálpin til hinna nauð-
stöddu komi ekki of seint.
Ýmsum stofnunum hér í
bænum hafa verið sendir sam-
skotalistar. Liggja þeir frammi
í flestum verzlunum bæjarins
og geta menn skráð gjafir sínar
og afhent þar.
Kvenfélagið Hlíf
vill hér með þakka öllum þeim,
sem hafa veitt því aðstoð við
fjársöfnun þess á sumardaginn
fyrsta síðastliðinn. Sérstaklega
þakkar það stórhug og velvild
Karls Friðrikssonar, sem lánaði
félaginu veitingahús sitt, Hótel
„Norðurland", með áhöldum,
endurgjaldslaust allan daginn.
Stór
uppskipunarbátur til sölu.
HALLGRÍ MUR KRIST J ÁN S-
| SON, Brekkugötu 13. Sími 206.