Dagur - 18.01.1946, Page 6

6
DAGUR
Föstudaginn 18. janúar 1946
★ Ofar stjörnum ★ 1
Saga eftir ÚRSÚLU PARRÖTT |
CiJiJiJiWiKHKHKHKHKKKKHJi
(Framhald).
hafa hraðann á úr því; við þurfum að leggja af stað til kirkjunnar
fyrir hálf tólf.“
„Eg læt föður þinn koma inn, á rneðan hárgreiðslustúlkan er hjá
þér,“ sagði gamla konan.
„Það er ágætt. Og þakka þér kærlega fyrir, amma.‘
En gamla frú Regína Vale andvarpaði á leið sinni niður stigann.
Hún bjóst við að barnið vildi fá klukkutíma næði til þess að lesa
gömul bréf — og ef til vill brenna þeim — frá þessum pilti. Og ef
lil vill mundi kjarkurinn bresta, þegar hún hefði lesið hréfin og
hún mundi lilaupa á brott frá öllu saman. Frá giftingunni, auði og
allsnægtum. Þetta var þó svo skynsamlegur ráðahagur. F.ða var það
ekki skynsamlegt fyrir nítján ára stúlku, með logandi sviða í hjart-
anu, að gifta sig? Hver gat dæmt um það? Hver einstaklingur varð
að ráða sínu eigin lífi.
Gamla frúin settist fyrir firaman snyrtiborðið í -svefnherberginu
og fann að hún var þreytt orðin af öllu umstanginu í sambandi við
þetta brúðkaup. Fyrir langa löngu hafði hún elskað ungan pilt og
þau höfðu lifað sæl, heilt, fagurt sumar, heima á Englandi. Það
voru löngu liðnir tímar. Þá var Viktoría drottning. Pilturinn
hafði dáið á Indlandi meðan hann gengdi þar herþjónustu. Hún
hafð'i gifst Bandaríkjamanni skömmu síðar. Hún mundi ennþá
eftir broshýru andliti piltsins síns, einkennisbúningnum hans og
því, hvað hann hét. En hún mundi ekki orð af því, sem þau höfðu
talað sumarið það.
Sonur hennar barði að dyrum. Hún hrökk upp úr þessum
draumórum og bauð honum að koma inn fyrir. „Það lítur út fyrir
að þú hal’ir átt andvökunótt, Maitland,“ sagði hún þegar hún hafði
virt son sinn fyrir sér.
,,Já, eg svaf ekki mikið í nótt. Heldurðu að við höfum gert rétt,
að hvetja hana svo mikið til þess að ráðast í þetta?“
„Fi þú manst hvernig hún leit út, þegar hún konr hingað fyrst,
þá ætti það dreifa efanum.“ Gamla frúin vildi ekki játa sínar eigin
elasemdir að svo stöddu.
„Iivernig líður henni í dag?“ sjmrði faðirinn.
„Hún er hress og fögur eins og ævinlega^ en þó leynir sér ekki
hvað inni fyrir býr.“ Hún kornst ekki hjá því, að segja honum, að
dóttir hans vildi vera ein næsta klukkutímann og hún gerði jrað.
Hann kinkaði kolli til samþykkis.
„Eg áttaði mig allt í einu á því í gærkve-ldi, hvers vegna hún
fékkst ekki til þess að nota brúðarkjól móður sinnar,“ sagði hann
eftir stundarþögn.
Regína hafði alltaf vitað ástæðuna og sagði: „Auðvitað vegna
þess, að hún ætlaði að giftast hinum piltinum í þeiin kjól. En eg
lield að við ættum ekki að gera okkur áhyggjur að óþörfu, Mait-
land. Hún giftist ágætum manni. Hún verður hamingjusöm. Eg
held að við megum líta inn til hennar núna. Hárgieiðslustúlkan
er sjálfsagt að masa við hana og það þreytir hana. Það er undarlegt
livað allt hárgreiðslufólk er dauðans leiðinlegt."
Þar sem ekki var ætlast til að hann svaraði þessu, gerðihann það
heidur ekki. Þau gengu saman inn í herbergi Gínu. Hún var þegar
komin- í brúðarskartið og hárgreiðsludaman var að Ijúka við
greiðsluna. Faðir hennar sagði, og var nærri því of glaðlegur í
rómnum: „Þú ert alveg dásamleg í þessu. Þú liafðir rétt fyrir Jrér:
Bleikt fer þér betur en hvítt.“
Gína bauð honum vangann og hann kyssti hana.
Hann vildi ekki láta líta svo út, sem hann væri að grandskoða
hana, svo að hann lét sér nægja, að horfa á mynd hennar í sjreglin-
um. Víst var hún fögur. Hárið var mikið og tinnusvart, augun grá
en brúnirnar dökkar. En hún hafði verið glaðlegri í gamla daga.
Hann rnundi, að hún hafði haft ofurlitla spékopjra þegar hún hló.
Hann hafði ekki séð þá nú um langan aldur. Þau höfðu þó verið
vön að skemmta sér saman, Jregar hann tók hana með sér á ferðalög
um Evrópu. F.f hann Iiafði verið önnum kafinn við störf sín í Lon-
don, hafði hún stundum heimsótt frændfólk sitt þar, og hafði virzt
urjp sér hið bezta. En heimskur hafði hann verið, að senda liana
ekki heim, strax og stríðið byrjaði.
Hún rauf þögnina: „Þetta hafa verið skemmtilegir dagar fyrir
'okkur, pabbi,“ sagði hún. „Og þú átt vonandi eftir að eyða mörg-
um skemmtilegum stundum með okkur hérna eða í Washington."
„Það vona eg vissulega, barnið mitt. En annars færð J>ú nóg um
að hugsa í Washington. Þið verðið borin á höndum þar. Og ekki
verður Clay óvinsælli fyrir að koma þangað með fegurstu brúði
ársins!"
Hún svaraði ekki.
Hárgreiðslunni var lokið. Hún stóð á fætur.
Faðirinn hugsaði: Hún hefir alla tíð verið grannvaxin, en aldrei
eins grönn eins og núna. Gamla frú Regína hafði ekkert lagt til
(Framhald).
ÞaS tilkynnist vinum og ættingjum, að maðurinn minn og
faðir okkar,
Sigurbjörn Friðriksson,
sem andaðist 14. þ. m. verður jarðaður mánudaginn 21. þ. m.
Athöinin ier iram irá Akureyrarkirkju og heist kl. 1. e. h.
Lilja Friðíinnsdóttir. Kristin Sigurbjömsdóttir.
Baldvin Sigurbjörnsson. Egill Sigurbjörnsson.
Unglinga-
ullarefnastakkar
*
maigar gerðir og stærðir,
úr ýmsum efnum,
ávallt fyrirliggjandi
Sanmastofa Gefjunar
A k u r e y r i ,
i:;.-. ■ ,—r-- ir- ■ t—
IATHUGIÐ |
Flyt um n. k. mánaðarmót í Helga-magrastræti 17 (uppi). g
Hús Brynju Hlíðar. — Símanúmer mitt er 492. *
Guðbr. Hlíðar 1
/ dýralæknir. g
BKhKhKhkhKHKHKBKhKHKBKHKHKHKHKHKhKHKHKHKHKHKHKHKHKHK
KhKhKbKhKhKhkhKhKhKhKhKhKhKhKhKhKhKHKhKhKhKhKhKhKhKh;
drykkirnsr
Vinsælustu
eru
Kola
Cream
Soda
MORGAN
TIL f? 0 Ð
óskast í suðurenda hússins Lundargötu 8, Akureyri.l
Húsið er til sýnis eftir hádegi dag hvern. Tilhoð-||
um óskast skilað sem fyrst til Eggerts Stefánssonar,®
Lundargöu 8. — Réttur áskilinn til að taka hvaðai
tilboði sem er eða hafna öllum. §
— Úr erlendum blöðum
Framhald af 3. síðu
Nauðsynin á samtökum sam-
éinuðu þjóðanna er ekki síður
augljós nú en á dögurn San
Fransiscoráðstefnunnar, eða í
júlímánuði síðastliðnum, þegar
Bandaríkjaþingið samþykkti,
með aðeins tveimur mótat-
kvæðum, að samjrykkja sáttmála
UNO. Hún er jafnvel ennþá
ljósari eftir uj>pfinningu atom-
sprengjunnar og annarra nýrra,
voveiflegra vopna, því að hvert
mannsbarn veit, að óbætanlegt
tjón mundi hljótast af næstu
heimsstyrjöld.
Fyrir 25 árum höfðu einangr-
unarsinnarnir, sem komu þátt-
töku Bandaríkjanna í Þjóða-
bandalaginu fyrir kattarnef,
ýmsar heiðarlegar röksemdir
fram að færa fyrir málstað sín-
um. Árið 1919 hefðu Bandaríkin
getað varið land sitt ein og
óstudd. Á árinu 1945 hefðu þau
ekki getað það og ennþá minni
líkur eru til að þau geti það
1950 eða 1955. Landafræði
mannsins hefir breytzt meira en
lítið. Við getum ekki lengur
varnað því að borgir okkar verði
lagðar í rústir og milljónir
borgaranna drepnar. Við getum
aðeins goldið í sömu mynt, ef
við bregðum skjótt við, með því
að eyðileggja borgir annarra
þjóða og drepa milljónir af
þegnum þeirra. Gegn þessari
staðreynd duga engin einangr-
unarrök. Míkill hluti þjóðarinn-
ar fylgir þeim grundvelli, sem
lagður var með samþykkt sátt-
mála UNO í júlí 1945. Atom-
sprengjan hefir styrkt, en ekki
veikt, ákvörðunina um að efla
UNO til þess# að útrýma stríði.
Ósamkomulag það, sem var milli
stórveldanan eftir stríðslokin,
sýnir, að þörfin fyrir sterkt og
réttlátt þjóðabandalag er aðkall-
andi og rík.
(Lausl. þýtt).
Tveir lyklar
(pósthólfslyklar) í litlu leður-
hulstri hafa tapast. Finnandi vin-
samlega skili til Halldórs söðla-
smiðs.
Dökkgrár rykfrakki
tapaðist s. 1. laugardagskvöld í
þinghúsi Hrafnagilshrepps. —
Finnandi vinsamlega skili hon-
um á afgr. Dags.
TIL SÖLU
er 2 tonna vörubifreið (Chevro-
let) model ’34, með vélsturtum
og nýuppteknum mótor.
Upplýsingar á benzín afgr. KEA.
Þeir, sem hafa að láni
ísforma & kökuföf
frá oss, gjöri svo vel að skila þeim
strax eða tilkynna í síma brauð-
rerðarinnar. Verða þau þá sótt.
Brauðgerð