Dagur - 27.11.1946, Side 3

Miðvikudagur 20. nóvember 1946
D A G U R
3
Leikfélag Akureyrar
í bresku blað'i var nýlega frá
því skýrt, lögreglan í París
ætti í höggi við hóp „listamanna“
sem hefði það fyrir atvinnu, að
framleiða málverk „eftir“ gamla
meistara og pranga þeim í saln-
endur og söfn. Það virðist því
sem þessi atvinnugrein íé ennþá
söguleg í hinni frönsku höfuð-
borg og að þessu leyti gæti
efni franska gamanleiksins, sem
Leikfélag Akureyrar sýnir þessa
daganna, verið sótt í líf samtið-
arinnar, en þá er líka það helzta
upptalið. Því að öðru leyti fjallar
leikur þessi um skringilegt heim-
ilislíf í hinni frönsku „provins,“
á liðinni öld að því er bezt verð-
ur séð, hjúahald millistéttanna
þar og útgengilegheit heimasæt-
anna, og er frásögnin krydduð
með hæfilegum skammti af ást;
annað þeirra ævintýra tilheyrir
líka löngu liðinni tíð, því að af
því sér áhorfandinn ekki nema
eftirstöðvarnar — tregatár og
klökkva — en hitt skeður annað
veifið á sviðinu og þó nógu oft,
með tilheyrandi ástarjátningum
og faðmlögum, en án nokkurs nýs
tæknislegs innleggs. Getur sá
kafli því verið gamall eða nýr eft-
ir ástæðum.
Leikur þessi hefur raunar eng-
an boðskap að flytja og ekkert
annað erindi — hingað a. m. k. —
en hafa ofan af fyrir áhorfandan-
um og gera honum glatt í geði og
er það að vísu nógu góður og
gagnlegur tilgangur. En að þessu
sinni fer árangurinn af þeirri við-
leitni eftir því hvaða augum er
litið á franska gamansemi, er
einkum birtist í gegnum löng
samtöl og mikinn orðaflaum,
sem stendur í litlu samræmi við
atburðahraðann í leiknum. Virð-
ist því ekki ósennilegt að leikur-
inn mundi falla betur í geð hér,
ef horfið væri að því ráði, að
stytta einstök atriði og samtöl og
freista þess þannig að segja þá
sögu, er segja þarf á styttri tíma
en nú er raunin og auka hrað-
ann í atburðarásinni. Um
frammistöðu leikendanna er
óþarfi að fjölyrða að þessu sinni;
flestir þeirra þrautreyndir hér á
sviðinu og hafa þar marga hildi
háð, sem meiri raun hefir verið
en þetta.
Jón Norðfjörð og Sigurjóna
Jakobsdóttir fára með hlutverk
læknisins og læknisfrúarinnar og
eru það höfuðhlutverkin. Flest
björtu augnablikin, sem áhorf-
andinn upplifir eru þeim að
þakka.
Frk. Freyja Antonsdóttir lék
þriðja aðalhlutverkið, Úrsúlu,
vinnukonu og fyrrverandi ást-
mey. Frk. Freyja er ævinlega
blátt áfram og eðlileg á sviðinu,
en í þetta sinn var framsögnin
sturidum í fulllágum rómi og
spillti það leik hennar, sem að
öðru leyti var góður.
Frú Sigríður Schiöth og frú
,Anna Tryggvadóttir leika heima-
sætur í veiðihug, að sumu leyti
hálfgerð vandræða hlutverk, en
sómasamlega af hendi leyst.
Guðmundur Gunnársson,
Hólmgeir Pálmason og Júlíus
Odsson fara með hlutverk
sTuingilegra gesta frá París. Gerf-
in eru góð og leikurinn vel af
hendi leystur. Guðmundur
Gunnarsson er auk þess leik-
stjóri. Baldur Hólmgeirsson lék
hlutverk elskhugans, í forföllum
Skjaldar Hlíðar og gerði það sem
gera þurfti í ástarsenunum, en
heldur ekki meira.
Að öllu samanlögðu getur leik-
sýningin ekki talizt merkisvið-
burður í leikhúslífi bæjarins. —
Leikurinn sjálfur er veigalítill
og of langdreginn. Frumsýningin
var auk þess hreinasta lífsraun
fyrir áhorfendu'r, vegna kuldans
í húsinu. Úr því er nauðsyn að
bæta.
Starf leikfélagsins er mikið og
virðingarvert, en eftirsjá er að
þeim kröftum, sem farið hafa í
uppfærzlu þessa leiks, því að úr
svo mörgum öðrum verkefnum
er að velja.
Sigurgeif
Hinn 25. þ .m. varð Sigurgeir
Jðnsson söngkennari áttræður. —
Hann er Þingéyingur, fæddur að
Stóruvöllum í Bárðardal 25. nóv.
1866, bjó þar um nokkur ár en
fluttist til Akureyrar haustið
1904 og hefir dvalið hér síðan.
Hefir hann einkum stundað
söngkennslu og söngstjórn og
verið organisti við Akureyrar-
kirkju um 30 ára skeið.
Öhætt mun mega telja Sigur-
geir Jónsson í hópi hinna ágæt-
ustu íslendinga, sæmdarmann í
orðsins fyllstu merkingu. Hann
ei mótaður í þeim skóla, er
þjóðin hefir beztan átt, ágætu
sveitarheimili, þar sem starf og
siðfágtm héldust í hendur, en
skyldurækni og trúrækni var
grunntónninn og aflgjafinn. Og
svo góður var málmurinn í þess-
um Bárðdælingi og svo heilsteypt
mótunin, að tildrinu og tízkunni
hefir enn ekki tekizt „að setja
Jónsson
hann út af laginu". Hann er allra
manna fastastur á kostum, orð-
prúður svo að af ber, bindindis-
maður á vín og tóbak af lífi og
sál, mjög andlega sinnaður og fé-
lagslega menntur og jafnan fús
til að ljá hverju góðu málefni
lið. — Það er þess vegna bjart um-
hverfis þenn^n ágæta öldung nú
á áttræðisafmælinu, sem gæti
eins verið sextugsafmæli eftir út-
liti hans að dæma, enda mun
margur hafa hugsað hlýtt til
hans og sýnt það í verki með
kveðjum og árnaðaróskum, er
hann hlaut í ríkum mæli.
Sigurgeir Jónsson er kvæntur
ágætri konu, Fríðriku Tómas-
dóttur, og eiga þau 8 mannvæn-
leg börn, sem eru óvenju fast
mótuð af heimili sínu og uppeld-
isvenjum þar, og sýna hverju
góð heimili fá áorkað.
Vinur.
Stórmerk bók
eftir Sigurð Guðmundsson, skólameistara,
sem lengi hefur verið beðið eftir, er nú komin í bóka-
verzlanir.
Bókin er safn ritgerða eftir þenna gagnmerka mann
um ýmsa þjóðkunna menn lífs og liðna.
ÞETTA VERÐUR JÓLABÓKIN.
Tónlistarfélag Akureyrar
Sá, sem tók sparksleðann
fyrir utan dyr • Mjólkursam-
lagsins kl. 4 s. 1. laugardag,
er beðinn að skila honum
heim til mín eða í Barna-
skólann.
Hannes J. Magnússon.
Skíðasleði
óskast keyptur.
Ásgeir Halldórsson,
KEA.
Smokingföt
til sölu.
Ásgeir Halldórsson,
KEA.
>f^$>^<^$>^>^$>^>^$>^$^$^$y$>$>$>^$^$>^><$>^$>^$><$>^>^$^<$^^^>$i
KARLAKÓRINN „GEYSIR":
SÖNGSKEMMTUN
í Nýja Bíó fimmtudaginn 28. nóvember 1946, kl. 8.30 e. h.
Söngstjóri: Gösta Myrgart, söngkennari.
Við hljóðfærið:
|> Þórg. Ingimundardóttir, Gösta Myrgart, Árni Ingimundarson.
Einsöngur:
Gösta Myrgart, Henning Kondrup, Hermann Stefánsson
• og Jóhann Ögmundsson
| Aðgöngumiðar fást hjá Þ. Thorlacius og við innganginn.
Verð kr. 15.00.
'í><$><$><$*$*$x$,<$><$><$x$*$'<$><$><$,<$,<$,<$><$><$><$><$'<$'<$><$*<$><$x$>$><$,<$x$><$><$><$><$><$><$x$><i>f$><$><$><$><&$y$^&§>^*§y§i<§i
Óskilatryppi.
Mósótt hryssa, ca. 2 vetra,
dökk-steingrá hryssa, vetur-
gömul, afrökuð.
HREPPSTJÓRI ÁRSKÓGSHR.
Gott herbergi
til leigu gegn húshjálp.
Svafa Friðriksdóttir,
Bjarmastíg 9.