Dagur - 15.01.1947, Síða 6

6
DAGUR
Miðvikudagur 15. janúar 1947
CLAUDÍA
SAGA HJÓNABANDS
EFTIR
ROSE FRANKEN
1.....— ......28. dagur - - = - = =i
(Framhald).
gjöf! Það er ekki nema ofurlítið brot af því, sem eg fæ fyrir fyrstu
mjyndina mína í Hollywood!"
„Ö, ó,“ hugsaði Claudía. ,,Því sagði eg ekki fimmtíu þúsund!“
Beritza var orðin alvarleg og ákveðin á svipinn.
„Nei, kaupin eru gerð. Þú samþykkir þau og eg skal borga út í
hönd. Þrjátíu þúsund dali og ekki sent þar fram yfir.“
Claudíu'fannst hún ómögulega geta hætt við hlutverk sitt á þessu
stigi inálsins, því að það vissi hún af reynslu sinni í leikskólanum,
að gamanleikur getur orðið hreinasta kvöl, ef endirinn stendur
ekki byrjuninni á sporði. „Eignín er seld!“ sagði hún, ofurlítið
þreytulega.
„Sjáðu til, Júlía,“ hrópaði Beritza, stórhrifin.
Júlía leit á Claudíu og gaf henni merki um að hún vildi tala við
hana. „Eg þyrfti að laga mig til áður en við leggjum af stað,“ sagði
hún og skundaði til baðherbergisins. Claudía kom á eftiy. „Heyrðu,
Claudía, þú ert að gera að gamni þínu, er það ekki?“ spurði Júlía,
þegar þær voru komnar inn fyrir.
Claudía hló. „Jú, auðvitað, eg hélt að þú sæir Jrað undir eins!“
„Jæja, en eg veit ekki hvort þér er eins ljóst, að Beritzu er fúlasta
alvara."
„Alvara!" Claudía trúði ekki sínum eigin eyrum.
„Henni er alvara, hundrað prósent alvara.“
„En það getur ekki verið, Júb'a. Hvernig í-ósköpunum getur hún
haldið að mér sé alvara að heimta þrjátíu þúsund dali? Davíð var
einmitt að reikna það út núna á dögunum, að allt úthaldið kost-
aði innan við fimmtá'n þúsund! Hún lilýtur að vera eitthvað skrflT-
in í kollinum."
Júlía fór að hlæja. „Það er hún nefnilega alls ekki. Hún er ein-
mitt mjög útsjónarsöm í penigamálum og Jætur venjulega ekki
gabba sig. En ef þú hefir leikið á hana, — Jrá sannar það bara það,
að þú ert meiri fjármálamaður en hún! Það er ekki svo illa af sér
vikið, að taka hundrað prósent gróða á eigninni á ekki lengri tíma!“
Claudía settist á baðkerið. Þótt hú nværi eiginlega engan veginn
búinn að átta sig á því, sem Júlía var að segja henni, fannst henni
samt, að Júlía hlyti að álíta hana nriklu meiri manneskju en hún í
rauninni var.
Hún taldi mínúturnar þangað til Davíð kom heim. Hann var
hinn ánægðasti og hafði orð á því, að hún væri sérstaklega lagleg í
kvöld og virtist ekki vitund þreytt' eftir erfiði dagsins.
„Jæja,“ sagði hann, þegar hann var kominn úr frakkanum, „ætli
ekki sé bezt að líta út í fjós.“
Hún greip í hann og stöðvaði hann, áður en hann komst út úr
dyrunum.-„Nei, nei, ékki núna,“ sagði hún. „Eg Jrarf að segja þér
dálítið."
„Má það ekki bíða? Eg þarf endilega að 1 íta eftir kúnni."
„Það gengur ekkert að kúnni.“
„Hefir þú kannske litið til hennar í dag?“
„Nei“ (henni hafði satt að segja ekki dottið sá möguleiki í hug).
„Hvernig veiztu það þá?“
„Af því að það er allt í lagi með hana,“ svaraði hún, og var orðin
óþolinmóð. „Hlustaðu nú á mig!“ Hún gat ^tlls ekki þagað lengur.
„Eg er búin að selja búgarðinn og allt saman fyrir þrjátíu þúsund
dáli. Það er að segja,“ bætti hún við, á lægri nótunum, „ef að Joú
samþykkir."
,yÞað er ljómandi,“ sagði hann og ætlaðí að fara.
Hann trúði henni ekki! Trúði ekki einu einasta orði, jafnvel
iþegar hún sagði honum alla sólarsöguna. Hann hlustaði á hana til
enda, en var ókyrr og virtist ekki leggja mikið upp úr frásögninni.
„Hún hefir bara verið að leika á þig, góða mín,“ sagði hann loks-
ins og ætlaði enn út.
„Davíð, bíddu! Hún var ekki að leika á neinn. Henni var blá-
köld alvára. Veiztú það ekki maður, að Jrað þykir fínt að eiga bú-
garð í Connecticut. Margir leikarar eiga hér sumarbústaði. Það er
farið að þykja ákafilega fínt núna, að eiga kýr, svín og geitur.“
„Áttu við að þú bafir selt henni skepnurnar líkaí“ hrópaði hann.
„Allar nema S'hakespeare,“ svaraði Claudfa. „Við getum haft
Shakespeare með okkur til New York, en eg gat ómöguíega séð
hvernið við ættuð að fara að því, að hafa kýr og kindur á Manhatt-
an, eða hundana tvo-“
„Vildi hún ekki fá Bobby í kaupbætir?“ spurði hann. Það var far-
ið að síga í hann.
„Nei, hún minntist ekki á það. Ætlar líklega að taka barn. Það
er Líka fínt.“
Davíð stjakaði henni gætilega, en ákveðið frá sér, og stóð á fæt-
(Framhald).
soournar hans pahba
Með þessari fyrirsögn hefir
Hannes J. Magnússon yfirkenn-
ari samið nokkrar sögur, 13 alls,
en forlag Æskunnar gefið út.
Þessar sögur éru ekki sarndar
og sagðar út í loí’tJð, aðeins til að
segja eitthvað. Þær hafa ákveð-
inn tilgang, mjög skýrt markað-
an. Þær koma til barnanna með
ákveðinn boðskap, sem er fluttur
á aðlaðandi og skemmtilegan
hátt, og er því líklegt að börn
hafi gaman af að lesa sögurnar.
Og þessi boðskapur er börnun-
um hollur, því hann er í senn
fræðandi og þó um framt allt
fallegur og siðlegur. Og þess
vegna er óhætt að mæla með
þessari bók. Raunar er höfund-
urinn orðinn kunnur að því, að
geta skrifað fyrir börn, því eins
og kunnugt er liefir hann í meir
en tug ára gefið út vinsælt
barnablað, -Vorið, sem fullyrða
má að sé hollt lesefni fyrir börn.
Og margir hinna fullorðnu
munu kannast við fjölda ágætra
greina eftir hann í tímaritinu
Heimili og skóli. Og fleira, bæði
Jrýtt og frumsamið, hefir komið
út eftir Hannes, t. d. Leskaflar
um bindindismál, o. fl„ svo að
hann er enginn viðvaningur
með pennann. Allt, sem hann
leggur huga að og snertir á
verður í höndum þessa síhugs-
andi áhugamanns að siðlegum,
vekjandi íhugunarefnum. —
„Sögurnar hans pabba“ eru ein-
mitt þessu marki brenndar, og
’Jress vegna hinn hollasti lestur.
Eg þykist Jrví mega vænta þess,
■að foreldrar stuðli að því að
börn þeirra lesi bókina og að um
margt í henni sé rætt við börnin.
Það mundi glæða siðrænt vit
þeirra og' þroska þau.
Hafi höf. beztu þökk fyrir bók-
ina.
Sn. S.
ATV.INNA!
e
Nokkrar stúlkur og
unglingspiltar geta
fengið framtíðarat-
vinnu nú þegar á
Klæðaverksmiðjunni
Gefjun
Húshjálp
Sá, sem getur útvegað 2ja—
3ja herbergja íbúð fyrir 1.
okt. n. k. getur fengið ágæta
húshjálp. Tilboð, auðkennd
„Þrennt í heimili", leggist
inn á afgreiðslu Dags fyrir
1. febrúar næstk.
Jörðin As
í Glæsibæjarlireppi er til
sölu og laus til ábúðar í far-
dögum 1947. Semja ber við
eiganda jarðarinnar fyrir 15.
febrúar 1947.
/
Ási, 13. janúar 1947.
Rósant Sigvaldason
»bj<bj<hj<hj<hj<hj<hj<hj<bj<hj<hj<hj<hj<hj<hj<hj<hj<hj<hj<bj<hj<hj<h><bj<hjo<i
Kerrupokar
hálf- og algæru
Kaupjélag Eyfirðinga
Vefnaðarvörudeild.
Vinnufatnaður
Samfestingar
Buxur, margar tegundir
Jakkar
Skyrtur
Leistar
Húfur, á kr. 7.90
Kaupfélag Eyfiröinga I
Vef naðarvörude ild.
><HJ<Hj<Hj<HJ<HJ<HJ<HJ<BJ<Hj<Hj<Hj<HJ<Hj<ttJ<Hj<HJ<ttJ<HJ<HJ<Bj<Bj<HKHJ<BJ<HJ<HJ
FIÐUR
Mjög gott enskt fiður,
lientugt í púða og kodda,
nýkomið
Kaupfélag Eyfirðinga
Járn- og glervörudeild.
H*HJ<Hj<HJ<HKHKHJ<HJ<KyJ<HJ<HKHKHKHJ<BKHKHJ<HKHKHJ<HJ<HKHj<HKHJ<HJff)
■<HJ<HJ<í<HJ<HJ<HJ<BJ<HKHJ<HKHJ<HJ<HKHJ<BJ<HJ<BKHKHJ<BKHKHJíKHJ<HKHKHJ
G ólfteppi
GUDMAN'NS VERZLUN
Otto Schiöth
miBjíJ<HJ<HJ<Hj<HJ<HKHj<HJ<HJ<HJ<KHJ<HJ<HJ<HJ<HKHj<HJ<HJ<HJ<HKHJ<HKHJ<HJ^
KHJ<HJ<BJ<HJ<HJ<HKHJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<BJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ<HJ
TILKYNNING
\
Viðskiptaráðið hefir ákveðið, að frá 11. janúar 1947 skuli
hámarksverð á eggjum vera sem hér segir:
, »
I heildsölu..........kr. 14.50 pr. kg.
í smásölu............. — 17.00 — —
Verð þetta er miðað við, að eggin séu óskemmd 1. fl. vara
og stimpluð sem slík af eggjasamlagi. eða hænsnabúi, sem
viðurkennt er af verðlagseftirlitinu, enda taki samlagið eða
búið ábyrgð á gæðum eggjanna.
Á öðrum eggjum má ekki vera hærra verð en hér segir:
í heildsölu..........kr. 12.50 pr. kg.
í smásölu............. — 15.00 — —
Reykjavík, 11. janúar 1947.
Verðlgsstjórinn.