Dagur - 17.01.1951, Blaðsíða 6

6
D A G U R
Miðvikudaginn 17. janúar 1951

Viðburðarríkur dagur
Saga eftir Helen Howe.
&555555555555555555555555Í '
22. DAGUR.
(Frámhald).
„Mamma, lofaðu mér að lesa
svolítið lengur,“ bað Fay. ,,Hann
er rétt að komast að skemmtileg-
asta kaflanum í bókinni. „Gerðu
það!“
Eric horfði á konu sína. Svipur
háns var allur hógvær og undir-
gefin spurning. Augu hans leituðu
að dómsniðurstöðunni, sem beið
hans. Hann óttaðist, að stundin
væri komin, og dómsorðin mundu
hljóma og hann reyndi að slá því
á frest ofurlitla stund.
„Náum við ekki, þótt ég lesi
ofurlítið lengur?" spurði hann.
Faith var aftur á móti ekkert
að flýta sér að segja honum, að
þau mundu ekki fara í leikhúsið,
og hún var ekki ófús, að draga á
langinn uppgjörið, sem framund-
an var.
Við höfum nógan tíma,“ sagði
hún. „Haltu bara áfram. Eg þarf
ýmislegt að gera á meðan.“
Þegar Faith kom inn til sín,
settist hún framan við snyrti-
borðið. Hún var örþreytt og and-
varpaði þungan um elið og hún
strauk hendinni í sífellu yfir hárið
á sér. Hún grandskoðaði sjálfa
sig í speglinum. Skyldi hún líta
eins illa út og henni leið inni
fyrir? Hún leit við, og inn í her-
bergið þar sem þau voru, faðir og
dóttir..
Fay sat uppi í rúminu. Skær
og barnslegur hlátur kvað við
eftir nær því hverja málsgrein, er
faðir h.ennar las. Eric var ekki
eins þungbúinn á svip nú eins og
áður, én vissulega voru gráu hár-
in orðin fleiri nú en fyrir nokkr-
um mánuðum. Augnatillitið var
ekki eins skært og fyrr, og það'
voru þreytubaugar undir augun-
uip, eins og hann hefði átt langar
vökunætur. Faith fann til • með
honum, það hlutu að hafa verið
ömurlegar stundir, að vera and-
vaka og þola svipuhögg samvizk-
unnar í sífellu! Hann hlaut að
hafa tekið út miklar sálarkvalir
og jafnan óttast, að leyndarmál
hans mundi komast á loft þann-
ig, að það mundi valda miklum
sársauka. Og sú hafði líka orðið
reyndih.
Faith fann, að hún hafði sjálf
verið svo upptekin af að hugsa
uni sinn hag og síná ógæfu, að
hún hafði ekki gætt þess, að hún
átti þarna ekki ein hlut að máli.
Margt hafði kallað á ást hennar,
traust og skyldurækni, en enn
fleiri köllum hafði Eric orðið að
gegna. Hánn var faðir tveggja
barná, eiginmaður, sonur og for-
stjóri, og allir þessir aðilar höfðu
verið í styrjöld hver við annan.
Það var aðéins nú á þessu augna-
bliki, sem hertni fannst hún sjá
hann í réttu Ijósi ,sern drenginn
er þráði gleði og ástúð, er hann
hafði ekki fundið í húsi móður
sinnar.
Síminn á náttbórðinu hennar
hringdi. Faith svaraði, en talaði
eins lágt og henni var unnt, til
þess að trufla ekki föður óg dótt-
ur í lestrinum.
„Halló,“ sagði hún.
„Sæl, elskan. Það er ég aftur —
Dusty.“
„Halló, Dusty.“ Faith brosti.
Héðan af var henni sama um
Dusty.
„Það var dásamlegt að spjalla
við þig í morgun. Mig langar svo
til að fá ykkur í mat í kvöld. Mér
var sendur dásamlegur lax frá
Kanada, ög hann er nógur til þess
að fóðra. heilá herdeild.. Viljið
þið Erie ekki vera svo væn að
kotna?“
„Þakka þéi’ fyrir, .Dusty, en við
erum að fará i leikhúsið.“
„Æ, það var leiðinlegt," sagði
Dusty'eftir öfurlitia þögn. „Mik-
il vonbrigði" bætti hún svo við.
. .EnuFaith virtist í .besta skapi
“Hefurðu séð Monu aftur?”
spurði’bún;0'- -:c ' ~T”-
„Já, ég Hitfi' h'ana um hadegið.
Þetta var leiðinlegt. En ég vona,
að ég fáí að sjá ykktrf 'einhrern
tíma'fyHr iiimarið: Þetta er einn
leiðinlegasti tími ársins. Allt á
ferð og flugi, fólk að aka sig upp
og flytja út í sveit. Kannt þú ekki
illa við þetta ástand?“
':ij'- (Nfðtií'lág' nöJs't) /
. , .. i í - 'A, v...J
“'l
Bergi í Glerárþorpi
Okkur, vinum Ingibergs, varð
hverft við, er við jlréttiim, að hann
hefði látizt á Sjúkrahúsi Akúr-
eyrar, Í7. okt. s. 1., nokkrum dög-
um eftir læknisáðgerð vegna
slyss, sem hann varð fyrir á leið
heim tiÍ sín.
Bergur var . .búinn að vera
heilsubilaður í mörg ár, en alltaf
var hann boðinn, og búinn að
leysa hvefs manns vandfæði eft-
ir því sem kraftar leyfðu, alltaf
jafn áhugasamur um störf sín,
áhugasamur og skilningsgóður
um nýungar í starfinu, enda á-
gætlega að sér í öllu, er að smíð-
um lýtur, prýðilega viti borinn
og kunni góð skil á öllu verklegu.
Ingibergur var fæddur á Skeiði
í Arnarfjarðardölum 14. júní 1894.
Hann var yngstur af tíu systkirt-
um, missti móður sína nýfæddur,
og tók Guðríður systir hans, sem
þá var um tvítugt, hann að sér.
Eftir að hún giftist athafnamann-
inum Guðmundi Jónssyni á
Sveinseyri í Tálknafirði ólst hann
upp á þeirra heimili, og naut hjá
þeim hins sama ástríkis og þeirra
eigin böm.
Sjómennska og búskapur var
stundað af kappi á Sveinseyri á
þessum árum og tók Bergur þátt
í þeim störfum, þegar kraftar
leyfðu, enda snemma ötull og
kraftamikill. — Um tvítugs aldur
lærði Ingibergur skipasmíði hjá
Gísla Jóhannssyni á Bíldudal.
Stundaði hann svo þá atvinnu á
Bíldudal til ársins 1924 að hann
fluttist til Akureyrar. Vann hann
að skipasmíði hjá.Gunnari Jóns-
syni skipasmið nokkur ár, þar til
hann, vegna vanheilsu, varð að
láta af því starfi. Kom hann sér
þá upp trésmíðavélum á Bergi í.
Glerárþorpi og vann þar sjálf-
stætt eftir því sem heilsan leyfði.
Ingibergur giftist 30. sept. 1916
Helgu Pétursdóttur frá Sellátra-
nesi við Patreksfjörð. Þeim varð
ekki barna auðið, en þau tóku
til fósturs tvö stúlkubörn, fyrst
Guðrúnu Þorsteinsdóttur, bróð-
urdóttur Bergs, frá þriggja ára
aldri. Hún er nú hjúkrunarkona
á Landakotsspítalanum. Annað
árið, sem þau voru á Akureyri,
tóku þau til fósturs Ingu Beno-
nýju Ragnarsdóttur, sem þá var
kornung. Hún andaðist 8. sept.
1939, fimmtán ára gömul.
Heimili þeirra Helgu og Bergs
er prýðilega snoturt og vistlegt,
enda þreyttist Bergur ekki á því
að bæta það og fegra, svo það
mætti verða að öllu leyti snoturt
lítið býli. Helga er ágæt húsmóð-
ir, vandvirk og hreinlát, kann vel
til matargerðar o gallra verka,
enda á ungum aldri undir hand-
arjaðri prýðilegrar húsmóður, frú
•Ester lækniskonu á Patreksfirði.
Hjónin voru samhent og sam-
valin heiðurshjón, barngóð með
afbrigðum og hjálpsöm.
Okkur þorpsbúum bregður við
að geta ekki leitað til Bergs með
vandræði okkar, bann var jafn-
ar rólegur, athugull og ráða-
góður.
Guð blessi hann.
Halldóra Bjarnadóttir.
Nýkomið
Ræstiduft
Fægilögur
Glergljái
Nýlenduvórudeildin
og útibú.
Tómar flöskur
keyptar hæsta verði.
Sápuverksmiðjan Sjöfn.
Til sölti
Tilboð óskast í seiidi-bif-
reiðina A 397. Bifreiðin
er nýyfirfarin og í ágætu
standi. — Tilboðum sé skil-
að í Verzlunina Flrísey, til
Jóns Hinrikssonar, fyrir 25.
þ. m., merkt: „Bifreið“.
Yiiinubuxur
Kaupfélag Eyfirðinga
Vefnaðarvörudeild.
F... .....-.-------
l," - '- •. ■-"■■ ■■■' " ■ ■■....
Peysur:
Kven — Telpu
Drengja — Karlmanna
Kaupfélag Eyfirðinga
V e fnaðarvöru deild.
GÚMMISTÍGVÉL, fullhá (bússur)
LEÐURSTÍGVÉL
BOMSUR (rauðar og hvítar).
Skóbúð
. ..............■ ■ ■ ■ ■■'■-■■~—^--/
... - .................■ ■■„■.
Frá Húsmæðraskólanum
Nokkrar konur geta ennþá komist á sýnikennslu-
námskeiðið.
FORSTÖÐUKONAN.
£ — :
f<
Skagfirðingafélagið
á Akureyri heldur AÐALFUND sinn sunnudag-
inn 20. þ. m. að Túngötu 2> og liefst kl. 1.30
síðdegis.
STTÓRNIN.
Svartar herrabuxur
töþuðust á leiðinni úr Inn-
bænum og út á Hafnar-
bryggju. — Finnandi vin-
samlega beðinn að gera að-
vart á afgreiðslu Dags.
Blandað
hænsnafóður
riýkomið.
Hafnarbúðin b.f.
Sími 1094. .
Súpujurfir
í bréfum
nýlcomnar.
Kaupfélag Eyfirðinga
Nýlenduvörudeild
Togara-sjómaður
óskar eftir herbergi, má
, vera lítið.
Afgr, vísar á.
Eldri-dansa-klúbbur
Dansleikur í Lóni laugar-
daginn 20. jan. Hefst kl. 10
• e. h. — Félagar vitji að-
göngumiða á sama stað
íöstudagskvöld kb 8—10.
Stjórnin.
Gullhringur,
með tveimur litlum stein-
um, taþaðist 14. þ. m. —
Finnandi vinsamlegast skili
honum á afgreiðslu Dags,
gegn fUndarlaunum.
Barnarúm,
sundurdregin, til sölu.
Simi 1793.