Dagur - 22.05.1962, Blaðsíða 8

8
Hér vantar ekki áhorfentlur, þótt annað væri ekki „til skemmtunar“ en að bíll valt í innbænum. — \
Sem betur fór meiddist enginn og bíliinn, sem var nýr, skemindist ekki mikið. — Okuskírteini bíl- E
stjórans var sólarhrings gamalt. — Við vonum, að betur gangi næst. (Ljósm.: E. D.) i

111111111111111111
imi ferðalagðnna er nú é renna upp
SÍÐAN hinn margra alda
draumur mannanna rættist, að
geta flogið yfir lönd og höf eins
og fuglar himinsins og kraft-
miklar flugvélar standa til boða
í lengri og skemmri ferðalög, og
svo hraðfleygar, að ekki tekur
eins langan tíma að fljúga til
annarra heimsálfa og áður að
komast í næstu sveit, er hætt
við að margir fari langt yfir
skammt.
Suðræn lönd og aðrir fjarlæg-
ir staðir hafa mikið aðdráttar-
afl og ferðaþrá er íslendingum
í blóð borin. Og nú er mest í
tízku að ferðast sem lengst,
helzt suður fyrir Miðjarðarlínu.
Það er hægt að fá sumarauka
með því að ferðast suður á bóg-
inn á haustin eða snemma á vor-
in. En yfir hásumarið er óvíða
fegurra og fjölbreyttara ferða-
land að finna en ísland og und-
arlegt, hve margir kasta miklu
frá sér í því efni fyrir löng
ferðalög og óheyrilega eyðslu á
dýrmætum gjaldeyri.
Ferðalög innanlands eru við-
ráðanleg í kostnaði og tíma.
Hóflegar gönguferðir um eigið
nágrenni geta gefið varanlega
og djúpa ánægju.
Eysteinn Jónsson, alþingis-
maður, flutti nýlega óvenjulega
skemmtilegt og fróðlegt erindi í
útvarp um gönguferðir í ná-
grenni höfuðborgarinnar, sem
margir hafa síðan gert að um-
Aðmiráll og generáll
Nú nálgast óðum sá tími, að
álar landsins geti farið að biðja
fyrir sér. ísland hefur verið ála-
paradís allt frá upphafi ála og
löngu eftir að þessir ólögulegu
fiskar voru orðnir eftirsótt
munngæti í öðrum löndum. —
Gylfi Guðmundsson, forstöðu-
maður álareykhússins vinnur að
kappi að undirbúningi og eru
reykofnarnir og önnur tæki
komin til landsins. Verið er að
teikna umbúðir og verður vöru-
merkið admirAAL væntanlega
valið fyrir Holland og Þýzka-
land, en sjálfan köllum við
hann í gríni GENERALLINN!
Gylfi mun vera höfundurinn að
þessu gullkorni.
talsefni. Hann sagði m. a. í lok
ræðu sinnar um útivist almennt
og veðráttuna:
„Að lokum örfá orð um úti-
vist, fyrst ég er farin nað tala
um þessi efni á annað borð. —
Sumir segja máske eða hugsa:
Hvaða vit er að þenja sig upp
um fjöll og firnindi eða langar
gönguferðir um dal og hól. —
Þetta er líka svo erfitt og mér
veitir ekki af að hvíla mig. En
hér er ekkert einskorðað við
fjöll og firnindi, síður en svo, né
langar gönguferðh'. Og enginn
þarf að þenja sig eða þreyta.
Það er einmitt lóðið, eins og
karlinn sagði.
Ekkert er meiri misskilning-
ur, en að þetta sé erfitt. Það
liggur sem sé ekkert á. Vandinn
er sá einn, að rölta eins og
mönnum er þægilegast, greikka
sporið, því aðeins að menn
langi til þess. Setja sér ekki of
erfið markmið og hafa því sína
hentisemi. Þá langar menn á-
kaft í næstu ferð og enn þá
næstu. Og í gönguferðum og
náttúruskoðun, sem af sjálfu
sér fylgir með, hafa menn eign-
azt tómstundagaman, sem að
sumra dómi tekur flestu, ef ekki
öllu öðru fram, að öðru ólöst-
uðu.
Ég held þetta stafi af því, að
manninum er áskapað að um-
gangast landið, og innst inni
vilja menn hafa samband við
náttúruna og sakna þess marg-
ir, að svo verður ekki að ráði í
auknu þétt'býli og inniverkum.
En hér á landi, og það jafnvel
sjálfri höfuðborginni, er enn þá
fjarska auðvelt að verja tóm-
stundum sínum í skemmtilegu
umhverfi útivið. Og ef rétt er
að farið og dálitlu lagi beitt, þá
er það á allra færi, sem sæmi-
lega fótavist hafa, yngri sem
eldri, fátækra sem ríkra.
í næsta nágrenni Reykjavik-
ur bak við hrjóstruga ása bíða
blómum skrýddar gönguleiðir í
beinu sambandi við strætis-
vagna og rútur, að maður tali
nú ekki um möguleika þeirra
fjölmörgu, sem eitthvað eiga
fjórhjólað, til að flytjast á út úr
umferðinni inn á göngulöndin,
þar sem víðáttan og kyrrðin
taka við, og þar sem rykið, þessi
höfuðóvinur ferðafólksins bagar
engan. Menn þurfa að kynna
sér dálítið um ferðir og leiðir,
og þá kemuc þetta af sjálfu sér.
Þá er það þetta með veðrið.
Ég hef heyrt ágæta menn segja,
að á íslandi væri veðráttan
þannig, að menn yrðu að kapp-
kosta að vera sem mest inni við
7—8 mánuði ársins. Satt er, að
manni hrýs hugur við ,hve
margir líta svona á, og haga sér
samkvæmt því. Marga dauð-
langar út að skoða sig um, en
finnst veðrið sjaldan nógu gott,
og þegar það er nógu gott, mega
menn kannske ekki vera að því
að fara, og svo verður aldrei
neitt úr neinu. Þetta er meinið.
Og með þessu lagi fara menn
aldrei neitt út úr húsunum eða
bílunum og missa af því sem
mest er um vert.
Veðrið er alltaf miklu betra
en það sýnist út um glugga eða
bílrúðu og nær alltaf svo gott
að menn skemmta sér, ef menn
fara út og eru úti, og kunna að
búa sig.
Mest er um vert að menn
venji sig á útivist í veðri eins
(Framhald á bls. 7)
Templarar á Ákureyri reka barna-
heimilið að Litlu-Tjörnum
ÁKVEÐIÐ hefur verið, að
Framkvæmdaráð I.O.G.T. á Ak-
ureyri, taki við rekstri sumai'-
dvalarheimilisins að Litlu-
Tjörnum í Ljósavatnshreppi, S.-
Þing. Heimilið er sjálfseignar-
stofnun, og skal, samkvæmt
skipulagsskrá, sem staðfest er af
Forseta íslands, í'ekið á trúar-
legum grundvelli. Frá 1948 hef-
ur þar verið sumardvöl fyrir
börn. Stjórn heimilisins hefur
verið skipuð fimm konum. Hafa
þær sýnt mikla atorku og fórn-
fýsi í þessu starfi, en treystast
nú ekki lengur til að reka heim-
ilið. Templarar munu áfram
reka heimilið, sem sumardvala-
heimili fyrir börn, og er fyrir-
hugað, að það starfi að þessu
sinni í tvo og hálfan mánuð, frá
miðjum júní til ágústloka.
Heimilið getur tekið á móti
um 30 börnum á aldrinum 5—8
VARPTIMINN
í HÓLMUM EYJAFJARÐAR-
ÁR liggja endur, gæsir og æðar-
fugl á hreiðrum sínum.
Þar eru einnig hreiður hettu-
máfs og kríu, enn fremur svart-
bakshreiður.
Komið hefur það fyrir í vor,
að menn frá Akureyri, komnir
af óvitaaldri, hafa farið í varp-
landið til að tína egg. Meiri usla
mun þó svartbakurinn gera, en
verstu tíðindin eru þó þau, að
þar er minkur kominn. □
ára, og geta þeir, sem hug hafa
á að koma börnum sínum til
sumardvalar að Litlu-Tjörnum,
snúið sér til forstöðunefndar,
sem verður til viðtals í Varð-
borg í kvöld (þriðjudag) frá kl.
8—10, sími 2600. □
NEITUN, SEM BAR
SKJÓTAN ÁRANGUR
Raufarhöfn, 31. maí. Eins og þið
voruð búnir að segja frá í vetur,
neituðum við að greiða afnota-
gjöld af útvarpi með þeim rök-
um, að við nutum ekki útvarps-
efnis sökum truflana. Um 130
manns, hér um slóðir, stóðu að
neituninni og við sendum neit-
unina útvarpinu bréflega, ásamt
þeim í'ökum, sem við byggðum
hana á.
Þessar aðgerðir okkar hafa
nú borið árangur, sem varð
skjótari en bjartsýnustu menn
þorðu að vona. Það er sem sé
búið að setja hér upp endur-
varpsstöð svipaða þeim, sem
notaðar eru á nokkrum stöðum
á Austfjörðum og hafðar eru í
sambandi við síma.
Nú heyum vió vel í útvarp-
inu og er þetta hinn mesti og
ágætasti munur. Neitunin okkar
að greiða afnotagjöldin, kom við
hjartað í ráðamönnum útvarps-
ins. Við höfðum nefnilega oft
kvartað áður. En þá var okkur
ekki anzað. Þetta var því gott
ráð — ráð sem dugði. — Iielga-
fell kom hingað með 25 þúsund
tómar síldartunnur. □
Yfir, á rauðu ljósi
SKYLDI nokkur sá kaupstaður
fyrii'finnast á íslandi, að hann
teldi sig hafa ráð á því að hafna
starfsemi fyrirtækis innan bæj-
arfélagsins, sem veitti 800—900
manns örugga vinnu og greiddi
bæjarbúum 60 milljónir króna í
vinnulaun á ári auk milljóna í
útsvörum, hafnargjöldum, til
rafveitu, vatnsveitu og þess
háttar?
Mlllllllll'llllllllllllllllll
llllllll1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
|Er þetta sparnaður?
ÞETTA hefur m. a. gerzt síðan
núverandi stjórnarflokkar tóku
við völdum:
Alþingismönnum hefur fjölg-
að um 8.
Ráðherrum hefur fjölgað úr 6
í 7.
Bætt við einum bankastjóra í
Búnaðarbankanum og öðrum í
Seðiabankanum, tveimui'mönn-
um á bankaráð Seðlabankans og
öðrum tveim í bankaráð Búnað-
arbankans, tveim mönnum bætt
við í stjórn sementsverksmiðj-
unnar, tveim mönnum í sildar-
útvegsnefnd og einum manni í
húsnæðismálastj órn.
Stofnað var efnahagsmála-
ráðuneyti með sérstökum ráðu-
neytisstjóra, stofnað embætti
saksóknara ríkisins með sér-
stöku starfsliði, án fækkunar í
dómsmálaráðuneytinu.
Á síðasta Alþingi var því liald-
ið fram, að stjórnin hefði haft í
starfi 10—20 launaðar nefndir.
til að undirbúa þau mál, sem
lögð voru fy-rir það þing, aðal-
lega skipaðar þingmönnum
stjórnarflokkana. □
Nei, þessi kaupstaður er
hvergi til. Hins vegar fyrirfinn-
ast svo undarlegir menn í höf-
uðstað Norðurlands, að þeir
telja þá starfsemi, sem áður er
nefnd og er staðreynd um starf-
semi samvinnumanna á Akur-
eyri, hinn mesta kross fyrir
bæjarfélagið. Þessir afvega-
leiddu andstæðingar samvinnu-
stefnunnar ei'u svo ruglaðir, að
þeir fara yfir á rauðu Ijó J í á-
róðri sínum. Þeir telja m.a. mjö'g
hættulegt að þeir menn, sem af-
rek hafa sýnt í nefndum sam-
tökum samvinnumanna, séu
kosnir í bæjarstjórn!
Þessi áróður fær óvíða nokkr-
ar undirtektir, en víða reka
þessir menn sig á það, að það er
varasamt að fara yfir á rauðu
Ijósi í málflutningi. Allir Akur-
eyringar vita, og hafa líka dag-
lega fyrir augum, hve hin marg-
þættu verkefni samvinnumanna
hér eru þýðingarmikil fyrir
bæjarfélagið og þjóðina alla.
Ekkert bæjarfélag myndi
vilja merkja sig því gæfuleysi,
að hafna slíkri starfsemi. Menn,
sem það vildu, eiga ekki traust
‘skilið. □
4>