Dagur - 16.11.1963, Blaðsíða 7

7
Getum nú boðið yður fjölbreyttasta og fallegasta
úrval, sem hér hefur sézt, af
ENSKUM KVENSKÓM
lítANSKIR KVENK131.DASKÓU með ltáum liæl
FRÁ IÐUNN:
SKAUTA- og SKÍÐASKÓR á böm og unglinga
Væntanlegir í næstu viku:
ÍTALSKIR, FRANSKIR, KANADÍSKIR
og HOLLENZKIR
KVENKULDASKÓR
LEÐURVÖRUR FI.F., Strandg. 5, simi 2794
' • - --—- ...i .. ... ....
CIFFON-EFNI
TELPUKJÓLA-EFNI
fallegir litir.
VEFNAÐARVÖRUDEILD
GÓÐ AUGLÝSING, GEFUR GÓÐAN ARÐ
AUGLÝSINGASÍMI DAGS ER 1167
NÝJA-KJÖTBÚÐIN
OG ÚTIBÚ
Ykkur, sem mig glöddúð d afmælisdegi,
öllum ég þakka af lijarta og bið,
að þið tnegið hljóta á œvinnar vegi
auðœfin dyrmœtu, gleði og frið.
SNJÓLA UG AfíALSTEINSDÓ TTlli.
I
I
I
I
&
l
J
' -J. .. K .... ... ■■ . v., -v . . ...
Ykkur öllum, sem sýnduð okkur vináttu og samúð
við fráfall eiginkonu minnar og móður okkar,
AÐALHEIÐAR ÓLAFSDÓTTUR,
Hallfríðarstöðum,
vottum við okkar innilegustu Jtakkir. — Sérstaklega
þökkum við stofusystur hennar, Regínu, og Áskeli
Jónssyni og söngmönnum úr Karlakór Akureyrar.
Árni J. Haraldsson.
Haraldur Árnason, Ólafur Ámason,
Ágústa Ámadóttir, Gylfi Árnason.
MINJASAFNH) »ér opið kl.
■2^5-e. -h. ‘á sunríúdögum.
Neðansjávargosið ....
(Franíh. -af bls. 1).
hverju vár sólskin og alltaf
bjart svo að langt sá á'-háf ut,
og fjallasýnin var fögur.
Við héldum beina'stéfnu á
mökkinn, fórum nalægt honum
og í kringUm hánn. Við fliigúm
bæði réttsælis óg rángsælis, svo
að farþégar-gætu séð sfem bezt.
Fleiri flugvélár vóru þarna á
sveimi.
STYRKTARFÉLAG VANGFF-
^lfíNA, Akureyri ;ikr. - 500.00
frá V.: H.
ASKORÚN frá Sjálfsbjörg.
'Munið föndrið-á hverju mánu
dagskvöldi kl. 8'e.;ihr— Fjöl-
ménnið. ’Nefndin.
JVnttsbnítaóafhtð e r o p i ð
alla virka daga kl. -4—7 e. h.
'NÁTTÚRUGRIPASÁFNÍÐ er
ópið kl. 2—4 e. h. á sunnu-
dögum.
Gosmökkurinn var 8 km á
hæð, og *mér sýridist hann vera
5 sinnum breidd Eldeyjar. Þétta
var stórfengleg sjón, sém seint
mun gleymast. Að neðan var
mökkurinn myndaðúr af þrem
dökkum gossulum og reis hann
í u. þ. b. 6—800 m hæð. Bak-
grunnurinn er hvítur af guf-
unni. Úr hinúm dökku sulúm
falla hraunvöndlar niður og
skilja eftir sig dökka rönd.
Hinn þrefaldi, dökki gosmökk
ur, sem hér hefur verið lýst,
mjókkaði ofan við 6—800 metra
hæðina og hallaðist nokkuð und
an vindinum. Efst er svo skýja-
hötturinn, ljós að lit. Fast land
hefur myndazt upp úr sjónum.
Það var eins og löng eyja,
margra km löng, raúðbrún að
lit. En hvar mætast land og rek
andi vikur og gjall, gat ég ekki
greint, en útvarpsfréttir herma,
að eyjan sé 200 m á lengd og 10
m upp úr sjó. En hér eru breyt-
ingar örar. Eld sáum við ekki,
en þetta náttúrufyrirbrigði er
að öllu leyti furðulegt og stór-
fenglegt, sagði Björn Bessason
að lokum. Q
•STÖK-UR
"'Stjófenin ög þjóðárskútán.
Kveðið éftir frestun frúmvarps-
“héimskunhár.
Viðreisn blöndúð kvíðakvöl,
hvílir í böndum pútan.
Kréppir hönd um vonarvöl,
veltist strönduð skútan.
K. S.
Til Pela.
Þig í vanda vondan bfer
„viðreisn“ blandin pínu,
ef helgur andi ei hjálpar þér,
heldur fjandinn sínu.
K. S.
- EKKIRÉTT
(Framhald-af blaðsíðu 8)
Oll verkalýðsfélög á Akur-
eyri, sem eru meðlimir Alþýðu-
sambands íslands eru- aðilar að
Fulltrúaráði verkalýðsfélag-
anna.
Akureyri, 13. nóvémber 1963.
Stjórn Fulltrúaráðs verkalýðs
félaganna á Akureyri.
ólafsfirðingafélagið
hfefur félagsvist áð Bjafegi
fö'studaginn 22. nóv. Nánár
auglýst í næsta blaði.
- Elliheimilið Skjald-
arvík 20 ára
(Framhald af blaðsíða 8).
Elliheimilið hóf starf sitt með
vígslurini 31. okt. 1943. Vígslan
hefði áður verið ákveðin 29. okt.
á áfmælisdegi móðúr Stefáns,
en þar sém sá mánaðardagur
féll á föstúdag,' var vígslúnni
frestáð til súnnudags.
Daginn fýrir vígslúna vár
mik'il rigning, fen súnnúdags-
mórgun ránn með sólskini, og
hélzt gott véðúr allan daginn.
Þegar Stefán ságði mér frá
þessu, brá fyrir brosi á andliti
hans, og birti það mér þakklæti
hans til Guðs, sem fylgt hefði
honum í öllu hans Starfi.
í uppháfi voru aðeins fáein
gamalmenni á hælinu, en eru
nú 46 alls, óg í þessi 20 ár, sem
hælið hfefir vferið starfrækt, hafa
284 gamálmenni átt heimili í
Skjaldarvík.
Þrír fyrstu vistmenn hælisins
voru Stefán Árnason og frú
Soffía Eggertsdóttir frá Dalvík
og Jón Magnússon úr Hörgár-
(Framhald af blaðsíðu 5).
ur þorskhaus, lydda, heigull eða
skræfa, fleirtöluorð: skræður:
hamsar. Þannig fræðist maður
á hverri blaðsíðu um ótalmarga
hluti, sem maður hefur ekki
haft hugmynd um. Iðulega
muna menn ekki í svip nema
eitt heiti yfir sama hugtak, og
vefður því orðalag þeirra stagl-
samara eða fátæklegra en vera
þyrfti og snauðara að blæbrigð-
um. Þessi bók gefur oft fjölda
ágætra 'sámheita, og getur því
orðið til mikils hagræðis rithöf-
undum og öðrum, sem orðlist
stunda.
Auðvitað geta verið skiptar
skoðanir um einstaka atriði í
bók þessari, en það rýrir í engu
almennt gildi hennar. Svo að
ég nefni eitthvað, sem kom mér
undarlega fyrir sjónir er það,
að orðabókarhöfundarnir segja,
að bók sú, sem kristnir prestar
hafa um nærfellt tvö þúsund ár
kallað Biblíu, eigi eftir íslenzk-
um stafsetningarreglum að heita
biflía.
Fyrst er nú þess að gæta, að
þetta er sérheiti bókar og hví
skyldi þá eiga að rita það með
iitlum staf? Sjálfir skrifa orða-
bókarhöfundarnir: Gamla testa-
menti, Njála, Edda, Gamalnorsk
ordbok, og svo frv. Hvers á þá
þessi eina bók að gjalda? í öðru
lagi er þetta ekki íslenzkt heiti
heldur grískt og því ástæðu-
laust að stafsetja það eins og
íslenzkt stofnorð. í þriðja lagi
er þetta bókarheiti og hefur
alltaf vferið borið fram Biblía en
ekki „biflía" og getur hin gríska
orðmynd engu síður lagað sig
eftir íslenzkum beygingarregl-
um. Hvers vegna þá að fara að
breyta stofninum? Ekki viljum
vér láta fara þannig með íslenzk
bókarheiti í erlendum málum.
Ef þetta er í samræmi við ein-
hverjar stafsetningarreglur ís-
lenzkar, þá eru þær fráleitar og
á að breyta þeim.
Mikill kostur er 'það, áð bók
þfessi hefur tekið upp öll íslenzk
fugla- og grasaheiti og gefur
með sérstökum merkjum leið-
beiningar um það, hvar orðin
koma helzt fyrir, dýrfræði, eðlis
fræði, síærðfraéði, skáldmáli
fornu eða nýju, og svo frv. Auð-
vitað sáknar maður tilvitnana í
rit, en það hefði gert bókina
miklu fyrirferðarmeiri og bíður
þess, að hin mikla orðabók, sem
Háskólinn hefur í undirbúningi,
kemur út. Þá merkja höfundar
þáð, sem þfeir telja vont mól eða
vafasamt og er það ágætt. Hitt
tel ég vafasamt að stimpla forn
og ágæt orð eins og t. d. snerti-
bráður sem úrelt, þó að kannske
komi þau ekki fyrir í bókmennt
um seinni alda. Full ástæða væri
til að taka þau upp aftur. En ef
til vill er ekki átt við annað en
að þessi orð finnist ekki í nýrri
bókmenntum.
Það er annars firnamikill fróð
leikur, sem bók þessi hefur áð
geyma, og ætti hún að vera
hendi fylgin hverjum skólanem
anda. Þrátt fyrir það, að hún
gefur skýringar á um það bil
65 þúsund orðum, er hún furðu-
lega létt á höndúm og þægileg
meðferðis. Prentið fer vel. Það
sem helzt er áfátt útgerð bókar-
innar væri það, að bandið er lé-
legt og lítt til frambúðar.
Hafi ritstjórinn og samstarfs-
menn hans þökk fyrir sitt mikla
og góða verk.
dal.
Á tvítugsafmæli hælisins lá
Stefán Áfnason rúmfastur á
Sjúkrahúsi Akureyrar eftir upp
skurð. En hann var hress og
glaður í skapi, og vonaði að
komast heim aftur til Skjaldar-
víkur innan ákámms.
Stefán Jónsson hefir verið for
stöðumaður Elliheimilisins frá
upphafi, en óskáði þess oft og
heitt að fá samstarfsmann, sem
fyllilfega gæti komið í sinn stað.
Telur hann það Gúði að þakka,
að til hans kom Kristinn Einars-
son frá Brautarholti á Kjalar-
nesi, sem verið hefir Stefáns
hægri hönd síðan 1956.
Svo óskum við framvegis Elli-
heimilinu Skjaldarvík og starfs-
fólki þess Gúðs blessunar . og
þökkum starf þess í full 20 ár.
N. H.
m
\ HATTAR og 7
) KULDAHÚFUR (
NÝ SENÖTNG.
ELDHUSSLOPPAR
margar gerðir.
MARKAÐURINN
Sími 1261