Dagur - 04.12.1963, Page 4

4
9
—
LANDIÐ MÁ EKKI
„SMÆKKA44
FYRIR 40 árum var hinn snjalli
fræðimaður og rithöfundur, Sigurð-
ur Nordal starfandi prófessor í ís-
lenzkum bókmenntum við Háskóla
íslands. Rit hans og ræður vörpuðu
ljóma á æðstu menntastofnun þjóð-
arinnar innanlands og utan. Þótt við-
fangsefni hans í daglegu starfi væru
einkum sögulegs elnis, voru þjóðfél-
agsvandamál líðandi stundar honum
mjög hugleikin, einkum Jiau, er vörð
uðu sambúð lands og Jijóðar.
Eitt sinn um sumar tók hann sér
ferð á hendur frá Reykjavík austur
í Skaftafellssýslur og dvaldi Jiar um
hríð. Eftir þá för samdi hann ritgerð
eina, sem allfræg varð í Jiann tíð, um
Öræfin og Öræfinga, og var hún
prentuð í tímaritinu Vöku árið 1927.
í þessari grein varpaði hann fram
svohljóðandi spurningu:
„Á ekki að leggja Öræfin, Horn-
' strandir og Grímsey, afdalabýlin og
útnesjakotin í eyði, flytja allt fólkið
í beztu sveitirnar, rækta þær og efla?
Er það ekki hóflaus sóun fjár og
krafta að vera að Jienja svo fámenna
Jjjóð um allt Jietta stóra og misjafna
land?“
„Hagfræðingar og búfræðingar
verða að svara Jiessum spurningum
frá sínum sjónarhóli", segir liann og
bætir við Jjví „sjónarmiði“ til skýr-
ingar: „Það má vel vera, að allir fs-
lendingar gætu komist fyrir í lág-
sveitunum hér sunnanlands og ver-
stöðvunum á Suðurnesjum. Það
myndi spara stórfé til strandferða og
gera allar verklegar framfarir auð-
veldari. Og Jjá Jjyrfti enginn að
kvarta um fásinni og einangrun.“
En svör lians sjálfs voru m. a. Jjessi:
„----Ef vér drægjum saman byggð
ina í landinu, afneituðum vér Jjví
Iögmáli, sem hefur skapað Jjjóðina,
og ekki verður numið úr gildi með
neinni hagfræði.
Og í öðru lagi: ef vér hugsum oss,
að fólkið yrði kyrrt á Jjessum blett-
um, (Jj. e. blettum á Suðvesturlandi)
Jjá fyndist mér Jjjóðin vera orðin
stórum miklu fátækari, hvað sem
öllu framtali liði. Það sem gerir, að
íslendingar eru ekki í reyndinni sú
kotþjóð, sem Jieir eru að höfðatölu,
er einmitt landið, strjálbyggðin og
víðáttan. Það væri óhugsandi, að svo
fámennur flokkur gæti myndað sér-
staka og sjálfstæða Jjjóð, ef hann væri
hnepptur saman á svolítilli frjósamri
og þaulræktaðri pönnuköku. Það er
stærð landsins, sem hefur gert Jjjóð-
ina stórhuga, erfiðleikar Jjess, sem
hafa stappað í hana stálinu, fjöl-
breytni þess, sem hefur glætt hæfi-
leika hennar. En Jjó að svo væri, að
hagfræðin benti til hins gagnstæða,
liefur hún ekki ein úrskurðarvald
um slíkt mál. Margur myndi hika
við Jjau vöruskipti að láta manngildi
fyrir ktigildi.
Ef vér hugsum til að eyða hásveit-
ir Islands að mönnuin, Jjá er oss
miklu nær að leggja í eyði landið
allt. Enn er rými nóg í auðsælli lönd-
um fyrir ekki tápminna fólk en ís-
Iendingar eru. En ef Jjjóðin kemst
að Jjeirri niðurstöðu, að hér eigi hún
að standa, af Jjví að hún geti ekki
(Framh. á bls. 7)
GÍSLI GUÐMUNDSSON alþingismaður.
GÍSLI GUÐMUNDSSON alþing
Gísli Guámundsson sextugur
ismaður er orðinn sextugur.
Hann er fæddur á Hóli á Langa-
nesi tveim mánuðum áður en
Hannes Hafstein, fyrsti ráðherra
fslands og stjórn hans tók við
völdum. Þá voru íbúar Akur-
eyrarkaupstaðar á annað þús-
und og sex sinnum fleiri í
Reykjavík. Þá voru aldamóta-
Ijóðin sungin. Tvö þingeyzk
skáld, Guðmundur á Sandi og
Þorgils gjallandi búnir að
kveða sér hljóðs svo eftir var
tekið. Fyrsta vél hafði verið sett
í íslenzkan bát, fyrsta sláttu-
vélin flutt til landsins, fyrsta
kvikmyndin sýnd í Reykjavík,
fríkirkja byggð, Landakotsspít-
ali vígður og fyrsta bifreiða-
kaupin undirbúin með styrk frá
Alþingi. Stofnun íslandsbanka
var þá í undirbúningi og fyrstu
togarakaupin og hinar hörðu
deilur um símann á næsta leiti.
Nýir borgarar á morgni þess-
arar aldar fengu margar vöggu-
gjafir og hafa umfram allar aðr-
ar kynslóðir í þessu landi átt
kost á að njóta þeirra og ávaxta
þær með ævintýralegum hætti.
En stærsta ævintýrið á Hóli,
veturinn 1903 var auðvitað hinn
ungi sveinn í vöggu, er fyrst
leit dagsins ljós 2. desember og
skírður var Olafur Gísli. Fyrra
nafnið hans er víst mörgum
gleymt og var ekki meira flíkað
en svo, að kona Gísla afneitaði,
skömmu eftir brúðkaup þeirra
hjóna, Ólafs-nafninu við póst-
inn, sem kom færandi hendi
með bréf til herra Ólafs G. Guð-
mundssonar, og sagði á sinn
ákveðna hátt, að hér byggi eng-
inn Ólafur.
Rétt við Hólsbæinn rennur
Hólslækur, sem eflaust verður
nefndur Hólsá, þegar hann verð
ur laxavegui-. Ofan við bæinn
er óvenju stórgrýtt urð með ís-
núnum björgum. Þar var helzt-
ur leikvangur barnanna á Hóli,
hús byggð og hjarðir stórar
reknar í haga, vegir lagðir og
svo frv., og síst þess enn merki.
Þar er Stóristeinn, og þaðan
sást yfir veröldina. Hann var
nauðsynlegur útsýnisturn, þeg-
ar hugað var að kúm eða kind-
um, eða þegar von var manna-
ferða. Frá Hóli sést á haf út.
TiÞ’ austurs gnæfa Langanes-
fjöllin, til suðurs Háganga.
Gísli ólst upp með foreldrum
sínum á Hóli, Guðmundi Gunn-
arssyni og Kristínu Gísladóttur,
tveim systkinum og fósturbróð-
ur. Ættir hans eru úr Þingeyj-
arsýslum og N.-Múlasýslu. Þó
var Árni langafi hans Eyfirð-
ingur.
Ekki mun auður hafa verið í
garði hjá fjölskyldunni á Hóli.
Og löng var þaðan leið í skóla,
þeim, sem feta vildu mennta-
leið. Sú leið var þó Gísla hug-
leiknari en aðrar, og því hug-
leiknari, sem fleiri voru hindr-
anir. En hér fór sem oftar, þeg-
ar ungir menn og gáfaðir eiga
hlut að máli, að örðugleikar
ögra og stæla. Með aðstoð for-
eldranna sigraði hann þá, og
hélt að heiman. Fyrst lá leiðin
í Gagnfræðaskólann á Akur-
eyri. Þar lauk hann námi 1921.
Við Menntaskólann í Reykjavík
tók hann stúdentspróf árið 1926.
Við Háskólann las hann íslenzk
fræði í tvö eða .þrjú ár.
Árið 1930 varð Gísli ritstjóri
Tímans og hafði það starf með
höndum til ársins 1940. Erlendis
dvaldist hann um skeið, bæði í
Þýzkalandi á Norðurlöndum og
á ítalíu og kynnti sér stefnur
og strauma í menningu þjóða í
þessum löndum.
Norður-Þingeyingar kusu
Gísla á þing árið 1934 og ávallt
síðan, með óvenju miklu fylgi
og vanxandi. Eftir kjördæma-
breytinguna varð hann þingmað
ur fyrir Norðurlandskjördæmi
eystra og er það enn. Hann á að
baki lengsta þingsetu núver-
andi þingmanna þess kjördæm-
is.
Um skeið var Gísli sjúkur og
var rúmliggjandi um fjögurra
ára skeið, en náði heilsu á ný
þótt ekki gangi hann heill til
skógar. Á meðan hann var veik-
ur, sagði hann af sér þing-
mennsku. Gísli stundaði barna-
kennslu um skeið á heimaslóð-
um, síðar var hann kennari við
Samvinnuskólann nokkra vet-
ur. Nokkrar bækur hefur hann
þýtt og ritað fjölda greina í
blöð og tímarit, auk áðurnefnds
10 ára ritstjórastarfs. í mörgum
þingnefndum hefur hann að
sjálfsögðu starfað, lengst í sjáv-
arútvegsnefnd og form. hennar
um skeið, nefnd til að endur-
skoða tryggingarlögin, banka-
málanefnd í stjórn skuldaskila-
sjóðs útvegsins, í fjárhagsráði,
fulltrúi Framsóknarfl. í nefnd til
að undirbúa útfærslu fiskveiði-
landhelginnar 1958, form. at-
vinnutækjanefndar, sem vinstri
stjórnin skipaði 1956. Sú nefnd
gaf út 2 merk rit. Hér er fátt
eitt talið.
Kvæntur er Gísli Margréti
Árnadóttur frá Gunnarsstöðum,
hinni mikilhæfustu konu og
eiga þau eina dóttur barna,
Kristínu, sem er kandidat í
læknisfræði. Heimili þeirra í
Reykjavík er myndarlegt. Þang-
að er gott að koma, og þar koma
margir að norðan og austan.
Eftir kenningum þeirra
manna, sem fátt láta sér finnast
um sveitir landsins og fólkið,
sem þar býr — og því færra
sem sveitirnar eru fjær þunga-
miðju fólksfjölda, fjármagns og
stjórnvalds — er Langanesið lítt
til þess fallið að fóstra úrvals-
menn. Þar hafa þó margir slíkir
menn búið og þaðan ágætustu
menn komið — menn eins og
Gísli Guðmundsson alþingis-
maður —.
Frá öndverðu til þessa dags,
hafa sv.eitirnar fætt og fóstrað
nær alla þá fslendinga, sem bor-
ið hafa þá kyndla andlegs lífs
með okkar þjóð, er skærast hafa
logað. Enn sem fyrr, er það ung-
um hollt að njóta nokkurrar
einveru, handleiðslu foreldra í
margþættu starfi sveitanna, lifa
gróðurævintýri hvers sumars,
berjast við grimm vetrarveður
— og umfram allt; eiga samlíf
við náttúru landsins í daglegri
önn, sumar og vetur, þar sem
tæpast nokkur dagur er öðrum
líkur, og enginn dagur.líður án
ábyrgðar í starfi. Þetta var skóli
landsmanna frá fyrstu tíð, eini
skóli þeirra flestra.
Gamli bærinn á Ilóli á Langa-
nesi, var ekki háreistur á upp-
vaxtarárum Gísla og er nú kom
inn í eyði. En þar þótti öllum
gott að koma og þar var aldrei
þröngt. Þar bjó öndvegisfólk,
sem allra götu vildi greiða,
segja gamlir nágrannar að aust-
an. Velvildin og vakandi áhugi
á almennum málum flýr ekki
lága súð. Ekki flytur hún heldur
í nýtízkulegar stofur nema í
hjarta fólksins. Og eitthvað ann-
að flutti Gísli með sér frá Hóli
en veraldarauð, þá er hann fór
þaðan 26 ára gamall, eitthvað,
sem vel hefur dugað til þessa
dags.
Fyrstu kynni mín af Gísla
Guðmundssyni urðu með nokk-
uð sérstæðum hætti, og tveim
áratugum áður en ég sá hann
fyrst. Þau bárust með ungu
fólki úr N.-Þingeyjarsýslu, er ég
kynntist og vitnuðu um svo
mikla virðingu á þessum manni,
að mér varð minnisstætt. Síð-
ustu árin hafa leiðir okkar Gísla
legið saman, og nú skil ég unga
fólkið að austan.
Um þingmannsstörf Gísla eru
aðrir mér fróðari, en vitur mað-
ur er hann talinn, jafnt af and-
stæðingum, sem flokksmönnum
hans, og stjórnmálabarátta hans
drengileg. Með færustu mönn-
um er hann á ritvelli og í ræðu-
stól, jafnan prúður í málflutn-
ingi og slær ógjarnan á þá lágu
strengi, sem óþarflega oft
hljóma á vettvangi stjórnmál-
anna í þessu landi. Spjót kann
hann þó að henda á lofti, ef að
honum er beint, en brýtur þau
fremur en að senda þau aftur.
Betra hljóð fær hann en flestir
aðrir, enda flytur hann mál sitt
af alvöruþunga.
Góðar gáfur og mikla þekk-
ingu þingmannanna okkar 60,
dreg ég ekki í efa. En þess er ég
fullviss, að þá væri betri okkar
hagur og viðsjár ei til skaða, ef
þingmenn væru minna við
græsku kenndir og lýðskrum,
en meira við hinar fornu dyggð-
ir heiðarleikans í samskiptum
sín í milli og í störfum fyrir
þjóðfélagið — og að þeir hefðu
fleiri en nú, eins mikla trú og
Gísli Guðmundsson á framtíð
landsins alls og skapfestu til að
standa vörð um hagsmuni hinna
dreifðu byggða eins og hann, og
væru jafn vammlausir í verki.
Gísli Guðmundsson er hár
maður vexti, stórskorinn, skol-
hærður, augun dökk og alvar-
leg undir loðnum brúnum. Hæg
látur er hann í framkomu, ljúf-
ur í viðmóti og tillitssamur.
Margir hafa á skrifstofum
Dags beðið fyrir kveðjur til
Gísla, í tilefni afmælis hans,
meðal þeirra Bernharð Stefáns-
son, sem segist meta hann
manna mest, eftir löng og góð
kynni.
Ég þakka margar þarfar leið-
beiningar hans og margvíslega
aðstoð um leið og ég sendi hon-
um og heimili beztu hamingju-
óskir. E. D.
'-j
STÆKKUN kjördæmanna árið
1959 hefur verið ýmsum góðum
mönnum illur þyrnir í auga æ
síðan af skiljanlegum ástæðum.
En. fátt er svo með öllu illt að
ekki boði nokkuð gott, og það
á líka við hér. A. m. k. hefðum
við hér vestur við Eyjafjörð
ekki annars fengið hlutdeild í
alþingismanninum Gísla Guð-
mundssyni, sem á sextugs af-
mæli í dag (2. des.).
Til þess tíma höfðu Norður-
Þingeyingar um langt skeið set-
ið einir að honum og fylkt sér
um hann af sjaldgæfri ein-
drægni. En við breytinguna
miklu, sem sumir kalla kjör-
dæmabyltingu, þandist ríki
hans út allt vestur til Eyjafjarð-
ar og stendur nú traustum fót-
um hér eigi síður en austur þar.
Því hafa nú margir menn hér
um slóðir eins og undirritaður,
fengið tækifæri til að kynnast
Gísla Guðmundssyni betur en
áður. Leyfi ég mér að fullyrða,
að báðir aðilar, hann og við,
hafi hagnazt vel á þeim kynn-
um.
Hann hefur komizt í nánari
snertingu við menn og málefni
þeirra héraða norðanlands, sem
telja verður, að hafi einna mest-
an viðnámsþrótt gegn þeirri
þjóðfélagsþróun, sem hann hef-
ur kjörið sér að hamla á móti
og aldrei sparað til krafta sína,
þ. e. gegn samdrætti byggðar-
innar í einn landshluta fjærst
hans eigin heimaslóðum.
Sú snerting hlýtur að Vera
honum bæði örvun og hvatning.
•Við höfum hinsvegar kynnzt
betur merkum stjórnmálamanni
og óvenjulegum persónuleika,
sem hverjum manni er ávinning
ur að þekkja.
Persónulega hefi ég aðeins
þekkt manninn skamma hríð og
ætla mér heldur ekki þá dul að
reyna að rita mannlýsingu eða
gera einhvers konar úttekt á
stöi-fum hans, enda veit ég ekki
hversu þakksamlega það væri
þegið af sjálfu afmælisbarninu.
Hann er ekki af þeirri gerð, sem
liggur eins og opin bók fyrir
hvern, sem í vill líta.
Þó þarf 'ekki langa kynningu
við Gísla Guðmundsson til að
átta sig á nokkrum höfuð drátt-
um í persónulýsingunni.
Traustvekjandi er lýsingar-
orð, sem mikið er notað nú til
dags og stundum af litlu tilefni.
Þó er það einmitt orðið, sem
mér dettur fyrst í hug, þegar
um Gísla er að ræða. „Hann er
sá maður, sem ég vil helzt leita
til ef mig vantar heilráði", sagði
einn samþingsmaður hans við
mig nú á dögunum. Undir það
munu margir taka. Vegir stjórn-
málanna eru stundum undarleg-
ir, refilstígar og loftið yfir þeim
lævi blandið. En til eru menn,
sem betur fer, og Gísli Guð-
mundsson er einn þeirra, sem
halda sitt strik í gegn um mold-
viðrið þótt sviptibylji reki á
ýmist frá hægri eða vinstri.
Slíkir menn skapa í kringum
sig andrúmsloft heilbrigði og
jafnvægis. í návist þeirra er
gott að halda sig. Þeim, sem
situr á þingpalli og hlustar á
umræður, kann að finnast á
stundum, sem einhver blær
óraunveruleika umleika sviðið.
Þá er heillaráð að renna augum
út í hornið þangað sem Gísli
Guðmundsson situr í Neðri
deild. Þá nær maður aftur
í öruggu sambandi við jörðina
og skynjar réttar áttir.
Ég óska honum innilega til
hamingju með 60 ára afmælið
og vona að Norð-Austurlands-
kjördæmið megi lengi njóta-
starfskrafta hans.
Hjörtur E. Þórarinsson.
2. desember 1963.
í DAG er Gísli Guðmundsson,
alþingismaður sextugur. Af því
tilefni mundum við, gamlir
sveitungar hans og vinir, gjarn-
an hafa óskað þess að mega
taka í hans hlýju hönd, til þess
að árna honum og fjölskyldu
hans heilla. Því miður eigum
við þess nú ekki kost. En marg-
ir munu þeir, er senda vilja
Gísla Guðmundssyni hamingju-
óskir sínar. Mig langar nú að
biðja Dag að flytja mínar heilla-
óskir, og sveitunga minna, suð-
ur yfir fjöll og heiðar.
Við þökkum Gísla Guðmunds
syni fyrir hans einstöku tryggð
við sína fæðingarsveit og sýslu.
Við þökkum skelegga baráttu
hans fyrir rétti og lífsafkomu
fólksins í hinum dreyfðu byggð-
um þessa lands. Við þökkum
fórnfýsi hans, sívökulan áhuga
á öllu því, er til góðs má verða,
einstaka hjálpsemi við alla þá
er minna mega sín og óbrigðul-
an drengskap í hvívetna.
Það er okkur mikið ánægju-
efni að hafa mátt eiga hlut að
því að senda svo einstakan ágæt
ismann inn á Alþingi. -
Þar er vissulega þörf fyrir
marga slíka menn. Við vonum,
að um mörg ókomin ár megi
hann ganga heill til starfa, fyrir
land og þjóð, og að þjóðinni
fylgi sú gifta, að hún velji til
forystu í sínum málum menn
með hugarþeli og drengskap
Gísla Guðmundssonar. Þá
mundi mörgu ráðið á betra veg
en nú er og ánægjulegra að
vera íslendingur.
Sigui'ðiu' Jónsson Efra-Lóni.
FYFIR MEIRA en fjörutíu ár-
um bar fyrst saman fundum
okkar Gísla Guðmundssonar. í
fyrstu voru kynni okkar lítil
en fóru vaxandi með árunum,
einkum eftir að hann, haustið
1935, giftist mágkonu minni
Margréti Árnadóttur frá Gunn-
arsstöðum og þó sérstaklega eft-
ir að þau hjónin fóru að dvelja
hér fyrir norðan nokkurn tíma
á sumrum. Hafa þau þá stund-
um dvalið á heimili mínu og
kynning þar af leiðandi orðið
náin.
Það er gott að vera með Gísla
Guðmundssyni jafnt á gleði sem
sorgarstundum. Á gleðistundum
getur hann verið hrókur alls
fagnaðai' og hin létta kímni
hans og hin meitluðu og hnit-
miðuðu tilsvör hans gera það að
verkum að öllum, sem með hon-
um eru á slíkum stundum verð-
ur létt í geði.
Á stundum sorga og erfið-
leika er ekki síður gott með
honum að vera, er hann miðlar
samferðamönnum sínum af
sinni miklu bjartsýni og skap-
styrk. Þeir eru áreiðanlega orðn
ir margir, sem hafa á erfiðum
stundum sótt til hans styrk og
holl ráð, og farið af fundi hans
glaðari og bjartsýnni en er þeir
komu til hans.
Fáa menn hefi ég þekkt, sem
eru bundnir jafn sterkum
böndum við ætt og átthaga, sem
Gísli Guðmundsson. Það eru
hans mestu yndisstundir þegar
hann hefur aðstöðu til að dvelja
á Langanesi og í Þistilfirði með-
al ættingja og vina og mörg eru
þau orðin framfaramálin hér í
Norður-Þingeyjarsýslu, sem
hann hefur stutt vel og drengi-
lega.
Ég gat þess hér að framan, að
Gísli væri bundinn sterkum
böndum ætta og átthögum. Ég
minnist þess er ég eitt sinn kom
í Hól með Gísla, en þar er hann
fæddur og uppalinn. Gengum
við þá á hólinn þar sem hann
lék sér ungur. Gekk hann þar
um langa stund sæll og glaður
og rifjaði upp bernskuminning-
ar sínar og sagði mér frá leikj-
um sínum og leiksystkina sinna.—
Á löngu tímabili átti Gísli í
ströngu stríði við hættulegan
sjúkdóm. Lá hann í gifsi árum
saman, en aldrei missti hann
kjarkinn og alltaf var hann
bjartsýnn og vongóður um bata
og eftir langt stríð náði hann
heilsu, sem nú má teljast sæmi-
leg.
Þess má geta að hann stóð
ekki einn í því stríði, því þar
barðist hin dugmikla kona hans
með honum. Hefur hún ætíð
stutt hann vel í öllu hans starfi
og stríði og jafnframt búið hon-
um heimili, sem hefur verið
honum sannur griða og hvíldar-
staður.
Það munu verða margir, sem
leggja leið sína heim á heimili
Gísla á sextugs afmæli hans.
Við vinir hans hér á ættarslóð-
um hans höfum ekki aðstöðu til
að vera þar með. En við send-
um honum og fjölskyldu hans
hugheilar hamingjuóskir, og
óskum þess að mega hafa hann
að samferðamanni á lífsleiðinni
"\
enn um mörg ókomin ár.
Halldór Ólasson
Gunnarssíöðum.
Minningar Vigfúsar:
„Æskudagar“ og
„Þroskaár“
lást enn þá.
Eignist þær bækur,
meðan þess er kostur.
TVÖ BARNARÚM
með niðurfelldri hlið
til sölu í Lyngholli 12.
ATVINNA!
Stúlka eða eldri kona
óskast um óákveðinn
tíma.
Uppl. í síma 1382.
TELPNA- og
DRENGJAJAKKAR
úr Odelon.
Bláir, rauðir og grænir.
UNGBARNAPEYSUR
úr Dralon.
DRENGJAFÖT
margar gerðir.
VERZLUNIN DRÍFA
Sími 1521
Dömugolftreyjur
úr Dralon, ileiri litir.
Svartar peysur
með rúllukraga.
VERZLUNIN DRÍFA
Sími 1521
TIL JÓLAGJAFA:
DÖMU-
UNDIRFATNAÐUR
í mjög fjölbr. úrvali.
GREIÐSLU SLOPP AR
nýjar gerðir.
GJAFAKASSAR
fallegt úrval
o. fl. o. fl.
VERZLUNIN DRÍFA
Simi 1521
AUGLÝSIÐ I DEGI
HEYRIÐ ÞIÐ, KRAKKAR!
r
Jólasveinninn er lagður af stað. A sunnudaginn
8. desember klukkan 4 síðdegis
kemur hann til byggða.
Ef veður leyfir, getið þið lieyrt
hann og séð á svöluin verzlun-
arhússins Hafnarstræti 93. Þá
verður hann kominn í jólaskap
og raular fyrir ykkur nokkrar
vísur.
SENN KOMA JÓLIN!
Kaupfélag Eyfirðinga