Dagur - 12.03.1964, Blaðsíða 4

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1166 og 1167
Ritstjóri og ábyrgðarxnaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Preittverk Odds Bjömssonar h.f.
Hús
skáldsins
HÚSIÐ HVÍTA númer 6 við
Bjarkrstíg, hús skáldsins frá Fagra-
skógi, er í vissum skilningi helgur
staður. Það er vígt af þjóðskáldinu
og einsetumanninum Davíð Stefáns-
syni, sem var ástsælastur allra ís-
len/.kra skálda. Hann byggði sér
þetta hvíta hús og bjó þar til ævi-
loka. Þar var hann löngum einn með
skapara sínum, knúði hörpu sína og
gaf þjóð sinni þá söngva, sem hún
nam og gerði að sínum. Hús Davíðs
er nú autt en varðveitir hið dýrmæta
bókasafn, listaverk, sem skáldið
átti og alla húsmuni, jafnvel stól-
inn hans, skrifborðið og pennann,
auk allra óprentaðra handrita.
Vonandi taka ættingjar skáldsins
og aðrir ástvinir það ekki illa upp,
þótt hér sé um eignir hans fjallað
á opinskáan hátt, þegar hann nú
hefur safnast til feðranna. Akureyr-
ingar, Norðíendingar og þjóðin öll,
þarf að eignast þetta hús og hús-
muni. Þúsundir manna um land allt
þurfa að eiga þess kost, að draga skó
af fótum sér, ganga inn í hús þjóð-
skáldsins við Bjarkarstíg og eignast
þar hljóða hátíðastund. Akureyrar-
bær þarf að eiga frumkvæði að þessu,
ef um það mega takast samningar
við þá aðila, sem hlut eiga að máli.
Honuin er það skyldast, og það yrði
kaupstaðnum til sóma að hugsa í
þessu efni til komandi daga án smá-
munasemi.
Núverandi stjórn Akureyrarkaup-
staðar verður vart fyrirgefið það nú
eða síðar, ef hún vanrækir þetta mál,
enda góður vilji hennar ekki fyrir-
fram í efa dreginn. En vel rnætti í
þessu sambandi minnast þess, hve
seint var við brugðið um Sigurhæðir
Matthíasar og mætti það vera til við-
vörunar.
Bjarkastígur 6 á Akureyri getur
orðið veglegur minnisvarði um
Davíð Stefánsson frá Fagraskógi, ef
Norðlendingar skilja sinn vitjunar-
tíma. Um vilja almennings þarf eng-
inn að efast, og hann hlýtur að knýja
á og krefjast aðgerða.
Margir hafa hringt til blaðsins nú
síðustu dagana og látið í ljós ósk
um, að þessu máli verði hreyft nú
þegar. Þeir hafa bent á fjölda margt,
máli sínu til stuðnings, fleira en hér
hefur verið drepið á. En hver getur
með jafnaðargeði horft á bækur
skáldsins, liandritin, listaverkin, já
húsmunina alla, borna út úr húsinu
hvíta? □
(iin iii iiiiiiiiiiiiiin 111)1111 iiiii ■■•111111111(1
JÓNAS JÓNSSON FRÁ HRIFLU: ..
1111111111 • 111 ■ i ■ 111111■■1111111•■i111•11•111>
MÁLEFM BÆNDA 1964
MAÐURINN, SEM VILL
LEGGJA 5 ÞÚSUND BÆND-
UR AÐ VELLI.
MENN hugsa nú töluvert um
málefni bændanna, töluvert
meira en vant er. Skörungar
fara um landið og halda fyrir-
lestra og fá mikla aðsókn.
Gunnar Bjarnason kennari á
Hvanneyri var einna fyrstur til
vígs og birti mikla grein í Morg-
unblaðinu um framtíð landbún-
aðarins. Hann sagði að smábýli
væru ekki arðvænleg. Hans til-
taga var að leggja að velli 5 þús-
und bændur. Hann gerði ráð
fyrir að þúsund bændur yrðu
eftir og að þeir myndu fram-
leiða nóga búvöru handa bæj-
unum; kjöt, mjólk, skyr og
fleiri góða hluti. Þar að auki
vildi Gunnar ætla bændum að
hafa stór alifuglabú og mikla
svínarækt. Flytja síðan mikið af
þeirri vöru til útlanda.
Mál Gunnars var fjörugt, eins
og hans var von og vísa, en
bændur hafa brosað í kampinn
og þótt nokkuð mikið nýjabrum
ið. Síðan segir Gunnar í Morg-
unblaðinu, að hann hafi í
hyggju að halda fundi víða um
land, og að til hans hafi verið
leitað að norðan, úr tveim sýsl-
um með ræðuflutning. Þó að
flestum finnist tillögur Gunnars
býsna fráleitar, er rétt að
kryfja þær til mergjar.
HVAÐ KOSTAR SÚ
BVLTING?
Eðlilegt er að bændur spyrji
hann spjörunum úr, er hann
kemur á fundina, og þá fyrst og
fremst hvernig stórbreytingum
þeim, sem hann gerir tillögur
um, verði komið í framkvæmd.
Hvað eigi t. d. að gera við þau
fimm þúsund býli, sem lögð
yrðu niður? Verða þau hjáleig-
ur stóru jarðanna og hvernig á
að skilja við bændurnar og fjöl-
skyldur þeirra? Hver kaupir
eignir þeirra, ræktarlöndin og
byggingarnar? Hvað kostar að
byggja heimili fimm þúsund
bænda í þéttbýlinu og atvinnu-
tæki fyrir þetta fólk? Og hvað
kosta 500 kúa búin hans Gunn-
ars í sveitunum? Setjum svo að
ríkið kaupi jarðir bændanna.
En hvað þá um hús og ræktun?
Það er kaldrænt að gera ráð
fyrir þeirri eyðileggingu, án
þess að hugsa um afleiðingarn-
ar. Gunnar verður líka að út-
skýra, hvernig ráða á fram úr
atvinnumálum þesssa fólks, sem
samkv. tillögum hans á að flytja
úr sveitunum.
HÖFUNDAR VERÐA AÐ
FINNA ORÐUM SÍNUM
STAÐ.
Fimm þúsund heimilisfeður
og þeirra vandafólk, sem lítið
fengju fyrir óseljanlegar eign-
ir myndu fá kaldar viðtökur í
yfirfullu þéttbýli við sjóinn.
Það er vitaskuld hægt að hugsa
sér það voðastökk að fimm þús-
und bændur hverfi á skömmum
tíma úr sveitum og vinni sér
borgararétt í nýju sveitarfélagi.
En það er með öllu óafsakanlegt
að leiðtogar búnaðarmála, eins
og Gunnar Bjarnason, kasti
fram tillögum um eins gífurlega
samfærslu búanna, þar sem
sjötti hlutinn er skilinn eftir en
hinum kastað út í óvissuna.
Sæmilegir höfundar verða að
geta fundið orðum sínum stað,
þar sem á að ráðstafa stærstu
stétt þjóðarinnar.
ANNAR GUNNAR OG ÖNN-
UR SJÓNARMIÐ.
Það er til annar Gunnar en
Gunnar á Hvanneyri, og það er
Gunnar Guðbjartsson bóndi í
Hjarðarfelli á Siæfellsnesi. Hon-
um bar skylda til, sem formanni
Stéttaréflags bænda, að fara um
landið, gefa góð ráð og kynna
sér ástand og horfur hjá bænda
stéttinni. Gunnar Guðbjartsson
er búinn að halda fölmenna
fundi, með Húnvetningum,
Skagfirðingum, Norður-Þingey-
ingum, Akureyringum og Eyfirð
ingum. Um sama leyti hefur
Sveinn Jónsson á Egilsstöðum
haldið vakningarsamkomur fyr-
ir austfirzka bændur á Egils-
stöðum. Það er einkennilegt
um þessa fundi, hvað þeir voru
fjölmennir, þrátt fyrir fámenni
heimilanna. Bændur hafa sótt
fundi hér og tekið þátt í um-
ræðum af miklum áhuga. Sýni-
legt er, að hér er annað við-
horf en á pólitísku fundunum.
Um mörg undanfarin ár hafa
jafnvel æfðustu ræðumenn þing
flokkanna orðið að sætta sig við
það, úti á landsbyggðinni, að
fólk kæmi ógjarnan nema byrj-
að væri með skemmtun, söng,
spili og eftirhermum, búktali og
þessháttar skemmtiatriðum.
Með því móti sótti nokkuð af
fólki fundina. En sjaldan var
andlegt samband milli ræðu-
manna og þeirra, er á hlýddu.
En Gunnar Guðbjartsson fékk
næga aðsókn, hvar sem hann
kom og um síðasta fundinn, á
Akureyri, segir Dagur að hann
hafi bókstaflega sprengt með
fjölmenni hið mikla samkomu-
hús, Hótel KEA. Fundarmenn
komu úr öllu héraðinu, úr
Eyjafjarðardölum, Oxnadal,
Hörgárdal, Svarfaðardal, Sval-
barðsströnd, Fnjóskadal. Vaðla-
heiði var fær eins og á sumar-
degi. Þessa bændamessu sóttu
nokkurn veginn allir þeir
sveitamenn úr heilum hreppum,
NORÐURLANDSBORINN stóri
Nú skal kveða um na.far þann,.....
— „Norðurlandsborinn“ kallaðan —
sem mjög var um rætt og ritað,
og vetur og suniar, vor og haust,
víða án gagns, en hvíldarlaust,
hefir við steininn stritað.
Hann át sig í gegnum grjót og sand,
gersemi niesta um Norðurland
og víðar þótt væri leitað.
Svo barst oss að sunnan boðun sú,
af borforsjón lands oss væri nú
lengur um not lians neitað.
Andniæli dugðu ekki par,
eyru valdliafanna reyndust þar
þykkari en þingeysk hraunin.
Þokað varð engu þar um spor,
þyrfti víst lengri og stærri bor
til að koma við þeirra kaunin.
Þar björguðu ei rök né bænamál,
blíðmælgi, hótun, kvein né tár,
að bornum svo brátt þeir vendu,
og báru hann, svo og blökk og spil,
á brott, eins og hann var langur til,
og Surtseyjar grönnum sendu.
Vér hörmum því mjög um Norðurnes
vom niðurborandi langintes
— með sæmd vora og stolt í sárum —.
Autt er set hvar hann áður var,
ófullgerð holan grætur þar
— því miður — þurrum tárum.
Von er að mönnum verði leitt,
hvar vatnið er, bæði kalt og lieitt,
svo mjög af skammti skornum,
er svo er bægt þeirra heill og hag.
Nú hætti ég þessurn rata-brag,
— bálreiður út af bornum.
DVERGUR.
5
Fréttir úr Reyk jadal
Ungíingar ætla í skemmtiferðalag
til Mývatnssveitar á vegum Æskulýðsráðs Ak-
ureyrar og ferðaskrifstofunnar Lönd & Leiðir
ÆSKULÝÐSRÁÐ Akureyrar
sem möguleika höfðu á að
sækja hana.
BÆNDUR VERÐA AÐ FÁ
LEIÐRÉTTINGU SINNA
MALA.
Það lítur út fyrir að á öllum
þessum fundum hafi fundarboð-
andi og fundarmenn rætt marg-
ar hliðar bændamálsins, eins og
það horfir nú við. Allir vita nú,
að sveitamennirnir bera minna
úr býtum fyrir sína framleiðslu
heldur en aðrar stéttir fá í
kaup. Þetta er að kenna gömlu
samkomulagi við verkamanna-
samtökin. Ef þetta form hefur
einhvern tíma átt við, er sá
tími liðinn. Launamannastétt
landsins hefur fengið mikla
tekjuhækkun með úrskurði
kjaradóms og sá úrskurðúr nær
bæði beint og óbeint bæði til
verzlana einstakra manna og
nokkurra samvinnufélaga. Víða
er þessi kauphækkun mjög
áberandi. Þannig hafa kunnáttu
menn við mjólkuriðjuna í
mjólkurbúunum og bílstjórar,
sem flytja mjólk bændanna frá
Suðurlandi til Reykjavíkur
langtum hærri tekjur en bænd-
urnir hafa fyrir sína fram-
leiðslu. Þetta er aðeins eitt
dæmi af mörgum. En svo mikið
má fullyrða, að ef bændastétt-
inni tekst ekki á þessu ári að
bæta aðstöðu sína um tekjur af
framleiðslunni frá því sem ver-
ið hefur, þá standa þeir miklu
verr að vígi heldur en fólkið í
bæjunum, sem styðst við kjara-
dóminn og harðfengna sókn í
kaupdeilum. (MEIRA)
Laugum 28. febrúar. Ekki verð-
ur annað sagt, en nokkuð skjóti
skökku við um tíðarfar, þegar
saman eru bornar stillur þær
og blíðviðri, sem verið hafa síð
an um áramót og kuldar og
hrakviðri á s.l. sumri og hausti.
Sunnanátt og hlýindi undanfar-
inna vikna hefðu verið bændum
ólíkt notadrýgri að sumarlagi
en nú, því að slíkt tíðarfar
kemur lítt að gagni í fóður-
sparnaði, þegar nautgriparækt
er aðalbúgrein. Því má þó ekki
gleyma, að mjólkurflutningar
og aðrar samgöngur ganga
snuðrulaust.
Vegna góðra samgangna hef-
ur félags- og skemmtanalíf ver-
ið með meira móti í sveitinni,
þrátt fyrir að nú stendur yfir
stækkun og breyting á sam-
komuhúsi sveitarinnar að
Breiðumýri. Mývetningar höfðu
þar tvær sýningar á gamanleikn
um „Allra meina bót,“ aðra
sýninguna einkum fyrir nem-
endur skólanna að Laugum. Hið
sama gerði Leikfélag Húsavík-
ur. Sýndi það verkefni sitt,
gamanleikinn ,Meðan sólin skín‘
tvisvar sunnudaginn 23. febrú-
ar. Af samkomum á vegum inn-
ansveitarmanna skal hér getið
um hjónaball í janúar og þorra-
blót í byrjun febrúar, hvort
tveggja fjölmennar samkomur.
Kirkjukvöld var í Einarsstaða
kirkju 14. febrúar, einn liður í
kirkjuviku í prófastsdæminu.
Ræðumenn voru þar sóknar-
prestarnir sr. Jón Bjarman og
sr. Björn H. Jónsson, og Arnór
Sigmundsson bóndi, Árbót, Að-
aldal. Kirkjukór sóknarinnar
söng undir stjórn sr. Arnar
Friðrikssonar, Skútustöðum.
Spilamenn byggðarlagsins
hafa verið athafnasamir mjög
síðustu mánuðina. Fyrir og eft-
ir áramót fór fram tvímennings-
keppni í bridge, alls 4 kvöld.
Sveit frá umf. „Efling,‘“ Reykja
dal tekur þátt í héraðskeppni í
bridge, sem nú stendur yfir á
vegum HSÞ. Sjö 4ra manna
sveitir, sex úr hreppum sýslunn
ar og ein frá Húsavík taka þátt
í keppninni og fer hún að öllu
leyti fram í nýju barnaskóla-
húsi Reykdæla hjá Litlulaug-
um, en það hús var tekið í
nokun nokkru eftir áramótin.
Dalvík 6. ntarz. Leikfélag Dal-
víkur er búið að sýna Bör Bör-
son sjö sinnum við mikla aðsókn
og góðar undirtektir. Á frum-
sýningunni, 22. febrúar, var 20
ára afmælis félagsins minnst, og
þess að það hafði þá sýnt 42
sjónleiki.
Að morgni 1. marz s.l. kvikn-
aði í húsinu nr. 9 við Grundar-
braut á Dalvík. Húsbóndinn,
Júlíus Snorrason, var ekki
heima, en Aðalheiður kona hans
Nú stendur einnig yfir 4ra
manna sveitakeppni á vegum
ungmennafélagsins m. a. til
undirbúnings því, að Mývetning
ar og Reykdælir leiði saman
hesta sína við spilaborðið svo
sem venja hefur verið hina síð-
ustu vetur.
20. febrúar komu tveir efri
bekkir Gagnfræðaskólans í
Húsavík í heimsókn suður að
Laugum ásamt skólastjóra sín-
um og kennurum. Kepptu gest-
irnir og nemendur héraðsskól-
ans í frjálsum íþróttum innan
húss, sundi og skák og skemmtu
sér við dans um kvöldið, áður
en heim var haldið.
Nú um þessar mundir eru
hafnar á ný byggingafram-
kvæmdir við útibúsbyggingu
Kaupfélags Þingeyinga hjá
Laugum. Mun nú ætlunin að
hraða framkvæmdum, svo að
verzlun geti hafizt þar í sum-
ar. G. G.
ásamt tveim börnum þeirra
komust út úr húsinu ósködduð.
Slökkviliðið réði niðurlögum
eldsins, en húsið, sem er timbur
hús, skemmdist mikið og enn-
fremur innbúið.
Afli er tregur á línu og í net,
en reitingur hjá togskipunum
Björgvin og Björgúlfi. Á land
hafa borizt 290 tonn af slægðum
fiski og 212 tonn af óslægðum,
miðað við febrúarlok. Q
og Ferðaskrifstofan Lönd og
Leiðir Akureyri hyggjast hafa
samstarf um skemmtiferð ung-
menna um næstu páska.
Farið verður frá Akureyri
laugardaginn 28. marz n. k. kl.
13 og dvalið í Mývatnssveit, en
til baka verður farið á mánudag
og komið heim um 21—22 §pu
kvöldið. Dagskráin er rakin ífcr
á eftir.
Eins og allir vita er nauðsyn
á að ferðalög unglinga séu vel
skipulögð og undir góðri farar-
stjórn, en það hefir viljað
brenna við að hópferðir ung-
linga hafi á margan hátt mis-
tekist.
Hyggst Æskulýðsráð Akur-
eyrar nú gera tilraun, með aðil-
um sem um ferðamál fjalla, að
koma á vel skipulögðum
skemmti- og kynnisferðum um
landið.
Komið hefir til tals að stofn-
aður verði ferðaklúbbur ung-
linga í samráði við ferðaskrif-
stofur eða fei’ðafélög og yrði þá
vetrarstarfsemi þess klúbbs mið
uð við undirbúning og kynningu
vegna fyrirhugaðra ferða sum-
arsins auk vetrarferða.
Ferð sú sem farin verður um
páskana getur því orðið upphaf
að frekara starfi unglinga í
ferðamálum.
Upplýsingar um fyrirhugaða
ferð um páskana gefur æsku-
lýðsfulltrúi bæjarins, sími 2722
og Ferðaskrifstofan Lönd og
Leiðir, sími 2940.
Dagskrá ferðarinnar er sem
hér segir:
Laugardagur 28. marz. Kl. 13
Lagt af stað frá L & L. KI. 16
Miðdegiskaffi í Reynihlíð, (far-
angri komið fyrir). Kl. 17.
Frjálsst. Kl. 19. Bað í Grjóta-
gjám (upplýstar með gasljós-
um). Kl. 21. Kvöldvaka, mynda-
sýningar. Kl. 24. Kyrrð.
Páskadagur 29. marz. Fyrir
hádegi. Ekið að Skútustöðum
og hlýtt á messu. Kl. 12. Hádeg-
isverður. Kl. 13. Vlið um göngu
á Hverafjall, útreiðartúr, dorg,
skauta o. fl. Kl. 19. Kvöldverð-
ur. Kl. 20. Bað í Grjótagjám
(upplýstar með gasljósum) Kl.
21. Kvöldvaka (skemmtikraft-
ar). Kl. 24. Dansað. Kl. 02.30.
Kyrrð.
Annar i Páskum, 30. marz.
Kl. 9. Fótaferð og morgunverð-
ur. Kl. 10. Ekið í Námaskarð.
Kl. 12. Hádegisverður. Kl. 13.30.
Brottför.
Á heimleið úr Mývatnssveit.
Byggðasafnið á Grenjaðarstað
skoðað. Laxárvirkjun og Reykj-
arhverfi skoðað. Kl. 21. Komið
ti Akureyrar. □
Húsbruni á Dalvík
Sigríður horfir á Iðunni og fylgir henni með augunum, meðan
þær 'búa sig undir nóttina. Hún reynir sjálf að segja hrafl af því,
sem hún hefir aðhafst um kvöldið. Iðunn brosir aðeins hlýlega til
hennar og svarar stundum á víð og dreif og smeygir sér sxðan inn
í svefnklefa sinn.
Sigrður verður að láta sér nægja forvitnina eina og vaka eða sofa
yfir henni.
Iðunn kærir sig ekkert um að segja Sigríði neitt um heimsókn-
ina hjá Rossí. En ef til vill hefði hún spjallað dálítið um þetta
við Björgu, ef hún hefði komið í stað Sigríðar. Iðunn er ekki eins
viss um Sigríði, hún er svo opinská og skrafhreifin, en getur sam-
tmis verið talsvert dul. Það er svo erfitt að átta sig á, hvort hún er
sannur vinur eða ekki.
Þegar Iðunn er háttuð berst henni til eyrna deyfðir flygiltónar.
Hún hlustar og heldur nærri anda. „Elegí“ aftir Massenet getur
vakið hjá manni titrandi þrá eftir — já, eftir hverju? Kannski ást.
Hefði það verið annar maður, sem spilað hefði þarna inni: Fyrst
„Elegí“ eftir Massenet, og síðan strax á eftir „Crescendó" eftir
Lasson. Þá hefði það verið eins og ástarjátning og ósk um heita
ástarstund. En nú er það Rossí, sem leikur á flygilinn. Og hann
leikur ekki Crescendó. — Nei, nú vill hún hætta að hugsa — og
fara að sofa.
En Sigriður liggur vakandi. Hún heldur áfram að hugsa um
Iðunni og dvöl hennar hjá Rossí. Hvernig stóð nú á því? Henni
væri sveimér forvitni á að vita nánar um það. — En svo varð
henni hugsað um sín eigin einkamál. Það er eitthvað, sem angrar
hana. Já, hxin sér eftir því, að hún hafi látið þennan síðasta vininn
kyssa sig í kvöld. Það var í fyrsta sinn, sem þau voru saman tvö
ein. Og hún hefði ekki átt að sýna honum nein bliðuhót, svona
undir eins. Um einn koss var ekki mikið að fást. En samt fannst
henni, að þessi nýji vinur hefði rænt hana einhverju. Hann hefði
náð taki á henni allt of fljótt og auðveldlega. Æ-i. En honum var
kannski alvara? Og þá var allt öðru máli að gegna.
Hún bylti sér í rúminu. En að hún skuli aldrei geta haldið pilt-
unum nægilega langt frá sér til þess, að þeir fái dálitla virðingu
fyrir henni! Því ber það ekki einmitt vott um virðingarleysi, að
þeir vilja óðar fara að kyssa hana, verði þau tvö ein dálitla stund.
Sigriður lokar augunum. Hún verður að sofa, sofna frá þessum
vandræða-hugsunum. En hún sofnar ekki. I þess stað minnist hún
laugardagsins heima — og samverunnar með Lárusi.----------------
Rossi stendur upp af flygilstólnum. Hann langar ekkert til að
spila Crecendó á eftir Elegi. Hann er heldur ekkert að hugsa um
konur, er liprir fingur hans leika um nótnaborðið. Hann slekkur
á öllum skringilegu smálömpunum víðsvegar í stofunni og gengur
síðan léttstígur inn svefnherbergið sitt.
Hann sezt á kollustólinn fyrir framan mannhæðarháan spegilinn
og horfir lengi í hann. Svo tekur hann upp smátöng og kippir upp
einu og einu hári á víð ag dreif í augnabrúnunum. Síðan smyr
hann andlit sitt með hreinsismyrslum, ber dálítið af ilmandi olíu
í hárið og nuddar það vel niður í hárssvörðinn, burstar síðan hárið
AUÐHILDUR FRÁ VOGI:
| GULLNA BORGIN |
upp og niður og bylgjar það með snöggum hreyfingum. Hann af-
klæðir sig í skyndi og smeygir ser í silki-náttfötin. Hann kveikir
í vindlingi, tekur sér bók og opnar hana. En hann fer ekki að lesa.
Hugur hans er á langferð, — alla leið til vinar hans, Haralds Gilde,
vestur í Ameríku.— Þegar hann kemur er Rossí ekki lengur ein-
mana.
IX.
Björg er á heimleið til vistarveru sinnar. Hún er brosleit alla
leiðina. Hún getur ekki stillt sig og fundið alvörusvip sinn aftur.
Er það kannski ekki raunverulegt ævintýri, sem hún hefir lent í?
Jú, svo sannarlega er það svo-----------
Hún er komin á torgið. Henni verður sem snöggvast litið á klukku
Ðómkirkjunnar. Vísarnir eru að nálgast 12 á miðnætti. Hún er
eiginlega ekkert hrædd, en dettur svo allt í einu í hug, að hún er
alein á ferð í dimmum götum um hánótt.
Hún flýtir sér eins og hún frekast getur. En það er alltaf, eins
og henni heyrist fótatak laumast á eftir sér. Og þá er eins og hennar
eigin fætur bregðist henni og missi hraðann. En loksins blasir við
henni kynningaríjósið á Fegrunarstofnuninni. Það lýsir svo bjart
og kunnuglega og virðist brosa við henni sem gömlum vini. Hún
skellir hurðinni aftur á eftir sér.
Henni verður léttara um andadráttinn. Nú er henni borgið og
óhætt fyrir öllum vofum og illþýði næturinnar, sem sennilega eru
á ferli um þetta leyti. Hún brosir við sjálfa sig og háttar í
skyndi.
Nú ætlar hún að vefja vel að sér sænginni og gleðja sig svo við
að rifja upp ævintýri kvöldsins! Eða allt frá því að Eyvindur Krag
hringdi til hennar fyrir hádegi.
Þetta hafði komið svo óvænt. Hún hafði víst orðið hálfrugluð
í kollinum í fyrstu og helzt svarað út í hött. En hann hlaut að hafa
heyrt, hve glöð hún varð, þegar hann bauð henni kaffi um borð
í skipi sínu. Þetta var dásamleg tilviljun, að hún skyldi hitta Krag
stýrimann.
Hvernig byrjaði þetta nú annars í símanum? Jú, hann átti að
bera henni kveðju frá bróður hennar. Þeir væru góðir kunningjar
og skólabræður úr stýrimannaskólanum, Og nú hefðu þeir hitzt
nýlega í einum bæjanna fyrir sunnan. Þeir hefðu báðir legið þar
í höfn nokkra daga. Þá hefðu saman og spjallað um svo margt. Og
er Krag átti að fara hingað, hefði Steinn beðið hann að bera
systur sinni kveðju. Og þannig hefði Eyvindur Krag fengið heim-
ilisfang hennar. — Hún skyldi sveimér skrifa bróður sínum langt
þakkabréf við fyrsta tækifæri. En Krag hafði stungið upp á, að
svona kveðju ætti nú helzt að skila á persónulegum vettvangi!
Björg hafði hlegið og verið sammála. Hún hafði áður séð ljósmynd
hjá bróður sinum, þar sem þeir Eyvindur Krag stóðu samhliða.
Björg hafði verið í ákaflega góðu skapi í dag, þegar hún gekk
ofaná Strandbryggju um sjöleytið og fór um borð i bæjarferjuna.
Síðan hafði ferjan olnbogað sig í skyndi fram á milli næstu bæjar-
eyjanna, og Björg loks stokkið í land á eina þeirra.
Nokkrir sjómenn stóðu á bryggjunni, og óðar er Björg var komin
í land, kom einn piltanna úr flokknum á móti henni. Hún þekkti
hann undir eins, áður en hann hafði mælt orð af munni. Hún þekkti
aftur brosið, vel mótaðan munninn með breiðum og jöfnum tann-
garði, þrekvaxinn mann af liðugri meðalhæð í stýrimannsbún-
ingi.
Hún hefði ekki sinnt neitt forvitnu augnaráði hásetanna umhverfis
sig. Hann hefði heilsað henni með handabandi, föstu taki. Og síð-
an höfðu þau gengið þvert yfir eyna að skipasmíðastöðinni. Hún
hefði orðið hálfsmeyk, er þangað kom. Fimm svartir skipsstafnar
risu ægilega hátt rétt fyrir framan þau! Þau höfðu spjallað saman
alla leiðina, en hún man ekki almennilega um hvað það var. Hún
vonar aðeins, að hún hafi ekki verið alltof barnalega heimaalnings-
leg og áberandi glöð.
Hann hefði lyft henni ofan i róðrarbát og brosað glaðlega. Svo
stjakaði hann bátnum yfir að hlið þessara ógurlegu svörtu skips-
kassa. Síðan höfðu þau klifrað upp ægilega háa skipshlið í kaðal-
stiga, sem hékk í lausu lofti og sveiflaðist fram og aftur við hvert
spor þeirra. Hún hefði klifrað á undan, en hann á eftir henni. Og
hann hefði sagt henni i spaugi, að þó að hún missti takið, skyldi
hann taka á móti henni.
Þau hefðu þó komizt upp heil á húfi. Hana hefði hryllt við, er
hún sá ofan, hvað þau hefðu farið.
— Það er fjórði báturinn í röðinni, þar sem ég á heima, hefði
hann sagt henni og fylgt henni þvert yfir þilfar skipsins, sem þau
voru komin upp í. Þaðan lá mjó brú yfir x næsta skip. Hún hefði
séð ofan í sjóinn, sem gjálfraði svartur og gljáandi milli skipanna
langt langt niðri. En hún fetaði samt gætilega yfir brúna og hélt
tungunni í miðjum munni. Hún hefir hvorki þorað að líta til hægri
né vinstri. Og henni hefði fundist lífið hanga í þræði í hverju
spori.
í stýrimannsklefanum var hlýtt og vistlegt. Drifhvitur dúkur var
breiddur á borðið, og þar stóð gljáandi bakki með bollum og kaffi-
könnu og margs konar góðu kaffibrauði. Og jafnvel sykurker hafði
ekki gleymzt. Björg verður að brosa er hún minnist hve mikla fyrir-
höfn og fjölbreytta hann hafði gert sér.
Framhald. ,