Dagur - 20.11.1965, Blaðsíða 8

8
SMÁTT
OG STÓRT
ÞAÐ GUSTAR UM HAFNAR-
FJÖRÐ
Það gustar um Hafnarfjörð og
nágrenni þessa haustdaga af
dómsmálastjóm landsins. Átta
hreppstjórar hafa vítt veitingu
bæjarfógetaembættis í Hafnar-
firði og finun þeirra sagt af sér
hreppstjórastörfum og elíefu
fastráðnir starfsmenn embættis-
ins hafa sagt af sér í mótmæla-
skyni. Svo illa mælist það fyrir
að dómsmálaráðherra skyldi
ganga fram hjá Birni Svein-
björnssyni, sem starfað hefur
við embættið í nálega 20 ár og
verið settur sýslumaður og bæj-
arfógeti þar á tíunda ár.
FJÖRKIPPUR ALÞÝÐU-
BLAÐSINS
Út af máli þessu tók Alþýðu-
blaðið sjaldgæfan fjörkipp. Var
sem íhaldsdulan væri dregin frá
augum þess og það sá lineykslið
í sama Ijósi og heilbrigðir. Það
var minni reisn yfir fulltrúum
Alþýðuflokksins í bæjarstjórn
Hafnarfjarðar á dögunum. Þeir
stungu höndum í vasa meðan
greidd voru atkvæði um vítur
á dómsmálastjórnina vegna
téðrar embættisveitingar. En
fullvíst má telja, samanber það
er á eftir fylgdi, að þar hafi þeir
ekki farið að vilja umbjóðenda
sinna, því krafizt var umræðu
um málið í fulltrúaráði og
treysti sér þar enginn að mæla
í gegn hinum hörkulegustu mót
mæhim, sem samþykkt voru
samhljóða.
MORGUNBLAÐIÐ KLÓRARI
BAKKANN
Vörn Morgunblaðsins og dóms-
málaráðherra í máli þessu, er
hin vesaldarlegasta, þóít reynt
sé að klóra í bakkami. Enn sem
komið er, hefur sú vörn verið í
samræmi við verknaðinn og að
eins orðið til þess að opna augu
almennings enn betur fyrir
pólitísku siðleysi ríkisstjórnar-
innar.
HIN FÖGRU FYRIRHEIT
Mörg voru þau fyrirheit, sem
núverandi ríkisstjórn gaf þegar
hún hóf göngu sína. Og stjórnin
er alltaf síðan að dásama efnd-
imar, einkum þegar fylgismenn
hennar láta í Ijósi vanþóknun
sína og vonbrigði. Eins og nú
er komið, en stefna stjórnar-
innar í ýmsum þýðingarniikl-
um málum — engin — og látið
reka á reiðanum.
AÐ STÖÐVA DÝRTÍÐINA
Það var mál málanna og átti
ekki að standa á úrræðum í því
efni. Feril dýrtíðarófreskjunn-
ar þarf ekki að rekja, því hún
hefur hvergi sneitt hjá garði en
tröllriðið efnahagskerfi þjóðar-
innar svo, að því mælir engin
bót.
EN SKATTARNIR?
Hafa þeir ekki, samkvæmt
mörgum yfirlýsingum stjórnar-
valda, stórlækkað, eins og lofað
var? Fjárlögin segja sína sögu
um það og tilkynningar um nýja
skatta með stuítu millibili, síð-
ustu vikur og mánuði.
HALLALAUS RÍKIS-
BÚSKAPUR
Hallalaus ríkisbúskapur var
meðal slagorða stjórnarinnar.
Magnús fjármálaráðherra skýrði
frá því í sumar hversu tekist
hefði til um það mál, og í um-
ræðum um fjárlögin, sem einn-
ig var útvarpað. Þar fór einnig
sú fjöðrin, og ekki annað að
heyra á ráðherra, en að hann
teldi mjög mikla erfiðleika á
ríkisbúskapnum framundan, eft
ir öll uppgripaárin.
ALDREI AÐ SKIPTA SÉR AF
VINNUDEILUM
Og ríkisstjórnin ætlaði ekki að
skipta sér af vinnudeilum. „Við-
reisnar“-kerfið átti að losa liana
við slík afskipíi og leysa fíestan
vanda í kaupgjaldsmálum, jafnt
sem efnahagsmálum. Nú notar
forsætisráðherra hvert tækifæri
í útvarpi, til að tala um nauðsyn
víðtækari samvinnu launastétta
og ríkisvalds! Enda hefur stjórn
in eitthvað lært á liðnum árum,
a. m. k. þegar hún ætlaði að
afnema vcrkfallsréttinn með
lögum.
(Framhald á blaðsíðu 2).
<$>
Dregið í dag 1
(laugardag) í happdrætti S
<♦>
Framsóknarflokksins. iVEð- T
inn kostar aðeins 50 krónur. %
Kaupið miða. — Gerið skil á T
heimsendum miðum. Skrif- Z
stofan er opin 10—12 f. h. f
<♦>
Herferð gegn rottunum í bænum hafin
En jafnliliða eitrun er bílförmum af rottumat
ekið á öskuhaugana á hverjum degi
ÞEGAR BLAÐIÐ benti á það
seint í sumar, að rottugangur í
bænum væri vaxandi, var því
illa tekið í fyrstu. En með vetr-
arkomunni neyddust virðuleg
yfirvöld bæjarins til að laka hið
leiða meindýr á dagskrá. Þau
samþykktu að segja rottunum
stríð á hendur og kölluðu út
varalið.
Meindýraeyðir og heilbrigðis-
yfirvöld létu síðan hendur
standa fram út ermum. Á hálf-
um mánuði hafði 500 kg. af
rottueitri verið fyrir komið á
öskuhaugasvæðinu, en þar er
mikil uppeldisstöð rottanna, allt
kvikt og sundur grafið.
En á sama tíma og eyðingin
fer fram er bílförmum af alls-
konar rottumat ekið á haugana,
daglega, svo sem eins og í sam-
keppni við eitrið. Nú eru ekki
önnur ráð tiltæk að koma sorp-
inu, úrgangi frá sláturhúsi og
þ. h. fyrir kattarnef en að
brenna því eða urða með jarð-
ýtu. Jarðýta hefur ekki, að sögn,
verið þarna að verki frá því í
júlí í sumar. Nú er svo komið,
að bílar þeir, sem úrgangsvörur
flytja á öskuhaugana, komast
hvergi nærri til að „sturta“ út
af haugunum, svo sem vera ber,
beldur verða að láta farm sinn
á bifreiða-„planið“ og þrengist
þa'ð óðum. Slíkur sóðaskapur,
sem þarna blasir við, er viðbjóðs
legur og rotnunar- og ýldulykt-
in óþolandi. Öllu, sem þarna er
saman komið, þarf að ryðja burt
með jarðýtu og setja svo möl
yfir. Sjálfsagt er að láta eldinn
eyða því, sem hann ræður við
og ekki er urðað, á meðan sorp-
eyðingarstöð er ekki fvrir
hendi. Gæzlumaður sá, sem á
haugunum vann í sumar, hefur
eflaust gert skyldu sína, en
naumast verður þess krafizt, að
hann vinni jarðýtustörf. Það
(Framhald á blaðsíðu 5).
Sjóvarnðrgarðurinn var lengdur
Lómatjöm 19. nóv. Unnið var
við lengingu sjóvarnargarðsins
í Grenivík í sumar og var leng-
ingin 40 metrar. Nú er unnið að
gerð 20 m. bryggju innan á
garðinum.
í sumar var gamla brúin á
Fnjóská í Dalsmynni dregin
með ýtu út í Fjörðu og sett á
Illagil. Er riú að heita má fært
jeppum alla leið út að sjó. Flutn
ingur brúarinnar gekk mjög vel,
eftir að hjól voru sett undir
hana. Illagil er nú ekki sá farar
tálmi, sem það áður var, og er
það vel.
Jörð er dálítið farin að frjósa
ög jarðabótavmnu lokið. Víðast
er búið að taka fé í hús. S. G.
í
ÞESSI MYND er tekin hjá Vigfúsi Sigurgeirssyni eftir vígslu Akureyrarkirkju 17. nóv. 1940.
Ásamt biskupnum eru á myndinni þeir tíu prestar, sem viðstaddir voru vígsluna (sitjandi frá
f J.V í’f
vinstri): Síra Theodór Jónsson á Bægisá, séra Friðrik J. Rafnar vígslubiskup, síra Sigurgeir
Sigurðsson biskup, síra Stefán Kristírissori prófastúr á Völlum; (standandi frá vistri): síra Ósk-
ar J. Þorláksson á Siglufirði, síra Sigrirður Stefánsson á Möðruvöllum, síra Þormóður Sigurðs-
son á Vatnsenda, síra Friðrik A. Friðriksson prófastur á Húsavík, síra Benjamín Kristjánsson
Syðra-Laugalandi, síra Þorvarður G. Þormar í Laufási, síra Ingólfur Þorvaldsson Ólafsfirði,
og síra Þorgrímur V. Sigurðsson á Grenjaðarstað.