Dagur - 02.03.1966, Blaðsíða 8

8
Fólki fjölgar mjög ört í Egils-
Bílaflutningaskip
M.S. „RiEYKJAFOSS“ kom
hinn 19. þ. m. til Reykjavíkur
frá New York og flutti í lestum
63 nýja bíla af ýmsum gerðum,
flesta af Ford Bronco gerð.
Af þessum farmi verða 42 bil
ar teknir í land hér í Reykjavík,
en 21 bíll auk tæplega 200 tonna
af öðrum vörum verða fluttar
áíram með skipinu til Akureyr-
Marga góða spýfu hefur rekið
Guimarsstöðum Þórshöfn 28.
febr. Á Langanesströnd er orð-
ið nær olíulaust á sumum bæj-
um. En þangað hefur ekki verið
bíifært í 7 vikur frá Þórshöfn.
Og enginn vegarkafli er fær
eins og er. Bóndinn í Sætúni
ekur mjólk á hestasleða til Þórs
hafnar. En að öðru leyti sækja
þorpsbúar mjólk hver fyrir sig
á næstu bæi.
Stórfenni er óvenjulega mik-
ið og haglaust með öllu. Fisk-
afli var hér góður þegar síðast
var farið á sjó. En sjómenn hafa
nú meiri áhuga á grásleppu en
þorski. Tvö grásleppuúthöld
eru hingað komin að sunnan og
eru á Eiði og í Heiðarhöfn. Það
eru allir vitlausir í grásleppuna.
Það hefur mikið rekið á
ELDUR í GEYMSLU-
staðakauptúni
ar, sem er ein fjögurra aðal-
hafna, sem skip Eimskipafélags
ins sigla til frá útlöndum sam-
kvæmt fyrirfram ákveðinni
áætlun.
Eins og sézt á meðfylgjandi
mynd fer vel um bílana í lest-
um „REYKJAFOSS".
(Frétt frá Eimskipafélaginu
23. febrúar 1966.)
Langanesi-og hér út með firð-
inum. Sjókuldi virðist ekki
mikill um þessar mundir. Ó. H.
Egilsstöðum 28. febr. Enn hefur
bætt á snjóinn síðustu viku og
er snjór orðinn mikill. En menn
eru viðkvæmir fyrir snjó vegna
snjóléttra vetra undanfarið. All
ir vegir eru ófærir og engin
undantekning þar frá. En flug-
völlurinn hefur löngum verið
opinn. í gær þurfti að flytja far
þega af flugvellinum hér inn í
kauptúnið á jarðýtu og er það
nýlunda. Flestar jarðýtur eru
í lamasessi vegna fyrri átaka
við snjóinn.
Eitt þúsund heyhestar bíða
flutnings á Reyðarfirði og á
hey þetta að fara hingað upp á
Hérað.
Margvíslegir örðugleikar hafa
skapazt af þessu veðux-fari og
verða þó meiri ef vegir opnast
ekki. Mjólkurflutningar ganga
mjög illa. Hjá bændum sneyðist
nú um ýmsar vörur, sem
flytja þarf úr kaupstað. Má
segja, að allir þungaflutningar
hafi legið niðri um nokkurn
tíma.
Á sumum stöðum er að verða
olíulaust og verður fólk þá að
hafa hitann hvort af öðru, eins
og siður var í gamla daga, enda
fæddust hjónum þá oft barn á
hverju ári.
Hér í Egilsstaðakauptúni fjölg
aði sl. ár um 70—80 menn því
margir fluttu hingað, auk nýrra
borgara, sem heimafólki fædd-
ust. Er sú fólksfjölgun nálægt
17% enda íbúar farnir að nálg-
ast 500. (íbúum á Akureyri og
í Egilsstaðakauptúni hefur fjölg
að álíka mikið á síðasta ári 70—
80 manns). Sjáanlega verður
fjölgun nokkur á yfirstandandi
ári, því fólk hefur ákveðið að
flytja hingað og í undirbúningi
er bygging a. m. k. 10 nýrra
íbúðarhúsa. En á sl. ári voru
20—30 hús í smíðum hér í kaup
túninu, þar af 5 á vegum bygg-
ingafélags verkamanna.
Héðan hafa verið sendir menn
á fund stjórnarvalda og stofn-
ana, í sambandi við lánaútveg-
un til nauðsynlegra fram-
kvæmda. En ekki hefur orðið
árangur af suðurgöngum, en að
eins kostnaður. Viðreisnar-
kussa virðist steingeld, nema
kannski fyrir einhverja út-
valda. V. S.
SMÁTT OG STÓRT
HVERS VEGNA ÓÁNÆGÐUR
íslendingur segir í síðasta
blaði frá frumvarpi að fjárhags
áætlun Húsavíkur. Við þá frétt
bætir hann óánægju sinni yfir
framgangi mála austur þar,
segir Húsvíkinga brytja niður
framkvæmdaféð og gefur í
skyn, að framkvæmdir séu litl-
ar. Ef það er í huga haft, sem
alþjóð er kunnugt, að Húsavík
er einn mesti athafna- og fram-
kvæmdabær landsins, getur
nöldur íhaldsins naumast stafað
af öðru en því, að því hefur
ekki verið trúað fyrir nema
einu sæti í 9 manna bæjar-
stjóm! Enda full ástæða til van-
trausts borgaranna á forystu
íhaldsins.
SKÍÐAVIKA
Akureyri býður nú betri skil
yrði til skíðaiðkana og skíða-
keppni en aðrir hérlendir stað-
ir, svo er Hiíðarfjalli og Skíða-
hótelinu fyrir að þakka. Þess
vegna ætti Akureyri að verða
miðstöð skíðaíþróttarinnar á ís
landi, og svo mun mörgum finn
ast. Einhverjum fyndist þó ef-
laust, að með því væri burst úr
sínu nefi dregin, svo sem fsfirð-
ingum og Siglfirðingum, og má
það til sanns vegar færa. En ef
ekki, gætu Akureyringar samt
haldið sína skíðaviku, með þátt
töku beztu skíðamanna lands-
ins og með þátttöku skíða-
manna frá hinum Norðurlönd-
unum og e. t. v. fleiri. Akureyri
hefur bæði getu og aðstöðu til
að gera slíka viku að mesta við-
burði ársins í skíðaíþróttinni
liér á landi, ef vilji er fyrir
Iiendi.
BELTAVÉLAR OG SLEÐAR
Komið mun hafa til tals, að
vegagerðin og bændur í einu
snjóþyngsta „plássi“ í liérað-
inu gerðu í sameiningu tilraun
með nýja gerð flutningasleða,
er hentaði beltadráttarvélum.
Vegagerðin vildi Ieysa kostnað-
arhlið málsins að verulegu
leyti, en leysa sig með því und-
an snjómokstursskyldunni. Um-
ræður um þetta í fyrravetur
sýndu áhuga beggja aðila. En
málið gleymdist þegar snjórinn
hvarf. Væri ekki ástæða til að
vekja það upp að nýju?
ÐRENGIR HÆTT
KOMNIR Á ÍSJAKA
SÍÐDEGIS í fyrradag barst lög-
reglunni á Akureyri beiðni um
það frá Elliheimilinu Skjaldar-
vík, að liðsinna tveim drengj-
um, er þar væru skammt undan
landi á litlum ísjaka, er bærist
burt.
Lögreglan fékk þegar í stað
þá Karl Kristjánsson og Indriða
Hannesson, er voru að koma af
sjó, til að skjótast á trillunni út
hjá Skjaldarvík. Fundu þeir
drengina, tvo átta ára snáða og
fóru með þá til lands. Þeir voru
þarna úr nágrenni. ísjaki þeirra
var mjög lítill og mega þeir
hrósa happi, að ekki fór verr.
SKEMMU
EFTIR hádegi í gær varð eldur
laus í geymsluskemmu austan
við Byggingarvörudeild KEA,
þar sem verið er að koma fyrir
itimburþurrkara. Eldur varð
ekki mikill, en skemmdir ein-
hverjar, einkum á einangrun.
Grásleppuhrognin fjórfölduð í verði með niðurlagningu í glös
GRÁSLEPPUÆVINTYRIÐ
frá í fyrra er enn í fersku
minni, enda liggur það ekki
í láginni þegar menn afla fyr
ir tugi þúsunda króna á
skömmum tíma, án mjög
mikils stofnkostnaðar og grá
sleppan veiðist upp við land-
steina. Nú munu margfalt
fleiri ætla að leggja grá-
sleppunet en í fyrra og
freista þess að safna hinum
verðmiklu hrognum og salta
í tunnur.
En það hefur fallið
útlendum í skaut en ekki ís-
lendingum, að leggja grá-
sleppuhrognin í góðar um-
búðir og hirða af því góðan
arð. Tilraunahús SÍS í Hafn-
arfJrði hefur þó lagt ofurlitið
niður af hrognum, og sagði
Einar M. Jóhannsson for-
stjóri frá því á sunnudaginn,
að með niðurlagningu í glös
væri verðmæti hrognanna
fjórfaldað og þrefaldað með
niðurlagningu í kílósdósir. I
nýtingu þessarar vöru er far
in sú troðna slóð, þegar nið-
urlagning SÍS er frá skilin,
að afla hráefna og selja þau
óunnin úr landi. Of lengi hef
ur sú slóð vei'ið troðin og
möguleikarnir þó eflaust
margfaldir í aukinni nýtingu,
en afli e. t. v. kominn í há-
mark, a. m. k. vissra fiskteg-
unda. Þessari fullyrðingu til
stuðnings má minna á þau
ummæli fiskimálastjóra, að
aflaverðmætið mætti tvö-
falda til útflutnings, með
meiri hagnýtingu, og var þar
þó ekki djúpt í árinni tekið.
En svo aftur sé að hinni
kviðmiklu og skrápþykku
ævintýraprinsessu, gráslepp-
unni, vikið, er það bæði
skömm og svívirðing, að
nýta ekki nema hrogn henn-
ar, þótt fiskur hennar, sig-
inn og saltaður, sé herra-
mannsmatur.
En hvað sem því líður
vona flestir, að gjafarinn
verði örlátur á grásleppuna
í vor og hinir mörgu unn-
endur þessa „almennings-
kavíars“ frá íslandi eigi þess
kost að bæta með honum
bragð í munni, hvort sem
neytendurnir eru franskir
eða spánskir.
Á síðasta ári mun hafa ver
ið fluttar út rúmlega 8 þús.
tunnur af grásleppuhrogn-
um. Sjómenn fengu á sjötta
þús. krónur fyrir tunnuna.
Utflutningsverðmætið hefur
eflaust numið nálega 45
millj. krónum.
Enn er hinn íslenzki skel-
fiskur, bæði kúfiskur og
kræklingur, að engu met-
inn sem nytjafiskur, naum-
ast lengur til beitu. Mikið
magn er þó talið af þessum
fiski og ýmis konar skelfisk-
ur er víða mjög eftirsóttur
til matar, þótt h’tt hafi hann
verið á borð borinn hér á
landi.
Lifnaðarhættir hrognkels-
anna hafa minna verið rann-
sakaðir en ýmissa annarra
nytjafiska. En dr. Bjarni
Sæmundsson segir þau lifa á
hafi úti, og hafi veiðzt í botn
vörpu á allt að 200 m dýpi.
En upp að landinu koma þau
til að hrygna, og hér á landi
hafa þau verið veidd til mat-
ar um aldir. Þótt hrogn-
kelsin séu talin hafa ein-
(Framhald á blaðsíðu 5).