Dagur - 07.05.1966, Blaðsíða 5

Ií-hwx-XvX:

Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
ÚTVARPSUMRÆÐURNAR
TVENNT var það m. a. sem ein-
kenndi málflutning stjómarliða í út-
varpsumræðum frá Alþingi sl. mánu
dags- og þriðjudagskvöld: Að þeir
játuðu nú margir í fyrsta sinn ber-
um orðum, að stjórnin hefði ekki
ráðið við dýrtíðina, og þeir beindu
geiri sínum nær eingöngu að Fram-
sóknarflokknum. En það sýnir, að
ríkisstjórnin er dauðhrædd við fylgis-
aukningu Framsóknarmanna í bæjar-
og sveitarstjórnarkosningunum, sem
í hönd fara, þar sem flokkslistar eru
í kjöri. Jóhann Hafstein var sýnilega
í nokkrum vandræðum með útskýr-
ingar í dýrtíðarmálinu. Hann las upp
úr stefnuyfirlýsingu „viðreisnarstjórn
arinnar“ frá 20. nóv. 1959, þar sem
segir orðrétt, að það sé stefna stjórn-
arinnar „AÐ I’ANNIG SÉ HALD-
IÐ Á EFNAHAGSMÁLUM ÞJÓÐ-
ARINNAR, AÐ EKKI LEIÐI TIL
VERÐBÓLGU.“ Þegar þessi yfirlýs-
ing frá 1959 er athuguð, er það
sannarlega ekkert undarlegt, að
Ólafur heitinn Thors segði* síðar í
áramótaboðskap, að ef stjórninni tæk
ist ekki að hefta dýrtíðarvöxtinn væri
„allt annað unnið fyrir gýg.“ En þeg-
ar hér var komið, fór að slá út í fyrir
Jóhanni. „Viðreisninni er lokið,“ og
hann bætti við: „Menn tala nú ekki
um hættuna á gengisfalli." Þetta var
heldur óraunhæft tal hjá ráðherra.
Ræða menn ekki um, að hætta sé á
gengisfellingn þegar verðbólga fer
ört vaxandi? Einn ræðnmanna var
nýbúinn að tala um það í i'itvarpinu
rétt á undan ráðlterranum. Auðheyrt
var, að gerðardómsákvæðið í álsarnn-
ingnum er stjórninni mjög viðkvæmt
mál. Það var eins og ljós rynni upp
fyrir henni þegar Mever forstjóri
Alsuisse sagði í blaðaviðtali, að ál-
fyrirtækið hefði hvergi fengið svona
ákvæði samþykkt í samningi nema á
íslandi. Þá var stjórnin búin að skrifa
undir samninginn.
Þegar byrjað var að finna að þessu
á þingi, varð Jóhanni ráðherra það
á, að reyna að verja sig með því, að
Ólafi Jóhannessyni prófessor hefði
verið sýnt gerðardómsákvæðið fyrir
Jöngu og ekki gert athugasemd. Ólaf-
ur lagði þá fram skjallega sönnun
fyrir því, að þessi gerðardómsákvæði
voru ekki í uppkastinu, sem honum
var sýnt í trúnaði. Hið erlenda félag
hafði komið því inn síðar. Trúlegt
er, að fljótfærni og misminni hafi
valdið skyssu ráðherrans í fyrstu. En
í stað þess að biðjast afsökunar hefur
hann ásamt forsætisráðherra, haldið
uppi árangurslausri þrætu.
Ræða Ingólfs landbúnaðarráðherra
var með nýju sniði. Hann virtist nú
loksins haéttur þeirn leiða sið, að
(Framhald á blaðsíðu 2.)
Forðiim búseturöskim með stór-
auknu atyiimulífi og menning-
araðstöðu, Stcf án Reyk jalín byggingameistari og bæj-
-------------► arf ulltrúi F ramsóknar manna í viðtali við blaðið
STEFÁN RF.VKJALÍN byggingameistari á Akureyri og fulltrúi
Framsóknr4rmanna í bæjarstjórn síðustu 10 árin, hefur góðfúslega
orðið við> þeim tilmælum blaðsins, að svara nokkrum spurningum
þess. Stefán er kunnur maður í bænum fyrir mikinn áhuga sinn á
og ’pátttöku í félagsmálum. Hann skipar eins og áður annað sæti
á lista Framsóknarmanna hér á Akureyri, og sem byggingameista-
ari er liann þekktur að dugnaði og hagsýni. Til gamans má geta
þess, að allar peningastofnanir bæjarins, nema Iðnaðarbankinn,
eru í húsnæði, sem hann hefur byggt, ennfremur byggði hann Hús-
mæðraskólann, Heimavist Menntaskólans og fjölda annarra húsa,
og nú síðustu árin á fjórða tug íbúða í raðhúsum. í bæjarstjórn
hefur Stefán lengi átt sæti í hafnarnefnd, bygginganefnd og bæjar-
ráði og starfað þar ötullega. Fyrst snúum við okkur að hafnar-
málum bæjarins.
Þú ert fulltrúi Framsóknar-
manna í hafnarnefnd, Stefán.
Hvað viltu segja okkur um störf
nefndarinnar á síðasta kjör-
tímabili?
Störf hafnarnefndar kaupstað
arins hafa verið töluvert yfir-
gripsmikil að undanförnu. Ég
held líka, að þau muni bera góð
an ávöxt og á ég þar einkum við
lokaþáttinn, sem nú hefur verið
á dagskrá og frá hefur verið
sagt, og á ég þar við ákvörðun-
ina um 2000 þungatonna dráttar
braut, sem hafnarnefndin samdi
um og bæjarstjórn hefur nú
staðfest. Samt heyrist, að fram-
kvæmdir í hafnarmálum séu
engar. En sannleikurinn er sá,
að það fer oft ekki mikið fyrir
hverri milljóninni, sem varið er
til hafnarmála. Til dæmis myndi
fáum detta í hug, að óathuguðu
máli, að innsiglingarvitinn syðst
á Oddeyrartanga hafi kostað um
hálfa milljón króna.
Hverjar liafa verið Iielztu
framkvæmdir í hafnarmálum?
Þær eru í stuttu máli þessar:
í Krossanesi var löndunar-
bryggja endurbyggð, aðstaða í
Sandgerðisbót vegna smábáta
bætt, þótt mikið vanti á, að hún
sé viðunandi, viðlegukantur
byggður í smábátadokkinni við
dráttarbrautina og dokkin dýpk
uð að hluta. Kantur þessi var
byggður til þess að Slippstöðin
gæti framkvæmt nýsmíði skipa.
Þá hefur hafnarsjóður látið
byggj a verkstæðis- og skrifstofu
hús við dráttarbrautina og leigt
það Slippstöðinni. Allmikil. lóð
var keypt af Sverri Ragnars,
áðurnefndur innsiglingarviti
reistur á Oddeyrartanga, Torfu
nefsbryggja syðri lýst að nýju
og dýptarmælingar og kortlagn-
ing framkvæmd af meginhluta
strandlengju hafnarinnar. Þess
utan hafa margar smáfram-
kvæmdir verið gerðar, auk við-
halds, sem ætíð er mikið við
hafnarmannvirki.
Svo er það nýja dráttarbraut-
in og væntanleg framtíðarhöfn?
Næsta stórframkvæmd verð-
ur bygging hinnar nýju dráttar-
brautai’, og verður að einbeita
kröftunum að því til þess að fá
hana sem fyrst í notkun. Sam-
hliða dráttarbrautarbygging-
unni þarf þó að vinna að heild-
arskipulagi hafnarinnar og er
æskilegt að því verði lokið jafn
snemma og byggingu brautar-
innar. Næsta stórframkvæmd
hafnarsjóðs hlýtur að verða ný
vöruhöfn ásamt vörugeymslum.
Vöruhúsaskorturinn við höfn-
ina er til mikils óhagræðis og
ekki vansalaust að aðalhöfn
Norðurlands skuli ekki hafa
neinn húsakost. Oft hefur þetta
vei'ið rætt í hafnarnefnd, en
meðan ekki er ákveðið hvar
byggja skuli hina nýju vöru-
höfn, er ekki hægt að hefjast
lianda um byggingu vöi'uhúsa.
Einnig er mjög aðkallandi að
bæta aðstöðu smábátaeiganda,
því búast má við, að það þrengi
að þeim í smábátahöfninni við
slippinn eftir því, sem meira
Stefán Reykjalín.
verður þar um fi'amkvæmdir.
Helzt er í'eiknað með því að
Sandgerðisbótin verði smábáta-
höfn framtíðarinnar.
Hvert telur þú „stærsta“ niál
bæjarstjórnar á síðustu misser-
um?
Ákvörðun um byggingu nýju
dráttarbrautarinnar má telja
stærsta málið sem afgi'eiðsju hef
ur fengið í bæjarstjórn á síðasta
kjörtímabili. Slippbyggingin
ásamt húsi því sem Slippstöðin
er að hefja smíði á fyrir skipa-
byggingar, er ti’aust und-irstaða
fyrir skipaiðnað, bæði í nýsmíði
og aogerðum. Þegar þessi að-
staða er fullbyggð, sern mun
verða eftir tvö ár, eru mögu-
leikar til að smíða stæi’ri skip
hér á Akureyri en annarsstaðar
á landinu. Það ber að fagna því
að Slippstöðinni h.f. hefur verið
stjórnað af djörfung og fi-am-
kvæmdaþrótti og er þess vegna
megnug að taka slíkt stór-
fyrirtæki, sem hin nýja braut
vei'ður, á leigu. Því nefni ég
þetta að óvíst er að ráðizt hefði
verið í þetta fyrirtæki ef ekki
hefði verið jafn öflugur félags-
skapur sem Slippstöðin er, fyrir
hendi, til þess að taka að sér
réksturinn.
Hvað viltu svo að lokum segja
almennt um bæjarmálin?
Um þau má almennt segja, að
vinna verður að þeim með hag
framtíðarinnar fyrir augum. E-f-
laust má að því finna, að mark-
ið sé í ýmsum málum ekki sett
nógu hátt hjá bæjarstjórninni.
Framkvæmdaáætlun þarf að
gera og útvega fjármagn til
að koma henni þegar í fram-
kvæmd. Miða þarf við vaxandi
bæ, sem auk þess þarf að vera
miðstöð þeirrar baráttu, sem
Noi'ðlendingar verða að heyja
fyrir tilveru sinni, framtíð þessa
landshluta og fyrir í’éttmætum
hluta af sameiginlegu fjái'magni
þjóðarinnar.
Eftir átta ár vei'ður 1100 ára
afmælis íslandsbyggðar minnzt.
Vel færi á því á þeim tímamót-
um, að Akureyringar gætu þá
með nokkurri reisn bent á þær
framkvæmdir fullgei'ðar, sem
nú eru í undh'búningi, eða á
dagskrá. Þá verður iðnskóli með
fullkomnu vei'knámi og tækni-
skóli farnir að sýna vaxandi
ái'angui', fullbúin vöruhöfn
byggð fyrir nokkru, leik- og tón
listarhöll farin að draga að sér
listafólk, íþi'óttaaðstaðan í
fremstu röð, flestar götur bæj-
arins malbikaðar, bætt aðstaða
yngstu og elztu kynslóðarinnar,
stálskipasmíði oi'ðin stóriðja,
nýjar iðngreinar vaxnar úr
grasi og þær eldi'i mai'gefldar.
Öll viljum við að þessu vinna og
öðru því, sem til framfara hoi'f-
ir í hinum fagra bæ við Eyja-
fjörð, segir Stefán Reykjalín
byggingameistari að lokum og
þakkar blaðið svör hans. □
DRENGJAHLAUP K.A.
DRENGJAHLAUP KA fer
fram á íþróttavellinum eins og
áður hefui’ vei’ið auglýst, sunnu
daginn 8. maí kl. 2. Keppt verð-
ur í tveim flokkum 15—16 ára,
drengir fæddir 1950 og 1951 og
í flokki 14 ái’a og yngri, drengir
fæddir 1952 og síðar.
Prentvei-k Odds Bjömssonar
h.f. og Rafn Magnússon hafa gef
ið bikara er keppt verður um og
vinnast þeir til eignax'. Auk þess
um 10 þátttakendur látið skrá
sig og von er á fleirum. Þeir
drengir sem ætla að taka þátt í
hlaupinu eru beðnir að láta ski'á
sig sem fyx'st hjá Hi'eiðai’i Jóns-
syni íþróttavellinum, sími 12722.
Unga roiKi
SKÁTAHREYFINGIN BÝÐUR UPP Á ÚTIVERU
OG HEFUR BINDINÐI
hef
ur o
GUNNHILDUR GUNNARS-
DÓTTIR verzlunarmæi’, er bor-
in og barnfæddur Akureyring-
ur, er gagnfræðingur að mennt-
un en vinnur nú gjaldkerastörf
í einni af kjöibúðum Kaupfé-
Gunnhildur Gunnarsdóttir.
lags Eyfii’ðinga á Akui'eyi'i. Hún
er ein hinna duglegu kvenskáta
hér í bæ og nýkomin á kosn-
ingaaldurinn.
Hvers vegna eríu skáti, Gunn
hildur?
Allir unglingar þurfa að vera
í einhverjum góðum félagsskap.
Ég valdi skátalireyfinguna, eftir
að hafa kynnzt því nokkuð,
hvemig hún er. Mér fannst ég
eiga þar vel heima, því skáta-
lireyfingin býður upp á mikið
og hollt útilíf, meii-a en flest
önnur félög og hún er líka bind-
indishreyfing. En það er einmitt
útilífið, sem eykur hreysti og
kjark hvers unglings, og er
þroskandi fyrir sál og líkama.
Nú ei-u stai’fandi hér í bæ um
200 drengjaskátar og um 170
kvenskátai'. í sumar sækja ná-
lægt 160 skátar héðan skátamót
í Boi’garfirði og er það mikil
þátttaka og ber því m. a. vitni,
að félagsskapurinn er fjölmenn
ur og þi'óttmikill, enda fer fé-
lagatala skátanna ört vaxandi.
Hvernig líkar þér að starfa í
kjörbúðinni?
Mér finnst það ágætt. Því fylg
ir ábyrgðartilfinning að vera við
kassann og ég kynnist mjög
mörgu góðu fólki, sem er bæði
skemmtilegt að umgangast og
maður hefur gott af að kynnast.
'Svo er ég svo heppin að vera í
góðum félagsskap þar sem sam-
starfsfólkið er.
Og hvað myndir þú fyrst og
fremst gera, ef þú allt í einu
værir komin í bæjarstjórn?
Ég myndi fyrst og fremst
vinna að því að koma hér upp
æskulýðsheimili. Unga fólkið
leitar frá heimilum sínum, sér-
staklega á vissu árabili. Þá
þui'fa þeir að eiga athvai'f á góð
um skemmti- og tómstxftidastað.
Það er nauðsynlegt að hafa dans
leiki fyrir 16 ára og yngi'i öðru
hverju. En fólk á þessum aldri
hefur verið of mikið útundan til
þessa og liafa hlotizt af því óþörf
vandræði, segir Gunnhildur og
hraðar sér til vinnu sinnar. Blað
ið þalíkar svörin. □
UNGU FÓLKI ÞARF EKKI AÐ LEIÐAST
HJÁLMAR JÓHANNESSON
iðnnemi, bóndasonur frá Stíflu
í Glerárhverfi er 21 árs, og í
þann veginn að stofna eigið
heimili. Blaðið hitti hann að
máli og bað hann að svara nokltr
um spumingum.
Hvaða iðn ertu að nema,
Hjálmar?
Ég er að læra rafvélavirkjun
hér á Akureyri og er um það bil
hálfnaður með námið. Þetta
nám gefur marga möguleika,
bæði í atvinnu og til meii'i
náms, því rafmagnið er það, sem
koma skal. í þessu námi, sem í
ýmsu öðru iðnnámi þarf að haga
SKRIFSTOFUR
FRAMSÓKNAR-
FLOKKSINS
Á AKUREYRI
SKRIFSTOFAN HAFNARSTRÆTI 95
opin alla virka daga, nema laugardaga, kl. 2—6 og
8—10 e. h. Laugardaga kl. 2—6 e. li. Símar: 2-11-80
og 1-14-43.
SKRIFSTOFAN LÖNGUHLÍÐ 2
(lnis Jóhannesar Óla Sæmundssonar) opin öll kvöld,
nema laugard., kl. 8—10. Sími 1-23-31.
UTANK JÖRSTAÐ AKOSNING
fer fram alla daga og veitir skrifstofan upplýsingar
og fyrirgreiðslu.
SJÁLFBOÐALIÐAR!
sem lána vilja bíla á kjördag láti skrá þá sem fyrst.
Framsóknarfólk, samtaka fram til sigurs.
mínum í stúkustax-f og er þeim
tíma vel varið, og svo hef ég
vei'ið í karlakór í vetur. Allt er
mér þetta kært og mér finnst
ótrúlegt, að ungt fólk þui'fi að
láta sér leiðast hér í bæ, svo
möi-g eru þau tómstundastöi-f,
sem hægt er að taka þátt í, bæði
heima og heiman. í sambandi
við sönginn væri það til mikils
framdráttar ef takast mætti að
fá meiri'aðstoð úrvals söngkenn
ara hingað til Akui'eyi'ai’.
Hvers vegna ertu í stúku?
Ég braut lengi heilann um
þetta mál. Niðurstaðan vai'ð sú,
að það væi'i skynsamleg ákvörð
un að hafa þar enga hálfvelgju
á. Svo gekk ég í stúku og hef
unnið þar eftir megni. Út frá
stúkustai-finu hefi ég svo kom-
izt í snertingu við önnur félags-
mál, en ég hefði fai'ið alls þessa
á mis, ef ég hefði ekki verið
reglumaðui', og þess hefði þá
námið að sjálfsögðu goldið líka.
Margir ganga í stúku af ein-
hverskonar góðsemi við hollan
félagsskap, en ekki fyrir sjálfa
sig. Ég gekk í stúku sjálfs mín
vegna og tel mér það svo mikils
virði, að ég vil óhikað hvetja
unga menn og konur til að gera
slíkt hið sama, ekki sízt þá, sem
eitthvað eru byi'jaðir að drekka,
en gei'a sér grein fyrir hættunni.
Fyrir þá er stúkan mikill styi'k-
ur, sem því miður er of óvíða
að finna.
Nokkuð sérstakt um bæjar-
málin, Hjálmar?
Húsnæðismálin snerta ungt
fólk meira en flest annað, þegar
heimilisstofnunin er komin á
dagskrá. Ég Ixeld það væi'i ungu
fólki mjög kæi'komið ef bæi'inn
héldi áfram á þeirri braut að
byggja fjölbýlishús til að auð-
velda þessi mál. Ennfi'emur
finnst méi', að bærinn kynni að
geta útvegað hagstæðai'i lán en
einstaklingar, til þess svo að
miðla þeim til þeirra, sem ei'u
að stofna heimili af litlum eða
engum efnum, jafnvel samhliða
námi. Annars væi'i mai'gt hægt
um bæjarmálin að segja, en það
þó fyrst og fremst, að við kx’efj-
umst þess af forráðamönnum
bæjai’ins, að þeir vinni af fyllstu
samvizkusemi, jafnframt því
sem við sjálf rækjum skyldur
okkar, sem drengilegir boi'garar
okkar fagx-a bæjar, segir Hjálm-
ar Jóhannesson að lokum og
þakkar Dagur svör hans. □
HORNSTEINAR AUKINNAR VELMEGUNAR
ER MENNTUNIN
Hjálmar Jóhannesson.
kennslu á þann veg, að læra
fyrri eða fyrsta hlutann í verlt-
legum iðnskóla. Á þann veg not
ast kennsla mikið betur. Von-
andi skapast önnur og betri að-
staða með byggingu nýs iðn-
skóla hér í bænum, sem byrjað
er á og þarf nauðsynlega að
lcomast upp hið allra fvrsta.
Hvað skemmtir þú þér við í
tómstundum?
Ég hef skemmtun af mörgu og
nýt tómstundanna eins og bezt
vei-ður á kosið. Ef ég á að nefna
eitthvað er það t. d. tónlist, sem
ég hef mjög gaman af að hlusta
á, leikhúsið sæki ég líka og lref
eytt mörgum kvöldum þar í vet
ui',. þá fer mikið af tómstundum
AÐALGEIR PÁLSSON raf-
magnsverkfræðingur á Akur-
eyri varð fúslega við þeim til-
niælum, að ræða við blaðið um
iðn- og tæknimenntun og að-
stöðu til þess náms liér á Akur-
eyri. Sjálfur liefur hann m. a.
stundað kennslu hér í bæ, eftir
að hann kom heim frá námi, og
er því ljós nauðsyn á úrbótum
í þessum málum. En fyrst vörp-
um við fram þessari spurningu:
Hvað viltu, í fáum orðum, segja
um bæjarmál?
Á tímamótum, eins og við
kosningar, er sjálfsagt að
staldra við, og vei'ður manni þá
fyi'st fyrir að minnast þess, sem
betur gæti fai'ið. En að mínu
áliti er margt vel um stöi'f frá-
fai'andi bæjarstjórnar og rétt að
taka eftir, að möx-g af stefnu-
málum Framsóknarmanna frá
síðastliðnum kosningum hafa
fengið afgi-eiðslu.
Ljóst er, að hér er í mörg
horn að líta, og ætla ég ekki að
rekja það í einstökum atriðum.
Fjárhagur bæjarins er reikn-
ingslega góður, og hefur lengi
verið, og er því áreiðanlega
tímabært að athuga á hvern
hátt megi hraða ýmsum fram-
kvæmdum bæjarins, sem ýmist
eru hafnar eða aðkallandi. Rétt
er að geta þess, að þegar hefur
í ljós kornið vilji bæjai'stjórnar
í þessa átt.
Hvað viltu segja um iðnskóla
og tækniskóla?
Einn þáttur þessa máls er
bygging hins nýja -iðnskólahúss,
sem þegar er hafin. Þar ber að
þakka mai’kvissa baráttu Sig-
urðar Óla Brynjólfssonar bæj-
arfulltrúa Fi'amsóknaxmanna
og annarra fulltrúa í skólanefnd
iðnskólans. Ég treysti því, að
allir, sem hlut eiga að þessu
máli, leggist á eitt um að hraða
byggingunni svo sem frekast er
kostur.
í bæ sem Akureyri, er bygg-
ir afkomu sína að miklu leyti á
iðnaði og iðju, er aukin og bætt
iðnfræðsla frumskilyrði hag-
Aðalgeir Pálsson.
felldrar þx-óunar. Nú stendur
yfir endurskoðun iðnfræðslu-
laga og má vænta, að lögð verði
aukin byrði á skólakerfið, sem
þá jafnfx’amt kallar á stórbætta
aðstöðu. Húsnæðismál iðnskól-
ans eru löngu komin í eindaga,
en með tilkomu liins nýja skóla
húss er fyrsta skrefið stigið
fi'am á leið. Með bættri aðstöðu
iðnfræðslunnar skapast mögu-
leiki til aukinnar framhalds-
menntunar tæknimanna, meðal
annars með því að efla þann
vísi að Tækniskóla, sem þegar
er kominn á fót. Þetta er mál,
sem sækja verður til ríkisvalds-
ins, því hér er á ferðinni hags-
munamál, elrki eingöngu Akur-
eyringa heldur einnig nágranna-
byggðanna og landsins alls. Hér
eigum við ungir menn völ á
ötulum baráttumanni, þar sem
er Haukur Árnason tæknifræð-
ingur, fimmti maður á lista
Fi'amsóknarmanna, og munum
við ótrauðir veita lionum braut-
argengi.
Og að lokum, Aðalgeir?
Fjárfesting sem stuðlar að
Árni Björnsson kennari
KVEÐJUORÐ
HINN 29. apríF sl. andaðist á
Fjói'ðungssjúkrahúsinu á Akur-
eyri, Árni Björnsson kennaxú,
til heimilis að Þói-unnarstræti
103 hér í bæ, eftir langvarandi
vanheilsu 72 ára að aldi'i. Þótt
búast mætti við dauða hans þá
og þegar gat ég einhvernveginn
ekki sætt mig við að Árni
Bjöi-nsson væri Iroi-finn okkui'.
En lögmál lífsins er ófrávíkjan-
legt. „Eitt sinn skal hver deyja“.
Með fi'áfalli Ái-na Bjöx-nssonar,
er horfinn af sjónai’sviðinu einn
af hinum traustu hornsteinum,
sem veitti styrk og setti svip á
samtíðina. Hann var kjörinn í
hóp þeirra kjarnakarla, sem
hæst hafa borið, sakir framúr-
skarandi dugnaðar og trú-
mennsku. Einnig sökum óvenju-
legra gáfna hans, mannkærleika
og snyi'timennsku. Ollum þess-
um mannkostum var Áx-ni
Björnsson prýddur. Ekki er
hægt að segja svona um fólk
yfirleitt, en þannig kom lrann
mér fyrir, bæði í sjón og raun.
Ég veit fyrir víst, að allir þeir,
sem einhver kynni höfðu af
Árna, munu óefað undii'strika
þessi orð mín. Ef svona mann-
kostamenn eru ekki ti'austustu
hoi-nsteinar hvei-s þjóðfélags, þá
veit ég ekki aðra betri.
Milli 40 og 50 ár eru liðin síð-
an ég sá Árna Björnsson fyi'st.
Hann var þá nýútski'ifaður frá
Bændaskólanum á Hólum í
Hjaltadal. Hann átti heima í
sömu sveit og ég, Möðruvalla-
sókn í Höi'gárdal. Faðir minn
fékk hann til þess að kenna okk
ur ki'ökkunum á meðan við vor
um litlir. Man ég enn í dag lotn
ingu þá, sem ég bar fyrir hon-
um, því maðurinn var glæsi-
menni og karlmannlegur. Sú
lotning hefir varað alla tíð. Ég
átti því láni að fagna, ásamt
systkinum mínum, að læi'a all-
an minn barnalærdóm hjá hon-
um, því fljótt eftir heimkomuna
fi'á Hólum gei'ðist liann kennari
í sveitinni. Síðar var hann kenn
ari hér á Akureyri, eins og kunn
ugt ex'. Með kennslunni stund-
aði Árni búskap. Bjó hann,
ásamt konu sinni, Jónínu Þor-
steinsdóttur í nági-enni við for-
eldra mína — á Nunnuhóli. Er
hann mér minnisstæður undir
nafninu Árni á Nunnuhóli.
Hann var mikill heimilisvinur
foreldra minna á Hallgilsstöð-
um og bar þar aldrei neinn
skugga á.
Ég drap á hér að framan, að
Ái'ni hafði óvenjulegar gáfur.
Komu þær fram bæði í bundnu
og óbundnu máli, við ýmis tæki
færi. Tækifærisræðum lrans var
aukinni menntun, í þessa orðs
víðasta skilningi, er tryggustu
hornsteinarnir, sem hver kyn-
slóð getur lagt undir framhald-
andi og aukna velmegun þjóð-
arinnar. En á tímum óstöðugs
verðlags og upplausnar á fleiri
sviðum, er hætt við, að skilning-
ur á gildi menntunar sé dvín-
andi. Það er því skylda stjórnar
valda landsins á hverjum tíma
að sjá um, að Ixinar þjóðfélags-
legu aðstæður séu þannig, að
þegnarnir hafi möguleika til og
sjái sér hag í að leita aukinnar
menntunar og vei'ða þannig
styi'kari stoðir þjóðfélagsins,
segir liinn ungi verkfræðingur
að lokum, og þakkar blaðið
skjót og greinargóð svör. □
alveg viðbrugðið. Skáldmæltur
var Árni svo af bar, en hann
flíkaði skáldskap sínum því mið
ur alltof lítið, Allt, sem hann lét
frá sér fara á þessu sviði, var
þrauthugsað og ekki kastað til
þess höndunum, frekar en öðru
því, sem hann lagði gjörva liönd
á. Mun föður mínum seint úr
minni líða kvæði, sem Árni orti
til hans á sextugsafmæli hans.
Eftir að við fluttum til Akux'-
eyi-ar áttu leiðir okkar Árna
Bjöi-nssonar enn eftir að liggja
allnáið saman. Fyrir mörgum
árum stóð ég að því, að í’eisa
íbúðarhús í félagi við Ixann. Höf
um við þi'jú systkinin búið í
því í sambýli og nú síðast for-
eldi'ar okkar líka. Við vorum
því aftur orðnir nági'annar hjón
anna frá Nunnuhóli. Mér er enn
minnisstæður sá tími, sem fór í
húsbygginguna og allan frágang
á henni. Betri samskipti hefði ég
ekki getað hugsað mér. Hafði
Árni alla umsjón með húsbygg-
ingunni, allt fi'á fyrstu skóflu-
stungu til síðasta handtaks. Nut
um við sambýlingar hans, sem
endra nær, fyi'h'hyggju hans og
snyrtimennsku.
Eins og áður er sagt var Ámi
giftur Jónínu Þorsteinsdóttui’,
hinni mætustu konu, sem stóð
örugg við hlið hans. Lifir hún
mann sinn. Hefir Jónína átt
erfiða daga í hinum löngu vei-k-
indunx manns hennar.
Böi-n þeirra hjóna eru: Ey-
steinn framkvæmdastjóri hér í
bæ, sem var föður sínum ómet-
anleg stoð. Hann er giftur Önnu
Valmundsdóttur. Og Guðrún,
sem er gift í Ameríku.
Nú að leiðarlokum kemur
mai'gt í huga. Vil ég bæði fyrir
mína hönd, foi-eldra og systkina,
flytja Árna Bjöi-nssyni þakkir
af heilunx hug fyrir samfei’ð
hans alla. Vei'ður alltaf ljúft að
minnast þessa mæta manns.
Ég votta aðstandendum mína
dýpstu samúð.
Pétur Jónssön.
- Heimclallarandinn
(Framhald af blaðsíðu 1)
þingismanns síns, Magnúsar
Jónssonar, varðandi þetta efni,
að samið væri uni, að úílenda
sölufélagið lyti íslenzkri dóms-
sögu hér á landi, en ætti ekki
málskotsrétt erlendis eins og ál-
félagið. Þeir hafa jafnan viljað,
að þingmenn kjördæmisins
reyndu, ef unnt er, að vinna
saman um norðlenzk mál, og
þeir livika ekki frá því sjónar-
miði þótt stjórnarþingmenn hafi
nýlega farið öðruvísi að. □