Dagur - 17.12.1967, Blaðsíða 5

Dagur - 17.12.1967, Blaðsíða 5
4 Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri Súnar 1-1166 og 1-1167 Ritstjóri og ábyrgðarma'Sur: ERLINGUR DAVÍÐSSON Auglýsingar og afgreiðsla: JÓN SAMÚELSSON Prentverk Odds Björnssonar h.f. BREYTT VIDHORF ÁGÚST ÞORVALDSSON vítti rík- isstjórnina harðlega í útvarpsum- ræðu, er vantrauststillagan var til umræðu. Einn kafli ræðu hans var svohljóðandi: „Er þar skemmst að minnast við- reisnarsöngsins og sögumar um alla þá ódáinsakra, er nú myndu um alla framtíð spretta sjálfsánir, ef núver- andi stjórn fengi að halda völdum. Þeir sögðu þjóðinni á sl. vori fyrir kosningar, að hér kæmi ekki til geng isfellingar. Það væru þeir búnir að tryggja með traustum gjaldeyrisvara sjóði og allir f jármálavitringar úti í öðrum löndum hefðu framúrskar- andi traust á fjánnálastjórninni hér. Þeir lækkuðu vöruverðið fyrir kosn- ingamar, svo að ýmsár vörur, eins og mjólk, smjör og kartöflur voru seld- ar fyrir hálfvirði, en ríkissjóður lát- inn borga hinn helminginn. Þetta var sannkölluð kosningaveizla, Dá- lítill liluti kjósendanna varð glaður og áhyggjulaus og veitti stjóminni umboð til að sitja. En það voru ekki margir mánuðir liðnir frá kosning- unum, þegar hið sanna, sem stjóm- arandstaðan, hafði lialdið fram í kosningabaráttunni, fór að koma í ljós. Fyrsta áþreifanlega sönnunin var lækkun á niðurgreiðslum vöm- verðsins, sú hækkun niðurgreiðsl- anna, sem sett var á fyrir kosningar, var aftur tekin. Kosningaveizlunni var lokið. Annað kom og í ljós, verzl- unarhallinn við útlönd jókst ískyggi- lega og gjaldeyrissjóðurinn frægi eyddist því miður fljótt. Það hefði ekki verið talin viturleg spá, eða af góðgirni mælt, ef einhver hefði farið að tala um það á sl. vori á kjósenda- fundum, að ríkisstjórnin væri búin að taka gjaldeyrislán fyrir jól, svo kaupmenn gætu flutt inn jólavam- inginn, en það er nú samt svo kom- ið, að fyrir 1 eða 2 vikum var slíkt lán tekið, að upphæð 160 millj. kr. Stjómin svarar því til, að þetta stafi af aflabresti og verðfalli á ísl. fram- leiðsluvömm erlendis. Ekki skal ég neita því, að vöruverð hafi lækkað erlendis á okkar afurðum síðustu mánuði og dregið hafi úr aflamagni. Þó má vel geta þess, að verð á salt- fiski hefur aldrei verið eins hátt og á þessu ári, það hefur að vísu tregast mjög afli til verkunar í salt, en það má vel spyrja ríkisstjómina af liverju hún hafi á síðustu ámm horft á það aðgerðarlaus, að togurum hef- ur stórfækkað og fiskibátar hafa ver- ið látnir í tuga- eða hundraðatali hætta að veiða fisk til verkunar í salt. Þessu dýru framleiðslutæki liggja víða ónotuð og grotna niður og með- an eftirspum eftir saltfiski eykst og verðið fer hækkandi.“ □ fslenzkt þjóðfíf um aidamóf Tvær þjóðfræðibækur frá Bókaforlagi Odds Björnssonar Þormóður Svemsson: MINNINGAR ÚR GOÐ- DÖLUM OG MISLEITIR ÞÆTTIR Stundum heyrast bókmennta menn kveina undan því, að allt of mikið sé gefið út af ævisög- um og minningabókum. En hvað hefði þá mátt segja, þegar hér var ekki annað ritað en íslendingasögur og Noregskon- ungasögur? Sannleikurinn er sá, að íslendingasögur nútím- ans eru beinlinis arftakar hinna eldri, og eru engu síður vin- sælar en þær voru. Hér er ver- ið að viðhalda gamalli bók- menntalegri hefð og fer vel á því. Margir ráku hornin í það, þegar verið var að safna Þjóð- sögum Jóns Ámasonar og töldu það þjóðinni til háborinnar skammar að vera að festa slík- ari ’hégóma á bók. Hver óskaði nú éftir því að það merkilega safn hefði farið í glatkistuna? Og þó að ekki teljist allt það til stórfenglegra atburða, sem sagt er frá í minningabókum, kann það að vera engu síður fróðlegt, 'þegar fram líða stundir. í Sturl 'úngásögu er sagt frá miklum grúa smáatvika, sem lítið koma við" aðalatburðum sögunnar. En ' margt af þessu er ekki síður merkilegt. Það fyllir út þá heild armynd, sem unnt er að gera af þessum löngu liðnu tímum. Sama er að segja um minninga- bækur nútímans. Þær kunna síðar meir að gefa upplýsingar um ótalmargt, sem engum sagn fræðingi hefur dottið í hug að skrifa um. Auk þess verður sagan alltaf meira lifandi, þegar vér göngum undir hönd þeirra, er lifðu samtímis atburðunum og fáum að líta þá með þeirra augum. Þormóður Sveinsson hefur í þessari bók ritað minningar frá æskuárum sínum, er hann ólst upp á hinum af skekktustu öræfajörðum lengst inni í af- dölum Skagafjarðar. Kynnu sumir að halda, að lítill fróð- leikur geti verið í slikri frásögn vegna einhæfni lífsreynslunnar. Það liggur í augum uppi, að gildi þessarar bókar og ann- arra líkra getur engan veginn legið í frásögnum af stríðum straumum örlagaríkra atburða, sem höfundurinn hefur sjálfur átt þátt í. Hversu margir ungl- ingar innan tvítugsaldurs hafa frá slíkum atburðum að segja? Samt er þessi bók merkileg. Hún lýsir ekki aðeins lifnaðar- háttum og lífskjörum alþýðu- fólks eins og það var í innstu dölum þessa lands um aldamót síðustu. Hún gerir líka grein fyrir því, hvemig þessu fátæka en gervilega fólki, sem fór á mis við öll lífsþægindi og barð- ist sinni harðvítugu baráttu við skort og allsleysi, tókst þrátt fyrir það að lifa menningarlífi, mennta sig af eigin xammleik, fylgjast með í þjóðmálum og verða að drenglyndum og góð- um þjóðfélagsþegnum við hin erfiðustu skilyrði. Bókin segir margt um snið og blæ þess sveitalífs, sem þá var í fámenn- um byggðum og hvemig það speglast í huga drengs, sem fengið hefur í vöggugjöf vits- muni og athyglisgáfu í betra lagi og gæddur er viðkvæmri og hugsandi sál. Enda þótt höfundurinn fengi aldrei notið nema hverfandi lít- illar skólagöngu mundi margur langskólagenginn maður mega þakka fyrir að eiga yfir jafn- mikilli stílgáfu að ráða og hann, enda sýna endurminningar hans ekki síður en ferðaþættir og aðrar ritgerðir í þessari bók, hversu minni hans og athyglis- gáfa er framúrskarandi gott, og hversu hann veit skil á mörgu. Þetta hefur líka .mikla sögu að segja um íslenzka sveita- menningu. Hafi Þormóður þökk fyrir hugðnæma og skemmti- lega bók. Hún er jafngóð lestur fyrir unga sem aldna. Benjamín Kristjánsson. Sæmundur Dúason: EINU SINNI VAR II, Fulltrúar farins tíma. Úreld vinnubrögð. Ég minntist eitthvað á fyrri hluta þessarar bókar, sem út kom á liðnum vetri, og er líkt um þetta seinna bindi að segja. í því eru þættir um ýmsa ætt- ingja hans í Fljótum og fleiri, t. d. Myllnu-Kobba, sérkenni- legan mann, og er í þessum þátt um margvíslegan fróðleik að finna, þó að höfundurinn hefði átt að geta aflað sér ítarlegri upplýsinga um sxunt, ef hann hefði haft aðgang að söfnum. Allur seinni þáttur bókarinn- ar fjallar um úreld vinnubrögð og er þar um að ræða allná- kvæma þjóðháttalýsingu, um margvísleg hversdagsstörf bæði á sjó og landi, svo og lýsingu á hlutum og verkfærum. Get ég þess, að þjóðháttafræðingum þyki mikill fengur í þessum frá sögnum Sæmundar, þar sem hann talar af mikilli sjálfs- reynslu og þekkingu til dæmis um hákarlaveiðar og ýmislegt er sjómennsku varðar. Benjamín Kristjánsson. Ómar frá Ódáinsakri Ég hafði setið og sungið fátt í sál mér var orðið hljótt. Þá heyrði ég frá Odáinsakri óma í þögulli nótt. Meðal margra góðra bóka, sem Bókaforlag Odds Björns- sonar gefur út að þessu sinni er: Ljóð og æviágrip Sigurjóns Friðjónssonar, er sonur höfund arins, Arnór Sigui'jónsson. hef- ur búið til prentunar, og er þeita minnin'garrit gefið út í tilefni af 100 ára afmæli skálds- ins. Þetta er að vísu aðeins lítið úrval af ljóðum Sigurjóns. frum sömdum og þýddum, alls um 100 kvæði, og saknar maður þar margra. afbragðsljóða. En samt er fengur að þessari bók fyrir þá, sem kynnast' vilja skáldinu, ekki sízt fyrir hið einkar greinargóða æviágrip, er kvæðunum fylgir. Annars fyndist mér æskilegt, að verk allra meiriháttar skálda, sem auðgað hafa íslenzkar bók- menntir, væru gefin út í heild ekki seinna en á hundrað ára afmæli þeirra, á vísindalegan hátt með orðamun og bók- menntalegri rannsókn, því að sjaldan er seinna vænna. Enn mun allmargt af ljóðum Sigur- jóns ekki hafa séð dagsins ljós. Ymislegt olli 'því, að Sigur- jóni var lengi vel ekki veitt sú athygli, er hann átti skilið. Þó að öðru hverju birtust kvæði eftir hann í blöðum og tíma- ritum, var það ekki fyrr en hann var orðinn sextugur, sem hann hirti um að safna þeim saman í bók, en þá var áhugi manna fyrir ljóðum orðinn minni en áður. Var því kveð- skap hans minni gaumur gef- inn en verðugt var, og mun það vera sameiginlegt skipsbrot hjá mörgum ljóðskáldum síðari tíma. Aðeins fáir hafa unun af orðlist, eða gefa sér tíma til þeirrar einbeitingar, sem lestur fagurra ljóða krefst. sem örlítið sýnishom af ljóðlist hans: Að baki blárra fjalla hin bjarta hnígur sól, i og daladaggir falla líkt draumi á foldarból. Um auðnir einn eg geng. Og töfrar vors og trega þar tvinna hörpustreng. Benjamín Kristjánsson. Þormóður Sveinsson, rithöfundur. Vera má líka, að Sigurjón hafi lent í skugganum af Guð- mundi bróður sínum, sem alla ævi var meira í sviðsljósinu, enda tilþrifamikill við streng- leikinn^ saman rekinn að orða- fari og hamhleypa til ritstarfa. Báðir höfðu þeir bræður þó hina örðugustu aðstöðu til skáldlegra afreka, þar sem þeir unnu myrkranna á milli að óskyldum störfum og áttu fullt í fangi með að siá sér og sínum farborða. Skáldskapurinn var því einkum tómstundaiðja, ef einhver tómstund gafst, annars báru þeir orð saman með mál- þjóns morgunverkum, eins og Egill. Um sumt voru þeir þó ólíkir. Ef Guðmundur var skáld.aug^- ans, var Sigurjón fremur skáld eyrans, ljóð hans voru meira í ætt við sönglist. Hann var inn- hverfari og hlédrægari en bróð ir hans, seinvirkari, en fágaði ljóð sín af mikilli 'vandvirkni og breytti þeim iðulega. En gæddur var hann engu minna tilfinninganæmi. Kvæði hans eru einkar fíngerð náttúru- lyrik, af þeirri tegund, sem fer ffam hjá mörgum, af því að þeir hafa aldrei skynjað neitt því um líkt sjálfir. Sum kvæðin vii’ðast vera ort í hrifningar- ástandi, þegar óðal skáldsins er handan við mold og mar. Það eru ómar frá Odáinsakri, er vitna um óvenjuleg skynjana- leiftur, sem einungis miklum skáldum eru gefin. Þetta kemur jafnvel fram í einföldum stök- um: Stígur nótt á stjörnuvöll Stara fold og lögur. Raknar sundur eilífð öll endalaus og fögur. Ljóð Sigurjóns eru ,af þeirri tegund, er verða mönnum því kærari, sem þeir lesa þau bet- ur. Það væri freistandi að skrifa um þau langt mál, en þess er yitarilega enginn kostur í stuttri blaðagrein. Sigurjón Friðjónsson var sól- arskáld. Hann var skáld vor- blíðunnar og mildinnar, skáld ástúðarinnar, sem allt of lítið er til af í veröldinni, en jafn- framt var hann vitur maður og djúpskyggn. Þess vegna var hann oft einn á ferð. Ég get ekki stillt mig um að tilfæra hér upphafs-erindið af kvæðinu: Að baki blárra fjalla, Heilbrigðismálin eru prófsteinn menningarinnar í ÞÓRSHAFNARLÆKNIS- HÉRAÐI hefur nú verið lækn islaust síðan í september í haust og enn sjást engin merki þess að úr þessu verði bætt. í læknishéraðinu eru fjögur sveitarfélög: Þórshafn- arhreppur, Sauðaneshreppur og Svalbarðshreppur í Norð- ur-Þingeyjarsýslu og Skeggja staðahreppur í Norður-Múla- sýslu. í fimmtíu og níu ár hef ur héraðslæknir verið búsett- ur á Þórshöfn og munu allir hafa talið sjálfsagt að þannig ætti það að vera framvegis. Nú virðist hér ógæfusöm breyting á orðin. Menn spyrja: Hvernig stend ur á þessu? Eru störf héraðs- læknisins ekki nógu vel laun- u,? Er aðbúð hans að öðru leyti slæm? Hafa heilbrigðis- yfirvöldin brugðizt skyldu sinni að ráða lækni til þess að gegna embættinu, eða er eitt- hvað annað að? Hefur ef til vill gleymzt að mennta menn til þess að gegna þýðingar- mestu störfunum í okkar þjóð félagi? Eitt er víst. Hér þarf skjótt úr að bæta ef ekki á illa að fara. Síðan læknislaust varð á Þórshöfn hefur héraðslæknir- inn í Vopnafjarðarhéraði jafn framt þjónað Þórhafnarhér- aði. Hefur hann komið til Þórs hafnar einu sinni í viku, þegar fært hefur verið, en þegar snjór lokar vegurri munu þess ar ferðir sti’jálast eða falla niður. Auk þessara föstu ferða hefur hann svo komið nokkr- um sinnum vegna fólks, sem skyndilega hefur þurft á lækn isaðstoð að halda. Ekki vil ég gera lítið úr þessari þjónustu Magnúsar Stefánssonar, hér- aðslæknis. Hún er í té látin af miklum drengskap og góðum hug, en staðhátta vegna er engum lækni fært að veita viðunandi þjónustu í Þórs- hafnarlæknishéraði, með bú- setu i Vopnafirði eða annars- staðar utan héraðsins, miðað við þá tækni til ferðalaga, sem nú er þekkt. Að undanförnu hefur nokk uð verið um það rætt í blöð- um að leysa ætti læknamál dreifbýlisins með „læknamið- stöðvum“ þar sem fleiri lækn ar sætu á sama stað og þjón- uðu stóru svæði. Þetta er náttúrlega góð lausn fyrir næsta nágrenni þess staðar, sem læknamir kynnu að sitja á, en það er mikill bamaskap ur að halda að það skipulag leysi vanda þeirra, sem fjær búa. Hins vegar mundi þetta miðstöðvarskipulag gera störf læknanna á ýmsan hátt auð- veldari og frjálslegri og gefa fleiri tækifæri- til næðis- stunda. En ég vona að lækna- stéttin beri gæfu til þess að sjá í.tíma að þetta getur hún ekki leyft sér, á þennan hátt, á kostaað sjúklinga sinna. Að .. sjálfsögðu þarf með skipulegum hætti að sjá til þess að héraðslæknar eigi kost á eðlilegum frítímum. Þetta munu góðir menn úr hópi héraðslækna sjá og skilja og verður því vonandi ekki rasað um ráð fram í því efni. Nú vil ég þó ekki segja að læknamiðstöðvaskipulagið geti ekki átt við í héruðum þar sem vegir eru góðir, snjóa lög lítil og vegir ruddir jafn- óðum og snjóar á þá. En á Norðausturlandi, þar sem veg ir eru víðast lítið eða ekki upphlaðnir, snjóalög mikil, veðrátta oft hörð og nær eng- in þjónusta við vegfarendur, þar á þetta skipulag ekki við. Þórshafnarlæknishérað er á milli Sandvíkurheiðar og Öxarfjarðarheiðar, fjallvega, sem ófærir verða í fyrstu snjóum. Ef sækja þarf lækni, sem staðsettur er utan héraðs ins mundi oftast fljótlegast að ná honum flugleiðis frá Akur- eyri en þó getur oft brugðist að slíkt sé hægt, jafnvel vik- um saman. Þetta sem ég nú hefi sagt tel ég nægileg rök fyrir því að héraðslæknir verði framvegis, svo sem verið hefur, búsettur á Þórshöfn. Þar er nýþyggður vandaður læknisbústaður ásamt sjúkraskýli — snjóbíll til vetrarferðalaga. Tekjur lækna, sem hér hafa starfað hafa reynzt góðar og starfið mjög hóflegt, ef ekki þarf að sinna öðrum læknishéruðum. íbúar um 900. Ég vil nota tæki færið og skora á þá lækna, sem kynnu að vera á lausum kili að athuga hvort þeir gætu ekki hugsað sér að gegna hér læknisstörfum um tíma. íslendingar vilja láta líta á sig sem menningarþjóð, en þá verða þeir líka að reyna að vera það. Heilbrigðismálin eru einn af þeim þáttum, sem gleggst skera úr um það hvort um menningarþjóðfélag er að ræða eða ekki. Ég vona að for svarsmenn þjóðarinnar í heil- brigðis- og’menntamálum falli ekki á því prófi. Þó að læknis nám sé langt og talið erfitt skal því ekki trúað, að ekki sé unnt að stuðla að því, að nægi lega margir læknar útskrifist til þess að taka upp störf í læknishéruðum landsins. Og hvers vegna er ekki haf inn óróður fyrir því að lækn- ar þeir, sem nú starfa erlendis komi heim og vinni þjóð sinni þau lífsnauðsynlegu störf, sem þeir hafa verið menntaðir til. Sigurður Jónsson, Efra-Lóni. tvo njósnara, sem hafa komið sér fyrir á laun í þorpinu til að rijósna um her Bandaríkja- manna á Höfðanum. Sögunni fylgir skemmtilegt kort yfii’ sögusvæðið. Kápu- teikningu og myndir hefur Atli Már gert af smekkvísi. Frá- gangur er allur mjög góður. Ég óska Guðjóni til hamingju með þessa skemmtilegu bók. Eiríkur Sigurðsson. NJÓSNIR AÐ NÆTUR- ÞELI, drengjasaga eftir Guðjón Sveinsson. Útgef andi: Bókaforlag Odds Björnssonar. 152 bls. Ungur kennari í Breiðdal austur sendir hér frá sér sína fyrstu bók. Þetta er hressileg og spennandi drengjasaga og fjallar um .ævintýralega at- burði. Þegar Guðjón var þrettán ára fékk hann verðlaun í sögusam- keppni, sem barnablaðið „Vor- ið“ efndi til meðal lesenda sinna. Mér er kunnugt um að síðan hefur hann oft gripið pennann og ritað fleira á und- an þessari sögu. Það er hin innri þörf að tjá sig, sem þannig brýzt út. , Þetta er mjög góð bamabók. Auðséð er að höfundurinn er bæði hugmyndaríkur og hefur frásagnagáfu í bezta lagi. Þama er að koma fram á sjónarsviðið efnilegur barnabókahöfundur. Sagan fjallar mest um þrjá drengi, Bolla, Skúla og Adda og tilraup þeirra til að grafast fyrir ævintýralegt leyndarmál frá stríðsárunum. Þá má ekki gleyma þætti hundsins hans Krumma í viðburðum sögunn- ar. Margir furðulegir hlutir ger- ast í þessari sögu, allt frá hin- um dularfullu hellum að jarð- göngunum á Höfðanum. Þó hafa þeir allir á sér svo mikinn veruleikablæ, að þeir hefðu all ir getað gerzt, að undanteknum einum þeirra. Atburðarás sögunnar er svo hröð og spennandi, að lesand- inn leggur ógjaman frá sér bók ina fyrr en hann hefur lokið henni. í bókarlok upplýsist ýmis- konar misskilningur drengj- anna og að þeir hafi haft sak- lausa menn fyrir rangri sök. En jafnhliða koma þeir upp um NY AB BOK VÍKINGARNIR Eitt veglegasta fræðirit á íslenzkri tungu Víkingarair nefnist mikið rit og veglegt, sem er komið út á vegum Almenna bókafélagsins. Fjallar það eins og nafnið bend ir til um líf og háttu forfeðra vorra á víkingaöld, hinu svip- mesta tímabili í allri sögu norrænna þjóða. Er bókin til orðin fyrir mai’gra ára sam- starf fremstu fræðimanna af mörgum þjóðernum, en þeirra á meðal er dr. Kristján Eldjárn þjóðminjavörður, sem ritar um þau efni, sem sérstaklega varða ísland. Aðalritstjóri verksins er prófessor Bertil Almgren, einn kunnasti fornfræðingur sænsk- ur, en Eiríkur Hreinn Finn- bogason cand. mag. þýddi bók- ina á íslenzku. Um víkingaöldina hefur að sjálfsögðu margt og mikið verið ritað, en flest hefur það fjallað um einstök svið hins fjölþætta efnis og auk þess byggzt nær eingöngu á eldri heimildum. Hér er aftur á móti rakin al- hliða saga víkingaaldar, þar sem ennfremur eru í fyrsta sinn saman komnar á einn stað niðurstöður víðtækra rann- sókna frá síðustu árum, en þær hafa í fjölmörgum greinum leitt í ljós svo nýstárlega vitneskju, að segja má að tímabilið allt, fólk þess og umhverfi, blasi nú við í stórum skírari birtu en áður og komi oss að sama skapi kunnuglegar fyrir sjónir. í bók inni segir frá afrekum víking- anna í hernaði og landaleit, hvernig þeir hættu sér fyrstir þjóða út á heimshöfin og stóðu öllum framar að siglingatækni og skipasmíðum, en frábærar uppfinningar þeirra í hvoru tveggja, svo sem áttaviti og skipskjölur, gerðu þá að drottn endum hafsins. En þar er einn- ig fjalað mjög ýtarlega um dag- legt líf víkinganna, híbýlaháttu, klæðnað, áhöld og innanstokks muni, og þá ekki síður um and- lega menningu þeirra og hugs- unarhátt, trúarbrögð, siggæðis- hugmyndir og háþróaðar listir, sem látið hafa eftir sig sýnileg- ar menjar með ýmsum þeim þjóðum, er þeir höfðu skipti við. Það er ekki hvað sízt fyrir hina glöggu innsýn í fjölskrúð- ugan hversdagsheim, að vík- ingarnir, forfeður vorir, verða oss ótrúlega nálægir og lifandi af máli og myndum bókarinnar. Víkingamir eru 268 bls. í mjög stóru broti (31.5x29.5 cm.), prentuð í tveimur pappírs litum og sterklega bundin. Hef- ur ekkert verið sparað til þess, að bókin gæti orðið hvei-jum manni hinn mesti kjörgripur, jafnt að efni sem ytri búnaði. Myndasafn hennar er eitt hið merkasta um víkingaöld, sem saman er komið í einni bók, en þ. á. m. eru um 90 stórar lit- myndir. Bókin er prentuð og bundin á ítalíu. Mörg útgáfu- fyrirtæki í Evrópu og Ameríku standa að útgáfu þessarar bók- ai’, en hugmyndin að útgáfunni og forystu alla hefur annazt hið merka útgáfufyrirtæki Tre Tryckare í Gautaborg. (Fréttatilkynning frá AB) Hýjar bækur írá Ægisúigáfunni BLAÐINU hafa borizt nokkrar bækur frá Ægisútgáfunni í Reykjavík. Ekki vinnst mikill tími til að kynna sér efni þeirra og gæði, en þó skal þeirra að- eins getið. Stöðvaðu klukkuna. Svo heitir ástarsaga eftir Denise Robins í þýðingu Jó- 'hanns Bjarnasonar. En margir kannast við bókina Fiona, sem út kom í fyrra og er eftir sama höfund og þótti hin skemmti- legasta. Þessi saga fjallar um hjónabaiid ríks manns, sem er nokkuð lífsþyrstur og fátækrar- stúlku, sem bæði er gáfuð, falleg og siðprúð. Á ýmsu geng ur í hjónabandinu og koma fleiri konur við sögu, kannski ekki sérlega uppbyggjandi myndir settar á svið og þó . . dálítið spennandi að mmnsta kosti. EimiLÍ Iofti — einn á sjó. Bók með þessu nafni segir frá mannraunum og hetjudáð- um sir Francis Chehester og hefur Ásgeir Jakobsson tekið bókina saman eftir mörgum heimildum og gert úr hina eftir tektarverðustu sögu. Uppistaða •. hennar er nýlega a.fstaðin hnátt sigling sjóhetjunnar Chic- hester. Bókarhöfundur var sjálf ur sjómaður og.-kann vel frá að segja, ekki sízt því er á sjónum skeður og er þegar sestur • á hinn fjölmenna ' rithöfunda- bekk. Þessi nýja og .forvitnilega bók er nær 200 blaðsíður. í ffém ur stóru broti. Söguhetján- hef- ur lagt hönd á margt um dag- ana, verið kyndari, fjáiímaður, námumaður, fasteignasali. sígL ingafræðingur, kortagerðarmað ur, riddari og svo síðast en ekki sízt kappsiglingarmaður. Ekki vantar því fjölbreytaina óg frá- sagnarefnin. Spegill samtíðar. Hér er þá komin bók.Stein- gríms Sigurðssonar — Sþegill samtíðaar og með undirtitilínn — Skrif um fólk og samfélag — Bók þessi er á þriðja húndrað blaðsíður, mörgum myndum skreytt og fjallar um hin marg víslegustu efni. Þetta er eins- konar þverskurðarmynd af rit- störfum Steingríms frá alllöng- um blaðamannaferli hans. þætt ir og greinar. En höfundurinn er, eins og kunnugt er, 'maður hugkvæmur og sjaldan hægt að vita hvað hann segir. næst eða hvernig. Þættir bókarinnar eru 2 Bókaforlagsbækur BÓKAFORLAG Odds Björns- sonar hefur enn sent frá sér tvær bækur og heitir önnur „Stelpur í stuttum pilsum“. Hún er eftir Jennu og Hreiðar Stefánsson, kunna barnabóka- höfunda og fjallar um unga Reykjavíkurstúlku, sem lendir í margskonar erfiðleikum og er þetta öðrum þræði harmsaga ís lenzkra stúlkna í þjóðfélagi okk ar á síðustu og verstu tímum vaxandi upplausnar. Með þess- ari bók eru höfundarnir að færa sig upp á staftið og taka til með ferðar málefni unglinga í stað barna. Valsauga og bræðurnir hans hvítu, heitir hin 'bókin, sem ný- komin er frá Bókaforlagi Odds Björnssonar h.f. Þetta er Indi- ánasaga eftir Ulf Uller, sem Sig urður Gimriarsson þýddi. Börn in kannast við þessar Indíána- sögur og þær vekja alltaf for- vitni og fögnuð. Bók þessi er rúmar 120 blaðsíður með kápu- teikningu eftir Sigvard Hag- sted. Hún er spennandi ungl- ingabók. um 40 talsins, sumii’ nánast svip myndir, en það neistar af þeim. öllum. Líklega verður róið í dag. Rabbað við skemmtilegt fólk, — Það er ný bók Stefáns Jóns- sonar fréttamanns, sem löngu •er landskunnur orðinn af út- varpsþáttum, einkum samtöl- um og gamanbókum sínum. Hér er um að ræða gamla við- talsþætti, sem fluttir hafa verið í útvarp, lagaðir til bókagerðar eftir því, sem þurfa heful’ þótt. Þættir bókarinnar eru þessir: Steinþórsþáttur, Hofsstaðagoð- inn, Jóhannes í Vallholti, Marka-Leifi, Spámaðurinn Run ólfur Pétursson, Um sálirnar og ■frelsun þeirra og trúarlíf í ver- búð númer sjö, Rakel Bessa- dóttir galdramanns, Guðjón' á Eyri og tilgangur með mann- lífinu, Tröllið úr Eystra-Horni og Alexandría, íslenzka úr Jökulfjörðum. Á helvegum hafsins. Jónas St. Lúðvíksson skrifar og þýðir sannar frásagnir af slysförum og hetjudáðum í þess ari bók sinni. Hefur hann áður skrifað fjórar bækur í þessum bókarflokki. Bókin er nær 200 blaðsíður og er efninu skipt í sex kafla með fyrirsögnunum: í opinn dauðann, Dapurleg leið arlok, Ægislys á Eystrasalti, Upp á líf og dauða, Sigling til tortímingar og Aleinn gegn út- hafinu. María vitavörður. Svo heiðir ástar- og hetju- saga eftir Th. Schröck-Beck en þýðandi er Lilja Bjarnadóttir. Sagan gerist á afskekktri eyju í Norðursjó og er söguhetjan María, dóttir vitavarðarins og venst því að vinna störfin hans. Að honum látnum er henni veitt staðan, þótt ekki væri talið kvenmannsverk, einkum vegna þess, að vitavörð urinn varð einnig að taka þátt í björgunarstörfum. En María er hin vaskasta kona, hreinn víkingur, en hún var líka kona og ástamálin létu ekki á sér standa. Úlfhundurinn. Úlfhundurinn er amerísk verðlaunasaga, eftir Ken And- ersen og fjallar um ’hundinn Fant og fatlaða drenginri Tonny. Útvarpshlustendur munu margir minnast sögunn- ar og nú er hægt að ryfja hana upp. Saga þessi hefur bóðskap að flytja, þótt ekki sé hún skrif uð í predikunarformi. Flestir drengir og margir fullorðnir munu hafa gaman að þessari bók. Q

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.