Dagur - 07.10.1970, Blaðsíða 8

c
SMATT & STORT
!L AU G ARD AGINN 3. þ. m.
"irðu þáttaskil í athafnasögu
Húsavíkur. Þann dag var form-
.ega opnuð hitaveita frá hver-
unum í Reykjahverfi til Húsa-
víkur, við einfalda en virðulega
íithöfn og kaffidrykkju í hinu
ijýja félagsheimili á Húsavík, að
•’iðstöddum mörgum framá-
nönnum bæjarins, forstöðu-
jnönnum verksins og nokkrum
gestum. Björn Friðfinnsson,
bæjarstjóri, flutti þar glögga
yfirlitsræðu, lýsti aðdraganda
■náisins, gerð lagnarinnar í
: negindráttum, kostnaði og
: ekstursgrundvelli fyrirtækis-
> rostastöðum, 28. sept. Brúa-
• ’tnnuflokkur Gísla S. Gíslason
j) írá Eyhildarholti hefur að
: nestu leyti verið að störfum
fiér í Skagafirði í sumar, lengst
if við að smíða brú á Djúpa-
Jalsá í Blönduhlíð. Fyrir var á
jnni timburbrú, alltraust ennþá
en ekki framtíðarmannvirki fyr
jr svo mikla og þunga umferð,
: em á sér stað um Norðurlands-
’eg. Hin nýja brú er stein-
8ÆNDUR GRAMIR
73ÓNDI úr Saúrbæjarhreppi
.lað þess getið, að hann og sveit
ungar sínir væru gramir Vega-
gerðinni. Lokaði hún vegi við
.finnastaðaá, á meðan bændur
■’oru að flytja sláturfé sitt í ill-
/iðri, svo að þeir þurftu lengri
leið að fara.
Endurhæfingarstöð
. \ SUNNUDAGINN, kl. 2 e. h,
,’erður opnuð endurhæfingar-
.■töð hjá Sjálfsbjörg á Akureyri,
að Bjargi. Þangað eru velkomn
i r allir félagar þeirra samtaka,
er eftir því óska. Nánar verður
1 'æntanlega sagt frá endurhæf-
j ngarstöðinni. □
Vaðlaheiði rudd í gær
í GÆR var verið að ryðja snjó
af Vaðlaheiði, en þar var þá
skafrenningur. Öxnadalsheiði
var snjólítil en hálka á vegi,
jVIúlavegur fær og aðrar heiðar
í nágrenninu.
Jökuldalsheiði var illfær eða
ófær í gær, vegna óveðurs og
snjóa og Vopnafjarðarheiði
ófær, svo og Axarfjarðarheiði.
Á Fjarðarheiði og Oddsskarði
var kominn nokkur snjór og
vegir ófærir þar í bráð, en
Fagridalur fær. □
Málið hefur átt að minnsta
kosti fjörutíu ára aðdraganda,
síðan fyrst var byrjað að hreyfa
því. Á þessum tíma hafa margir
um það fjallað, margar nefndir
starfað að því og margar áætl-
anir verið gerðar. Á tímabili
var horfið að því að bora eftir
heitu vatni í bæjrlandinu, er þó
330 PUNDA LÚÐA
GUNNAR Jóhannsson á Farsæl
frá Hrísey dró 330 punda lúðu
á handfæri á Grímseyjarsundi
á dögunum og þótti það mikill
dráttur og góður. □
steypt, rúmlega 50 m. löng. Er
hún staðsett svo að segja fast
neðan við þá gömlu. Þarf því
að færa veginn lítilsháttar hið
næsta brúnni og er að því unn-
ið nú. Brýn nauðsyn lrefði raun
ar verið á að hækka að mun
allan veginn neðan Akratorfu
því hann verður þar ófær á
vetri hverjum að kalla, vegna
vatnaágangs, um lengri eða
skemmri tíma. Svo mun þó ekki
eiga að gera að sinni og er þó
vegalengdin öll ekki meiri en
svo, að hagkvæmt mætti virð-
ast að ljúka verkinu í einum
áfanga nú þegar vinnutæki eru
komin á staðinn. Það sem gera
á nú, styttir að vísu eitthvað
ófærukaflann en nær heldur
ekki lengra og er aumt til þess
að vita að Vegagerðinni skuli
ekki endast orka til að ljúka
þessu,; v.erki nú í haust.
Þegar Gísli og menn hans
höfðu lokið smíði Dalsárbrúar-
innar fluttu þeir sig út að
brúnni á Vestur-Ósi Héraðs-
vatnanna. Sú brú er, ef mig
minnir rétt, orðin 45 ára gömul,
steinsteypt, og var á þeirri tíð,
meðal stærstu mannvirkja sinn-
ar tegundar á landi hér. Hún
er mjó, eins og brýr frá þeim
tíma yfirleitt eru en fyrir nokkr
um árum voru handrið hennar
færð út, svo að þrengslin koma
síður að sök en áður. En nú eru
undirstöður hennar nokkuð
farnar að láta á sjá og vinnur
flokkur Gísla að því að treysta
þær, því naumast mun önnur
brú leysa þá öldnu af hólmi á
allra næstu árum.
Vegurinn upp frá brúnni aust
anverðri hefur löngum verið ill
ræmdur vegna krapprar beygju
og bratta, sem svellbunki setzt
gjarnan í á vetrum. Er það
mikil mildi að þarna skuli ekki
oftsinnis hafa orðið stórslys,
(Framhald á blaðsíðu 2)
bar ekki tilætlaðan árangur.
Loks tók verkfræðifyrirtækið
Fjarhitun í Reykjavík að sér
að endurskoða fyrri áætlanir
með hliðsjón af breyttri tækni
og viðhorfum, og 1969 hafcfi það
lokið frumáætlun þeirri, er nú
hefur verið unnið eftir. Mun
Karl Omar Jónsson, verkfræð-
ingur, hafa átt mestan þátt í
þessu og hefur hann haft um-
sjón með framkvæmd verksins.
Framkvæmdir við hitaveit-
una hófust 9. maí sl., og nú er
lögninni til bæjarins lokið, lagn
ingu um bæinn að mestu og
áætlað, að tengingu húsa inná
kerfið verði það langt komið í
byrjun næsta mánaðar, að vatns
sala geti hafizt. Eftir verður þó
að tengja býlin í Reykjahverfi
við lögnina og bíður það verk
næsta sumars.
Það er ýmislegt í sambandi
við þetta mannvirki, sem vekur
nokkra furðu. Fyrst má nefna
hve hljótt hefur verið um alla
framkvæmd þess. Það er næst-
um eins og það hafi horfið í
allt moldviðrið um virkjanirnar
við Laxá, og er það þó að sínu
(Framhald á blaðsíðu 4)
TIL ÖKUMANNA
Góðbóndi úr nágrannasveit hef
ur beðið blaðið að benda öku-
mönnum vinsamlega á, að til-
litssenri í umferð þurfi að ná út
fyrir þéttbýlið. Segir hann skóla
börn stundum hafa komið heim
auri ötuð vegna ruddalegs
aksturs ökumanna, og aðrir
gangandi vegfarendur einnig.
Er þessum ummælum hér með
komið á framfæri, í von um að
þau vekji til umhugsunar.
MIÐKVÍSL
Lokað hefur verið vegi þeim
yfir Helgey, sem liggur að Mið-
kvísl hinni sögufrægu í Laxá í
Mývatnssveit. Ekki var það
gert, eins og sagt var í útvarpi,
til þess að koma í veg fvrir ferð
ir forviíinna að Miðkvíslar-
stíflu, sem sprengd var. Lokun
vegarins mun hins vegar eiga
að tákna, að þar verði ekki haf-
in vinna án samninga við land-
eigendur þar um, eða jafnvel
samninga um virkjunarmálin í
lieild. Laxárvirkjunarstjórn hef
ur skrifað Mývetningum bréf
og leitað álits og óskað tillagna
þeirra um það, hvernig gera
eigi við Miðkvíslarstíflu. Það
hefur vakið eftirtekt, að eftir
að nefnd stífla var rofin hefur
urriði veiðzt á bæjunum Vind-
belg, Haganesi og Vagnbrekku,
en var áður horfinn. Þykir
víst, að urriði þessi hafi gengið
úr Laxá, hinn nýopnaða veg
um Miðkvísl.
EFLING ATVINNULÍFS
Efling atvinnulífsins er stærsta
verkefni stjórnarv’alda landsins
og sv’eitarstjórna á hverjum
stað og á hverjum tíma. Bætt
lífskjör eru því aðeins mögu-
leg, að atv’inna sé nægileg, og
nægileg atvinna er alger for-
senda alhliða framfara, hverju
nafni sem nefnist. Við höfum
nú um sinn búið við sæmilega
atvinnu, en skannnt er að minn
ast mesta atvinnuleysis um ára
tugi, landflótti liundraða íslend
inga, sem urðu að leita sér at-
vinnu í öðrum löndum og jafn-
væl heimsálfum. Og það væri
mikil skammsýni, að ætla, að
sú saga gæti ekki ndurtekið sig,
og það áður en varir, ef sofið
er á verðinum. En ríki og sveit-
arfélög geta mjög mikil áhrif
haft á þróun atvihnumála í
landinu, jafnvel verulega for-
ystu með beinvtm afskiptum,
hvátningu og fyrirgreiðslu. En
fyrst af öllu er náuðsýn að gera
heildaráætlun uni framkvæmd
ir í landinu öllu, svp að þær
mótist ekki á hverjum .tíma aí
þvt handahófi, sem of mikið hef
ur borið á og allir þekkja.
ÍÞRÓTTIN AÐ' PLÆGJA
Fyrir skömmu fór fram heims-
meistaramót í plægingum í Dan
mörku. þar sem keppendur eru
frá 21 þjóð. Listasjóður danska
ríkisins hefur veitt fjárhæð til
að gera minnismerki um keppn
ina. Síðan 1962 hafa sigurveg-
ararnir verið frá Finnlancli,
Noregi, Sv’íþjóð og Danmörku.
íslendingar hafa aldrei sýnt
þessari keppni áhuga.
SKÓLAMÁLIN LANGT
ÁEFTIR
Menntunarþörf fslendinga er
önnuir og meiri en áður var. f
skólamálum þjóðarinnar ríkir
hálfgért neyðarástand, allt frá
barnaskólastiginu til háskóla-
námsins, og er það öllum kunn
ara en frá þurfi að segja, og
hefur stefnan í skólamálum
færzt í það horf, að mennta-
brautin sé einkum fyrir þá
efnuðu í þessu þjóðfélagi. Og
jafnvél lögboðriu skyldunámi er
ekki hægt að fullnægja á ýms-
urn stöðuin vegna ótrúlegs
sleifaralags. Við höfum dregizt
aftur úr nágrannaþjóðunum á
mörgum sviðiuri menntamála,
en hávaðasamur menntamála-
ráðhcrra og yfirmaður skóla-
mála í meira en áratug, segir
flesta hluti að komast í einstak-
lega gott lag hjá sér!
STENDUR VIÐ ORÐ SÍN?
Þegar forsætisráðlierra gerði
grein fyrir því, að stjórnin félli
frá haustkosningum, sagði hann
sér og flokki sínum það til af-
sökunar, að samkvæmt samn-
ingi við Alþýðuflokkinn gæti
hvor flokkurinn um sig neitað
ósk hins um þingrof. Sjálfstæð-
isflokkurinn stæði ætíð við lof-
orð síri og því yrðu engar liaust
kosningar! Það er bæði fallegt
og drengilegt að standa við lof-
orð sín, en jafnframt ljótt og
ódrengiíégt að gera það ekki.
Sjálfstæðisflckkurinn getur sízt
af öllu státað af því að liafa
staðið við loforð sín og skulu
þess síðar nefnd nokkur dæmi.
ÓTELJANDI
Eyjarnar á Breiðafirði og vötn-
in á Árnarvatnsheiði voru eitt
af þv’í, sem engri tölu varð á
komið, heyrði maður í æsku,
og liið sama var sagt um, Vatns
dalshóla. Áður en þingi lauk í
vetur var um það spurt þar,
hvað þær væru margar, stjórn-
skipuðu nefndirnar og hve hátt
þær v’æru launaðar. Fjármóla-
ráðherra sagði, að óv’innandi
verk væri að telja þær og
reikna kostnað af tilveru þeirra.
Það væri jafnvel ekki unnt að
segja hvért væri verkefni
þeirra. Gerð var tilraun til að
telja þessar nefndir árið 1968,
en hún mistókst! Komið hefur
fram tillaga uin, að hinar laun-
uðu, ríkisskipuðu nefndir gefi
sig sjólfar fram og geri grein
fyrir störfum sínum, annars
verði þær taldar meðal hinna
dauðu og eigi ekki að taka laun
lengur! ,
Þrýstiturn ó aðalvatnsæðimii, sem siunir kalla „menningarvita“.
(Ljósm.: Pétur, Háaavík)