Dagur - 22.03.1972, Side 8

s
SMÁTT & STÓRT
Hraðbrautarframkvæmdir á Akureyri — frá Krókeyri að Höpnersbryggju. (Ljósm.: E. D.)
ALÞJÖÐADAGUR FATLÁÐRA
ALÞJÓÐASAMTÖK fatlaðra,
FIMITIC, hafa útnefRt einn dag
irlega sem alþjóðadag fatlaðra.
Fr svo til ætlazt, að sá dagur sé
öðrum fremur notaður til að
neta stöðu fatlaðra borgara í
ojóðfélaginu, líta til baka og
íagna því, sem áunnizt hefur,
’ íta íram á við og gera sér greín
yrir því, sem gera þarf í náinni
::ramtíð.
I ár er alþjóðadagurinn 19.
marz. Við skulum aðeins staldra
við og gera okkur grein fyrir
óví, sem næst okkur er .
Sá tími er ekki löngu liðinn,
að fatlaður maður taldist þriðja
xlokks mannvera í íslenzku þjóð
felagi, flestir höfðu horn í síðu
aans, hann mátti þola uppnefni
og háðsglósur vegna fötlunar
sinnar og una því að vera talinn
einsis nýtur ómagi á öðrum.
En tímar breytast, menn og
'iðhorf. Með breyttum atvinnu-
'iátt.um hefur orðið ljóst, að fatl
aðir þurfa yfirleitt ekki að vera
Enn drepinn minkur
i bænum
‘VTINKAR hafa nú verið drepnir
: ýmsum bæjarhlutum Akureyr
ar á skömmum tíma. Síðast á
jóðinni Vanabyggð 5. En ung
stúlka þaðan og félagar hennar,
er voru að koma þangað heim
sl, miðvikudagskvöld, sáu mink
: nn og hófu eltingarleik og köll-
uðu síðan á lögregluna. Ungling
arnir náðu minknum og drápu
jiann, „því að löggan var svo
sein að hlaupa og hló svo mik-
: ð,“ sögðu unglingarnir. □
HEIMSÓKN FRÁ
GUÐFRÆÐÍDEILD
NEMENDUR úr Guðfræðideild
jHáskólans, ásamt gestum og
vveim kennurum, séra Jónasi
Gíslasyni og Sigurði Erni Stein-
grímssyni, samtals 36 manna
jnópur, komu til Akureyrar fyrir
síðustu helgi. Fór hópurinn að
Vestmannsvatni og héldu tvær
kvöldvökur, aðra í Einarsstaða-
kirkju og hina í Laufáskirkju,
jbeimsóttu Grenjaðarstað og
Húsavík. Á Akureyri dvöldu
þeir á sunnudaginn, sátu hádeg-
isverðarboð bæjarstjórnar og
tóku þátt í guðsþjónustu í Akur
eyrarkirkju. Heimleiðis hélt
hópurinn á sunnudagskvöld. —
Fararstjóri var Vigfús Þór Árna
son. □
G
ssasE.
ómagar eða öðrum til byrði.
Þrátt fyrir meiri eða minni fötl-
un geta þeir oft verið virkir og
dugandi í atvinnulífinu, takist
þeim að fá rétt viðhorf til fötl-
unar sinnar og þeim sé búin að-
staða við þeirra hæfi. Starfs-
hæfni byggist ekki lengur á
kröftum 'feða hlaupaþoli. Nú eru
það fremur handlagni og
óbrengluð hugsun, sem máli
skipta. Fótavana maður getur
verið jafnlaginn í höndum og
sáj sem hefur heila fætur. Hand
ar.vana maður getur verið meiri
hugsuður en sá, sem enga líkam
lega ágalla hefur. Dæmi um and
leg afrek fatlaðs fólks eru mý-
mörg.
Takmark hins fatlaða hlýtur
að vera, að standa jafnfætis
þeim heila á hverju því sviði,
sem möguleikar leyfa. Hann vill
leggja sambærilegt af mörkum
og njóta í sama mæli, þess sem
lífið hefur að bjóða. Heilbrigt
þjóðfélag hlýtur einnig að
stuðla að því, að svo megi verða.
Vinnuaflið er auðlegð hverrar
þjóðar og vinna hins fatlaða eigi
minna virði en annarra. En sér-
staða fatlaðra verður þó alltaf
einhver, og til hennar þarf að
taka tillit. Sá, sem erfitt á um
gang, þarf t. d. að geta komizt
hindranalaust út og inn úr íbúð
sinni og út og inn á vinnustað,
og hann þarf að hafa ráð á farar
tæki til að komast á milli. Við
hönnun opinberra stofnana og
skemmtistaða þarf einnig að
taka tillit til fatlaðra. Oft þarf
þetta ekki að hafa mikinn auka
kostnað í för með sér, öllu frem
ur að viðkomandi aðilar minn-
ist þess, að ekki eru allir jafn-
færir í umferðinni. Ymis hjálp-
artæki geta líka oft komið fötl-
uðum að ótrúleg ugagni. Þá
þurfa þeir gjarna sérstakrar
líkamsþjálfunar með, svo og
náms og þjálfunar í starfsgrein-
um, sem betur henta þeim en
aðrar.
Að öllu þessu og fleiru, er sér-
staklega varðar kjör og aðstöðu
fatlaðra, hafa félög þeirra unnið
á liðnum árum og í starfi sínu
Dauðaslys á Akureyri
HINN 16. marz sl. varð dauða-
slys í umferðinni á Akureyri.
Fjögurra ára teipa, Kolbrún
Lára Malmquist, Lönguhlíð 4,
varð fyrir vörubil í Glerárhverfi
og lézt samstundis.
Foreldrar litlu stúlkunnar
eru Anna Soffía Ásgeirsdóttir
hafa þau notið sívaxandi skiln-
ings og aðstoðar jafnt frá hinum
almenna borgara sem opinber-
um stofnunum. Fyrir það eru
félögin þakklát, en vona jafn-
framt, að hvorki þjóðarbúið sem
slíkt né aðrir þurfi nokkru sinni
að sjá eftir þeim fjármunum eða
annarri aðstoð, sem veitt hefur
verið til að færa fatlaða nær því
marki að geta verið veitendur
og skapendur í sama mæli og
aðrir.
Af ófyrirséðurri ástæðum
reyndist ekki unnt fyrir Sjálfs-
björg á Akureyri að efna til sér-
stakrar hátíðarsamkomu í dag,
en við notum þetta tækifæri til
að þakka öllum þeim, se mstutt
(Framhald á blaðsíðu 5)
MIKIL BUVORUFRAM-
LEIÐSLA
Talið er, að verðmæti íslenzkrar
búvöru sé árlega 4—5 milljarð-
ar, miðað við verðlag okkar
tíma. En bændur landsins eru
um 5 þús. að tölu og hefur þeim
fækkað verulega á undanförn-
um árum.
Samkvæmt skýrslum er rækt-
að Iand nú 110 þús. hektarar eða
nálægt hálfur ha. á hvert manns
barn í landinu. Birgðir búvara
hafa minnkað mjög á síðasta ári.
HALLORMSSTAÐA-BIRKI
Vestur í Stykkishólmi smíðar
maður einn, Dagbjartur Stígs-
son að nafni, húsgögn úr Hall-
ormsstaða-birki og er eftirspurn
meiri en framleiðslan. Úr birk-
inu eru smíðuð margskonar liús-
gögn af ýmsum gerðum. Sagt
er, að Dagbjartur, sem hefur 12
menn með sér við framleiðsl-
una, hafi smíðað allar vélar
verkstæðisins sjálfur og er það
eitt út af fyrir sig fullrar
athygli vert.
AKURE YRIN GUR
LEIKSTJÓRI
I Stykkishólmi sviðsetti Jóliann
Ögmundsson frá Akureyri Pilt
og stúlku eftir Emil Thoroddsen
og hafa sýningar notið mikilla
vinsælda. Hefur Jóhann látið
þess getið, að áhugi fólks þar
vestra sé frábær og hvergi betra
að starfa með áhugaleikfólki en
þar, og sé það þó víða gott.
TVÖ STÓR VERKEFNI
Hjá Búnaðarsambandi Eyjafjarð
ar, sem er fertugur félagsskapur
14 búnaðarfélaga, eru tvö stór-
mál efst á baugi. Hið fyrra er
heykögglaverksmiðja, sem sam-
bandið hefur pantað frá Dan-
mörku og verður reynd hér í
sumar, og má skila í haust ef
Músagildrunni vel tekið
LEIKFÉLAG AKUREYRAR
hefur nú sýnt sakamálaleikritið
„Músagildruna“ eftir Agatha
Christie fimm sinnum við ágæt-
ar undirtektir áhorfenda. „Músa
gildran“ sem er langfrægasta
leikrit Christie var frumsýnt í
London í nóvember 1952 og hef-
ur verið sýnt þar samfellt síðan,
eða í hartnær 20 ár. Leikendur
eru átta og leikstjóri Stefán
Baldursson, en leikmynd gerði
Iván Török.
Sjá auglýsingu frá
öðrum stað í blaðinu.
L.
A. á
□
og Gunnar Malmquist.
□
hún hentar ekki staðháttum^
Hitt stórmálið er Byggðasaga
Eyjafjarðar, tvö bindi, hið fyrra
í prentun. Verður þar urn
merka útgáfu að ræða.
RÁÐSTEFNA
Ekki hrökkva menn upp við það
þótt lialdin sé ráðstefna, enda
nokkuð algengt. Nýlega var ein
haldin á Akureyri um norð-
lenzk atvinnumál og frá hcnni
sagt í 14. tbl. Dags. En það
merkilegasta við ráðstefnu
þessa var e. t. v. það, að með
lienni tókst samvinna milli
Fjórðungssambands Norðlend-
inga og Alþýðusambands Norð-
urlands. Má vænta þess, að ef
þessi fjölmennu félagssamtök
vinna framvegis saman að fram-
faramálum Norðurlands, eink-
um atvinnumálum, þá muni góð
ur árangur af því verðá. Þessi
félagssamtök hafa mörg sömu
málin á dagskrá. Ber því að efla
samstarf þeirra, því að sameig-
inlega geta þau lyft Grettistök-
um.
REGINN
Reginn, blað templara á Siglu-
firði, sein Jóhann Þorvaldsson
ritstýrir, barst hingað um helg-
ina, og er eftirtektarvert blað
að venju. Þar segir m. a.:
„Árið 1971 seldi Áfengis- og
tóbaksverzlun ríkisins áfengi
fyrir 1084 millj. kr. Það sam-
svarar því að hver finnn manna
fjölskylda hafi keypt áfangi fyr-
ir 25 þús. kr. Þá seldi sama
verzlun tóbak fyrir 810 millj.
kr. og er það þá um 47 þúsund
kr. fyrir áfengi og tóbak á
hverja fimrn manna fjölskyldu,
eða um 9.500 kr. á livert manns-
barn frá vöggu tiLgrafar. Þetta
er geigvænleg fjáreyðsla og
þætti þungur skattur, ef greiða
ætti til þjóðfélagsþarfa. En hvað
er þó fjáreyðslan sjálf, ef ekki
fylgdi annáð verra.“
ÁFENpISSJÚKLINGAR
Reginn segir ennfremur:
„Áfengissjúklingar hér á
landi skipta orðið þúsundum.
Lágmarkstala er tvö þúsund,
eða 1% þjóðarinnar. Sumir telja
að áfengissjúklingar séu þó
mun fleiri.
Enginn einn sjúkdómur herj-
ar nú á jafn stóran hóp manna
liér á landi og drykkjusýkin. Og
svo koina hundriiðin, sem
tóbaksneyzlan er að eyðileggja
og leggur í gröfina árlega. Álitið
er af þeim sem bezt þekkja, að
vínnautn sé orðin svo almenn
mcðal þjóðarmnar, að það sé
mikill minni hluti manna, sem
ekki bragðar áfengi.“
(Framhald á blaðsíðu 4).
ÞEIR DANSA í
MÝVATNSSVEIT
Reynihlíð 20. marz. Hér er fólk
að stunda dansnám. Magðalena
Torfadóttir er kennarinn og
kennir bæði ungum og gömlum.
Þátttaka er góð og er kennt í
þrem flokkum og sá fjórði bæt-
ist við í dag.
Nú stendúr sauðfjárrúningur
sem hæst, sumir búnir og aðrir
eiga það effír.
í gær kom lúðrasveit og karla
kór frá Húsavík og skemmti £
Skjólbrekku. Þótti það góð
skemmtun og var hún nokkuð
vel sótt.
Kísilframléiðslan gengur held
ég ágætlega þennan mánuð,
alveg full afköst. Ætlunin var
að fara að dæla úr vatninu því
að þar var ísa að leysa. En svo
lokaði ísinn því svæði aftur. En
dæling hefst eins fljótt og hægt
er, því allt er tilbúið og bátur-
inn kominn fram á vatnið. P. J.