Dagur - 18.12.1974, Blaðsíða 4

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar Ml-66 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓHANN K. SIGURÐSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
Tröllskessurnar
lifa enn
Tröllskessur tvær bjuggu í norð-
lenskum afréttardal endur fyrir
löngu og voru þær systur í blóma
lífsins. Þær stálu í byggð ungum
manni, höfðu hann hjá sér og gerðu
við hann vel í mat og drykk, því þær
vildu auka með honum kyn sitt. Og
þær mökuðu hann smyrslum, teygðu
hann á milli sín og orguðu í eyru
honum til að trylla liann. Maður
þessi gat að lokum flúið til byggða,
náði prestfundi, en lifði aðeins þrjá
daga eftir það.
Nýjar kynslóðir hafa vaxið upp,
menntaðri en áður til munns og
lianda og hlæja að sögum um tröll-
skessur. En sú kynslóðin, sem nú vex
upp á hliðstæða liættu yfir höfði sér
og ungi maðurinn forðum. Þannig
er mál með vexti að tröllskessurnar
lifa góðu lífi og liafa aldrei verið
aðsópsmeiri en nú við að tæla ungl-
inga til sín og jafnvel stela þeim með
öllu. Þær birtast í líki brennivíns-
sala, standa að baki skemmtiiðnaðar-
ins og ráða oft efni útvarps og sjón-
varps. Þær smyrja unga fólkið innan,
sem er enn áhrifaríkara, toga ung-
menni á milli sín, orga í eym þeirra
og trylla þau. Ungt fólk á okkar
dögum hefur naumast stundlegan
frið fyrir tröllskessunum, sem koma
í allra kvikinda líki og kalla það til
sín t. d. í gegn um útvarp og sjón-
varp, tæla það fyrst frá heimilum
sínum, trylla það síðan við vín og
dans og jafnvel eiturlyf á opinberum
og hálfopinberum stöðum.
Það er í raun og veru alveg furðu-
legt, að tnikill hluti af æsku þjóðar-
innar skuli ekki þegar hafa hlotið
varanleg örkuml af ásókn, eða rétt-
ara sagt ofsókn þeirra endurbornu
og nútímalegu systra, sem herja á
mannfólkið í sveit og við sjó, jafnt í
strjálbýlum byggðum, sem í kaup-
stöðttm. Mörg mannslífin farast að
vísu á hverju ári í hinni hatrömmu
viðureign, en flestir sleppa, sumir
með áverka eina, svo er traustum
kynstofni fyrir að þakka, og þeim
menningarerfðum, sem hinn nýi
tími hefur enn ekki þurrkað alveg
út.
Minnt er á gömlu þjóðsöguna og
bent á endurtekningu sögunnar til
umhugsunar, ef einhverjum mætti
til varnaðar verða á upplausnartím-
um. Foreldrar keppast við að afla
sér tekna, búa sér og börnum sínum
ríkmannleg lieimili, en standa svo
margir frammi fyrir því, er yngsta
kynslóðin vex rir grasi, að hún flýr
hin hlýju og björtu heimili sín,
hlýðir kallinu að utan og lendir
meira og minna í tröllahöndum. □
Hinn 8. október varð einn af góð
borgurum þessarar sveitar sex-
tugur. Sá var Jón Sigurðsson
bóndi á Hlíðarenda í Bárðardal.
Jón hefur dvalist á Hlíðarenda
alla ævi, trúr og skyldurækinn.
Opinber störf hafa látið hann í
friði að mestu. Þó hefur hann
um tíma verið eftirlitsmaður
með ásetningi og fóðrun bú-
penings. Þar var réttur maður
á réttum stað því hann er hinn
góði hirðir, en sækist ekki eftir
metorðunum. Þegar afmæli
Jóns var, vann hann trúnaðar-
störf við sláturhúsið á Sval-
barðseyri og lét því daginn
lönd og leið hér heima fyrir.
Nú í vetrarkyrrðinni 23. nóvem-
ber efndu félagar hans í fjall-
göngum dg annarri önn til fagn-
aðar í barnaskólanum, honum
til heiðurs og þakkar fyrir
dygga og góða samfylgd, sem
mun vara meðan ævin endist.
Jón Sigurðsson hefur farið í
göngur hvert haust frá ferm-
ingu, en ef ég man rétt þótti
ferming nokkur vísbending um
það, að þá væru menn gangna-
færir, en tæpast fyrr. Jón er
gleðimaður í góðra vina hópi,
og ég vil álíta, að hann eigi ein-
tóma vini. Hann hefur yndi af
söng og hverskyns gleðigjöfum.
Ókvæntur er hann, en er í
heimili með bróður sínum og
mágkonu og unir við að hirða
sitt sauðfé og hesta og gerir það
með prýði. Hann lítur ekki á
sauðkindina, sem skynlausa
skepnu, heldur sem góða félaga,
Við framangetið tækifæri var
honum tilkynnt, að Umf. Ein-
ingin, sem er eitt elsta ung-
mennafélag landsins, hefði kjör-
ið hann heiðursfélaga sinn, en
í því hefur hann starfað frá
fermingaraldri.
Ég óska honum góðrar heilsu
og margra fjallgangna með
góðum félögum.
Þ.J. \
llmferðarljós
Bæjarráð hefur heimilað bæjar-
verkfræðingi, að gera pöntun á
umferðarljósum, sem sett yrðu
upp næsta vor á gatnamótum
Þórunnarstrætis og Þingvalla-
strætis. En þar er mikil umferð
og slys tíð. Góð reynsla er feng-
in af þeim umferðarljósum, sem
þegar hafa verið sett upp í
bænum. □
Eins og fram kom í viðtali við
Sigurð Ola Brynjólfsson, bæjar
fulltrúa, í blaðinu fyrir skömmu
á að gera stórátak í íþróttahúsa-
byggingum á Akureyri á næstu
árum, og ber að fagna því. En
það er ekki nóg að byggja
íþróttamannvirki. Það þarf
fleira til.
Við Akureyringar verðum að
gera okkur grein fyrir því, að
það þarf miklu meira fjármagn
til að standa undir rekstri
íþróttahreyfingarinnar hér norð
anlands, en á Stór-Reykjavíkur-
svæðinu, og skal ég rökstyðja
það.
Ef Akureyringar taka þátt í
keppni í 1. deild eða 2. í flokka-
íþróttum (8 keppnislið), þurfa
þeir yfirleitt að fara 7 ferðir
suður, en þátttökulið að sunnan
1 ferð norður, og sunnanliðin
kveina yfir kostnaðinum við
þessa 1 ferð norður. Hver ferð
suður með handknattleikslið
kostar núna um 60 til 70 þús.
kr., og er þá reiknað með að
komast heim samdægurs. Það
sjá allir hvaða upphæðir hér er
um að ræða. Tekjumöguleikar
íþróttafélaganna eru aftur á
móti mjög litlir, enda er það
orðið alvarlegt, þegar forráða-
menn íþróttafélaga varpa önd-
inni léttara ef liðin í yngri flokk
unum komast ekki í úrslit í ís-
ALDNIR HAFA
ERLINGUR DAVÍÐSSON SKRÁÐI
Þetta er þriðja viðtalsbók Er-
lings og sú jafnbesta. Stafar
það af aukinni þjálfun höfund-
ar í vinnslu viðtalanna, og að
hann hefur hitt á prýðilega við-
mælendur. Bækur þessar hafa
orðið metsölubækur. Spurning-
unni um það, hvers vegna per-
sónusaga öll sé svo vinsæl á
íslandi, er auðsvarað. Saga
hvers einstaklings er brot af
sögu lesandans, sé hann full-
orðinn, og forvitnileg lesning
hinum yngri um æsku og ævi-
starf foreldra sinna.
Hér er rætt við 7 persónur.
Fer ekki á milli mála, að við-
talið við Vilhjálm Hjálmarsson
frá Brekku í Mjóafirði og nú-
verandi menntamálaráðherra
ber af öllum hinum. Kemur þar
margt til. Vilhjálmur er óvenju
lega mennskur af pólitíkusi að
vera. í öðru lagi: Á Austfjörð-
um gerðust um aldamótin mjög
frásagnarverðir hlutir í atvinnu
málum, sem sé síld og hval-
veiði Norðmanna, er þar höfðu
bækistöðvar. í þriðja lagi: Vil-
hjálmur býr yfir hinni sérstæðu,
austfirsku kímnigáfu. Er þetta
t. d. ekki dásamlega austfirskt?:
í byggðum Austfjarða hefur sér
hvert býli sitt fjall að baki.
Þykir mörgum austfirðingum
magur kostur reykvíkings, að
deila einu fjalli, Esjunni, með
eitt hundrað þúsund manns.
Það var líka austfirðingur, sem
horfði yfir víðáttur suðurlands-
undirlendis og sagði: — Hér
þykir mér illa notað plássið, að
hafa svona langt á milli fjalla.“
Ellegar þetta: Vilhjálmur
missir jakka sinn efst í stiga og
segir við sonarson sinn: — „Ja,
það var gagn, nafni, að þetta
voru ekki sparifötin.11 Þá segir
sá litli. „Það var nú gagn, að
það var enginn í þeim.“
Næst er talað við Ágúst Jóns-
son. Hann er upprunninn í
Svarfaðardal. Þetta er mjög góð
ur þáttur. Ágúst reynist t. d.
vera sá höfuðsnillingur í
vinnslu íslenskra steina, að hon
um hefur tekist að seiða fram
úr þeim hin fegustu málverk,
sem ég hef séð. Ferill hans sem
byggingameistara er merkur,
en frásögnin af för til Jan
Mayen eftir timbri skemmti-
legust.
Næst kemur Gunnlaugur
Gíslason í Sökku. Og enn lýst-
ur niður í hug manns spurning-
unni, hvernig á því standi, að
Bókarkápa af Aldnir hafa orðið,
Svarfaðardalur hefur framleitt
svo mikið af ágætismönnum.
Þeirra gætir víða í þjóðfélaginu.
Viðtalið við Gunnlaug er í senn
fróðlegt og skemmtilegt, enda
maðurinn hamingjumaður. Fé-
lagshyggja muh rík í Svarfaðar-
dal.
Aðalbjörg Björnsdóttir er
næst. Hún er fædd 1883 í Köldu
kinn. Viðtal þetta er ekki langt,
en mjög athyglisvert. Ég las það
tvisvar.
Næstir koma Björn Sigmunds
son, þekktur leikari og ágætis-
borgari hér á Akureyri, og Guð
mundur Jónasson frá Ási í
Vatnsdal. Báðir þessir þættir
ORÐIÐ
eru skýrar myndir úr þjóðsög-
unni, hvor á sinn hátt.
Og að lokum er það hún Fríða
í Markaðinum. Ég held, að það
væri sérlega lærdómsríkt fyrir
ungt fólk, sem virðist bera þján
ingar heimsins í líkamá og sál,
að lesa viðtalið við Fríðu. Það
kemur nefnilega á daginn, að
þessi glaða og góðhjartaða kona
átti þá æsku, sem var snökkt-
um örðugari en flestir nútíma-
unglingar þekkja, og sorgir og
andstreymi fylgdu henni langt
fram á ævi. — En kannski er
gamla máltækið sannast alls:
Enginn verður óbarinn biskup.
Ég held, að bæði Erlingur og
bókaútgáfan, Skjaldborg á Ak-
ureyri, ættu að halda þessari
starfsemi áfram, því verkefnið
er mikilsvert. Þess ber að geta,
að allur frágangur bókarinnar
er mjög góður. Og þó Erlingur
Davíðsson hafi fallið yfir tísku-
drós nýrrar stafsetningar (þá
undanskil ég z-una, sem mátti
fara) vex hann með hverri bók
og þjóðsagan er nokkru ríkari.
K. f. D.
landsmótum, t. d. í handknatt-
leik og knattspyrnu, því liðin
sem sigra í riðlunum hér nyrðra
þurfa yfirleitt að leika til úrslita
suður í Reykjavík.
Ég hef heyrt að Húsvíkingar,
sem hafa átt góð kvennalið, jafn
vel lið sem hafa orðið íslands-
meistarar, ætli ekki að taka þátt
í íslandsmótinu í handknattleik
í vetur, og er það fyrst og
fremst vegna hins mikla kostn-
aðar, því þeir eiga ekki lög-
legan íþróttasal og verða því að
leika alla sína leiki í yngri
flokkunum á Akureyri.
Það er áreiðanlega kominn
tími til þess, að öll íþróttamál
ó Akureyri séu tekin til endur-
skoðunar, ef við viljum standa
íþróttafulki á Stór-Reykjavíkur
svæðinu jafnfætis. Þó vil ég
undanskilja skíðafólkið, en það
er í fremstu röð á íslandi, enda
er aðstaðan í Hlíðarfjalli sú
besta á landinu og menn sem
stjórna skíðamálunum hafa
meiri tíma og áhuga en aðrir,
sem stjórna íþróttahreyfingunni
á Akureyri og ég fullyrði, að
stjórn skíðamálanna hefur verið
til fyrirmyndar, enda árangur
eftir því. Ég vil þó taka skýrt
fram að þetta er ekki ádeila á
þá menn, sem stjóma öðrum
íþróttagreinum, heldur áminn-
ing um það hvernig stjórnin
þarf að vera alls staðar. Það má
skjóta því hér inn að það eru
starfsmenn bæjarins, sem oft
hafa haldið um stjórnvölinn í
skíðamálunum og er það vel.
Þó þurfa skíðamenn okkar að
fara út fyrir landsteinana til
æfinga og keppni ef þeir eiga
að standa snúning í skíðamönn-
um erlendis og eru 3 Akur-
eyringar á förum í byrjun
Þann 14. des. sl. átti barna-
stúkan Von nr. 75 í Glerárhverfi
á Akureyri 50 ára afmæli. Hún
var stofnuð í skólahúsinu í
Sandgerðisbót 14. jan. 1924.
Fyrstu tveir gæslumenn stúk-
unnar voru þeir Halldór Jóns-
son í Ásbyrgi og Njáll Jóhannes
son. En lengst mun Hjörtur L.
Jónsson skólastjóri hafa gengt
þar gæslumannsstörfum, 15—20
ár. Fór stúkan þá oft í skemmti-
ferðir að sumrinu til að skoða
landið..
Þessa afmælis var minnst með
hátíðafundi í Glerárskólanum
þann 14, des. sl. Sá fundur var
jafnframt jólafundur stúkunn-
ar. Þar voru lesnar jólasögur,
sungnir jólasöngvar og sagt frá
stofnun stúkunnar og starfi.
Stúkunni bárust þar einnig
gjafir. Á fundinum mættu 50
börn og 15 fullorðnir. Á eftir
fundinum fóru fram rausnar-
legar veitingar í annarri skóla-
stofu og þar skemmtu börnin
með söngleikjum undir stjórn
Onnu Stefánsdótur.
Núverandi gæslumenn stúk-
unnar eru hjónin Ólafía Hall-
dórsdóttir og Stefán Snælaugs-
son úr st. Akulilju, sem er
verndarstúka barnastúkunnar.
Þau hafa lagt sérstaka alúð við
starf sitt og sýnt þar mikla fórn-
fýsi, enda hefur mikið fjölgað í
stúkunni á síðastliðnu ári.
Barnastúkan Von er ekki að-
eins bindindisfélag heldur kenn
ir hún einnig börnunum að
vinna saman og koma fram.
Hún vinnur gegn reykingum og
varar við áfengi síðar á ævinni.
Fátt er nauðsynlegra nú en að
vara æskuna við eiturnautnum
í þjóðfélaginu, þar sem ungling
ar hafa tekið upp reykinga-
venjur og áfengisnautn eftir
janúar eins og kemur fram hér
í blaðinu.
Það er kominn tími til þess,
að ráðinn sé fastur fram-
kvæmdastjóri fyrir íþróttahreyf
inguna á Akureyri, maður, sem
gerir ekkert annað en stjórna
„fyrirtækinu", skipuleggja starf
ið og ýta á eftir hinum mörgu
áhugamönnum, sem fórna frí-
stundum sínum í störf fyrir
íþróttafólkið og launin sem þeir
fá eru vanalega skammir, sér-
staklega ef illa gengur, og þessi
maður verður aúðvitað að fá
full laun, eins og hver annar
starfsmaður. Kannski þurfa
mennirnir að vera tveir, ef KA
og Þór keppa í öllum greinum
sitt í hvoru lagi.
Þá kemur spurningin: Hvar
á að fá fjármagnið? Er ekki
þrautalendingin hjá flestum
ríki og bær. Svo er það hjá út-
gerðinni og hjá bændum ef illa
gengur, en iðnaðurinn hefur
oftast þurft að standa á eigin
fótum.
Bæjarráð Akureyrar, sem nú
þessa dagana er að koma saman
fjárhagsáætlun ásamt starfs-
mönnum bæjarins fyrir árið
1975, og á sjálfsagt í miklum
erfiðleikum að mæta kröfum
um fjárframlög úr öllum áttum
og halda áfram með fram-
kvæmdir, sem byrjað er á og
fjármagna nýjar, verður að taka
málefni íþróttahreyfingarinnar
fyrir alveg sérstaklega. Bæjar-
ráð og bæjarstjórn verða að
vega það og meta hvort það er
mikils eða lítils virði fyrir Akur
eyri, að eiga afreksfólk í íþrótt-
um. Sjálfsagt þykir mér að
bæjarráð boði formann ÍBA og
formenn KA og Þórs á sinn
fund, og láti þá gera grein fyrir
þeim fullorðnu, sem sumir
hverjir virðast ekki gera sér
grein fyrir uppeldisábyrgð sinni.
Foreldrar! Styðjið þetta barna
félag og lofið börnunum ykkar
að kynnast því. Hver veit, nema
það geti orðið til þess, að börnin
ykkar verði bindindismenn ævi
langt. Þá mundi það um leið
auka gæfu þeirra og öryggi í
lífinu.
E. S.
- DALVÍK ER . . .
(Framhald af blaðsíðu 8)
Tilraun lifir þó góðu lífi. En
þótt smátt sé skammtað hér í
sveit í menningarlegu tilliti, er
það gott, það lítið það er.
Snjór er allmikill, en færi
sæmilegt. Sumir eru þessa síð-
ustu daga að afla sér rjúpna til
jólanna. í gær fór einn í mitt
land og fékk m. a. fimm í skoti,
enda slyngur rjúpnaveiðimaður.
Hér fara menn ekki á vélsleð-
um, fjöllin eru of brött til þess.
Dalvík er vaxtabroddur þessa
byggðarlags og þar gerast hlut-
irnir. Þangað flytur fólkið, sem
ekki er rúm fyrir í sveitinni.
Þar er mikil atvinna og ör fólks
fjölgun.
Hin allra síðustu ár hafa þau
tíðindi orðið, að allmargir búa
frammi í sveit en sækja atvinnu
til Dalvíkur. Er þetta nýtt til-
brigði í mannlífinu hér um
slóðir. Þetta byggist á góðum
vegum, og við höfum fengið
góðan veg frá Dalvík og fram
í miðja Tjarnarsókn. En nú er
það okkar mesta hagsmunamál
að vegakerfið verði stórbætt,
og verður að gera það áður en
tankvæðingin hefst. □
stöðu íþróttamálanna á Akur-
eyri í dag.
Ég vil að lokum geta þess, til
að fyrirbyggja misskilning, að
íþróttaráð hefur ekki fjallað um
styrk til ÍBA undanfarin 8 ár,
og mér er ekki kunnugt um að
það hafi breytst nú. Það er því
bæjarráðs og bæjarstjórnar að
afgreiða þessi mál. Stjórnendur
bæjarins verða því að meta það
hver fyrir sig, hvort málefni
íþróttahreyfingarinnar eiga að
vera eins og þau eru, eða hvort
taka á á málunum af festu, þótt
það kosti nokkra fjármuni.
Svavar Ottesen.
NÝ BÓK FRÁ AB:
Launráð
og landsfeður
Launráð og landsfeður, sem Al-
menna bókafélagið gefur út,
hefur að geyma bréfaskipti
tveggja aðsópsmestu stjórnmála
foringja íslenzkra frá árunum
1897 til 1907, þegar deilurnar
um sjálfstæðismál þjóðarinnar
og verðandi heimastjórn með
innlendum ráðgjafa risu hæst,
en það voru þeir Björn Jóns-
son ritstjóri ísafoldar og síðar
ráðherra, og Valtýr Guðmunds-
son fyrsti ritstjóri Eimreiðar-
innar og prófessor við Hafnar-
háskóla.
Launráð og landsfeður gefa
sennilega dýpri sýn inn í huldu
heima dægurbaráttunnar en
flestar þær bækur, sem hér hafa
verið gefnar út. Og sennilegt
má telja, að hvorki hafi bréf á
borð við þessi verið áður gefin
út hér né eiga eftir að koma
fyrir almenningssjónir. Og hver
veit nema margur megi síðar
verða þakklátur fyrir það, að
öld einkabréfanna skuli nú vera
úr sögunni að heita má.
En hvað sem því líður þarf
ekki að fara í grafgötur um það,
að þessi bók Launráð og lands-
feður veki mikla eftirtekt. Bók-
in er 412 bls. í stóru broti. Jón
Þ. Þór bjó bókina til prentunar
og hefur auk þess skrifað ítar-
lega inngangsritgerð ásamt
skýringum og nafnaskrá. Þór-
hildur Jónsdóttir teiknaði kápu,
en ísafoldarprentsmiðja sá um
setningu, prentun og band. □
KA ER ENN
í FYRSTA SÆTI
í 2. DEILD
Um sl. helgi léku KA og Þór í
2. deild karla í íslandsmótinu
í handknattleik og var það
Stjarnan úr Garðahreppi, sem
lék við Akureyrarliðin. Það fer
ekki á milli mála, að Stjarnan
er slakasta liðið í 2. deild, sem
leikið hefur á Akureyri í vetur,
enda hafa þeir ekki íþróttahús
til að æfa í, og aðspurður sagði
einn leikmáður liðsins, að þeir
æfðu utanhúss og nýtt íþrótta-
hús, sem verið er að byggja,
verður ekki til fyrr en í febrúar
eða mars. Áhorfendur voru
mjög fóir, enda engin spenna í
þessum leikjum. Dómarar voru
að sunnan, Daníel Hálfdánarson
og Steinar Jóhannesson, og
voru þeir slakir.
Akureyrarliðin hafa enn ekki
tapað stigi í 2. deild, og er KA
í efsta sæti með 10 stig, en Þór
er með 6 stig, hefur leikið 2
leikjum færra. |
Hállrar aldar afmæli
rír skíðamenn !rá Ákureyri æ!a og 1
sceppa erienais i januar
STUTT SPJALL VIÐ TÓMAS LEIFSSON
Á sunnudaginn náði ég tali af
Tómasi Leifssyni, sem er einn
besti skíðamaður á Akureyri í
dag, þótt hann sé aðeins 18 ára.
Tómas er búinn að vera á skíð-
um síðan hann var 6—7 ára og
er margfaldur unglingameistari
undanfarin ár. Hann er sonur
Leifs Tómassonar, gjaldkera
ÍBA. Tilefni samtalsins var það,
ÞÓR - STJARNAN
25-19
Á laugardaginn léku Þór og
Stjarnan. Það er fljótsagt, að
þetta er lélegasti leikurinn, sem
fram hefur farið í íþróttaskemm
unni í vetur, og það er alveg
víst, að ef Þór á fleiri svona
slaka leiki, þá koma þeir ekki
til með að blanda sér í barátt-
una um sæti í 1. deild. Það er
von mín að Þórsarar hristi af
sér slenið og leiki af fullri
alvöru, þó mótherjarnir séu
slakir. Þór hafði yfirhöndina
allan leikinn og í leikhléi var
staðan 12—8 fyrir Þór. Síðari
hálfleikur var svipaður hinum
fyrri og komust Þórsarar fljót-
lega 7 mörk yfir (17—10). en
mest munaði 8 mörkum. Leikn-
um lauk með sigri Þórs, en þeir
gerðu 25 mörk, en Stjarnan 19.
Árni var bestur í Þórsliðinu
eins og fyrr í vetur, en Aðal-
steinn skoraði flest mörkin,
eða 9, þar af 5 úr vítaköstum.
Markvarslan hjá Þór var mjög
slök, miklu slakari en í fyrra.
Mörk Þórs: Aðalsteinn 9 (5 v.),
Árni 5, Gunnar Gunnarsson 4
(1 v.), Sigurlás 2 (1 v), Bene-
dikt 2, Einar Björnsson, Rögn-
valdur Jónsson og Þorbjörn 1
hver. Þorbjörn er ekki nema
svipur hjá sjón miðað við í
fyrra.
Bestir i liði Stjörnunnar voru
Gunnar Björnsson, Eyjólfur
Bragason og Árni Benediktsson.
FRAM - ÞÓR 16-12
Á eftir leik Þórs og Stjörnunnar
í karlaflokki lék 1. deildarlið
Þórs og Fram í kvennaflokki.
Sá leikur var jafn og skemmti-
legur að sögn og var staðan í
leikhléi 9—6 fyrir Fram, en
úrslitin urðu þau, að Fram-
stúlkurnar sigruðu með 16
mörkum gegn 12. Þórs-stúlkun-
um fer nú fram með hverjum
leik. Er ekki hægt að láta stúlk-
urnar leika á undan karlaleikj-
unum?
KA - STJARNAN
2. DEILD KVENNA
Á sunnudag ótti kvennalið KA,
að leika við lið Stjörnunnar í
2. deild, en lið Stjörnunnar
mætti ekki til leiks og fékk KA
þar 2 ódýr stig. Skýringin er sú,
að stúlkurnar syðra eru í próf-
um og vildu ekki hætta á að
verða veðurtepptar á Akureyri.
að Tómas ætlar að slást í för
með þeim Árna Óðinssyni,
Hauki Jóhannssyni og Hafsteini
Sigurðssyni, ísafirði, en þeir
Árni, Haukur og Hafsteinn fara
á vegum Skíðasambands íslands
til æfinga og keppni erlendis í
janúar n. k.
Hvenær leggið þið af stað,
Tómas?
Við förum í byrjun janúar
suður og fljúgum til Luxem-
borgar, en þaðan förum við til
Frakklands.
Þið takið þátt í Evrópúbikar-
keppni?
Já. Fyrst keppum við 5. og 6.
janúar í svigi og stórsvigi í
Tigines í Frakklandi. Næst
KA-STJARNAN 31-15
Á sunnudag léku svo KA og
Stjarnan í 2. deild karla. Það
er skemmst frá því að segja, að
KA-strákarnir tóku leikinn
strax föstum tökum og léku af
fullum krafti, þótt mótstaðan
væri lítil sem engin, og mátti
sjá þessar tölur á markatöfl-
unni í fyrri hálfleik 10—2, 13—3
og 14—3, en staðan í leikhléi
var 15—6 fyrir KA. Síðari hálf-
leikur var lakari hjá KA, og
þótt gott sé að leyfa öllum leik-
mönnum að vera með í leikjum
eins og þessum, þá verður að
gæta þess vel að slík mistök
endurtaki sig ekki að kippa 2
línumönnum út af í einu og
setja tvo útispilara inn á í stað-
inn, enda fór þá allt í baklás
hjá KA og Stjarnan skoraði 3
mörk í röð á móti engu marki
KA, 30—12 í 30—15. Leiknum
lauk með yfirburðasigri KA, 31
marki gegn 15. Um leik KA-
liðsins í heild má segja það, að
það er greinilegt að KA stefnir
að sigri í 2. deild og ætlar sér
að endurheimta sætið, sem Þór
tapaði í fyrra. KA-liðið er sterkt
í vetur, og sést það best á því,
að Þróttur vann KR með 7
marka mun, en KA sigraði
Þrótt í hörkuleik í Reykjavík
um daginn. Það er greinilegt,
að Geir Friðgeirsson hefur góð
áhrif á KA-liðið, og Hörður
Hilmarsson á nú hvern leikinn
öðrum betri og fellur nú vel inn
í liðið, og línusendingar hans á
Þorleif eru margar frábærar,
enda er það viðurkennt, að Þor-
leifur er einn snjallasti línu-
maður landsins um þessar
mundir. Ungu strákunum fer
fram með hverjum leik, og Árni
Bjamason, Jóhann Einarsson
og Haraldur Haraldsson stóðu
sig vel, en Ármann var ekki
með. Þá var markvarslan hjá
KA mjög góð. Viðar var í mark-
inu mestallan leikinn, en Gauti
kom inn á í lokin. Mörk KA:
Þorleifur 8 (1 v.), Geir 5, Hörð-
ur 5 (2 v.), Halldór 3, Árni 2,
Guðmundur 2 (1 v.), Haraldur
2 (1 v.) og Hermann 1.
Lið Stjörnunnar var mjög
slakt, en leikmennirnir, sem
nefndir voru í leik Þórs og
Stjörnunnar voru bestir.
keppum við 11. og 12. janúar í
svigi í Mersine-Auorias í Frakk-
landi. Þá förum við til Austur-
ríkis og keppum í stórsvigi 24.
og 25. janúar í Schlodming og
27. janúar keppum við í Badens-
dorf í Austurríki, einnig í stór-
svigi. Að lokum förum við svo
til ítalíu og keppum 30. og 31.
janúar í svigi og stórsvigi í
Sella Neveda, og heim komum
við svo í byrjun febrúar.
Ilvernig leggst svo ferðin í
þjg?
Hún leggst vel í mig, og það
verður eflaust gaman að sjá og
kynnast skíðamönnunum, sem
keppa á þessum mótum, en þeir
munu margir vera heimsfrægir.
Ég vona bara að þessi ferð verði
okkur að miklu gagni, og við
getum áreiðanlega lært mrkið
af þessum körlum í Ölpunum.
Kostar ekki svona ferð mikið?
Jú. Það kostar mikið að æfa
og keppa á skíðum. Skíðaútbún-
aður, sem margir képpendur
eiga kostar sennilega um. .100
þús. kr„ eða meira. Ég veit ekki
nákvæmlega hvað ferðin kostar
mig. Ég verð að greiða ferðina
sjálfur að mestu leyti, og ég
tapa auðvitað vinnu í lVz mán-
uð, sagði hinn ungi skíðamaður
að lokum.
Ég aflaði mér upplýsinga um
hvað þessi ferð mundi kosta, og
mun það láta nærri að ferðin
kosti um 250 þús. kr. fyrir
manninn, og er þá ekki vinnu-
tap þeirra sem fara talið með.
Á þessu sést, að eins og nú er
komið í íþróttamálunum, ' þarf
ekki neinar smáupphæðir til
þeirra mála, enda vita allir að
stórþjóðirnar eyða stórum fjár-
fúlgum til að eignast afreks-
menn í íþróttum, og allt tal um
áhugamennsku er liðin tíð: Það
er alveg öruggt, að strax á
næsta ári verður farið að greiða
knattspyrnumönnum og-Jiand-
knattleiksmönnum á Stór-
Reykjavíkursvæðinu fyrir æf-
ingar o, fl. og svokölluð „hálf-
atvinnumennska", eins og .tíðk-
ast á Norðurlöndunum, kemst
á hér á landi. Enda sagði einn
kunnur íþróttafrömuður syðra
við mig, að það yrði að líta á
rekstur íþróttahreyfingarinnar
eins og rekstur á hverju öðru
fyrirtæki. Akureyringar verða
strax að gera sér grein fyrir
þessu ef þeir ætla sér að keppa
við félögin á Stór-Reykjavíkur-
svæðinu. En kannski ætla þeir
á næstunni að keppa við UMSE,
Magna í Höfðahverfi og Reyni
á Árskógsströnd í knattspyrn-
unni.
Sv. O.
KR KEMUR ÞANN
28. DESEMBER
Næstu leikir í 2. deild verða
28. og 29. desember og þá kem-
ur KR norður, og má búast við
skemmtilegum leikjum. KR leik
ur við Þór á laugardaginn 28.,
en KA á sunnudaginn. Ég trúi
ekki öðru, en Akureyringar fjöl
menni þá í íþróttaskemmuna og
livetji Akureyrarliðin og hjálpi
þannig til eins og þeir geta, að
endurheimta sætið í 1. deild.
í Sv. O. jj