Dagur - 26.06.1980, Blaðsíða 5

Útgefandi: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur: Tryggvabraut 12, Akureyri
Ritstjórnarsímar: 24166 og 23207
Sími auglýsinga og afgreiöslu: 24167
Ritstjóri (ábm.): HERMANN SVEINBJÖRNSSON
Blaðamaður: ÁSKELL ÞÓRISSON
Augl. og afgr.: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prentverk Odds Björnssonar hf.
Hólar
r
I
Hjaltadal
Nú hiilir undir bjartari daga á Hól-
um í Hjaltadal. Fyrir skömmu var
tekin fyrsta skóflustungan að
Laxeldisstöð þeirri sem Hólalax
h/f er að reisa í Hjaltadal. Pálmi
Jónsson landbúnaðarráðherra
tók fyrstu skólfustunguna að
stöðinni, sem er við Hjaltadalsá
undan Hofi, um 2,3 kílómetra fyrir
innan Hóla.
Það er vart of djúpt í árina tekið
að segja að laxeldisstöðin boði
nýja tíma fyrir Hólastað, en ætlun-
in er að fiskeldisfræði verði hluti
búnaðarnáms í Hólaskóla í fram-
tíðinni. Það leikur enginn vafi á að
fiskeldi á eftir að verða þýðingar-
mikill þáttur í þjóðarbúskap okkar
íslendinga. Það er því gleðiefni að
skólayfirvöld á Hólum hafi í
hyggju að kenna fiskeldisfræði á
þeim stað, sem skipar svo veg-
legan sess í norðlenskri sögu. Ef
vel tekst til má alveg eins ætla að
Hólar í Hjaltadal verði miðstöð
náms í fiskeldi á íslandi.
Tildrög þess að fyrirtækið
Hólalax var stofnað má rekja allt
aftur til ársins 1972. Þá var fyrsti
fundurinn haldinn að Sólvangi og
á þeim fundi var kosin nefnd. Eig-
endur Hólalax h/f eru fjölmargir
— veiðifélög á Norðurlandi
vestra, ríkissjóður og áhugamenn
um fiskirækt. I þessu sambandi er
rétt að geta Gísla á Hofi í Vatnsdal.
Hann er formaður fálagsins og
jafnframt formaður skólanefndar.
Það er samdóma álit þeirra sem
tóku til máls daginn fagra sem
fyrsta skóflustungan var tekin að
þáttur Gísla væri umtalsverður og
yrði hans ætíð minnst þegar um
stofnun félagsins væri rætt.
Saga fiskeldis hér á landi er
mjög stutt. Þar til fyrir rúmum
tveimur tugum ára voru tilraunir í
þessa átt fremur fálmkenndar.
Einar Hannesson, hjá Veiðimála-
stofnun, segir í grein í Frey að fyrir
þann tíma hafi verið gerðar til-
raunir með eldi á laxi og silungi en
í smáum stíl. í því sambandi megi
helst geta um fóðrun á silungi,
sem tveir bændur í Kelduhverfi
framkvæmdu á árunum 1942 til
1946. Mikið vatn hefur runnið til
sjávar síðan og ef við l'slendingar
berum gæfu til að þróa fiskeldi
áfram og gera að mikilvægri at-
vinnugrein munu hundruð lands-
manna fá atvinnu við hana í fram-
tíðinni. Ef að líkum lætur munu
Hólar í Hjaltadal eiga stóran þátt í
ef vei tekst til.
------+---------
Sigurður Anton
Friðþjófsson
Minningarorð
Hinn 3. þ.m. andaðist í Reykjavík
Sigurður Anton Friðþjófsson.
Andlát hans bar að með skyndileg-
um hætti og kom öllum á óvart.
Hann var borinn til grafar í Akur-
eyrarkirkjugarði hinn 13. þ.m.
Anton — en undir því nafni gekk
hann jafnan — var fæddur í Selvík
á Árskógströnd hinn 4. ágúst 1942
og var því tæpra 38 ára er hann lézt.
Hann var sonur hjónanna Nönnu
Guðrúnar Jóhannsdóttur frá Selá
og Friðþjófs ísfelds Gunnlaugs-
sonar, skipstjóra, sem þá bjuggu
ásamt foreldrum Nönnu í Selvík.
Nanna lézt er Anton var á öðru ári
og má getum að því leiða hvert
áfall það hefur verið eiginmanni og
drengjunum tveim, Vigni á þriðja
og Antoni á öðru ári, einmitt þeim
aldri, sem barnið þarfnast mestrar
umhyggju og umönnunar og er
e.t.v. viðkvæmasta aldursskeiðið og
bezt fallið til mótunar barnsins og
viðhorfa þess til umhverfis síns og
lífsins alls. Eftir lát móðurinnar var
drengjunum komið fyrir í umsjá
Sveinbjargar Árnadóttur um skeið,
sem annaðist þá af mikilli alúð.
Áður en langt leið kvæntist
Friðþjófur aftur, Steinunni Kon-
ráðsdóttur, og stofnuðu þau heimili
á Akureyri í sambýli við foreldra
Steinunnar sem þá bjuggu á Norð-
urpól en síðar byggðu Steinunn og
Friðþjófur hús að Hamarsstíg 33
þar sem þau búa enn. Steinunn
gekk drengjunum í móður stað —
að svo miklu leyti sem það er hægt
— og uxu þeir upp við bezta atlæti
hjá föður sínum og stjúpmóður og
nutu einnig umhyggju eldri hjón-
anna, foreldra Steinunnar, enda
urðu drengirnir þeim mjög kærir. Á
heimilinu var vísna- og ljóðagerð
mjög í heiðri höfð og tengdafeðg-
arnir báðir sérstaklega hneigðir til
slíkra iðkana. Þykir mér v'st að
Anton hafi snemma orðið fyrir
áhrifum þaðan sem ýtt hafi \ ndir
meðfædda skáldgáfu sem í ljós
kom síðar.
Á ungum aldri fór Anton til
sumardvalar að Hafralæk í Aðaldal
til hjónanna Kristínar Eiríksdóttur
og Þórhalls Andréssonar og þótt
ætlunin væri í upphafi að hann yrði
þar aðeins að sumrinu fór það svo,
vegna þess hve vel honum féll vist-
in og hversu kært var með honum
og þeim hjónum, að hann dvaldist
þar um 6 ára skeið og lauk barna-
skólanámi þar í sveitinni. Þaðan
fermdist hann og þaðan fór hann til
náms í héraðsskólann á Laugum.
Dvölin á Hafralæk var honum ætíð
hugstæð og atlæti var allt eins og
bezt varð á kosið. Að loknu námi á
Laugum sneri Anton sér að sjó-
mennsku og stundaði hana síðan
að mestu til æviloka. Hófst sjó-
mannsferill hans á síldveiðum með
föður sínum, síðar á ýmsum fiski-
skipum, m.a. starfaði hann lengi á
togurum Útgerðarfélags Akureyr-
inga h.f. og gegndi þar ýmist há-
seta- eða matsveinsstarfi. Stundum
gerði Anton nokkur hlé á sjó-
mennskunni og vann þá ýmis störf í
landi. Var hann þekktur að atorku
og dugnaði í störfum sínum bæði á
sjó og landi og auk þess sem hann
var mikill atorku- og röskleika-
Gísli J. Guðmann
F. 16.12. 1927-D. 9.6. 1980
Þegar ég frétti lát vinar míns Gísla
Guðmanns varð mér hverft við,
það var erfitt að trúa því að hann
væri allur og hans fengi ekki lengur
notið við. Ég hitti hann fáum
kvöldum áður, í kjallaranum á
Skarði. Þar var gott að koma, þar
ægði saman mörgu sem Gísla var
svo nauðsynlegt að hafa í kringum
sig, trönum með nýjum og eldri
myndum, litum á borðum, pensl-
um og dollum, pappír og striga, til-
búnu efni í mörg verk og öllu var
þó skipulega raðað. Skyssur af
höggmyndum og málverkum voru
upp um veggi og nokkrar litlar
höggmyndir prýddu kjallarann, fá-
einar bækur, útvarp, svefnbekkur,
nokkrir trékassar og stólkollur og
síðast en ekki síst málverk, nýjar og
eldri myndir vel staðsettar svo þær
yrðu ekki fyrir hnjaski. Auk alls
þessa voru i kjallaranum gamlir
hlutir, sem minntu á búskapinn frá
fyrri árum.
Þettakvöld skoðuðum við saman
nokkrar ófullgerðar olíumyndir og
Gísli fræddi mig um þá miklu
undirbúningsvinnu, sem hann
lagði jafnan af mörkum, og sýndi
mér og kenndi, sína aðferð við
olíumálun.
Upphaf málverks er hugmynd,
sem skýtur upp í.huga listamanns-
ins. í fyrstu er hún harla ófullkom-
in, eins og flestir aðrir upprunalegir
hlutir. Hún þarf tíma til að þróast
og þroskast og að lokum birtist hún
sem skýr hugsun og það er ekki fyrr
en þráðurinn hefur verið rakinn
svo langt, að vinnan að mála getur
byrjað, og þá er að hlaða myndina
eða skúlptúrinn og ef ákveðnum
grundvallarreglum er ekki fylgt,
gæti svo farið að myndbyggingin
léki á reiðiskjálfi og hryndi fyrr en
seinna.
Gísli var alltaf að þroskast, flan-
aði ekki að neinu, var athugull og
skoðaði fyrirmyndir vel. Það var
auðheyrt, þegar Gísli ræddi mynd-
list, að hann talaði af þekkingu og
reynslu. Mitt er ekki að fjalla um
myndverk Gísla en ég er sann-
færður um það að ef allar hans
bestu myndir væru samankomnar,
yrði sú sýning í ágætum gæða-
flokki. Gísli markaði sitt spor í
stutta myndlistarsögu Akureyrar.
En einhvern veginn fór það nú
samt svo að vegna lítillætis þá hlaut
hann ekki þá umfjöllun sem hann
átti skilið í dagblöðum og viku-
blöðum, sem hellast þó inn á
heimili landsmanna í stríðum
straumum. Einkasýningarnar urðu
5 eða 6 og hann tók þátt í fjölda
samsýninga. Hann var útsjónar-
samur við upphengingu sýninga og
nutu margir þar aðstoðar hans og
leiðsagnar.
Akureyri yrði enn fallegri bær ef
Menningarsjóður sæi sóma sinn í
því að kaupa og staðsetja eins og
einn skúlptúra hans á áberandi stað
í bænum.
Brjóstmyndir hans vöktu og at-
hygli vegna kunnáttu og næmleiks
Gísla að töfra fram svip þess er
hann mótaði. Það er gremjulegt að
hann skyldi ekki hafa fengið fleiri
verkefni á því sviði en honum bár-
ust.
Gísli var áhugamaður um margt
og það var ekki myndlistin sem
gleypti allar hans frístundir, hann
var ágætur esperantisti og átti gott
safn bóka á esperanto. Stúdent var
hann frá M.A., nam myndlist í
þýskum bréfaskóla og stundaði í
mörg ár námskeið í höggmyndalist,
var vel að sér í búfræði og ræktun-
armálum svo eitthvað sé upp talið.
En kallið kom svo óvænt, það var
svo mörgu ólokið, hann ræddi
stundum um dauðann eins og hann
grunaði að hverju stefndi og nú var
sigið að sólarfalli og hinn dulráði
blær andaði senn um enni.
Sjúkdómurinn, sem hann hafði
gengið með svo lengi og oft lagst
svo þungt á hann, hafði að lokum
yfirhöndina. En myndir sem hann
skildi eftir geyma okkur manninn.
„Skamma stund mun ég hvíla í
faðmi vindanna og síðan verða
endurborinn af nýrri móður. . . og
hvað er að deyja annað en standa
nakinn í blænum og hverfa inn í
sólskinið."
Ástvinum, ágætri eiginkonu og
bömum sendi ég innilegar
samúðarkveðjur með þakklæti fyr-
ir margar ánægjustundir á heimili
þeirra. Valgarður Stefánsson.
f
Við andlát Gísla Guðmanns langar
mig að minnast hans með örfáum
orðum.
Leiðir okkar lágu saman gegnum
esperantohreyfinguna og kynni
okkar urðu fyrst og fremst á því
sviði.
Gísli fékk ungur brennandi
áhuga á alþjóðatungunni og sá
áhugi entist honum alla æfi. Það er
stundum sagt bæði í gamni og al-
vöru að esperanto sé tungumál fyrir
„stranguloj kaj idealistoj" —
sérkennilegt fólk og hugsjóna-
menn. Og það er víst að friðar og
bræðralagshugsjónin sem tengd er
esperantohreyfingunni var honum
mikils virði. Gísli var líka sér-
kennilegur og svipmikill maður og
eftirminnilegur þeim sem honum
kynntust.
Hann eignaðist með árunum
mjög gott safn esperantobóka og
skrifaðist á við fjölda fólks um all-
an heim á því máli.
Þegar stofnað var esperantofélag
á Akureyri kom hann strax til
starfa. Hann reyndist þar í engu
hálfur og hreif menn með áhuga
sínum.
Síðasta verk hans í þágu
esperantohreyfingarinnar var að
maður var hann vinsæll af félögum
sínum.
Ég gat þess hér að framan að
Anton hefði hneigzt til skáldskap-
ariðju. Bar snemma á því að hann
fengist við vísnagerð og jókst það
með aldri og þroska svo að segja
má að hann hafi verið vel liðtækur
á því sviði, og ljóðabók hans, Næt-
urljóð, kom út árið 1965. Sýnir sú
bók að þar var á ferðinni gott
skáldefni og líklegt til stærri átaka
síðar, en ekki entist honum aldur til
að gefa út aðra bók þótt nægilegt
efni í hana muni vera fyrir hendi.
Bók sína tileinkaði Anton fóstru
sinni á Hafralæk og í bókinni eru
einnig kvæði til þeirra hjónanna,
sem beravott um þann hug, sem
hann bar til þeirra fyrir fóstrið.
Anton var tvíkvæntur. Fyrri
kona hans var Lilja Helgadóttir og
áttu þau eina dóttur barna. Þau
slitu samvistum. Síðari kona hans
var Bylgja Aðalsteinsdóttir og áttu
þau tvo drengi. Þau slitu einnig
samvistum. Skömmu fyrir andlátið
hafði Anton heitbundizt Hafþóru
Bergsteinsdóttur í Reykjavík, en
fyrir þeim átti ekki heldur að liggja
löng samvist.
Þetta eru helztu staðreyndir um
líf Antons en sagan er þó aðeins
hálfsögð. Eftir er sagan um við-
kvæman, listhneigðan, greindan,
glaðværan og aðlaðandi ungan
mann, sem lendir snemma í seið-
andi hringiðu lífsins og baráttu
hans í þeirri hringiðu, sem ýmist
sogar niður eða skilar upp á yfir-
borðið. Á hann kalla raddir úr
koma, að mestu leyti einn, upp
sýningu esperantobóka á Amts-
bókasafninu nú í vor. Smekkvísi og
listamannshæfileikar hans komu
þar að góðum notum.
Esperantohreyfingin hér mátti
illa við að missa Gísla og við mun-
um öll sakna hans úr hópnum.
Magnús Asmundsson.
Ý
Gísli Guðmann fæddist á Akureyri
16. desember 1927, en lát hans bar
að 9. júní 1980.
Foreldrar Gísla voru Jón Gísla-
son Guðmann og Guðlaug ísaks-
dóttir Guðmann. Þau stunduðu
búskap að Skarði við Akureyri en
áttu áður heima í Oddagötu.
Systkinin voru þrjú, tvíbura-
bræðurnir Gísli og ísak og svo
Rebekka árinu yngri. Auk þess
voru lengi á heimilinu systursynir
Guðlaugar þeir Kristján ísaks
Valdimarsson og bróðir hans Elvar
Valdimarsson.
Eftir barnaskólann fór Gísli i
Menntaskólann á Akureyri og lauk
þaðan stúdentsprófi 1949. Svo fór
hann ásamt ísak, tvíburabróður
sínum, eitt ár til náms í land-
búnaðarfræðum í Danmörku. Var
síðan við bústörf að Skarði hjá for-
eldrum sínum. Veturinn 1957-58
var hann kennari við barnaskólann
á Dalvík, en hvarf svo aftur að bú-
inu á Skarði þegar faðir hans féll
frá 1958.
Árið 1954kvæntistGísliStefaníu
Jóhannsdóttur Guðmann, sem lifir
mann sinn. Eftir lát Jóns Guðmann
voru þau í félagsbúi við Guðlaugu
ekkju hans í tvö ár, en tóku þá við
búsforráðum að Skarði. Guðlaug
bjó hjá þeim meðan hún lifði, en
hún lést 1969. Gísli og Stefanía
eignuðust fjögur mannvænleg
börn. Þau eru: Helga f. 1955, gift
Baldvini Ólafssyni, Jóhanna Sigrún
f. 1959, Elísabet f. 1962 og Einar
Jón f. 1966.
Þegar búið á Skarði var lagt nið-
ur, hóf Gísli störf við sútunarverk-
smiðju SÍS á Akureyri og var þar
við verkstjórn á þriðja ár eða þar til
hann kenndi þess sjúkdóms sem
dró hann að lokum til dauða. Hann
hætti þá störfum við verksmiðjuna
vegna heilsubrests. Eftir það starf-
aði hann við að ala upp garðplönt-
4.DAGUR
ýmsum áttum, lokkandi og laðandi,
illar og góðar, og leitast við að æra
ungmennið, og ef viðnám er ekki
veitt eða hlustum lokað fyrir sum-
um slíkra radda getur illa farið. Því
ber ekki að neita að Anton lenti í
slíkri hringiðu og fékk ekki við
ráðið þá hjáguði, miður holla
dýrkendum sínum, sem blótaðir
eru meira en góðu hófi gegnir hér-
lendis á síðari tímum. Þarf sterk
bein til að verjast áhrifum þeirra,
og ef það tekst ekki, marka þau
djúp spor, sem erfitt er að afmá.
Anton bar þess merki að hann
stóðst ekki þessi áhrif, þótt hann
leitaðist við að gera það, og í hon-
um bjó ætíð eðlislægur góðvilji sem
hans nánustu þekktu, þótt óstöð-
ugleiki hans á lífsferðinni yllu þeim
mikilli hugraun. Dómharka á hér
ekki við, því enginn veit hverjum
verður fótaskortur á hinu hála lífs-
svelli.
Nú er Anton á nýju lífssviði.
Megi honum auðnast að rækta þar
og þroska sína beztu mannkosti.
Ég sendi öllum aðstandendum
hans hugheilar samúðarkveðjur.
Gísli Konráðsson.
Sigurður Anton Friðþjófsson
skáld
Kveðja frá vini
Hratt ber oss helju mót
hverfleikans straumur.
— Farðu vel, farandskáld.
Fullnist þinn draumur.
Þú krafðist meir en má
manninum veitast.
Lagðir allt undir sem
unnir þu heitast.
Nú munt þú njóta þess.
Nú máttu gleðjast.
— Þrátt fyrir allt oss er
örðugt að kveðjast.
ur, sem hann kom til 1 gróðurhúsi
og vermireitum. Eru þær nú mörg-
um til augnayndis víða um bæinn.
Honum lét þetta vel, því að hann
var ræktunarmaður að eðlisfari. En
sjúkdómurinn setti honum þröngar
skorður, því að hann þoldi illa átök.
Síðast en ekki síst sneri hann sér
fyrir alvöru að listinni, bæði högg-
myndalist og málaralist. Mig grun-
ar að veraldararður hafi verið lítill
af þeirri iðju, en kostnaður mikill,
stundirnar líka óteljandi, sem hann
varði til þess að reyna að gera alltaf
betur. Jónas Jakobsson sagði hon-
um til um gerð höggmynda, en
Jóhannes Geir, listmálari miðlaði
honum af þekkingu sinni á mynd-
list. Gísli talaði af mikilli hlýju um
þá báða hvert sinn sem tilefni gafst
til.
Þetta mætti nefna sögu Gísla
Guðmann 1 hnotskurn. En mann-
lýsinguna vantar, og þá vantar það
sem mestu varðar, því að hér var
úrvalsmaður á ferð.
List Gísla tel ég að hafi ekki enn
verið metin að verðleikum. Bæði
sem maður og sem listamaður
leyndi hann á sér meira en margan
grunar. Þungur, innilegur einfald-
leiki listar hans vinnur hægar á en
glæsileg tækni og hugarflug ann-
arra. Jafnvel þrautreyndir listrýn-
endur hafa oft farið flatt á því að
kveða upp dóma áður en verkin
höfðu orkað nógu lengi og nógu
djúpt á þá.
Þeir sem þekktu Gísla vel vissu
að hann reri ekki á grunnmiðin.
Maðurinn kom oft á óvart, því að
eðlisþættirnir voru margslungnir.
Hvern gat grunað 1 fljótu bragði, að
þarna færi djúphugull, fjölgáfaður
maður fluglæs og talandi á margar
erlendar tungur, ensku, þýsku,
Norðurlandamál og svo esperanto
að auki?
Með honum bjó græskulaus
kímnigáfa og skemmtileg hnittni,
sem engan særði eða meiddi. Hann
gat orðið svo undurhýr í augunum
og röddin átti sér heitan tón, sem
smaug að hjartarótum. Og hvers-
vegna var návist hans svona nota-
leg? Hvernig stóð á því að þessi
viðkvæmi og duli maður, þessi
heita, lifandi sál sem varð að sætta
sig við sjúkdómsfjötra og marg-
háttaðar takmarkanir, virtist hafa
sigrast á öfundaráráttunni sem
hrjáir fjöldann? Jú -— hann var
einfaldlega vaxinn upp úr sjónar-
miðum múgsins. Hann þjónaði líf-
inu en ekki eigingirninni. Hann
hafði lagt niður barnaskapinn sem
felst í eftirsókn eftir vindi.
í þessu felst stærð mannsins.
Hver sem ekki sér þá stærð, sér ekki
hina sönnu stærð, heldur er enn á
valdi sinnar eigin smæðar. Ekki er
maðurinn flíkin, sem hann klæðist,
heldur veruleikinn sem hið innra
býr.
Við sem áttum þess kost að njóta
kynna við Gísla, berum í brjósti
þakklæti til hans og til konunnar,
sem stóð við hlið hans 1 blíðu og
stríðu. Fylgi blessun þeim og þeirra
niðjum í þessum heimi og öðrum.
Ulfur Ragnarsson, lœknir.
Gísli J. Guðmann
Kveðja
Vor takmörk vér skynjum i limans nið,
hér tefja ei dagar né ár.
Að morgni nam Gísli hans kunna klið,
um kvöldið hann liðinn var nár.
Ég minnist þin vinur, þín mynd er Ijós,
þú munstraðir listvef þinn einn,
og lést hvorki trufia þig lasl né hrós
í leit þinni stóðst jafnan beinn.
Ei glöplu þig annir, þó gekkst á vit
þeim gróðri, sem lifði þér hjá.
t leirinn þú mótaðir línurit
sem lýsir vel reisn þinni og þrá.
Þú tjáðir i listformi lakmark hátt,
þó torveld oft reynist sú braut.
A ð frœkorni hlúðir, sem fannstu smátt.
þess frjómáttar andi þinn naut.
Þin œvibraut iá yfir laut og hól
i leyndum var baráttan hörð
og hljóðlega kvaddir i sumarsól
er signdi þig iðjagrœn jörð.
Vinur.
Grasvöllurinn á mánudagskvöldið:
Fyrsti lands-
leikurinn!
fsland gegn Færeyjum
Á mánudaginn 30. júní
verður fyrsti landsleikur i
knattspyrnu sem háður
hefur verið á Akureyri.
Þá eigast við íslendingar
og frændur okkar Færey-
ingar. Þetta er A-landsleik-
ur og munu fslendingar
stilla upp sínu sterkasta
liði. Færeyingar hafa eflst
mjög á knattspyrnusviðinu
undanfarin ár, og verða því
til alls líklegir. Fyrir leikinn
mun Lúðrasveit Akureyrar
leika létt lög fyrir vallar-
gesti, og er búist við að
sannkölluð landsleikja-
stemning muni ríkja á vell-
inum. Þessi lcikur er liður í
þriggja landa keppni í
knattspyrnu milli fslend-
inga, Færeyinga og Græn-
lendinga. 2. júlí kl. 20.00
leika síðan á Sauðárkróks-
velli, Færeyingar og Græn-
lendingar, og 4. júlí leika
fslendingar og Grænlend-
ingar á Húsavíkurvelli.
Olympíufarar
Ólympiuleikar fatlaðra standa
nú yfir í Hollandi og eru þar
margir keppendur frá fslandi.
Meðal keppenda eru þrír frá
íþróttafélagi fatlaðra á Akur-
eyri. Það eru Snæbjörn Þórðar-
son, Sigurrós Karlsdóttir og
Guðmundur Gíslason. Þá er
Magnús Ólafsson sjúkraþjálfari
einn af fararstjórum þátttak-
enda.
Blaðið mun birta úrslit af
leikjunum, og afrekum Akur-
eyringanna jafnóðum og þau
berast.
Þorsteinn Hjaltason
hlaut tækniverðlaun
Júdósambandsins
Tækniverðlaun Júdósambands
fslands voru veitt nýlega. í
unglingaflokki hlaut þau Þor-
steinn Hjaltason, sem orðinn er
Akureyringum að góðu kunnur
sem lang efnilegasti júdómaður
landsins. Er ekki ofsögum sagt
að frami hans í íþróttinni hafi
verið með ólíkindum. Á ferli
sínum sem keppnismaður í júdó
hefur hann náð þeim einstæða
árangri að vinna um 85% af
glímum sínum á ippon (þ.e.
fullnaðarsigur, 10 stig).
Þorsteinn hlýtur nú tækni-
verðlaun JSÍ í annað sinn og
hefur slíkt ekki skeð áður í sögu
þessara verðlauna að þau hafi
fallið sama manni tvisvar i
skaut.
Staðan í annarri deild
Að fimm umferðum loknum af átján í annarri dcild í knattspyrnu er staðan
þessi: 1. Þór 5 4 0 1 12-4 8 stig
2. KA 5 3 1 1 10-4 7 stig'
3. ísafjörður 5 3 1 1 12-9 7 stig
4. Haukar 5 3 1 1 11-10 7 stig
5. Völsungur 5 3 0 2 7-5 6 stig
6. Fylkir 5 2 1 2 9-14 5 stig
7. Þróttur 5 2 0 3 8-12 4 stig
8. Ármann 5 1 1 3 6-10 3 stig
9. Selfoss 5 1 1 3 6-12 3 stig
10. Austri . 5 0 0 5 4-15 0 stig

Mörkin
Þórsarar hafa verið iðnari en
KA að skora mörk í þeim
leikjum sem búnir eru. Þór
hefur gert 12 mörk en fengið
á sig 4. Mörk Þórs hafa sex
leikmenn gert og er Óskar
Gunnarsson markahæstur
þeirra með 6 mörk. Þá kemur
Guðmundur Skarphéðinsson
með 2, og 1 hafa skorað
Rúnar Steingrímsson, Haf-
þór Helgason, Nói Björnsson
og Árni Stefánsson og var
það úr víti.
KA hefur gert 10 mörk, en
fengið á sig 4 eins og Þórsarar.
Hjá KA er aðeins einn mark-
maður, en hjá Þór verja þrír
markið til skiptis.
Mörk KA hafa sjö leikmenn
gert, og er Jóhann Jakobsson
markhæstur hjá þeim með 3. Þá
kemur Óskar Ingimundarson
með 2, og 1 hafa gert Gunnar
Gíslason, Elmar Geirsson,
Gunnar Blöndal, Ásbjörn
Bjömsson og Eyjólfur Ágústs-
son úr víti.
Næstu leikir
% Samkvæmt mótaskrá KSÍ
eru næstu leikir hér á Norð-
austurlandi sem hér segir:
0 ! kvöld, fimmtudag, leika
á Laugalandsvelli, Árroðinn og
HSÞ í 3. deild og hefst leikurinn
kl. 20.00.
0 Föstudagskvöld kl. 20
leika á grasvellinum á Akureyri
Þór og Þróttur frá Neskaupstað.
Undanfarin ár hefur Þórsurum
gengið illa með Þróttara, og
getur því orðið um spennandi
viðureign að ræða.
% Sama kvöld og á sama
tíma leika á Selfossvelli Sel-
fyssingar og KA. Þórsarar unnu
fyrir skömmu sannfærandi sigur
á Selfyssingum, og verður KA
því að teljast líklegra til sigurs í
leiknum.
Q Á laugardaginn kl. 15.00
leika á Húsavíkurvelli Völsung-
ar og Haukar. Þetta eru áþekk
iið og verður eflaust ekkert gef-
ið eftir. Völsungar eru erfiðir
heim að sækja og hafa átt góða
leiki í vor, og er þeim spáð sigri.
0 Sama dag leika á Greni-
víkurvelli í 3. deild, Magni og
Siglfirðingar og hefst sá leikur
kl. 16.00. Á sama tfma leika
einnig i þriðju deild á Árskógs-
velli, Reynir og Dagsbrún.
DAGUR.5