Dagur - 02.04.1981, Blaðsíða 1

Fermingar■
gjafir
f MIKLU
ÚRVAU
GULLSMIBIR
, SIGTRYGGUR &
' AKUREYRI
64. árgangur
BBIEBB9
Akureyri, fimmtudaginn 2. apríl 1981
28. tölublað
Brúðu-
heimilið
Borstangirnar
fastar á 800 m
Það óhapp vildi til á Svalbarðs-
eyri, þegar starfsmenn við jarð-
borinn Narfa voru að koma fyrir
borstöngum í holunni, að veru-
legur hluti þeirra féll niður í
hana. Starfsmönnunum tókst að
ná stöngunum örlítið upp á nýj-
an leik, en þá festust stangirnar
á 800 m dýpi og við það situr. Ef
ekki tekst að ná stöngunum upp
er eins líklegt að holan verði
dæmd ónýt.
Að sögn fréttaritara DAGS á
Svalbarðseyri voru starfsmenn
Narfa í fríi um síðustu helgi, en
voru væntanlegir á vinnustað í gær.
Þeir voru búnir að útvega sér fall-
hamar frá Vegagerð ríkisins og átti
að reyna að banka á stangirnar í
þeirri von að þær losnuðu úr fest-
unni. Þá verður hægt að reyna á ný
að ná stöngunum upp á yfirborð.
Eftir því sem DAGUR hefur
frétt eru fleiri borstangir ekki til
fyrir Narfa svo borinn verður
ónothæfur með öllu ef umræddar
stangir verða skildar eftir í holunni.
Fréttaritari DAGS sagði að bor-
un hefði hafist um miðjan janúar
og er holan orðin um 1200 metra
djúp. Lítið vatn hefur fengist úr
(Framhald á bls. 6).
sýnt á Akureyri
og Freyvangi
Leikfélag Skagfirðinga kem-
ur í sýningarferð um helgina
og sýnir í Samkomuhúsinu
Akureyri laugardagskvöld og
í Freyvangi sunnudagskvöld.
Verkefnið er ekkert minna en
Brúðuheimili Ibsens í þýð-
ingu Sveins Einarssonar.
Leikstjóri er Solhild Linge,
norskur leikhúsfræðingur,
sem búsett er í Varmahlíð.
Brúðuheimilið hefur verið
sýnt þrisvar í Miðgarði og
þrisvar á Sauðárkróki í tengsl-
um við Sæluviku og hefur sýn-
ingin fengið góða dóma.
Brúðuheimilið er eitt af önd-
vegisverkum Henriks Ibsen og
lagði grundvöllinn að heims-
frægð skáldsins. Athygli er vak-
in á að aðeins þessar tvær sýn-
ingar verða hér innan heiðar.
Nóra (Jóhanna Þórarinsdóttir) og
Dr. Rank (Helgi Baldursson) ræða
hið „grútleiðinlega þjóðfélag“.
Stærsti farmur-
„Það er alltaf gaman að horfa á gömlu dansana en þó er nú
skemmtilegra að taka þátt i þeim sjálfur" gæti þetta ágæta
fóik verið að hugsa. Myndin var tekin um síðustu helgi þegar
gömlu dansa klúbburinn Sporið sýndi listir sinar á Dvalar-
hcimilinu Hlíð. Mynd: á.þ.
inn af málningu
{ dag hcfst útskipun á 800 tonnum
af málningu frá Sjöfn. Þetta er
stærsti farmurinn sem hefur farið í
einu lagi frá verksmiðjunni, en
málningin fer öll á markað í Sovét-
ríkjunum.
Aðalsteinn Jónsson, fram-
kvæmdastjóri Sjafnar, sagði að
Furðuleg úthlutun:
Fé til byggðaþróunar fer
í útivistaraðsföðu í Rvík!
Stjórn Framkvæmdastofnunar
ríkisins mun nú vera að Ijúka
úthlutun láns sem tekið var hjá
Norræna fjárfestingasjóðnum
og. einkum er ætlað til sam-
göngumála með byggðasjónar-
mið í huga. Lánið nemur að
þessu sinni 25 milljónum króna,
eða 2,5 milljörðum gkr.
Hafísvegurinn svokallaði hefur
notið góðs af lánum úr þessum
sjóði undanfarin ár, enda mikið
byggðaþróunarmál á ferðinni. Nú
eru honum ætlaðar 4 milljónir
króna af láninu, eða svipuð krónu-
tala og í fyrra. Tíu milljónir fara til
varanlegrar vegagerðar í samvinnu
við Vegagerð ríkisins, ein milljón
mun ætluð til vegagerðar yfir
Þverárfjall milli Skagastrandar og
Sauðárkróks, ein milljón til vega-
gerðar í Árneshreppi og sitt hvor
milljónin til vegagerðar í Jökuldal
og Borgarfirði eystra. Einnig mun
fé veitt af þessu láni til að tengja
byggðarlög á Vestfjörðum og í ein-
hver fleiri verkefni.
Það sem er hins vegar merkilegt
við úthlutun lánsins er það, að ætl-
unin er að láta 2 milljónir í svo-
kallaðan Bláfjallaveg, þ.e. til að
bæta samgöngur í skíðalönd höf-
uðborgarbúa, og 700 þúsund til að
gera göng undir Suðurlandsveg í
nánd við Rauðavatn vegna hesta-
manna í Reykjavík. Þykja ýmsum
það furðuleg byggðasjónarmið, svo
ekki sé meira sagt, að nota fé sem á
að fara til byggðaþróunar í sam-
göngumálum, til að byggja upp
útivistaraðstöðu fyrir Reykvíkinga.
Samkvæmt þeim upplýsingum
sem Dagur hefur aflað sér á
byggðadeild Framkvæmdastofn-
unar að gera tillögur að úthlutun
þessa fjár og samkvæmt því er út-
hlutunin enn fruðulegri og spurn-
ing hvort menn séu ekki eitthvað
farnir að misskilja hlutverk sitt.
Kal, vágesturinn
sem við óttumst
— segir Sigtryggur Þorláksson á Svalbarði
„Við erum að sjálfsögðu hressir
yfir því að ísinn skuli vera týndur
og tröllum gefinn. Það eina sem
nú skyggir á er það að mikill
klaki er á túnum og menn eru
hræddir um kal,“ sagði Sig-
tryggur Þorláksson, bóndi
á Svalbarði í Þistilfirði er
Kiwanisegg
Dagana 6. til 11. apríl ganga félagar
í Kiwanisklúbbnum Kaldbak í hús
á Akureyri og bjóða páskaegg til
sölu. Ágóði sölupnar rennur til
styrktarsjóðs klúbbsins, en úr hon-
um hafa verið veittar upphæðir til
styrktar hinum ýmsu málefnum á
Akureyri — m.a. til byggingarsjóðs
Sjálfsbjargar.
DAGUR ræddi við hann. „Kal er
í rauninni sá vágestur sem við
óttumst, en á kali fengum við að
kenna illþyrmilega í kringum
1970.“
Sigtryggur benti á að ef þau svell,
sem nú liggja á túnum bænda, færu
ekki af fyrr en í næsta mánuði yrði
útliðið orðið dökkt, svo ekki sé
dýpra í árina tekið.
{ janúar gerði hláku og það er
hún sem veldur klakanum sem
hylur tún bænda fyrir austan. Snjór
er enn töluverður, en Sigtryggur
sagði að oft hefðu menn séð hann
meiri þar um slóðir. Þrátt fyrir
þýðviðri að undanförnu hefur snjó
lítt tekið upp — hann hefur hins
vegar sigið, en það er varla farið að
sjá á auða rinda svo heitið geti.
samningurinn við Sovétmenn
hljóðaði upp á 2000 tonn af hvítri
lakkmálningu. Framleiðsla upp í
samninginn hófst í lok janúar og
gert er ráð fyrir að henni Ijúki í
þessum mánuði. Þegar er búið að
senda 700 tonn af málningu til
kaupandans og að viðbættum
þessum 800 tonnum, eru 500 tonn
ófarin.
Eitthvað hefur samningur Sjafn-
ar farið fyrir brjóstið á einum al-
ræmdasta sóðapenna landsins,
Svarthöfða í Vísi, en fyrir skömmu
fullyrti hann að Sjöfn væri ekki í
stakk búin til að framleiða upp í
samninginn og því hefðu forráða-
menn Sjafnar leitað til annarra
framleiðenda um framleiðslu. Því
er jafnframt haldið fram að þeir
hinir sömu hefðu neitað um aðstoð
vegna lágs verðs, og að Sjöfn tapi
allt að því 300 milljónir á
samningnum.
Aðalsteinn sagðist ekki skilja af
hvaða hvötum blekiðjumaðurinn
Svarthöfði hefði skrifað umrædda
grein, en í stuttu máli sagt, þá
stæðist ekkert í henni. í fyrsta lagi
hefðu þeir Sjafnarmenn ekki þurft
að leita til annarra fyrirtækja um
aðstoð við málningargerðina —
hana gætu þeir sjálfir annast eins
og sæist best á því að fram-
leiðsiunni væri að ljúka innan tiðar.
í öðru lagi tapaði Sjöfn ekki á því
að framleiða upp í þennan samning
frekar en aðra sem gerðir væru við
kaupendur. Því síður hefði Sjöfn
leitað á náðir ríkisins um aðstoð
eins og Svarthöfði lét að liggja og
sagðist Aðalsteinn ekki sjá að það
yrði gert í bráð.
Aðalsteinn tók fram að innlendi
markaðurinn væri ætíð látinn sitja i
fyrirrúmi, enda hefði ekki skort
Sjafnarvörur í verslunum hérlend-
is. „Greinin er hreint og klárt bull
og því ætti greinarhöfundurinn að
heita bullukollur. Sú spurning leit-
ar á hugann hvað vakir fyrir
manninum og í hvaða tilgangi
greinin er skrifuð, en hún er ekkert
annað en atvinnurógur. E.t.v. liggja
þarna annarleg sjónarmið að baki
— um það vil ég ekkert fullyrða,"
sagði Aðalsteinn að lokum.
■■ AUGLÝSINGAR OG ÁSKRIFT: 24167 - RITSTJÓRN: 24166 OG 23207