Dagur - 30.07.1981, Blaðsíða 6

VATNAJÖKULL
„í þessum ferðum fá margir í
fyrsta sinn tækifæri til að
komast á Vatnajökul,“ sagði
Kolbeinn Sigurbjömsson um
Vatnajökulsferðir þær sem
Ferðaskrifstofa Akureyrar
hefur hafið í samvinnu við þá
Baldur Sigurðsson og Árna
Ingólfsson. Kolbeinn, ásamt
þeim tveimur, fór í sína „jóm-
frúarferð“ ef svo mætti að orði
komast um síðustu helgi. Með
í för voru 16 farþegar.
í fyrsta hluta ferðarinnar var
ekið suður Sprengisand allt suður
í Gæsavötn og gist í skála, sem
Baldur og fjölskylda reistu. í upp-
hafi átti skálinn að vera fyrir
fjölskylduna, en nú er búið að
gera hann að „háfjallahóteli" eins
og einn ferðalanganna komst að
orði við blaðamann Dags, sem
slóst í för með jökulförunum. í
Baidursheimi, sem e.t.v. er betra
nafn, gefst mönnum tækifæri til
að hvíla lúin bein að kvöldi eftir
erfiðar ferðir á daginn. Það ríkti
nokkur eftirvænting um kvöldið
meðal ferðalanga því jökulferð
var fyrir höndum daginn eftir.
Jeppi á snjóbeltum
Á laugardagsmorgun var hald-
ið á jökulinn. Að vísu sagði
jöklagarpurinn Baldur að sér litist
ekki meira en svo á veðrið því
þokuslæðingur grúfði sig yfir
jökulinn. Þó var haldið af stað því
þama voru kappar á ferð og ekki
dugði að híma við jökulröndina.
Baldur hefur komið sér upp
miklum „jökulflota" sem í er
snjóköttur, snjóbíll, og Sigurður,
sonur Baldurs, hefur útbúið sér-
stök belti á Willysjeppa og á
honum getur hann ekið vítt og
breitt um jökulbreiðurnar.
Sennilega eru þeir staðir fáir í
veröldinni þar sem hægt er að
stíga beint úr úr rútu og í beltabíl,
sem flytur þig af stað upp á jökul,
en þarna er það hægt og fyrir þá
sem eru því ekki vanir er þetta
stór stund.
Breytilegt veður
Verður á jöklum er breytilegt.
Þegar við vorum þarna á ferð
dimmdi og birti til skiptis og það
hvessti og lyngdi. En þó þetta
kæmi sumum okkar á óvart var
ekki hægt að sjá neinn undrunar-
svip á Baldri enda ýmsu vanur í
viðskiptum sínum við veðurguð-
ina.
Að ferðast um Vatnajökul er
sennilega með því stórkostlegasta
sem menn geta komist í. Mönn-
um óar e.t.v. við sprungum, sem
minna á að undir býr gífurlegt afl,
„Jöklaflotinn“ við svokölluð Vegamót, 26 km. inni á Vatnajökli f 1780 m hæð.
og að hvert sem litið er skuli vera
skjannahvítar snjóbreiður. En
þær er líka hægt að nota sér til
skemmtunar. Þegar Sigurður er
búinn að binda kaðla í jeppann
og ferðalangarnir komnir á skíði
er ekkert að því að þjóta um
breiðurnar — og passa sig á að
detta ekki. „Þetta er stórkostleg
upplifun" var það eina sem einn
skíðamannanna gat stunið upp
þegar ferðinni aftan í jeppanum
lauk.
Og rétt eins og á láglendinu
geta menn svitnað uppi á jökli.
Það er því ekki ónýtt eftir skíða-
ferð að komast í heitt bað á miðju
hálendinu, í polli, sem Baldur
hefur útbúið. Þetta er bærilegur
pottur sem hvaða sundlaugar-
vörður sem er gæti verið stoltur
af.
Gisti í tjaldi
allt sumarið
Baldur Sigurðsson sagði að
hann hefði fyrst farið að „fikta“
við þessar jöklaferðir 1971. Þá
hafi hann verið búinn að eignast
snjóköttinn og því ákveðið að
reyna. Síðan var það 1972 sem
hann byrjaði fyrir alvöru og þá
gerði hann sér lítið fyrir og gisti
allt sumarið í tjaldi sem hann
kom fyrir í hraunborg nálægt
jöklinum. En 1973 byggði hann
skálann sem nú stendur við
Gæsavötn, og var í honum sum-
urin 1973, ’74 og ’75. En síðan
ekki aftur fyrr en nú í ár. Baldur
sagðist hafa mikinn áhuga á því
að reyna að fá sem flesta uppá
jökulinn og sýna þeim þennan
undraheim. Hann sagðist nú geta
Jöklafarar fyrir framan skála Baldurs viö Gæsavötn.
„Forkólfarnir af ferðinni. F.v. Baldur Sigurðsson, Kolbeinn Sigurbjörnsson og
Árni Ingólfsson.
Glæsilegt farartæki við Jökulröndina.
Ljósm.: S.F.
tekið 1 einu allt frá 2-3 mönnum
uppí 25 manna hópa.
Aðeins 5 vikur á ári
Ámi Ingólfsson, sem kemur til
með að sjá um ferðirnar upp 1
Gæsavötn, sagði okkur að það
væri lítið vandamál að komast
upp að jökli þegar líða tæki á
sumarið, en þó sagði hann að það
væri galli að það skyldi ekki vera
hægt að komast uppá jökul nema
um 5 vikur á ári. Árni sagði enn-
fremur að þær ferðir sem farnar
yrðu 1 sumar væru aðeins helgar-
ferðir en síðan væri ætlunin,
jafnvel næsta sumar, að koma á
fót allt að vikuferðum. Þær ferðir
yrðu þó ekki eingöngu jöklaferðir
heldur yrði þá haldið áfram í
Öskju, Herðubreiðarlindir og
síðan þaðan niður í Mývatnssveit.
Árni sagði að slíkar ferðir gæfu
vissulega miklu meiri möguleika
því oft þyrfti að bíða eftir góðu
veðri á jöklinum.
í flugvél upp að jökli
Kolbeinn Sigurbjörnsson
sagði, að á Vatnajökli hefði
Baldur Sigurðsson opnað nýjan
heim fyrir almenning með ferð-
um sínum um jökulinn. Hann
bætti við að fólki hefði ekki gefist
jafngott tækifæri fyrr að skoða
þennan ævintýralega stað. Kol-
beinn sagði að þó að jöklar hyldu
um 10% af landinu efaðist hann
um að 10% landsmanna hefðu
komið uppá þá. Þessu sagðist
hann vilja breyta og því hefðu
þeir þremenningar ákveðið að
gefa fleirum tækifæri á að komast
uppá jökul. Kolbeinn sagðist
vonast til þess að fljótlega yrði
hægt að fara að fljúga upp að
Gæsavötnum því Baldur hefði
útbúið flugbraut sem nothæf væri
fyrir allt að 19 manna vél, og þá
myndaðist nýr möguleiki og hægt
að stytta ferðatímann allt niður í
einn dag. Að lokum sagði Kol-
beinn að næsta ferð yrði um
verslunarmannahelgina og síðan
yrðu áfram ferðir út ágústmánuð.
S.F ■
6 - DAGUR - 30. júlí 1981