Dagur - 24.11.1981, Side 6

Akureyrarkirkja messað verður
n.k. sunnudag kl. 2 e.h. Séra
Þórhallur Höskuldsson um-
sækjandi um Akureyrarpresta-
kall messar. Sóknamefnd.
Akureyrarkirkjua messað kl. 5
e.h. á sunnudag. Séra Gylfi
Jónsson umsækjandi um
Glerárprestakall messar. Sókn-
arnefnd.
Messað verður á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Akureyri á
sunnudaginn kl. 5 e.h. Sókn-
arprestur.
Sunnudagaskóli Akureyrar-
kirkju verður n.k. sunnudag kl.
11 f.h. öll börn velkomin.
Sóknarprestur.
Kristniboðshúsið Zíon. Sunnu-
daginn 29. nóv. sunnudagaskóli
kl. 11. öll börn velkomin. Sam-
koma kl. 20.30. Allir velkomnir.
Hjálpræðisherinn — Hvanna-
völlum 10: Fimmtudagurr 26.
nóv. kl. 20.30 kvöldvaka. Á
dagskrá m.a. kvikmynd, veit-
ingar og happdrætti (5 kr. mið-
inn). Unga fólkið syngur.
Sunnudaginn n.k. kl. 13.30
sunnudagaskóli fyrir börn og kl.
17 almenn samkoma. Allir vel-
komnir. Á mánudögum kl. 16
heimilasamband fyrir konur og
á fimmtudögum kl. 17 föndur-
fundur fyrir böm — í Strand-
götu 21. Verið hjartanlega vel-
komin.
□ Huld 598111307IV-V H og V
I.O.O.F. Rb 2 = 13111258 >/2 =
Frá Guðspekifélaginu fundur
verður fimmtudaginn 26. nóv.
kl. 21.00. Formaður flytur er-
indi.
Kiwanisklúbburinn Kaldbakur
fundur fimmtudaginn 26.
nóvember í félagsheimilinu.
Kvenfélag Akureyrarkirkju
heldur jólafund í kapellunni
fimmtudaginn 3. desember kl.
20.30. Stjórnin.
Basar hefir Kristniboðsfélag
kvenna í Zíon laugardaginn 28.
nóv. kl. 4 e.h. Margt hentugra
muna til jólagjafa. Gerið góð
kaup. Allur ágóði rennur til
kristniboðsins í Konsó og
Kenya. Nefndin.
Basar. Köku- og munabasar
verður haldinn í Laxagötu 5
laugardaginn 28. nóvember kl.
3 e.h. Kvenfélagið Hjálpin.
Hinn 4. október voru gefin
saman í hjónaband að Syðra-
Laugalandi Bergþóra Jóhanns-
dóttir, afgreiðslustúlka, og Jón
Valur Sverrisson, bifvélavirki.
Heimili þeirra er að Skarðshlíð
2i, Akureyri.
KFUM og KFUK á Akureyri
hafa gefið út tvö jólakort til
styrktar byggingu félaganna að
Sunnuhlíð 12 þar sem nýja
verslunarmiðstöðin í Glerár-
hverfi verður til húsa. Á kort-
unum eru myndir af Akureyr-
arkirkju og kristsmynd Thor-
valdsens. Kortin verða ekki seld
í verslunum, en gengið verður í
hús og þau boðin til sölu. Verð
hvers korts er 5 krónur.
Blaðabingo U.M.S.E. Ný tala
N-31. Áður birtar tölur: 0-64,
N-38, 0-73, G-59, 1-30, N-34,
G-57, G.50, G-52, 1-18, 0-66,
N-39, G-51.
Munið minningarspjöld kven-
félagsins Hlífar. Allur ágóði
rennur til barnadeildar Fjórð-
ungssjúkrahússins á Akureyri.
Spjöldin fást í bókabúðinni
Huld, símaafgreiðslu sjúkra-
hússins og hjá Laufeyju Sigurð-
ardóttur Hlíðargötu 3.
Skrifstofan er opin þriðjudaga
og miðvikudaga kl. 16—18 að
Eiðsvallagötu 6. Sími 22506.
Neytendasamtökin.
NÝ FÉLAGS-
AÐSTAÐA
FÖROYINGA-
FÉLAGSINS
geta komið saman og rætt málin og
lesið færeysk blöð, en ætlunin er að
koma upp ýmsum spilum í salnum.
Aðra daga enn þennan eina dag í
viku, sem félagið ætlar að nota
húsið, og svo þegar stærri fundir og
hátíðir eru haldnar fyrir félags-
menn, er ætlunin að leigja húsið út
til fundarhalda og annars, sem
húsið getur nýst til Salurinn rúmar
núna 50 manns í sæti, en getur
innan tíðar rúmað 70. Upplýsingar
um leigu salarins veita Niels Er-
lingsson í síma 22843, Hans M.
Jensen í síma 24679 og Jastrid Pét-
ursdóttir í síma 21278.
Laugardaginn 31. okt. tók
„Föroyingafélag á Norðurland-
inum“ í notkun nýjan sal, sem
félagið hafði ferst kaup á fyrir
stuttu.
Nýja húsnæði er í Kaupangi við
Mýrarveg yfir Kjörbúð K.E.A að
vestan. Félagsmenn í Færeyinga-
félaginu eru um sjötíu. Nú eru um
11 mánuðir síðan félagið var end-
urreist.
Unnið var ötullega við að útbúa
salinn, smíða húsgögn, búa til eld-
húsaðstöðu o.fl. Færeyingafélagið
ætlar að nota húsið eitt kvöld í viku
fyrir félagsmenn, þar sem menn
Dalvík:
Hrólfur lOára
Nýiega hélt Kiwanisklúbburinn
Hrólfur upp á 10 ára afmæli sitt
með veglegri hátíð. Af því tilefni
afhenti klúbburinn dvalarheimili
aldraðra á Dalvflc, Dalbæ, pen-
ingagjöf að upphæð kr. 30.000
sem eingöngu má nota til
föndurstofu fyrir Dalbæinga.
Starfssemi Hrólfs hefur alla tíð
verið blómleg og hugur manna
mikill. Stærsta viðfangsefni Hrólfs
á þessum 10 ára ferli sínum var
uppbyggingu eigin húsnæðis, Berg-
þórshvols. Þar hefur tekist vel til að
skapa hlýlegt og skemmtilegt at-
hvarf fyrir ýmiskonar félagsstarf-
semi.
Á þessum 10 árum hefur Hrólfur
lagt mörgum málum lið, bæði með
fjárstuðningi og hjálp, og þá til
ýmiskonar mannúðarmála bæði
handa félögum, stofnunum og
einstaklingum.
Félagatala Hrólfs er í dag 30, og
haldnir eru fundir hálfsmánaðar-
lega og oftast er fenginn fyrirlesari.
Á haustin er skipt um stjórn. Frá-
farandi forseti var Guðmundur
Ingi Jónatansson, en núverandi er
Jóhann Ólafsson. Klúbbfélagar eru
bæði frá Dalvík og Svarfaðardal.
Hrólfsfélagar vilja að lokum
þakka Dalvíkingum og Svarfdæl-
ingum góð samskipti og stuðning á
liðnum árum, en án þess telja þeir
sig lítils megnuga. A.G.
LFIÐ ER EKKIBARA
SALTFISKUR f HRÍSEY
Það er alkunnugt meðal þjóða, að
þær stæra sig gjarnan af afrekum
þegna sinna. Hefur siður þessi
tíðkast um aldir og sannast þar hið
fornkveðna: „Hverjum þykir sinn
fugl fagur." Sem vonlegt er vill þá
svo fara, að fámennar þjóðir verða
undir í mannjöfnuði þessum, enda
telja þær sumar ekki fleiri sálir en
svo að vel myndu rúmast við eina
meðalstóra götu í stórborgum
milljónaþjóða.
En ráð er til við flestu og hefur í
þessu sambandi verið gripið til þess
að miða afrekin við fólksfjölda.
Þetta höfum við íslendingar oft
brallað og stundum verið gert að
gamanmálum. Ekki man ég eftir
því, þegar því fólki íslensku sem
fram úr skarar að andlegu eða lík-
amlegu atgerfi er jafnað við þegna
annarra þjóða, að hafa heyrt
nefndan þann flokk manna sem
leikarar eru kallaðir. Er það þó trú
mín, að hvergi á byggðu bóli sé til
jafnfjölmennur hópur fólks er á
hverju ári blótar gyðjuna Thalíu, —
þ.e.a.s. ef miðað er við fólksfjölda.
Það er segin saga, þegar haustar
og vetur gengur í garð þá hópast
þetta fólk saman eins og lóur á síð-
sumardegi og tekur til við að lesa
leikrit hverskonar, síðan að læra
rullur, æfa og undirbúa sýningar. Á
þessu gengur næstu vikurnar eða
mánuðina þar til bomban springur
og afrakstur erfiðisins er gerður
Ekki er ég hér að gera að um-
talsefni starf atvinnuleikhúsanna
sem hafa menntað fólk á launum í
þjónustu sinni, en út um allt land
jafnt í bæ og byggð er fjöldi
áhugamannafélaga sem gera garð-
inn frægan í þessu efni.
Er hér um að ræða hverskonar
félagsskap ber þó líklega hæst
ungmennafélögin, en allt frá stofn-
un hefur leiklistin verið einn snar-
asti þátturinn í starfi þeirra fjöl-
margra og auðgað drjúgum félags-
og menningarlíf í landinu.
En hverskonar fólk er þá þetta
sem gefur sig í að taka þátt í öllu
þessu amstri?
Eru þetta letingjar sem ekki hafa
dug til þess að taka sér ærlegt verk í
hönd eða einhverjir furðufuglar
sem líta lífið öðrum augum en
samtíðarmenn þeirra gera?
Nei, ónei, þetta er einmitt
venjulegt fólk, úr öllum stéttum og
á öllum aldri, fólk eins og þú og ég.
Allt er það reiðubúið til þess að
leggja á sig næturvökur og fórna
frítíma sínum svo að mánuðum
skiptir, jafnvel vetur eftir vetur.
Hvorki má heldur gleyma þeim
mörgu sem leggja fram ómælt starf
við sviðsbúnað og annan undir-
búning sýninganna né þeim sem
heima eru og ganga gjarnan í þau
störf sem óhjákvæmilega hljóta að
verða útundan í öllu amstrinu.
Þeirra hlutur er stundum engu
minni en hinna, þótt sviðsljósin
skíni eðlilega meir á þá er þar
standa. Starfið sem liggur á bak við
það að koma á fót einni leiksýningu
er oft svo mikið, að fáir skilja aðrir
en þeir sem reynt hafa. Er raunar
ævintýri líkast að slíkt skuli takast
jafnoft og raun ber vitni um með
áhugafólki einu saman. En gleðin
er lika mikil og einlæg að leikslok-
um og enginn hefur ennþá orðið til
þess að segja mér að hann hafi eft-
irsjá eftir þeim tíma er hann
varði í þessu skyni.
Það er tilefni þessara hugleið-
inga, að sá er þetta ritar átti þess
kost að vera viðstaddur frumsýn-
ingu hjá leikklúbbnum „Kröflu“ í
Hrísey nú fyrir fáum dögum.
Leikurinn sem sýndur var er
norskur, höfundur er Sverre Gran,
en þýðanda er ekki getið í leikskrá.
Þetta er fyrst og fremst gaman-
leikur, en ef að er gáð má þó greina
undirtón alvörunnar. Þarna eru
sýnd hjónin, sem löngu eru hætt að
vera hjón nema að nafninu til því
að allskonar veraldarvafstur gefur
þeim ekki tíma til þess að sinna
heimilislífinu, börnin tvö sem bera
greinilega merki um ástandið,
einkaritari húsbóndans sem gerir
það m.a. sér til dundurs að sofa hjá
feðgunum til skiptis og síðast en
ekki síst þjónustustúlkan hún „jóm-
frú María“, sem á örðugt með að
átta sig á hegðun og hugsunarhætti
húsbænda sinna og, áður en leikn-
um lýkur, ratar svo í það ævintýri
sér til óblandinnar ánægju að missa
titilinn og verða bara „eintóm
María.“ Ot úr allri þessari flækju
kemur svo heilmikil kómedía, þar
sem ýmis skringileg atvik gerast og
kátleg tilsvör reka hvert annað svo
hratt, að áhorfandinn hefur varla
við að ná þeim inn fyrir höfuðskel-
ina.
Leikendurnir sex eru allir nema
einn að stíga sín fyrstu spor á leik-
sviði. Allt er þetta fólk í fullu starfi,
en hefur notað stopular frístundir
til æfinga eins og hinir mörgu
áhugaleikarar verða gjarnan að
gera. Þegar á þetta er litið, undrar
mann hve heildarsvipur sýningar-
innar er góður. Auðvitað er hægt að
tína eitt og annað til sem betur
mætti fara, en hitt sem vel er gert
verður þó áhorfandanum miklu
minnisstæðara.
Má þar m.a. nefna ágæta kunn-
áttu á textanum og hinum léttleik-
andi hraða sýningarinnar sem ald-
rei þraut og auðvitað varð að vera
til staðar í verki sem þessu.
Leikskráin segir okkur, að leik-
stjóri sé Jónína Kristjánsdóttir og
dyljast hvorki þeim er þetta ritar
sterk áhrif hennar á sýninguna né
heldur hitt, að þarna hefur á
skömmum tíma verið unnið mikið
og gott starf.
í lok frumsýningarinnar voru
leikstjóranum færð blóm og hon-
um og leikendum þakkað með
langvinnu lófataki.
Það var enginn fýlusvipur á
fólkinu sem gekk út úr félagsheim-
ilinu Sæborg, að lokinni leiksýn-
ingu fimmtudagskvöldið 12. nóv.
s.l.
Einhversstaðar stendur í bókum,
að lífið sé saltfiskur og er stundum
til þess vitnað. Aldrei hef ég verið
heillaður af þessum orðum og
finnast ekki trúlegt að höfundur
þeirra hafi til þess ætlast að þau
væru bókstaflega tekin.
Þó er það svo, að tæpast mun
þessi tilvitnun eiga annarsstaðar
fremur rétt á sér en hér á landi og
þá eflaust helst í byggðalögum eins
og Hrísey, þar sem allt athafnalíf
byggist á tilveru þessarar margum-
töluðu skepnu sem stundum verður
að saltfiski fyrir tilverknað okkar
mannanna.
Nú á næstu dögum munu Hrís-
eyingar koma „til lands“ og sýna
leikritið sitt „Barn í vændum" á
ýmsum stöðum, a.m.k. í Þingeyjar-
og Eyjafjarðarsýslum.
Með góðri samvisku vil tg hvetja
alla sem lesa þessar línur til þess að
taka vel á móti þeim, fjölmenna á
sýningar og veita sjálfum sér
skemmtilega kvöldstund.
í leiðinni getum við einnig full-
vissað okkur um það, að lífið ér
stundum annað og miklu meira en
saltfiskur — líka í Hrísey.
16. nóvember 1981,
A.ST.
lyðnum hós.
• *-- - * y i!*///.ÍÁ - $ K'[ ■' ' íti; Vij fr*4
6 - DAGUR - 25. nóvember 1981