Dagur - 07.09.1984, Blaðsíða 5

7. september 1984 - DAGUR - 5
Jón A.
Baldvinsson,
sóknarprestur
í London,
er á
línunni
- Séra Jón Baldvinsson, er
hann á línunni?
„Já, það er hann.“
- Komdu sæll, þetta er á
Degi. Pú hefur haft þann starfa
sl. ár að vera sjúklingum innan
handar sem þurfa að leita sér
lækninga í London. Gæturðu
sagt okkur eitthvað af því?
Já, ég er búinn að vera í 1 ár í
London að taka á móti sjúkl-
ingum og aðstoða þá. Það sem
varð þess valdandi að ég fór að
starfa við þetta var sú gífurlega
þörf sem orðin var á því að hafa
mann til að annast þá sjúklinga
sem sendir eru til London. í
fyrra voru sendir 160 sjúklingar
og það er útlit fyrir að þeir verði
yfir 200 í ár. Þessir sjúklingar
eru sendir í aðgerðir sem reyna
mikið á þá og eru hættulegar
margar hverjar. Það var eigin-
lega Jónas Gíslason, dósent sem
kom þessu á. Hann fór sjálfur í
aðgerð til London og fann til
þess hvað mikið vantaði á að
sjúklingum væri sinnt nógu vel.
Margir sjúklingar voru í hálf-
gerðu reiðileysi, þó þarna hafi
starfað ágætis kona, en hún er
orðin fullorðin og réði ekki við
þetta ein. Jónas sá að það var
ekki síður ástæða til að hafa
starfsmann í London en Kaup-
mannahöfn, og jafnvel meiri
þörf. Hann vakti máls á þessu
við heilbrigðisyfirvöld og biskup
þegar hann kom heim og út-
koman varð sú að farið var að
leita að manni sem gæti sinnt
þessu. Ég hafði verið í fram-
haldsnámi í Edinborg, m.a. í
sjúkraþjónustu, það var leitað
til mín og ég lét tilleiðast að
fara til reynslu. Núna að ári
liðnu hefur verið ákveðið að
halda þessu starfi áfram.“
- Er þetta mikil vinna?
„Já, mjög mikil. Þetta er eig-
inlega meira en fullt starf, bara
að annast sjúklingana. Ég tek á
móti þeim, kem þeim á sjúkra-
hús, greiði götu þeirra og skila
þeim til baka út á flugvöll. Ég er
með skrifstofu í sendiráðinu og
þangað geta allir leitað til mín.
Sjúklingarnir hringja yfirleitt
áður en þeir koma og ég þarf oft
að sjá um hótel og annað fyrir
fylgdarmenn. Þetta er allt ógur-
lega tímafrekt og sjúklingarnir
eru dreifðir út um allt. Starfs-
dagurinn er því mjög langur hjá
mér, aldrei neinir vissir frídag-
ar.“
- Það er ekki nóg fyrir sjúkl-
ingana að hafa með sér fylgdar-
menn að heiman ?
„Nei, það er ekki nóg. En
hins vegar er það oftast meira
virði fyrir sjúklinginn að hafa
með sér einhvern náinn að-
standanda, en einhvern ensku-
hest, því þessar aðgerðir reyna
oft mikið á tilfinningalega. En
omten
'iAí
það er nauðsynlegt áð hafa einn-
ig mann sem kann ensku og
þekkir til, því oft er þetta eldra
fólk sem ekki er enskumælandi
og þeirra nánasti, þá maki, er
það ekki heldur. Fylgdarmaður
þarf þá oft verulega mikla
aðstoð. Þeir eru óvanir þessum
umsvifum og oft óttaslegnir
vegna sjúklingsins.“
- Hefur þú fleira á þinni
könnu en sjúklingana?
„Ég sinni ýmsu sem kemur
upp á í sambandi við sendiráðið
og fellur undir mitt starfssvið.
Það eru því miður oft neikvæðir
hlutir. En ég er líka í jákvæðum
hlutum, það eru margir íslend-
ingar búsettir í London og við
byrjuðum með svolítið safnað-
arstarf fyrir áramót í fyrra. Við
fengum inni í dönsku kirkjunni.
Þar getum við messað og þar er
safnaðarheimili þar sem við
höfum komið saman vikulega,
til söngæfinga m.a. Það var
stofnaður kór á vegum íslend-
inga og stúdentar hafa verið
mjög aktívir í þessu starfi.“
- Er mikið af íslendingum í
London?
„Það em búsettir í London og
nágrenni hátt í 300 íslendingar.
Svo er alltaf eitthvað af náms-
mönnum, annars eru þeir ekki
margir miðað við það sem var
því námsgjöldin eru orðin svo
hrikalega há á Bretlandseyj-
um.“
- Hvernig hefur þér og fjöl-
skyldunni líkað í London?
„Mér hefur líkað mjög vel,
þetta er þakklátt starf þó það sé
erilsamt. Ég á konu og 2 dætur
og yngri dóttirin er ekkert allt of
hrifin. Það er erfitt að skilja við
félagana og byrja í nýjum skóla.
Skólinn þarna úti er ansi
strangur, það eru gerðar meiri
kröfur og það er ekki nema 6
vikna sumarfrí. Börnin verða að
ganga í skólabúningum, hvernig
sem viðrar. Þetta er svo allt
öðruvísi en hér, krakkarnir eru
minna saman eftir skóla. Þau
fara heim og læra fyrir næsta dag
og svo er það ekki til siðs að
krakkar séu úti á götu.
Við búum í mjög skemmti-
legu hverfi, það heitir Wimble-
ton, þar er mjög grænt, mikil
útivistarsvæði og frábærir
garðar. Þar er mjög auðvelt að
stunda ýmiss konar sport, tennis
m.a., þarna er vagga tennis-
íþróttarinnar. Hið fræga
Wimbletonmót er haldið þarna.
Það er fullt af völlum sem hægt
er að spila á og veðrið er þannig
að maður getur spilað allan árs-
ins hring.“
- Stundið þið tennisíþrótt-
ina?
„Við höfum ekki verið mikið
í tennis, frekar spilað golf. Það
er mjög stutt á góðan golfvöll og
við erum meðlimir í golf-
klúbbi.“
- Er ekki erfitt fyrir þig að
finna stund til að sinna áhuga-
málum?
„Maður verður að stela sér
stund og stund til þess. Það er
helst að ég geti stolið mér hluta
úr degi. Það er misjafnlega mik-
ið að gera hjá mér, þetta gengur
í bylgjum, stundum ekki smuga.
Þetta hverfi býður upp á mikla
útivist, þannig að það eru ekki
eins mikil viðbrigði fyrir okkur
að koma úr sveitinni og ætla
mætti. Annars er minn starfs-
vettvangur ekki eins heilsusam-
legur. Ég er mikið í því að þvæl-
ast milli spítala og út á flugvöll
og er því mikið í kæfandi um-
ferðinni. Umferðin er orðin
mikið vandamál inni í London,
mengunin er mikil af henni.
Gatnakerfið er orðið úrelt og
umferðin því hæg. En við gæt-
um margt af henni lært og það er
að taka tillit til annarra í um-
ferðinni. Það er ólíkt auðveld-
ara að keyra í London en í
Reykjavík, þó umferðarþunginn
sé margfalt fleiri, menn eru svo
tilitssamir. Það er verulega fátítt
að sjá árekstra í London, en
sama er ekki hægt að segja um
Reykjavík."
- Þið eruð þá ekkert á leið-
inni heim?
„Nei, við erum eiginlega á
leiðinni út. Ég er búinn að ráða
mig í 2 ár í viðbót, en auðvitað
kemur maður heim í fríum.
Okkur líður vel þarna, það er
orðið svo gott samþand milli
landanna, það er bara að taka
símann og tala við sitt fólk, það
er varla að maður nenni orðið
að skrifa bréf. Svo er fólk mikið
á faraldsfæti og heimsækir okkur
þá. Sjúklingarnir eru líka dug-
legir að færa okkur góðan ís-
lenskan mat.“
- Jæja, Jón, ég þakka þér
kærlega fyrir spjallið, vertu
blessaður.
„Þakka þér sömuleiðis,
blessuð." - HJS
Viltþú gerast hluthafi?
í undirbúningi er stofnun almenns hiutafélags
um framleiðslu á rafeindatækjum hönnuðum af
DNG s.f., það er færavindum og fleira.
Þeir sem áhuga hafa á að gerast
hluthafar, hafi sem fyrst samband við
Gísla Eiríksson, Dagverðarvík sími 21682.
Ví HHÍI1

Akureyringar ★ Nærsveitamenn
Tilboðsverð
á svínakjöti
Ný læri, heil og hálf . kr. 253 kg.
Lærisneiðar ......... kr. 177 kg.
Kótilettur.............. 253 kg.
Hamborgarlæri
heil og hálf ....... kr. 198 kg.
Bacon í stykkjum og sneitt. Skinka í stykkjum og sneidd
Svínarúllupylsa í stykkjum og sneidd.
Kálfarúllupylsa í stykkjum og sneidd.
Hamborgarhryggir .. kr. 260 kg.
Reyktur kambur úrb. kr. 250 kg.
Reyktur bógur úrb. . kr. 238 kg.
Bayonneskinka .... kr. 280 kg.
Svínahakk......... kr. 125 kg.
Nautagullash ...... kr. 320 kg.
Nautahakk1.fl...... kr. 200 kg.
Kálfahakk........... kr. 130 kg.
Kjötfars ................91 kg.
Hrossakjöt af nýslátruðu í buff og gullash.
Hrossasaltkjötið komið verð kr. 65 kg.
Gerið verðsamanburð.
Sláturhús Benny Jensen
Lóni sími 21541.
AKUREYRARBÆR
Kartöflugeymsla
Kartöflugeymslan verður opin mánudaginn 10. sept-
ember kl. 5-7 e.h. og verður einnig opin þriðjudag, mið-
vikudag og fimmtudag á sama tíma.
Garðyrkjustjóri.
býður yður velkomin alla daga
í heitan mat um hádegi og kvöld.
Kaffi og smurt brauð allan daginn.
Akureyríngar + Bæjargestir
Dansleikur
laugardagskvöldið 8 sept
Hljómsveitin Miðaldamenn frá Siglufirði
leikur fyrir dansi til kl. 02.
Matur framreiddur frá kl. 19.00-22.00.
Borðapantanir
Verið velkomin.
HOTEL KEA
teknar í
síma 22200.
AKUREYRl