Dagur - 10.06.1985, Page 2

2-DAGUR-10. júní 1985
Heldur þú að
sumarið verði
gott?
Randver Gunnarsson:
Mjög gott. Ég sé fram á mikið
stuð og gott veður í sumar.
Arvid Kro:
Það verður mjög gott. Alveg
einstakt eins og fyrrasumar.
Ingibjörg Heiðarsdóttir:
Ætli það verði ekki bara
ágætt? Er ekki búið að spá
góðu sumri? Það rætist von-
andi.
Sigrún Lárusdóttir:
Hundrað prósent viss um að
það verður æðislega gott.
Sölvi Sölvason:
Það verður býsna gott, en
samt ekki eins gott og í fyrra.
Það er ekki á hverjum degi að
menn sem komnir eru yfír
þennan svokallaða skólaaldur
útskrifast úr skóla. Slíkt gerð-
ist nú er Verkmenntaskólinn á
Akureyri útskrifaði nemendur
sína. Meðal nemenda sem þá
fengu skírteini sitt var Jósep
Sigurjónsson sem undanfarin
ár hefur starfað hjá Rafveitu
Akureyrar. Hann hefur verið í
starfí línumanns. En eins og
áður sagði útskrifaðist hann
frá Verkmenntaskólanum, og
þá sem rafvirki.
Jósep er spurður í hverju starf
línumanns sé fólgið.
„Það felst meðal annars í því
að klifra í staura og gera við loft-
línur sem eru á svæði Rafveitu
Akureyrar."
- Eru loftlínur ekki að mestu
aflagðar hjá fyrirtækinu?
„Að vísu er það, en alltaf er
eitthvað um að þurfi að leggja
slíkar línur, og þá í bráðabirgða-
skyni, t.d. fyrir hús í byggingu,
eða skammtímanotkun. Annars
vinn ég flest tilfallandi störf hjá
fyrirtækinu."
- Þú hefur bæði landspróf og
gagnfræðapróf, hvernig stóð á
því að þú hélst ekki áfram námi
og fórst í menntaskóla?
„Það er eins og gengur á þess-
„Það er svo gaman að
læra á þessum aldri“
- segir Jósep Sigurjónsson - sjö barna faðir sem er ný-
útskrifaður frá Verkmenntaskólanum á Akureyri
um aldri, maður hefur ekki nógu
mikinn áhuga á náminu, en það
er óhætt að segja að áhuginn auk-
ist.með adrinum."
- Hvað ertu gamall?
„Ég er fæddur 1949.“
- Þú ert fjölskyldumaður, og
átt fleiri börn en flestir nú til
dags.
„Ég á sjö börn, en er það
nokkuð mikið?"
- Hvernig stóð á að þú dreifst
þig í skóla aö nýju?
„Þetta var gamall draumur að
fara út í eitthvað svona. Ég var
svo heppinn að vera einn þeirra
síðustu sem fara í gegnum iðn-
nám með gamla laginu, þ.e.a.s.
ég var á verksamningi hjá meist-
ara, þannig að ég var ekki eins
bundinn við skólann eins og nú
tíðkast. Nú þarftu að fara í gegn-
um þetta með verklegu námi og
bóklegu. Gamla meistarakerfið
sem margir blóta gaf aðra mögu-
leika.“
- Varst þú elsti nemandinn í
skólanum?
„Ætli ég hafi ekki verið það í
vetur. Margir kennara minna
voru yngri en ég er sjálfur, og
margir skólafélaga voru á aldur
við elsta barnið mitt. En það var
ekkert tiltökumál, því mér var
tekið sem einum úr hópnum.“
- Voru vinnufélagarnir áhuga-
samir um námið hjá þér?
„Þeir fylgdust nokkuð vel með
mér nokkrir þeirra, þeir voru að
spyrja um útkomu í prófum og
fleira."
- Hvað sagði fjölskyldan um
þessa ákvörðun þína að fara í
nám?
„Konan mín, Pála Ragnars-
dóttir var búin að hvetja mig
lengi að gera eitthvað í þessa átt-
ina, og börnin voru á sama máli.
Þegar við eigum leið fram hjá
gamla Iðnskólanum þá segja
yngstu börnin „þetta er skólinn
hans pabba“.“
- Heimanám?
„Það vildi oft verða lítið um
slíkt, en maður reyndi að kíkja í
bók þegar stund gafst til. Ég var
duglegri við heimanámið tvo fyrri
veturna sem ég var í þessu, en
hef verið frekar slakur í vetur.“
- Hvernig gekk þá námið?
„Ætli það hafi ekki gengið
svipað og hjá öðrum. Ég hef að
vísu alltaf verið frekar lélegur að
læra tungumál, en aftur á móti
haft meira gaman af eðlis- og
efnafræði og slíkum fögum.“
- Þá kemur stór spurning,
hvernig gengur að framfleyta níu
manna fjölskyldu, og vera jafn-
framt í skóla?
„Þú sérð það nú,“- segir Jósep
og klappar á magann, „þetta hef-
ur gengið alveg ljómandi því ég
er á námslánum sem margir
námsmenn blóta. En ég get sagt
þér að þessi lán björguðu mér
alveg. Ég held ekki að ég sé að
brjóta neinn eið með því að segja
að ég hafi meiri framfærslueyri
fyrir mig og mína meðan ég er í
námi, heldur en þegar ég er í
vinnu. Að vísu þarf að borga
þessi lán en það ætti að vera
hverjum manni auðvelt sem lokið
hefur námi og er byrjaður að
vinna.“
- Ertu þá kannski að hugsa
um að fara í frekara nám?
„Það vill svo til já, - en það er
ekki vegna námslána. Ég hef sótt
um inngöngu í fornámsdeild
Tækniskólans, og ef ég fæ ják-
vætt svar þá er ég að hugsa um að
drífa mig. En það er einn stór ók-
ostur við það, ég þarf að fara til
Reykjavíkur í þetta nám, og það
er ekki það skemmtilegasta sem
ég geri að fara þangað. En ætli
maður verði ekki að láta sig hafa
það.“
- Er þá ætlunin að fara í
tækninám?
„Ekki í tæknifræði, heldur í
það sem kallast iðnfræði."
- Lokaspurning: Hveturðu
fólk sem komið er yfir þennan
venjulega skólaaldur til að taka
sig til og fara í nám?
„Með þá reynslu sem ég hef
öðlast þá er enginn vafi á að fólk
á að gera meira af því að fara í
nám á þessum aldri. Það er miklu
skemmtilegra að læra þá,“ sagði
Jósep Sigurjónsson nýútskrifaður
rafvirki, vonandi iðnfræðingur
eftir tvö ár, og sjö barna faðir úr
„Þorpinu". gej,-
„Eg gæti gripið til örþrifaráða"
Kona á Eyrinni skrifar eftir erf-
iða vökunótt.
Ég er nú ekki vön að vera með
kvartanir í blöðum þótt mér finn-
ist eitthvað athugavert. En nú get
ég ekki á mér setið. Ég bý í frið-
sælli götu á Oddeyri og þegar ég
hripa þessar línur á blað er
klukkan 8 að morgni og and-
vökunótt að baki.
Skömmu eftir miðnætti hófu
kettir nokkrir upp raust sína
hérna í næsta garði við mig, og
stóð söngur þeirra alveg fram
undir mörgun. Þarna var greini-
lega „dálítið“ á ferðinni og katta-
skammirnar að sinna kalli nátt-
úrunnar, en er það ekki dýru
verði keypt þegar það þarf að
kosta andvökunótt hjá fjölda
fólks.
Ég er viss um að nágrannar
mínir hafe heldur ekki sofið rótt
undir þessu kattabreimi sem stóð
klukkustundum saman. Þetta
gengur ekki, og ég hlýt að skora
á það fólk sem heldur ketti hér í
bænum að sjá svo um að þeir séu
heima hjá sér á nóttunni. Ég væri
vís til að grípa til örþrifaráða ef
ég lendi í því aftur að geta ekki
sofið vegna kattabreims.